Pars,  Sermo

  1 Serm,     1|         uirgines innumerae in uerum Dei templum sunt consecrandae.~ ~
  2 Serm,     1|        gloriam tuam, uice ipsum qui Dei filius dicatur et tuus.~ ~
  3 Serm,     1|             hoc est, superiori dono Dei ditaberis, ut uirgo pariter
  4 Serm,     1|     contulerit. Quid autem Spiritus Dei, nisi diuinae bonitatis
  5 Serm,     1|           obumbrabit tibi.~ ~Virtus Dei filius, hoc est coaeterna
  6 Serm,     1|          autem praedicamus Christum Dei uirtutem et Dei sapientiam.~ ~
  7 Serm,     1|            Christum Dei uirtutem et Dei sapientiam.~ ~Sicut enim
  8 Serm,     1|             inchoans. Virtus itaque Dei filius dicitur, qui brachium
  9 Serm,     1|           sanctum, uocabitur filius Dei.~ ~Ac si aperte dicat: Ac
 10 Serm,     1|           Ac per hanc unionem Verbi Dei ad hominem uitae factam,
 11 Serm,     1|      solumrmodo ipsum Verbum filius Dei dicetur, uerum etiam ipse
 12 Serm,     1|            a Verbo assumptus filius Dei uocabitur. Et attende, quod
 13 Serm,     1|             Verbi habet esse filius Dei, dictum est "uocabitur"
 14 Serm,     1|           solum humanitatem, filium Dei uocari, non incongrue dicitur.
 15 Serm,     1|       quippe est de sapientia, quae Dei Verbum intelligitur, quia:~ ~
 16 Serm,     1|          Deum omne uerbum.~ ~Verbum Dei hoc loco ipsa est diuina
 17 Serm,     1|      manentem. Nullum igitur uerbum Dei impossibile est ipsi, cum
 18 Serm,     1|           Domini, uel etiam dilecta Dei, uel etiam ab ipso electa,
 19 Serm,     1|           tuum.~ ~Hoc est, ut ipsum Dei Verbum iuxta tuae promissionis
 20 Serm,     2|      praefiguratum dicitur, gratiam Dei, quae rore designatur, iudaico
 21 Serm,     2|            sui donis ita eam filius Dei repleuit, ut non solum ipsa
 22 Serm,     2|          sanctus colonus, et Verbum Dei semen extitit. Quod etiam
 23 Serm,     2|        uerbi illud concipere Verbum Dei meruit, de quo scriptum
 24 Serm,     2|          tamquam fragili uitro ipsa Dei uirtus et sapientia, cui
 25 Serm,     2|    attenditur. Quod uero ad gratiam Dei magis quam ad merita hominum
 26 Serm,     2|          quia ipse amor seu bonitas Dei proprie nuncupatur.~ ~Huius
 27 Serm,     2|        illam, qua indueretur filius Dei, de carne Virginis separauit,
 28 Serm,     2|             in unam per sonam Verbo Dei est unitus, quod totum est
 29 Serm,     2|            quod credo in scripturis Dei, uideam oculis meis!" Idem
 30 Serm,     2|   operatione Spiritus sancti Verbum Dei de Virgine carnem accepit.
 31 Serm,     2|            naturam. Ut autem Verbum Dei carnem de Virgine sumens,
 32 Serm,     2|           sanctum, uocabitur filius Dei.~ ~Virtus quippe Patris
 33 Serm,     2|         Patris Filius dicitur, quem Dei uirtutem et Dei sapientiam
 34 Serm,     2|       dicitur, quem Dei uirtutem et Dei sapientiam Apostolus nominat;
 35 Serm,     3|             uidelicet terra populus Dei a gentibus uiueret separatus,
 36 Serm,     3|     promissione terrae, qua populus Dei ab infidelibus disiungeretur,
 37 Serm,     3|           si uidelicet rursum filii Dei filias hominum concupiscerent,
 38 Serm,     3|           contra hoc signo foederis Dei membra sanctificata a turpitudine
 39 Serm,     3|          quidem contactu si populus Dei populo Chananaeorum uinciretur,
 40 Serm,     3|            quasi peculiaris populus Dei de legitimis suis gloriantes
 41 Serm,     3|   Hierosolymam honore illam quondam Dei egregiam ciuitatem extulerunt;
 42 Serm,     3|        exemplo. Sicut enim mediator Dei et hominum factus duas in
 43 Serm,     4|           graece dicitur, id latine Dei apparitio, uel superapparitio
