Pars,  Sermo

 1 Serm,     2|       conceptus sui uel partus ueritas audita nec credita poenam
 2 Serm,     3|        ubi quam praefigurabant ueritas completa est: ne forte si
 3 Serm,     3|       uidentur quam se iam rei ueritas habeat: ueluti cum dicitur:~ ~
 4 Serm,     6|  caelum: quia hic uanitas, ibi ueritas: hic defectus, ibi perennitas:
 5 Serm,    11|        dixisti:~ ~Ego sum uia, ueritas, et uita.~ ~Quotidie, hoc
 6 Serm,    11| tamquam in ore duorum falsorum ueritas stares, falsos esse conuincuntur
 7 Serm,    11|     damnandus, qui et ipsa est ueritas. Dicit itaque illis Iesus... /
 8 Serm,    18|        uideri aliis loqui; nec ueritas esset linguarum, sed opinio
 9 Serm,    26|        hoc est, cum accesserit ueritas, recedet umbra, et superueniente
10 Serm,    26|     legis. Optima pars Mariae, ueritas, quam elegit, reprobata
11 Serm,    34|  ipsemet ait:~ ~Ego sum uia et ueritas et uita.~ ~Non erat in manu
12 Serm,    35|     cauendos esse per se ipsam ueritas edocuit dicens:~ ~Tunc si