Pars,  Sermo

 1 Serm,     1| strepentem et transeuntem, sed uim in perpetuo manentem. Nullum
 2 Serm,     7|  transgressum pugnae uenerunt, uim maxinram et robur pugnandi
 3 Serm,     7|        pono eam.~ ~Nemo quippe uim ei facere potuit, ut tamquam
 4 Serm,    11|      certum est a nemine posse uim inferri, cuius potentiae
 5 Serm,    11| affectum. Ille enim quasi homo uim mortis ignorat, iste quasi
 6 Serm,    11|         ut per hanc resistenti uim facerent, uel eum a se propulsarent.
 7 Serm,    11|    praecessit. Dum homines Deo uim facere parant, sponte Dominus,
 8 Serm,    11|    uocem ferre sustinetis, cui uim facere confidebatis. Abeuntes
 9 Serm,    11|         psalm. XXXVI:~ ~Iudaei uim faciebant uel Petro cum
10 Serm,    29|       fortasse perstiterit, ut uim facere praesumat: respicite