Pars,  Sermo

 1 Serm,     1|      benedictionem ei surripuit. Finem hoc regnum non accipit,
 2 Serm,     2|         poena originalis peccati finem accepit: ut iam ulterius
 3 Serm,     5|        sunt, et in hoc iustitiae finem sibi constituunt, ipsam
 4 Serm,     8|      cuius honor et imperium tam finem ignorat quam principium.
 5 Serm,    11|      dixerit, nec eum expectasse finem coenae dominicae, qui continuo,
 6 Serm,    11|        Etenim ea quae sunt de me finem habent." At illi dixerunt: "
 7 Serm,    11|       ueniret in sua defensione. Finem habent, id est consummationem,
 8 Serm,    18|        unum terminum et supremum finem spectabant, ut hoc igne
 9 Serm,    18| praecepta Christi ad hunc unicum finem, id est aedificandam in
10 Serm,    26|        non auferetur ab ea, quia finem non accipient euangelica
11 Serm,    27|        opere? Ut autem, fratres, finem nostri sermonis ad diuinam
12 Serm,    29|          tam abhorrendae maculae finem nostri foedemus sermonis,