IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Petrus Abaelardus Sermones Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Pars, Sermogrey = Comment text
503 Serm, 27| Nunquid qui dormit, non adiiciet ut resurgat?~ ~Quis enim 504 Serm, 32| prior moriendo, atque ilhud adimplens, quod ipse de ipso dixerat:~ ~ 505 Serm, 25| descenderet, donec ille Euangelium adimpleret. Sed usque hodie ita praestatur 506 Serm, 11| quod de seipso scriptum est adimplet:~ ~In /435/ propria uenit, 507 Serm, 5| Quia omnia quae legis sunt adimpleuit. Nam quando baptizabatur 508 Serm, 3| inimicitias pepererant, ut sic eos adinuicem uinculo caritatis colligaret. 509 Serm, 2| et sperantes ueram pacem adipiscantur. Natus est hodie Deus in 510 Serm, 14| commode, quae inderequirunt, adipiscuntur.~ ~TU AUTEM QUICUMQUE ES, 511 Serm, 33| attendat, regni caelestis aditum sibi claudit, quia de comparatione 512 Serm, 32| testibus ei obiecta reus adiudicaretur. Quod quidem non tam per 513 Serm, 12| morte plectendum est, et adiudicatus morti appensus fuerit in 514 Serm, 11| crucifigatur.~ ~Et hoc insuper adiuncto, quia~ ~dederat pontifices 515 Serm, 32| sacerdoti primus diaconus meruit adiungi. Cuius quoque passio tantam 516 Serm, 11| et pontifex intelligens adiurando eum extorquere nititur blasphemiam, 517 Serm, 32| diligenter astrictos, et quasi adiuratos? Qui cum omnes pariter1 518 Serm, 11| summam profitens ueritatem. Adiuratus Dominus per Deum uiuum ne 519 Serm, 11| princeps sacerdotum ait illi:~ ~Adiuro te per Deum uiuum, ut dices 520 Serm, 31| intercessionibus plurimum adiutas /557/ ille uos in sacro 521 Serm, 24| adolescentia lapidantium adiutor existeret, cum alia Ecclesiae 522 Serm, 32| praecipue ibi speretis /558/ adiutorem, quem hic fidelissimum habuistis 523 Serm, 5| uoluntatem quam inspirat, adiuuat ne deficiat, uoluntatem 524 Serm, 24| sit a gratia nei. In eo adiuuatur quis quod uidetur auiditate 525 Serm, 35| suam maxime necessariam ad administraciones etiam saeculares, non attendentes 526 Serm, 30| res Domini sui ita debet administrare, ut inde necessaria uitae 527 Serm, 11| refrenanda. Quamuis Caiphas administraret eo anno pontificatum, non 528 Serm, 24| doctrina sute praedicationis administrasse. Quod autem iuxta aliam 529 Serm, 33| superponitur, exterior est administratio saecularium rerum.~ ~Laui 530 Serm, 33| sanctitate praemineat episcopali administrationi, sicut e conuerso ista illi 531 Serm, 15| Super quo tam glorioso et admirabili triumpho, aliis quaerentibus, 532 Serm, 15| concinentibus, cum aliis admirantibus saepius quaererent:~ ~Quis 533 Serm, 33| eorum mensis et familiis admiscemur. Quod si non pro reuerentia 534 Serm, 33| errantem ad rerum naturam admisisset, si illum negare uetuisset? 535 Serm, 33| hoc est, ut fideles ad se admittat potius quam excludat, eisque 536 Serm, 21| praedicationis ab ipso uocati admittuntur, non more pseudoapostolorum 537 Serm, 1| complenda, utrum scilicet per admixtionem uiri sine dilectione peccati, 538 Serm, 2| ad nos per Virginem, quem admodum claritas solis per solidissimi 539 Serm, 10| cordis eius.~ ~Quo egredi admoneantur filiae Sion, ipse textus 540 Serm, 3| consideratione praecipue admonerentur. Cuius insuper signi, quasi 541 Serm, 11| Marcus patenter insinuant, adnectendo uidelicet quod ibi sedens 542 Serm, 9| quod ipse consequenter adnexuit, dicens:~ ~Itaque qui manducauerit 543 Serm, 11| dispergentur oues gregis.~ ~Hunc adolescentem quidam intelligunt Ioannem 544 Serm, 31| scribentis exponens, dicit:~ ~Adolescentiores autem uiduas deuita in ministerio 545 Serm, 32| uestimenta sua secus pedes adolescentis Sauli deposuisse, postea 546 Serm, 24| autem et subiectis plebibus, adolescentulas tympanistrias coniungit, 547 Serm, 29| meretrix se propagat in adolescentulis. /539/~ ~Quam seueram quoque 548 Serm, 24| fontibus Israel. Ibi Beniamin adolescentulus in mentis excessu.~ ~In 549 Serm, 7| in hebraeo legitur: Anna Adonay, Hosianna... etc. Et quia 550 Serm, 5| redimeret, quos in Dei filios adoptaret. Ipse quippe unigenitus 551 Serm, 5| quod Filius docuit, nos adoptat in filios, quos timore poenae 552 Serm, 5| Ne igitur haec filiorum adoptio ad solos eos pertinere uideretur, 553 Serm, 5| usque ad mortem, sic et nos adoptiui pro nostro faciamus modulo.