Pars,  Sermo

 1 Serm,     4|       Dicebantur autem magici lingua eorum, quia in silentio
 2 Serm,     4|    positum ibi, qui uocabatur lingua eorum "Mons Victorialis",
 3 Serm,    14| Corinthiis ait:~ ~Nam si orem lingua, spiritus meus uat, mens
 4 Serm,    14|  spiritu, psallam et mente.~ ~Lingua tantum sine spiritu uat
 5 Serm,    14|       apostolo in eadem etiam lingua prius scripta?~ ~Quinta
 6 Serm,    17|   Sinai uni populo, et in una lingua tradita, obscuritatis caligine
 7 Serm,    18|     fecerant. Nam sua propria lingua, id est hebraica, nequaquam
 8 Serm,    18|  auditoribus propria cuiusque lingua loqui uiderentur. Sed hoc
 9 Serm,    24|        Eius uero nomen latina lingua interpretatum sonat: in
10 Serm,    29|    cui conscientia magis quam lingua loquitur, non solum ab infamia,
11 Serm,    33|     et uiliorem non so1um sua lingua pronuntiet, sed etiam intimo