Pars,  Sermo

 1 Serm,     5|          a malo cessat, magisque animi quam corporis esse malitia
 2 Serm,    11|   pedibus, hoc est affectionibus animi mundatis, alioquin iudicium
 3 Serm,    11|          tenui auris foramine ad animi peruenit intellectum. Quod
 4 Serm,    14|         da fortitudinem et robur animi inuictum ad aduerse quaelibet
 5 Serm,    18|        ex alto, nisi fortitudine animi contra terrores saeculi,
 6 Serm,    19|     coruscare, et tam uerbi quam animi uirtute fecit prceminere.
 7 Serm,    21| titubantia, nec ulla fortitudine animi solidata, per Spiritum sanctum
 8 Serm,    24|        Qui etiam qua fortitudine animi uiguerit, innumerae in eum
 9 Serm,    29|       quippe seu zelus quislibet animi feruor uehemens ad desiderium
10 Serm,    29|       uehemens scilicet commotio animi ac sollicitudo ad aliquid
11 Serm,    30|        itaque hanc obstinationem animi frigidissimo comparauit
12 Serm,    31|       illo misero et tam infirmi animi Nicolao a praedicto illo
13 Serm,    32|     concilio, quanta fortitudine animi atque constantia plenus