~ ~ 554 Serm, 5| posses proprios, quaesiuit adoptiuos; nec solus haereditatem 555 Serm, 5| et consubstantialem, non adoptiuum.~ ~Factum ex muliere~ ~quia 556 Serm, 5| est:~ ~Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli seruies.~ ~ 557 Serm, 10| ad crucem eius in campo adorandam procedimus, in hoc mystice 558 Serm, 8| occurrerat, uel ad pedes eius adorando prostrate, uel super fratre 559 Serm, 4| hodie quasi salutandum atque adorandum, fideles gentium primitiae 560 Serm, 5| uenerantes, Deum in nobis adorant. Securi iam supplicationem 561 Serm, 7| his qui ascenderant, ut adorarent in die festo.~ ~Hi ergo 562 Serm, 17| sua, statutis diebus, ut adoraret et sacrificaret Domino in 563 Serm, 6| omnia tibi dabo, si cadens adoraueris me.~ ~Quorum quidem illusioni 564 Serm, 4| Bethlehem, et ostendente stella, adorauerunt puerum.~ ~Isidorus quoque, 565 Serm, 32| fideles, tantis eum uirtutibus adornatum innuit, ut ad perfectionem 566 Serm, 3| in semet specie decoris adornatur, cum uidelicet quaelibet 567 Serm, 32| est, extitit uirtutibus adornatus, ut corona caeterorum, quasi 568 Serm, 33| habitacula non fugiunt, sed etiam adsciscunt? Quem quidem Ioannes tanto 569 Serm, 11| sed propriis uirtutibus adscribit. Tale quid et de istis romanis 570 Serm, 24| ille diuinis hodie loris adstrictus, qui pristinam feritatem 571 Serm, 35| scilicet Martham faciat, adtendens quod ipsemet ait quia "Maria 572 Serm, 3| fecit proselyti, id est aduenae mentionem: sed uernaculum 573 Serm, 11| constat. Nondum quippe tempus aduenerat, quo in eum ista compleri 574 Serm, 8| merentur. Et notandum quod, adueniente Domino Bethaniam, Martha 575 Serm, 11| fugite in aliam~ ~sciens iam aduenisse tempus congruum passioni, 576 Serm, 18| 487/ ante sancti Spiritus aduenitum fuerant, nisi quaedam, ut 577 Serm, 3| communis filiis Israel cum aduent data sit lex. Audi: "Homo, 578 Serm, 11| locum Deo pariter et uobis aduersantem, nec iam ciuitatem dicendum, 579 Serm, 24| singulariter gestat, uentrem aduersantium ferire perhibetur; ut cum 580 Serm, 33| ea quae religioni maxime aduersantur, et quae alii pro religione 581 Serm, 26| et suis est amabilis, et aduersariis terribilis: si uidelicet 582 Serm, 7| tolerabant! In quo nec modicum aduertendum est mysterium. Quibus enim 583 Serm, 34| quidem, non ante illusionem aduertere permissus est. Quod uero 584 Serm, 6| futurae dulcedinem minus aduertunt. Ad quam ille uehementer 585 Serm, 1| intentione procederet utium adulationis uerba haec essent, an ueritatis: 586 Serm, 33| renouentur in saeculo. Qui multis adulationum fauoribus dona diuitum uenantes, 587 Serm, 27| regum ac prophetarum Dauid, adulter simul, proditor, et homicida, 588 Serm, 8| praedicanda, quia dictum est adulterae:~ ~Vade, et amplius noli 589 Serm, 9| unus eorum dicit, non erant adulterantes uerbum Dei, quia praedicationem 590 Serm, 19| ne turpitudine suae uitae adulterarent, aut infamarent uerbum Dei, 591 Serm, 9| intendebant, nec se in pretio more adulterarum siue meretricum ponebant. 592 Serm, 29| mercede sibi constituunt. Adulteras tam leges saeculi quam diuinae 593 Serm, 29| eam senes, et ad consensum adulterii cogere nitentes:~ ~Ecce, 594 Serm, 18| paruulos lacte nutriamus, adultos pane reficiamus. Super sedentes 595 Serm, 23| Domini, fideles ad Petrum adunati hanc uitae perfectionem 596 Serm, 33| discede, ex hoc enim te magis aduocabit.~ ~Et Hieronymus ad Nepotianum:~ ~ 597 Serm, 33| sahutauerit, aut fatuus, atque aduuantibus uerbis femina una laudauerit, 598 Serm, 1| ut supra neminimus, nost ae redemptionis exordio restaurationem 599 Serm, 1| praeparabo sanctum tuum. Et aedificabo in generatione et generationem 600 Serm, 11| refert quod cum superbiam aedificantium turrem ex confusione linguarum 601 Serm, 23| uidelicet et Romulo prius aedificata, multo felicius a maioribus 602 Serm, 4| discipulorum maxima fieret aedificatio: sicut et in Gamaliele, 603 Serm, 11| Vides has omnes magnas aedificationes? Non relinquetur lapis super 604 Serm, 33| Iordanem cause baptismatis uel aedificationis exirent, ipse ad neminem 605 Serm, 33| Seneca quippe maximus morum aedificator beneficium, et beatus Gregorius 606 Serm, 7| est et susceptus:ut cum aedificatores respuerent, aedificandi 607 Serm, 14| gratias agis, sed alter non aedificatur.