Pars,  Sermo

 1 Serm,     4|       continentur ecclesiasticis, satis indicio potuerunt esse,
 2 Serm,     4|         sunt gaudio magno ualde~ ~satis innuitur quod ex consortio
 3 Serm,     8|           uolebant postulauerunt. Satis enim crediderunt Domino
 4 Serm,     8|     necessitate probantur.~ ~Unde satis aestimauerunt amicitiam
 5 Serm,    11|         has personas quas nominat satis insinuatum intelligit. Ut
 6 Serm,    11|        uiae recrearet. Nunc autem satis esse arbitrate est caput
 7 Serm,    11|         diximus abiisse referunt, satis diligenter innuunt, ad hoc
 8 Serm,    11|         hic." At ille dixit eis: "Satis est." Et egressus ibat secundum
 9 Serm,    11| praedictis gladiis Dominus ait:~ ~Satis est~ ~et post amputationem
10 Serm,    26|           proposuit. Sed quia non satis est ad laudem ipsius unum
11 Serm,    33|     prouerbium susurrare scias:~ ~Satis catus nouit cuius barbam
12 Serm,    34|           imperil sit factum, non satis ex praedictis uerbis liquide