 44 Serm,     4|       perhibui, quia hic est filius Dei.~ ~Denique miraculo aquae
 45 Serm,     4|          intelligentes natum filium Dei, qui omnem artis eorum destrueret
 46 Serm,     4|         praesignare, non iam populo Dei circumcisionem necessariam
 47 Serm,     4|           ianua caeli quam a gratia Dei sunt exclusi. Solus quippe
 48 Serm,     4|           uel innocentia iste Agnus Dei, sicut de ipso Baptista
 49 Serm,     5|           Quoniam autem estis filii Dei, misit Deus spiritum filii
 50 Serm,     5|          solum, ut dictum est, legi Dei, sed etiam legi obtemperans
 51 Serm,     5|      Caesaris Caesari, et quae sunt Dei Deo.~ ~Scriptum in Matthaeo:~ ~
 52 Serm,     5|         deberet, sub lege tamen tam Dei quam saeculi sese humiliauit,
 53 Serm,     5|          sese humiliauit, et filius Dei pariter et hominis tam Deo
 54 Serm,     5|       Christi, facientes uoluntatem Dei ex animo, cum bona uoluntate
 55 Serm,     5|        filiorum reciperemus. Filius Dei, fratres, facere uenit,
 56 Serm,     5|         dedit eis potestatem filios Dei fieri.~ ~Propter quam causam,
 57 Serm,     5|           amici Christi, quod filii Dei, amore iustitiae magis quam
 58 Serm,     5|            quanquam fidelis in domo Dei, sicut ipse Apostolus Hebraeis
 59 Serm,     5|      instituta Caesaris potius quam Dei: ne uidelicet superbus ille
 60 Serm,     5|            legis redimeret, quos in Dei filios adoptaret. Ipse quippe
 61 Serm,     5|              Ipse quippe unigenitus Dei solus eius est filius naturalis
 62 Serm,     5|          Spiritus, hoc est, caritas Dei diffusa est in cordibus
 63 Serm,     5|            homines efficeret filios Dei, et cohaeredes suos in regno
 64 Serm,     5|             in regno patris, id est Dei filios, fieri dignatus est
 65 Serm,     5|         inuitat. Ipse Nomen dicitur Dei, qui plenam eius notitiam
 66 Serm,     6|            Iacob patriarcha, uerior Dei philosophus quam mundi,
 67 Serm,     6|            Christus est ad dexteram Dei sedens: quae sursum sunt
 68 Serm,     6|        impetus laetificat ciuitatem Dei.~ ~Et rursum:~ ~Qui credit
 69 Serm,     6|            est dicere: Laudem illam Dei, quam dicebatis Ierusalem
 70 Serm,     6|         daemonum possessione laudes Dei penitus sunt reticendae,
 71 Serm,     7|         triumphalis iucunditas, qua Dei filius regio more a turbis
 72 Serm,     7|      aedificare deberent in templum Dei? Hoc ipsum destruere nitebantur
 73 Serm,     7|             resonarent pueri laudem Dei. Referente Ioanne, nouimus
 74 Serm,     7|             in Ecclesia, quae donus Dei est ex Iudaeis et gentibus
 75 Serm,     7|              quia sapientia dicitur Dei. Cum his, super quos sedet,
 76 Serm,     7|        duorum parietum, in una domo Dei sibi coniunctorum. A quo
 77 Serm,     7|             Peculiaris ille quondam Dei populus ex magna parte Deum
 78 Serm,     7|             alieni. Quod altissimum Dei consilium in tantam admirationem
 79 Serm,     7|             sapientiae et scientiae Dei! quam incomprehensibilia
 80 Serm,     8|    cogitationis, hoc est contemptum Dei adhuc in mente latentem,
 81 Serm,     8|           uero est uita, quae amore Dei uehementer succensa, tanto
 82 Serm,     8|             puduit eum in conspectu Dei et totius curiae supernae
 83 Serm,     8|     Horrendum est incidere in menus Dei uiuentis.~ ~Et per semetipsam
 84 Serm,     8|             commisisse in conspectu Dei. Altera lethalis, cum magis
 85 Serm,     8|           sacrificium, et iustitiam Dei plus quam holocausta.~ ~
 86 Serm,     8|             holocausta.~ ~Iustitiam Dei quasi propriam eius dicit,
 87 Serm,     8|         reos? Tanto sollicitius ire Dei est placanda, quanto contra