~ ~Et post aliqua de uniuersis 608 Serm, 7| in quo erigendum fuerat aedificium. Ut enim Apostolus ait:~ ~ 609 Serm, 32| Sanctimonialis uero cum aegritudine laboraret, ad eamdem memoriam 610 Serm, 32| eiusdem martyris pro filia aegrotante rogaret et uestem puellae 611 Serm, 33| quascumque colligeret, et aegrotantibus inde curationem praepararet, 612 Serm, 8| omnino destitutum erigat aegrotum. Ad quem uoce magna clamans:~ ~ 613 Serm, 18| de seruitute liberarentur aegyptia, primum Pascha in Aegypto 614 Serm, 13| ea nocte per submersionem Aegyptiorum fidelibus liberatis, canticum 615 Serm, 4| nostra superbia quantum ualet aemulans, non solum rerum, sed etiam 616 Serm, 3| tantum postea sancti patres aemulati sunt, ut cum in gentibus 617 Serm, 29| enim perhibeo illis quod aemulationem Dei habent, sed non secundum 618 Serm, 24| genere meo, abundantius aemulator existens paternarum mearum 619 Serm, 21| faciem non peruenerunt, cum aenigmata legis uel propbetiarum uelamen 620 Serm, 11| praebeat, non quem hominum pr aepar et cure, aut qui largiores 621 Serm, 33| quibus referre non posses aequalia. Unde Seneca de Beneficiis 622 Serm, 3| Patre et Spiritu sancto aequalis gloria, coaeterna maiestas, 623 Serm, 23| corde ipsius per fidem ad aequalitatem Patris conscendo. Quo itaque 624 Serm, 23| coaequalis assurgit. Cuius quidem aequalitatis dubitationem ipse increpans 625 Serm, 3| despicerent, nec se illis aequari paterentur. Qui etiam post 626 Serm, 14| DIMITTIMUS DEBITORIBUS NOSTRIS, aequitatem postulat iustitiae. Aequum 627 Serm, 14| aequitatem postulat iustitiae. Aequum quippe est, et hoc iustitia 628 Serm, 21| Sic pugno, non quasi aerem uerberans.~ ~Et iterum in 629 Serm, 23| sustollitur, in caelum scilicet aereum, nisi Christum ad Patrem 630 Serm, 21| praesidet, tamquam principes, et aerias debellat potestates, castra 631 Serm, 19| celsitudinem aetherei, quae aerio praeminet transcendit. Quid 632 Serm, 18| dicitur, quia de commotione aeris, quae uentus dicitur, audiebatur 633 Serm, 6| exultationis cessant, tam aerumnas sues uel dilationem patriae, 634 Serm, 13| hoc est in praesenti uita aerumnosa et misera, quasi impotens 635 Serm, 6| hieme quae colligant in aestate. Seminemus et nos, carissimi, 636 Serm, 26| grauius sustinebat, quanto ad aestatem supernae serenitatis amplius 637 Serm, 32| his uerbis suis stephanus aestimabat, sicut et statim annexum 638 Serm, 33| his quos dixirmus restat aestimamdum? Steriles, inquiunt, sunt 639 Serm, 33| sentiat, supra hominem eum aestimamus: et forti animo se praedicant 640 Serm, 22| Quid ergo de apostolis aestimandum est, quorum preedicatione 641 Serm, 33| comparatione minoris magnum se aestimans, quae habuerat merita /586/ 642 Serm, 33| insolentem, et omnia sue magno aestimari uolentem. Vis scire quid 643 Serm, 8| probantur.~ ~Unde satis aestimauerunt amicitiam fieri cum dicunt:~ ~ 644 Serm, 33| quem inferiorem meritis aestimauit. Ita, fratres, cum quis 645 Serm, 33| sanctitate sua confidens aestimet se ad hanc administrationem 646 Serm, 1| in hunc consensum ducta aestimetur, in quem tot uirgines ne 647 Serm, 13| dicitur, et sole desuper aestuante, et aromata ipsa calefaciente, 648 Serm, 33| desideriis carnalibus animam aestuare compellunt?~ ~Quod si forte 649 Serm, 23| etiam quia pro iuuenili aetate maiorem circa eum prouidentiae 650 Serm, 24| suffecturas putem hominum aetates, quibus institui perficique 651 Serm, 34| natiuitatis, ita et temporum aetati crudelitas adderetur iniquitate 652 Serm, 33| ceruicalia sub capite uniuersae aetatis ad capiendas animas.~ ~Et 653 Serm, 26| perseuerate, ut per eam uobis aeternas parari mansiones mereamini; 654 Serm, 29| magna, et dixit:~ ~Deus aeterne, qui absconditorum es cognitor, 655 Serm, 7| quer entes solis inhiant aeternis. Quos ut imitari possimus, 656 Serm, 5| est; non factus secundum aeternitatem, quam habet ex Patre. Quidam 657 Serm, 2| creaui eum.