Pars,  Sermo

 1 Serm,     3|       quod malus seruus ausus est dicere: "Metis ubi non seminasti,
 2 Serm,     5|        expectat, cum beato Simone dicere queat:~ ~Nunc dimittis,
 3 Serm,     6|         canticis Sion.~ ~Quod est dicere: Laudem illam Dei, quam
 4 Serm,     6|           ut ipsi fide ium capiti dicere auderet:~ ~Haec omnia tibi
 5 Serm,     8|         Et rursum:~ ~Quis poterit dicere: Mundum est cor meum, purus
 6 Serm,    11|    crucifige eum~ ~quod est quasi dicere Christo:~ ~Ascende, calue,
 7 Serm,    12|          autem crucis.~ ~Quod est dicere, non solum usque ad mortem,
 8 Serm,    12|          fratres, recogitare, uel dicere ualemus, nisi illud propheticum
 9 Serm,    16|            Qui etiam de semetipso dicere non erubescit:~ ~Ego sum
10 Serm,    17| Paraclitus non ueniet.~ ~Quod est dicere: Nisi a uobis recessero,
11 Serm,    18|           Adhuc multa habeo uobis dicere, sed non potestis portare
12 Serm,    19|           Psalmista non incongrue dicere secundum loci positionem.
13 Serm,    29|    aetatem pueri, et non trepidas dicere:~ ~Diiudicabo eos?~ ~Dic
14 Serm,    32|         in domo prohibuerunt illi dicere, ne per publicum plangeret.
15 Serm,    33|        loca nostra, quae abbatias dicere non possumus, obedientiarum
16 Serm,    33|            quis inordinatam domum dicere uereatur? Denique duo tantum