Pars,  Sermo

 1 Serm,     2|          complens uaticinium:~ ~O mors, ero mors tua: morsus tuus
 2 Serm,     2|         uaticinium:~ ~O mors, ero mors tua: morsus tuus ero, inferne.~ ~
 3 Serm,     2|      ferri solet, et quasi in uno mors et uita simul sint collocata,
 4 Serm,     6|       miseriis est implicitum, ut mors potius quam uita sit dicendum;
 5 Serm,     8|          mortuus reuiuiscit, quia mors animae, quod est peccatum,
 6 Serm,     9|        qui maxime fessos recreat, mors fidelium comparatur, qui
 7 Serm,     9|        nobis dignatus est. Quibus mors recte dulcis somnus praedictus
 8 Serm,     9|  Salomonis, quia cum sit pretiosa mors sanctorum in conspectu Domini,
 9 Serm,     9|   sanctorum. Quanti quippe pretii mors illa est dicenda, quae in
10 Serm,    12|      antiquitus censebatur, nulla mors adeo turpis et detestabilis
11 Serm,    17|       Canticorum:~ ~Fortis est ut mors dilectio, dura sicut infernus
12 Serm,    24|        uastanda alia peteret, cum mors ei fidelium nulla sufficeret,
13 Serm,    29|          ait:~ ~Si enim hoc egero mors mihi est; si autem non egero,
14 Serm,    29| unaquaeque dicat:~ ~Si hoc egero, mors mihi est.~ ~Latere Ioachim
15 Serm,    34|          Non erat in manu hominis mors Dei, nec terrenus rex poterat