~ ~Hoc est, ab aeterno iam disposui hanc eius creationem, 658 Serm, 11| conficitur. Dignus enim aeternorum sacramentorum communione 659 Serm, 33| eius quis soluit?~ ~Hoc est affectiones carnis, quibus naturaliter 660 Serm, 33| quaerentes, ut quae habet afferat exhortamur, nec tam ei nostra 661 Serm, 1| est inflictum, curationis afferrent medicamentum, et unde illata 662 Serm, 11| fuisse perductum. Venientes afferunt laternas, ut qui sunt in 663 Serm, 26| et ipsum tulit de medio, affigens illud cruci, exspolians 664 Serm, 28| titulum, hoc est, oculis suis affigit in signum, quasi nihil aliud 665 Serm, 16| nominis interpretatione uel affinitate, quam Christum uerum animarum 666 Serm, 33| carnalium propinquitatum uel affinitatum dicam, pro quibus innumera 667 Serm, 1| in lectione, uel terrae affixis in oratione, quo animus 668 Serm, 13| poenitentiae praecessit afflictio. Quid igitur mirum, si et 669 Serm, 12| suis uel pro praedictis afflictis expedite uel celeriter non 670 Serm, 1| Ne nimia sollicitudine affligaris": ne aut te obtinere desperes 671 Serm, 14| quo se in oratione magis affligere creduntur.~ ~PERCEPERUNT, 672 Serm, 12| scilicet quam ligatione eum affligerent. Quanta autem constantia 673 Serm, 10| extra castra: hoc est carnem affligi atque macerari zelo diuini / 674 Serm, 10| quotiens tamen nos pro ipso affligimur, crucem eius tollimus. Crux 675 Serm, 12| eius passio grauior diutius affligit. Quid etiam hoc patibulo 676 Serm, 6| quantiscumque interim deliciis affluam, semper mendicum me recognoscam. 677 Serm, 33| fecerit, ut uidelicet deliciis affluat, nec eas sentiat, supra 678 Serm, 33| quacumque sibi cognatione uel affmitate coniunctos habent in saeculo, 679 Serm, 33| ipsorum propinquitate uel affnitate amplius confidunt. Tabernacula 680 Serm, 30| illum occidit, si illi cum affuit non dedit uictum? Quicumque 681 Serm, 25| passionibu exposuit, nec afiligi permisit, cum et eum in 682 Serm, 5| Apostolus duo testamenta per Agar ancillam, et Saram liberam 683 Serm, 1| uirgo illa tui imitatrix Agatha, et una de numero prudentum, 684 Serm, 29| profiteris quod per diuinum agatur, per tuum fieri spiritum; 685 Serm, 8| sui iuris est in talibus agendis, sed alieni. Faciem quoque 686 Serm, 29| ac sollicitudo ad aliquid agendum. Nulli uero, uel pauci christianorum 687 Serm, 11| templo circumspectis male agentibus, ostendit se cognouisse 688 Serm, 2| omnium terra communis, et ager specialis, cuius et Spiritus 689 Serm, 7| prosperare.~ ~Hoc est, prospere ages in omnibus quae disponis, 690 Serm, 5| impedimento, cum oportuerit, id aget. Sollicitus de nostra salute 691 Serm, 11| nequaquam eos fuisse ausos aggredi apostolos, dum simul armati 692 Serm, 33| et maiora suis uiribus aggredientes, quod non habent de proprio, 693 Serm, 7| gentiles conuertisti, et eis aggregasti, qui tuam minime uiderunt 694 Serm, 26| eorum collegio sursum est aggregate, et per quam hominibus patuit 695 Serm, 7| praetendebant, nisi utriusque populi aggregationem de masse peccatorum assumptam? 696 Serm, 34| ubi permissus furere, est aggressus. Quod diligenter euangelista 697 Serm, 29| concupiscentiae stimulis agitati, a Deo pariter et lege iam 698 Serm, 18| intrat, et uehementis motus agitatione ignem concitans in aere, 699 Serm, 11| ceciderunt in terram.~ ~Quid agitis missi? Ecce praesto est 700 Serm, 16| et supremum caelum, quod agnis contegi constat, conseruare 701 Serm, 22| uiam ueritatis, quam post agnitam retrorsum abire, post fidei 702 Serm, 11| impiis derelicto, et lupis agno. Hoc enim et ipse praedixerat 703 Serm, 4| quae ideo fundentis oleum agnominata Romae adhuc ostenditur, 704 Serm, 23| confessionem, Dominus oues suas et agnos committens, ipsum totius 705 Serm, 1| peregrinata in angelo, ut agnoscas aures religiosas, oculos 706 Serm, 23| Dominum diligere creditur, agnoscat, secundum beatum Augustinum, 707 Serm, 30| proprium plus posse quam seruos agnoscatis. Inter ipsas quoque sanctimoniales 708 Serm, 4| ignorat, non immerito uidetur agnouisse eum de Virgine natum fuisse, 709 Serm, 32| spiritaliter congaudete tanti agonistae uictoriae, quem et meruistis 710 Serm, 32| securus, et de consummatione agonum quorum roboratus, quanto 711 Serm, 33| filii, qui habitabant in agris et solitudine, et faciebant 712 Serm, 17| congregaueris omnes fruges tuas de agro. Ter in anno apparebit omne 713 Serm, 33| ligatus astringitur? Unde nec ah lmius uitae comparatione 714 Serm, 12| quod se filium Dei diceret aiebant:~ ~Blasphemauit. Quid adhuc 715 Serm, 15| interrogationem, cum uidelicet aiunt:~ ~Quis est iste rex gloriae?