 88 Serm,     9|           erant adulterantes uerbum Dei, quia praedicationem suam
 89 Serm,     9|        maxime oblectatur, et eo iam Dei uisione fruente, summum
 90 Serm,     9|           dormitione ait:~ ~Dormire Dei est, cum unigenitus Patris
 91 Serm,     9|         quippe sunt istae ciuitates Dei et diaboli, quarum haec
 92 Serm,    10|             sunt, quae ad ciuitatem Dei tamquam ciues pertinent,
 93 Serm,    10|           Iudaeos redituram gratiam Dei: quando uidelicet per praedicationem
 94 Serm,    11|       ciuitas sancta, tam uidelicet Dei templo quam sanctuario adornata,
 95 Serm,    11|         legis alieni, et a ciuitate Dei remoti, et more ferarum
 96 Serm,    11|          Assur quasi uirga est irae Dei, hoc est flagellum uindictae
 97 Serm,    11|            Bethel, hoc est ad domum Dei ascendebat: cum et Dominus
 98 Serm,    11|     generatione uitis, donec regnum Dei ueniat.~ ~De alio uero calice
 99 Serm,    11|           tua sunt.~ ~Quomodo autem Dei omnia Iudaeorum sunt? Numquid
100 Serm,    11|             tua? tamquam sapientiae Dei praeualere hominum cautela
101 Serm,    11|           Satana, non sapis ea quae Dei sunt.~ ~Nouerat et qui generaliter
102 Serm,    11|            Possum destruere templum Dei, et post triduum reaedificare
103 Serm,    11|            si tu es Christus filius Dei uiui.~ ~Surgens pontifex,
104 Serm,    12|          qui in aliquam blasphemiam Dei praesumebant, puniebantur.
105 Serm,    12|        improperantes quod se filium Dei diceret aiebant:~ ~Blasphemauit.
106 Serm,    12|    maledictus, hoc est ex sententia Dei poenae huic deputatur. Hinc
107 Serm,    12|           perueniunt, quam illi per Dei gratiam humilitate seruata
108 Serm,    13|          pascha in Aegypto a populo Dei primum celebrato, et ea
109 Serm,    13|              sed erunt sicut angeli Dei in caelo~ ~Quam quidem gloriam
110 Serm,    14|          quod sanctorum oratio irae Dei possit resistere. Unde et
111 Serm,    14|       potius quam "meus", filium se Dei per adoptionem quod commune
112 Serm,    14|      adiungit, et quia plus gloriam Dei quam utilitatem nostram
113 Serm,    14|         inducens, ait:~ ~Nomen enim Dei per uos blasphematur inter
114 Serm,    14|              Quemadmodum ergo nomen Dei pollui siue blasphemari,
115 Serm,    14|          uideret eos qui se populum Dei uocabant: ita e contrario
116 Serm,    14|            qua etiam glorificatione Dei uel sanctificatione diuini
117 Serm,    14|      concupiscentiis eius,~ ~regnum Dei adueniat in nobis. Et hoc
118 Serm,    14|         esse. Tunc autem uoluntatem Dei facimus, cum quod ipse approbat
119 Serm,    14|             petitionibus ad honorem Dei pertinentibus, ad quatuor
120 Serm,    14|          uerbo quod procedit de ore Dei.~ ~Hunc panem, id est intelligentiam
121 Serm,    14|            manet ignorantia. Verbum Dei ruminat, qui ipsum frequenter
122 Serm,    14|         delictorum ad similitudinem Dei ignoscere, cum illis de
123 Serm,    15|       quaeramus, ubi est in dextera Dei sedens, ut postmodum etiam
124 Serm,    16|        equas, ut beatus in Ciuitate Dei asserit Augustinus, a spiritu
125 Serm,    17|          sancti, quo tamquam digito Dei lex scripta est, et tam
126 Serm,    17|          attestante, inter uniuersa Dei dona Iudaeis antiquitus
127 Serm,    17|          credita sunt ilhis eloquia Dei,~ ~hoc est Veteris Testamenti
128 Serm,    17|      caritas per Spiritum, qui amor Dei dicitur, infusa discipulos
129 Serm,    17|           illud Apostoli:~ ~Caritas Dei diffusa est in cordibus
130 Serm,    17|          praeparauit: sicut populus Dei legem suscepturus, biduo
131 Serm,    17|             efficit, et sola filios Dei a filiis diaboli discernit,
