Pars,  Sermo

 1 Serm,     1|      digniori scilicet parte quae fructum affert ita nominanda, sicut
 2 Serm,     2|          solum ipsa Deum pariendo fructum afferret, uerum etiam fidelibus
 3 Serm,     2|         populi omnes: terra dedit fructum suum.~ ~Quod quidem si quis
 4 Serm,     2|      fructificare uel copiosiorem fructum afferre? Isaac seminasse,
 5 Serm,     2|           germen Domini, sublimem fructum terrae, communemque omnium
 6 Serm,     2|           Virginem, ut hunc nobis fructum afferret: quia promissionibus
 7 Serm,     2|         ostenditur:~ ~Terra dedit fructum sum.~ ~Quod uero subditur:~ ~
 8 Serm,     2|       omnibus nuntiauit, et fidei fructum inde extulit. Cum hac itaque,
 9 Serm,    11|     iratus maledicis arbori, quod fructum non habeas, eo tamen tempore
10 Serm,    30|        iniquitatis ad eleemosynae fructum nos inuitat. Qui cum uillicationis
11 Serm,    30|           uillicationem amittere, fructum de administratione rerum
12 Serm,    33| retinuisse, ut haberet de proprio fructum eleemosynae, quam ad aliena