~ ~ 716 Serm, 11| accessit ad eum mulier habens alabastrum... etc.~ ~Incertum est utrum 717 Serm, 11| imperium testimonium non dedit, alapa caeditur.~ ~Testimonium 718 Serm, 12| adductus, post tot colaphos et alapas, quos uelata facie suscepit, 719 Serm, 12| conspuere, et tam colaphis quam alapis ipsum caedere, atque illudere 720 Serm, 2| Psalmistae:~ ~Sub umbra alarum suarum protexit me.~ ~Quod 721 Serm, 12| spretus et illusus est, ueste alba indutus, et sic ad Pilatum 722 Serm, 15| Quorum duo assistentes in albis solemnibus pia allocutione 723 Serm, 11| insuper reficientes, gener ale maiorum Christum persequentium 724 Serm, 23| habuisse, romanam scilicet, alexandrinam, antiochenam. Quarum quidem 725 Serm, 23| fuerint, et tertia, id est alexandrine, Marco eius discipulo cesserit.~ ~ 726 Serm, 32| Libertinorum, et Cyrenensium, et Alexandrinorum, et eorum, qui erant a Cilicia 727 | aliarum 728 | alias 729 Serm, 6| uideantur irrisa. Terram alienam dicit infidelium uitam a 730 Serm, 3| illo tempore sine Christo, alienati a conuersatione Israel, 731 Serm, 7| reprobari a Deo, et quasi filiis alienatis, in eorum locum successerunt 732 Serm, 3| Moises loqui iubetur, et alienigenarum nulla sit mentio: cum in 733 Serm, 3| quia sicubi uult etiam alienigenas lege connecti, significanter 734 Serm, 3| de cognatione sua quam de alienigenis ex praecepto Domini susceperit, 735 | aliqui 736 Serm, 13| cinerem soluitur. Unde post aliquot dies, in modum apis suscitatus, 737 | aliunde 738 Serm, 32| eamdem memoriam tunica illius allata est, sed antequam tunica 739 Serm, 11| ad pro tection em illic allati, duos in Ecclesia gladios 740 Serm, 3| facile solui credo, nisi ad allegoriam stylo conuerso. Ad quam 741 Serm, 2| conspici queat, uerba sunt allegorica ad intelligendum difficilia. 742 Serm, 33| dicitur:~ ~Deiecisti eos dum alleuarentur.~ ~Certum quippe est spiritales 743 Serm, 3| se repelleret, quam sibi alliceret. Quisquis enim ab his inter 744 Serm, 24| ad praesepe tuum? Numquid alligabis rhinocerotem ad arandum 745 Serm, 2| et per quem forti armato alligato, immo prostrato, credentes 746 Serm, 18| Iesum Christum. Et nunc ecce alligatus ego spiritu uado in Ierusalem, 747 Serm, 15| in albis solemnibus pia allocutione discipulos consolantur, 748 Serm, 31| eligenda censetur. Vos tandem alloquor, uirgines, ut ministrorum 749 Serm, 2| hebraeo pro uirgine ponitur 'alma', quod sonat "abscondita." 750 Serm, 28| erudiunt; uel cum modo ad altam continentiae uirtutem nos 751 Serm, 3| quoque dedicationes, uel altarium consecrationes, in tantum 752 Serm, 33| Gregorius caritatem nonnisi erga alteros haberi asserunt. Ille quidem 753 Serm, 11| super summum, hoc est in altiore loco ciuitatis, unde magis 754 Serm, 11| tales, ut diximus, fuerint, altiores in Ecclesia tam dignitate 755 Serm, 2| nuntiarunt, dicentes:~ ~Gloria in altissimis Deo, et in terra pax hominibus 756 Serm, 2| fecit quae futura sunt; iam altissimo suae dispensationis consilio, 757 Serm, 7| hoc exclamans dicat:~ ~O altitudo diuitiarum sapientiae et 758 Serm, 21| cohibetur, nec se erigens alueum excedit, nequaquam terras 759 Serm, 29| uirgines, innocentem matron am, et tantam sustinentem iniuriam 760 Serm, 26| quippe acies et suis est amabilis, et aduersariis terribilis: 761 Pro | ueneranda in Christo et amanda soror Heloissa, nonnulla 762 Serm, 11| eius praesentia amplius amaretur ac desideraretur, quanto 763 Serm, 4| seruis praeesse eligeret, et amari potius quam timeri appeteret. 