132 Serm,    17|             scriptum est:~ ~Caritas Dei diffusa est... etc.~ ~Haec
133 Serm,    17|      caeteris uirtutibus siue donis Dei praeminere noscitur. Et
134 Serm,    17|        tempus nos excites in amorem Dei, et praeparet deuotiores
135 Serm,    17|      Spiritus, qui specialiter amor Dei dicitur, quo n inus ipsun
136 Serm,    18|            susceptione legis digito Dei scriptae, perceperunt a
137 Serm,    18|          credita sunt illis eloquia Dei.~ ~Ac si aperte dicat: Hoc
138 Serm,    18|              testificari Euangelium Dei.~ ~Multas tam in antiquo
139 Serm,    18|         tami uobis quam toti populo Dei uenerandum perpendite, quantum
140 Serm,    18|            eorum, uerum etiam ipsum Dei dicatur donum: quantum satagere
141 Serm,    18|        coxit, ut cum fiducia uerbum Dei deinceps ubique praedicarent.
142 Serm,    18|             praemisisset:~ ~Caritas Dei diffusa est in cordibus
143 Serm,    18|                Sicut ergo praecepta Dei, sic et praecepta Christi
144 Serm,    18|   extollentem se aduersus scientiam Dei, et in captiuitatem redi
145 Serm,    19|              scriba doctus in regno Dei similis est homini, qui
146 Serm,    19|        Vocem suam, hoc est propriam Dei locutionem dicit internam
147 Serm,    19|             quod cum fiducia uerbum Dei praedicarent. Qui etiam
148 Serm,    19| adulterarent, aut infamarent uerbum Dei, unus eorum testatur, dicens:~ ~
149 Serm,    19|          linguarum generibus laudes Dei dispersit; ut hinc appareat
150 Serm,    19|         fiunt, id est nobis, uirtus Dei est. Scriptum est enim:
151 Serm,    19|            huius mundi? Nam quia in Dei sapientia non cognouit mundus
152 Serm,    19|       Iudais atque Graecis Christum Dei uirtutem et Dei sapientiam.
153 Serm,    19|            Christum Dei uirtutem et Dei sapientiam. Quia quod stultum
154 Serm,    19|   sapientiam. Quia quod stultum est Dei sapientius est hominibus,
155 Serm,    19|     hominibus, et quod infirmum est Dei fortius est hominibus. Videte
156 Serm,    20|             praedicare /497/ uerbum Dei; sed quia uos repulistis
157 Serm,    20|             Cur autem haec uestigia Dei in gentibus ignorarentur,
158 Serm,    21|             nomen eius.~ ~Exercitus Dei, quibus ipse praesidet,
159 Serm,    21|   reuertenti, fuerunt obuiam angeli Dei, tamquam in protectionem
160 Serm,    21|             uidisset, ait:~ ~Castra Dei sunt haec.~ ~Et appellauit
161 Serm,    21|             ascendit, cum incarnata Dei sapientia de ipso mortis
162 Serm,    21|            primum praedicare uerbum Dei: sed quia uos indignos aeternae
163 Serm,    22|       Apostolus:~ ~Caritas, inquit, Dei diffusa est in cordibus
164 Serm,    22|          uiuit. Etsi enim praecepta Dei iam tenet in uita, quia
165 Serm,    22|             est, quam qui praecepta Dei uiuendo custodit, et ad
166 Serm,    22|            Christus est in dexteram Dei sedens quae sursum sunt
167 Serm,    23|               Tu es Christus Filius Dei uiui~ ~tamquam in petra
168 Serm,    23|                Summum quippe caelum Dei Patris excellentiam dicit,
169 Serm,    23|           ipsi quoque propriae sedi Dei, quam ab initio Ierosolymis
170 Serm,    23|               Tu es Christus Filius Dei uiui.~ ~Unde statim specialiter
171 Serm,    24|          ipsa per se inuoluta carne Dei sapientia expandit. Scriptum
172 Serm,    24|       aperuit, cum Saulo incorrupta Dei sapientia incarnationis
173 Serm,    24|          iam rhinocerus iste quibus Dei loris astringitur, quia
174 Serm,    24|    baptismate ligatur. Qui etiam ad Dei praesepe ligatus moratus
175 Serm,    24|      superbiae amisit. Loris quoque Dei non tantum a feritate restringitur,
