Pars,  Sermo

 1 Serm,     6|   inquit, gaudebit, uos autem cor tristabimini; sed tristitia
 2 Serm,     8|    poterit dicere: Mundum est cor meum, purus sum a peccato?~ ~
 3 Serm,    11|  oculis hoc intelligat? Cuius cor lapideum dolor iste non
 4 Serm,    16|      inquit, tentauit Satanas cor tuum, mentiri te Spiritui
 5 Serm,    23|       inquit, credentium erat cor unum et anima /506/ una,
 6 Serm,    28|      Sponsae:~ ~Ego dormio et cor meum uigilat~ ~unus ex uniuersis
 7 Serm,    29| suspexit ad caelum. Erat enim cor eius fiduciam habens in
 8 Serm,    29|       caelum; erat /542/ enim cor eius fiduciam habens in
 9 Serm,    29|       annectitur:~ ~Erat enim cor eius fiduciam habens in
10 Serm,    33|       est, "una anima et unum cor" recte dicitur *monos*,