764 Serm, 20| Mare maius est aquis et amaritudine plenum: et uita coniugatorum 765 Serm, 20| molestias sustinet, tot amaritudines habet. Via latior est quam 766 Serm, 29| quod Christo dedecorato amasiae hominum, immo detestanda 767 Serm, 11| Amice quidem, non amens, sed amate, non diligens, sed dilecte, 768 Serm, 5| quae carnali populo et amatoribus mundi, tam doctrina quam 769 Serm, 31| prouidentia lectulum suum ambiente muniret? Cur haec denique 770 Serm, 29| ostendebat? Profecto non est ambigendum eum quo repletus est, spiritum 771 Serm, 11| potestate quidem eius non ambigitis, quem totiens in his uel 772 Serm, 35| illis conparandos esse non ambigo quos in nouissimis futuros 773 Serm, 4| caelestis arcus orbem solis ambisse, et Romae sub eodem Caesare 774 Serm, 33| occupare melioris, et per ambitionem sacrilegium rapinae committere. 775 Serm, 33| iudicatur, si e conuerso fiat, ambitionis causa maxime peragi. Quod 776 Serm, 3| faciens pacem, et reconciliet ambos in uno corpore Deo... etc.~ ~ 777 Serm, 24| palmae ipsius illud est Ambrosii in prima ad Corinthios: 778 Serm, 24| percusserat, cum dicebat: "Multi ambulant," quos saepe dicebam uobis. 779 Serm, 14| faciam ut in praeceptis meis ambuletis... etc.~ ~Sicut enim quantum 780 Serm, 11| uenisti?~ ~Amice quidem, non amens, sed amate, non diligens, 781 Serm, 26| inuitatur:~ ~Surge, propera, amica mea, et ueni. Iam enim hiems 782 Serm, 26| imber abiit, et recessit.~ ~Amicam simul et formosam eam appellat, 783 Serm, 11| exhibitionem familiaritatis et amicitiae.~ ~Ad quid, inquit, uenisti?~ ~ 784 Serm, 11| Adolescens quidam sequebatur eum amictus sindone super nudo, et tenuerunt 785 Serm, 4| apparitionem, quamdiu ibi fuerunt, amiserunt. Quod eo maxime factum esse 786 Serm, 33| praedicti onagri libertatem amisimus. Unde saecularibus nos implicantes 787 Serm, 33| mercibus nostris tempestate amissis, de procellis saeculi uel 788 Serm, 24| amplius eam contristauit amissus. Bene autem pater nomen 789 Serm, 33| possidentur, /585/ sine dolore amittuntur.~ ~Sed, inquies, illud mihi 790 Serm, 4| fontibus et electis arboribus amoenissimus, in quem ascendentes et 791 Serm, 33| quasi semper uirentis tendit amoenitatem, uirentium pratorum speciem 792 Serm, 21| PENTECOSTES~ ~Quid etiam Amos propheta, imo ipse Spiritus 793 Serm, 27| misericordiam impendere, ut non amoueat eum a facie sua, nisi hanc 794 Serm, 27| sicut abstuli a Saul, quem amoui a facie mea.~ ~Quid enim 795 Serm, 11| ciuitatem, occurret uobis homo amphoram aquae portans. Sequimini 796 Serm, 18| Diffusa caritas est, dilate et ample in cordibus facta, et usque 797 Serm, 28| illud Domini documentum amplectens:~ ~Qui non odit patrem suum 798 Serm, 32| ipsos lapidum ictus inimicos amplecteret, pro quibus non solum orat, 799 Serm, 12| pietatis uisceribus eum sit amplexatus, pretium ipsum pro redemptione 800 Serm, 31| tanto pietatis amore sunt amplexi, ut cum crescente numero 801 Serm, 28| et dedicat, et uelut in amplexibus eius lectulo contemplationis 802 Serm, 5| amorem per hoc plurimum ampliauit, atque ad perfectum duxit, 803 Serm, 23| est, quanto ipsi a Domino amplior principatus in Ecclesia 804 Serm, 33| uerum etiam possessiones amplissimas abdicarent. Quorum nonnulli 805 Serm, 1| ratio habet. Unde autem amplitudinem gratiae adepta sit, subinfertur 806 Serm, 35| annum fabricant uerborum ampullas uno sermone mirabili ornatu 807 Serm, 11| aurem serui pontificis amputando, quun iam caeteri in fugam 808 Serm, 33| omnes occasiones Christus amputans, nudum magis quam suffarcinatum 809 Serm, 11| quam dextram auriculam amputare. Amputatam a Petro auriculam 810 Serm, 23| articulo, seruo principis aurem amputaret. A qua quidem ultione nec 811 Serm, 11| dextram auriculam amputare. Amputatam a Petro auriculam Dominus 812 Serm, 11| ait:~ ~Satis est~ ~et post amputationem auriculae dixit:~ ~Sinite 813 Serm, 11| et sic ei auricula dextra amputatur, dum a diuini uerbi praedicatione 814 Serm, 33| Elia primo antiqui populi anachoreta, uel in Paulo postmodum 815 Serm, 33| regula non degant, sed nec anachoretae cum in solitudine non uiuant.