Pars,  Sermo

1 Serm,     1|             Ad uerba loquentis, et magno praeconio laudis eam salutantis
2 Serm,     4|        stellam, gauisi sunt gaudio magno ualde~ ~satis innuitur quod
3 Serm,     8| quantumcumque sit grauissima, sine magno labore, sine magnis sumptibus
4 Serm,    11|       existere.~ ~Primo itaque cum magno comitatu turbarum laudes
5 Serm,    11|      transiret, sed laeto animo et magno desiderio eam suscipere,
6 Serm,    12|        adhuc alas habent; quia pro magno uel mirabili non ducunt,
7 Serm,    29|          atque implendis, licet in magno persistentes errore, cum
8 Serm,    32|            fideles qui cum planctu magno in tanta sui anxietate martyrem,
9 Serm,    33|           insolentem, et omnia sue magno aestimari uolentem. Vis