Pars,  Sermo

 1 Serm,     2|          fratres, inquit, quantum desiderium habebant antiqui sancti
 2 Serm,     6|        subiugatur, erigere se per desiderium ad super nam ualet ciuitatem:
 3 Serm,     6|          capite praecessit. Cuius desiderium ipse sic in nobis semper
 4 Serm,     7|         410/ pedibus, quis quorum desiderium conuersatur in caelis, eorum
 5 Serm,     9|           uisione fruente, summum desiderium ipsius impletur. Unde et
 6 Serm,    10| conuersatio in caelis est, et per desiderium semper sursum inhabitat,
 7 Serm,    11|   collegium egreditur, quo prauum desiderium amplius maturaret, sicut
 8 Serm,    11|            tamquam poculo quodam, desiderium suum de nostra redemptione,
 9 Serm,    28|          quiescat, et tota ei per desiderium inhaereat. Caput quippe
10 Serm,    29|       magnum feruorem in Deum, ac desiderium in mandatis eius, quae in
11 Serm,    29|          animi feruor uehemens ad desiderium cuiuslibet nuncupatur. Unde
12 Serm,    33|           in hac quoque re summum desiderium suum implesset ipso suo