~ ~ 816 Serm, 33| coenobitarum scilicet atque anachoretarum. Qui autem in saeculo bini 817 Serm, 33| tertium genus ueniam, quos anachoretas uocant, et qui de coenobiis 818 Serm, 33| nec coenobitae sunt, nec anaclioretae: coenobitae quidem cum sub 819 Serm, 16| purgaret: sicut per Petrum de Anania et Saphira egit. Quod et 820 Serm, 24| elationis inclinaret. Unde et Ananias uoce dominica hunc et postquam 821 Serm, 27| Euangelio instructus dixit "anathematizare", hoc est excommunicationi 822 Serm, 27| iuramentum uel detestationem siue anathematizationem non nouimus, nec etiam uerba 823 Serm, 27| trina, nec simplici, sed cum anathematizationis detestatione. Qui, quamuis 824 Serm, 5| duo testamenta per Agar ancillam, et Saram liberam distinguens, 825 Serm, 33| homines et seruos pariter et ancillas a potentibus saeculi tamquam 826 Serm, 32| STEPHANI PROTOMARTYRIS~ ~ Ancillis Christi servus Christi, 827 Serm, 7| Venit Philippus, et dicit Andreae. Andreas rursus et Philippus 828 Serm, 7| Philippus, et dicit Andreae. Andreas rursus et Philippus dixerunt 829 Serm, 33| humanitatis obliti uirtute fiant angelici.~ ~Et uincula eius quis 830 Serm, 25| immaculatum uirgineis et quasi angelicis manibus sepulturae praepararet, 831 Serm, 1| ut colloquium mereretur angelicum. Attendite, uirgines, quae 832 Serm, 11| destitutus auxilio, cui angelotum assistebat multitudo. Primum 833 Serm, 3| quasi duos parietes lapis angularis colligans, tam priorum fidelium 834 Serm, 7| nec nisi conuentu duorum angulus fieri potest. Nouimus in 835 Serm, 35| praemisisset dominus:~ ~Quam angusta porta et uia arta est quae 836 Serm, 26| supernae serenitatis amplius anhelabat. Unde recte nunc dicitur 837 Serm, 17| illum, sequendo Christum, anhelamus ascensum. Unde et ipsemet 838 Serm, 6| ciuitatis suae Ierusalem semper anhelant hi, quorum nunc persona 839 Serm, 33| sunt, qui ad episcopatum anhelantes, cum de monasteriis reuocantur 840 Serm, 24| interitum aliis extinctis anhelaret; et profecto cognoscemus, 841 Serm, 6| supernae pacis uisionem anhelat, quanto grauiores pressures 842 Serm, 2| huius creationis natiuitas, animaduertemus, si caeteras hominum creationes 843 Serm, 11| nec praesentem potestis animaduertere, nisi eo se uobis indicante. 844 Serm, 4| notitiam, ut sold nouam animaduerterent stellam, et in eius progressu 845 Serm, 16| rebus, uermes innumeros, et animantium diuersa genera procreari 846 Serm, 32| amplius ad bellum propriis animaret atque instrueret exemplis: 847 Serm, 27| leuioribus culpis grauiores annectens primo dixit Petrum negasse, 848 Serm, 1| petitione sua differendum, annectit cum ait:~ ~Inuenisti gratiam 849 Serm, 29| quidem ne suspicemur, mox annectitur:~ ~Erat enim cor eius fiduciam 850 Serm, 32| aestimabat, sicut et statim annexum est cum dicitur:~ ~Exclamantes 851 Serm, 33| desit ex comparatione illius annotaremus, et cum profectu eius defectum 852 Serm, 35| clero sunt et celebraciones annuas conciliorum sibi ursurpant. 853 Serm, 3| tres quaestiones, si Domino annuente soluere poterimus, praesentis 854 Serm, 4| eo quod unxerit me: ad annuntiandum mansuetis misit me.~ ~Unde 855 Serm, 9| dominicae crucis uirtutem annuntiant. Et quod dicunt eduxerunt. 856 Serm, 18| subtraxerim utilium, quominus annuntiarem uobis, et docerem uos publice, 857 Serm, 18| atque ita consummauit:~ ~Qui annuntiat uerbum suum Iacob, iustitias 858 Serm, 1| 01]~ ~IN ANNUNTIATIONE BEATAE VIRGINIS MARIAE~ ~ 859 Serm, 1| praeparet, et quasi quodam suae annuntiationis saeculo ad fecunditatem 860 Serm, 9| passio dum per praedicatores annuntiatur, quasi quodam ferculo atque 861 Serm, 28| solemnitas quantum caeteras antecedat, non tam Scripturarun auctoritas, 862 Serm, 33| coniugatae sunt /580/ uirginibus anteferendae? Numquid lippae fecunditas 863 Serm, 34| consolationem discipulis anteponens:~ ~Mementote, inquit, sermonis 864 Serm, 32| eligeretur athleta, et caeteris anteponeretur, qui, quo uirtute perfectior, 865 Serm, 32| quam ordinis nomine meruit anteponi. Decebat quippe ut caeteri 866 Serm, 21| suo refluxu fructificauit, antequarn in immensum mare gentium 867 Serm, 10| in hoc mystice demonstr antes, tam gloriam quam salutem 868 Serm, 24| haberet; quippe cum iuuenculus