Pars,  Sermo

1 Serm,     5|         malitia est dicenda; sicut uirtutes uel uitia ad animum tantum,
2 Serm,    12| consideratione tantae rei propriae uirtutes illis uilescunt. Cum autem
3 Serm,    14|         quibus quatuor postulantur uirtutes, in quibus fidelis animae
4 Serm,    14|      uoluntas impleatur. Has nobis uirtutes impertire, quae perfectionem
5 Serm,    17|           consummaret. Quas quidem uirtutes omnes in caritate comprehendi
6 Serm,    19|         magnificauit, et in tantas uirtutes tot donis ipse promouit,
7 Serm,    29|          non inuenitis in claustro uirtutes, reperiatis in saeculo.
8 Serm,    33|       philosophi gentium nequaquam uirtutes cum diuitiis retineri censuerunt.
9 Serm,    33|            nec putauit se posse et uirtutes simul et diuitias possidere.