176 Serm,    24|             inclinat. Et tanta arte Dei aream congregat, quanta
177 Serm,    25|            senatu quassatis occulta Dei dispensa timle ab exilio
178 Serm,    26|         ualent exhibere. Beata uero Dei genitrix quanto in uirtutibus
179 Serm,    26|             illis, quam illi nobis. Dei uero genitrix omnium munimen
180 Serm,    26|             uerbis:~ ~In qua sancta Dei genitrix mortem subiit temporalem,
181 Serm,    26|     diuersas ad praedicandum uerbum Dei. Denique impleto beata Maria
182 Serm,    26|         caelos ascendens, a dextris Dei sedisse describitur, ita
183 Serm,    26|             quae tanta est caritate Dei uulnerata, ut nulli inimici
184 Serm,    26|               Etsi enim multi amici Dei dicantur, iuxta quod ipse
185 Serm,    26|          quia sanctorum oratio irae Dei possit resistere. Unde et
186 Serm,    26|         singularem honorem ut mater Dei esset, nonnisi pro peccatoribus
187 Serm,    26|            intrat Iesus, dum Verbum Dei naturam nostram in Virgine
188 Serm,    27|             mea.~ ~Quid enim facies Dei, nisi notitia ipsius, cum
189 Serm,    28|            est hic aliud nisi domus Dei, et porta caeli.~ ~Surgens
190 Serm,    28|        multae hominum domus, et una Dei dicitur, quam ecclesiam
191 Serm,    28|           uocamus, ita et in populo Dei inter illos qui coniugati
192 Serm,    28|       specialiter expressit, qui in Dei gremio recumbens, quasi
193 Serm,    28|             Christus est in dextera Dei sedens. Huic scalae Dominus
194 Serm,    28|             quis uiolauerit templum Dei, disperdet illum Deus~ ~
195 Serm,    28|             cum praemiserit: "Domus Dei" statim annexuit "et porta
196 Serm,    28|        uiribus, sed de misericordia Dei praesumens, quasi apposita
197 Serm,    28|            Unde et Paulus:~ ~Gratia Dei sum id quod sum.~ ~Et rursum
198 Serm,    28|           Non ego autem, sed gratia Dei mecum.~ ~Decimas omnium
199 Serm,    28|             excedit, nec a mandatis Dei, quae per decalogum illum
200 Serm,    29|           abhorrendum, ubi proprium Dei templum uiolatur, et haec
201 Serm,    29|           inquit Apostolus, templum Dei uiolauerit, disperdet illum
202 Serm,    29|             illis quod aemulationem Dei habent, sed non secundum
203 Serm,    29|        religionem egerunt; et amore Dei, non ambitione saeculi,
204 Serm,    29|             fugitis, qui conspectum Dei fugere non potestis. Hoc
205 Serm,    29|             et si quis profanus, et Dei prorsus oblitus, consimilem
206 Serm,    29|     Horrendum est incidere in manus Dei uiuentis.~ ~Si enim illas,
207 Serm,    29|          quid eas manet, quae ipsum Dei templum prostituerint? Nunquid
208 Serm,    29|      quibusdam ait:~ ~Nescitis quia Dei templum /543/ estis, et
209 Serm,    29|             543/ estis, et spiritus Dei habitat in uobis.~ ~Si quis
210 Serm,    29|            uobis.~ ~Si quis templum Dei uiolauerit, disperdet illum
211 Serm,    29|       disperdet illum Deus. Templum Dei sanctum est, quod estis
212 Serm,    29|             quae ad piissimas aures Dei perfectius uenit, nec tam
213 Serm,    29|          uestrum, qui circa sponsas Dei aliqua de causa conuersantes,
214 Serm,    29|            perpendite, qui proprium Dei lectum non uerentur polluere.
215 Serm,    30|      proximum quasi ungere dicitur: Dei uidelicet, ac proximi dilectionem,
216 Serm,    30|           latebant, fluunt, cum tam Dei quam proximi dilectio uisibili
217 Serm,    30|      fratres hic congregati, hortus Dei esse debemus. Oremus ipsum
218 Serm,    30|             homicide teneberis lege Dei, si non dederis.~ ~Leo papa
219 Serm,    30|      innocentes putant, qui commune Dei munus sibi priuatim uindicant,
