Pars,  Sermo

 1 Serm,     1|       non dicam uos seruos, sed amicos?~ ~Ille /358/ de honore
 2 Serm,     4|       non dicam uos seruos, sed amicos.~ ~Et alibi:~ ~Si uos, inquit,
 3 Serm,     5|       non dicam uos seruos, sed amicos.~ ~Hoc quippe sunt amici
 4 Serm,    26| apostolis ait:~ ~Vos autem dixi amicos~ ~comparatione tamen dominicae
 5 Serm,    30|   seipso prodigus consumpserat, amicos sibi praepararet, qui cum
 6 Serm,    30|      alieno uidelicet aere sibi amicos comparando. Quam quidem
 7 Serm,    30|         dico uobis facite uobis amicos de mammona iniquitatis;
 8 Serm,    30|     sibi inimicos fecisse, quos amicos debuit comparasse. Attendit
 9 Serm,    30|     praefecerat, praeparat sibi amicos, qui se a Domino exclusum
10 Serm,    30|       illic per alios introeat, amicos sibi illos comparat, quorum
11 Serm,    30|          de mammona iniquitatis amicos, ut, cum defeceritis, recipiant
12 Serm,    33|       quaestionibus.~ ~Fac tibi amicos de mammona iniquitatis.~ ~
13 Serm,    33|         sed sunt qui non putant amicos, nisi a quibus dona perceperint;
14 Serm,    33|         Dominus:~ ~Facite uobis amicos de mammona iniquitatis~ ~
15 Serm,    33|  Christi pauperes donis nostris amicos efficimus nostros, qui suos