220 Serm,    30|          necessitate, alii pauperes Dei propria uoluntate; de quibus
221 Serm,    30|             inter ipsos iterum, qui Dei potius quam mundi pauperes
222 Serm,    30|            perseuerare quam caetera Dei gratia nouimus. Sed nouella
223 Serm,    31|  perfectione et custodia mandatorum Dei, quae per decalogum legis
224 Serm,    32|            uos deuotius in obsequio Dei et ueneratione martyris
225 Serm,    32|              sed erunt sicut angeli Dei in caelo.~ ~Et Apocalypsis:~ ~
226 Serm,    32|            in caelum, uidit gloriam Dei, et Iesum stantem a dextris
227 Serm,    32|             Iesum stantem a dextris Dei.~ ~Legimus Dominum Iesum,
228 Serm,    32|          subiunctum sit eum gloriam Dei uidisse, ut iam eius uita
229 Serm,    32|            Patris, uerum et gloriam Dei uidere se asserit, quasi
230 Serm,    32|            loqui: non tamen gloriam Dei, uel dexteram Patris, in
231 Serm,    32|             in coehum uidit gloriam Dei, et sibi iam astantem Iesum,
232 Serm,    32|          stantem a dextris uirtutis Dei.~ ~Ac si diceret: Pugnate
233 Serm,    32|         Iudaeis occisum, eo quod se Dei maiestatem uidisse scripserat.
234 Serm,    32|            acceptabilem et inimicis Dei fuisse odibilem. Unde et
235 Serm,    32| pertransibant euangelizantes uerbum Dei, Philippus autem descendens
236 Serm,    32|           recepisset Samaria uerbum Dei, miserunt ad illos Petrum
237 Serm,    32|        Augustinus libro de Ciuitate Dei ultimo sex mortuos in Africa
238 Serm,    33|            tam ipsius historia quam Dei testimonia monstrauerant.
239 Serm,    33|           uita pigrior ad obsequium Dei, quam eius qui tot affectionum
240 Serm,    33|           In cuius rei typo populus Dei primum habuit tabernaculum
241 Serm,    33|        morabantur in tentoriis, qui Dei per Ieremiam uoce laudantur,
242 Serm,    33|       humilitatem diligit. Christus Dei filius in templo nescitur,
243 Serm,    33|         nescitis quia iniqui regnum Dei non possidebunt?~ ~Quis
244 Serm,    33|     mereatur non tam in sua quam in Dei superna tabernacula. Quis
245 Serm,    33|          Quod si non pro reuerentia Dei, saltem pro uitando nostrae
246 Serm,    33|           sunt praecepta caritatis, Dei uide licet amor et proximi,
247 Serm,    33|             se, et ait: "Ecce Agnus Dei... etc."~ ~Nec semel, sed
248 Serm,    33|           gerat. Sic et in ecclesia Dei clericorum uel episcoporum
249 Serm,    33|            tales sunt, a tentatione Dei recedere uidentur. Quid
250 Serm,    33|         brauium supernae uocationis Dei in Christo Iesu. Quicumque
251 Serm,    33|   respiciens retro, aptus est regno Dei~ ~quia quisquis ad bona
252 Serm,    33|           nescit, quomodo Ecclesiae Dei diligentiam habebit? Oportet
253 Serm,    33|            Apostolum, immo spiritum Dei in eo loquentem, quam coactionem
254 Serm,    33|          sicut in primo de Ciuitate Dei beatus meminit Augustinus,
255 Serm,    33|            munera crebra mittantur, Dei se magnificentia asserit
256 Serm,    34|             Quod cum id sola gratia Dei eis absque aliquibus eorum
257 Serm,    34|     collatum sit, quis non pietatem Dei magis commendet quam crudelitatem
258 Serm,    34|             nequis, et ordinationem Dei tuo scelere praeuenire non
259 Serm,    34|            repertus, qui dum filium Dei persequeris, tuorum filios
260 Serm,    34|            filius Herodis pro filio Dei. Traditus est ad mortem
261 Serm,    34|          Reseruatur ad uitam filius Dei in quo uita omnium constitute
262 Serm,    34|           erat in manu hominis mors Dei, nec terrenus rex poterat
263 Serm,    34|           non accepit, quos a regno Dei differre cognoscit. Non