anticipatus sit a gratia nei. In eo 869 Serm, 15| paternae maiestati, usque ad Anticum Dierum filius hominis eductus 870 Serm, 23| respicit; cum uidelicet tam antiochena quam romana sedes eius propriae 871 Serm, 23| scilicet, alexandrinam, antiochenam. Quarum quidem dignitas 872 Serm, 19| fieret, dispersos olim sub Antiochi persecutione Iudaeos de 873 Serm, 32| uespertinis laud ibus in antiphona propria et collecta eius 874 Serm, 3| uel recitetur: ubi et ad antiquae aspersionis exemplum hysopum 875 Serm, 18| migrantemi nouerat consistere, et antiquam gloriam Synagogae ad nouitatem 876 Serm, 28| Melchisedech sacramenta Ecclesiae antiquiora uidentur quam synagogae: 877 Serm, 4| illa quae Paulus Orosius Antiquitatum ab urbe condita libro VII 878 Serm, 19| Deus Israel, qui uidelicet antiquum populum elegit; ipse, inquam, 879 Serm, 33| hoc Crates Thehanus, fecit Antisthenes, fecerunt plurimi, quos 880 Serm, 33| 570/ principes, Paulum, Antonium, Hilarionem, Macharium. 881 Serm, 33| auctor Paulus, illustrator Antonius, et ut ad superiora conscendam, 882 Serm, 29| consurgere ausi, et immundas n anus sanctae uertici eius imponentes 883 Serm, 13| quae de eius morte amplius anxia et moesta fuit. Apostolorum 884 Serm, 11| athletam ita periculo mortis anxiatum, et tamquam ex desperatione 885 Serm, 23| tamquam scilicet in quodam anxietatis articulo constitutus, nequaquam 886 Serm, 29| statuitur. Anxius maritus, anxii tam parentes quam filii, 887 Serm, 29| innocens pro rea statuitur. Anxius maritus, anxii tam parentes 888 Serm, 28| typum in his quae gesta sunt aperiamus. Quid enim dedicatio Ecclesiae, 889 Serm, 2| per fidem suscipienda sese aperiat terra, hoc est, de impossibilitate / 890 Serm, 14| Quorum quidem intentionem aperiens, ait: "ut uideantur ab hominibus" 891 Serm, 29| tondente se obmutescet, et non aperiet os suum.~ ~Expectabat ibi 892 Serm, 2| Porta haec clausa erit, non aperietur, et uir non transibit per 893 Serm, 14| orationis huius praecipue sensum aperire; ut eo magis fructuosa sit 894 Serm, 8| itaque poenitentis inuolutam aperiunt, qui eius institute satisfactione, 895 Serm, 2| sed etiam cordis aures eis apertas habuit: ut quae uidelicet 896 Serm, 5| cuius integritas nulla est apertione dissoluta. Ille quippe clauso 897 Serm, 13| Quod igitur euangelista et apertionem sepulcrorum, et resurrectionem 898 Serm, 33| tanto in hoc mentientes apertius, quanto ab obedientia regulae, 899 Serm, 5| primus ascenderit tolle: et aperto ore eius, inuenies staterem: 900 Serm, 32| dicens:~ ~Ecce uideo caelos apertos, et filium hominis stantem 901 Serm, 4| Iesu baptizato et orante, apertum est caelum, et descendit 902 Serm, 16| non esse ignotum nouimus. Apes quoque sine detrimento suae 903 Serm, 32| quem et dominica. Tanquam apocryphae passiones apostolorum repudiantur, 904 Serm, 33| quam episcopi proposito apostatantes, nec monachi meritum habeant, 905 Serm, 31| multi post sacrum propositum apostatantur et ob hoc assumi a sponso 906 Serm, 33| nequaquam sponte susciperet apostolatum. Et qui conuersari non sustinuit 907 Serm, 33| baptizandum ueniret, aut ut ei apostolatus officium sicut caeteris 908 Serm, 33| talibus, ut uerbis utar apostolicis, quia primam fidem irritam 909 Serm, 33| ad exemplum apostolos et apostolicos uiros, quorum honorem possidentes, 910 Serm, 9| fecit argenteas, quae sunt apostolieae praedicationis eloquia, 911 Serm, 14| quinque sit contenta, quae non apostolisc sed cuidam discipulo memoratur 912 Serm, 22| potestas illa collata /503/ est apostotis, quae omnibus eorum uicariis, 913 Serm, 4| libris Balaam diuinatoris appar iturae illius stellae scientiam 914 Serm, 18| domum ubi erant sedentes. Et apparauerunt illis diuersae linguae tamquam 915 Serm, 33| fugiebat, Bisque rarior apparebat, tanto carior omnibus maiori 916 Serm, 17| tuas de agro. Ter in anno apparebit omne masculinum tuum coram 917 Serm, 34| praedictis uerbis liquide apparel. Potuit quippe fieri, ut 918 Serm, 26| omnibus fulti uirtutibus non apparemus. Nec tam de uictoria metuendi 919 Serm, 15| resurgendo, uel discipulis apparendo, et nunc denique ascendendo 920 Serm, 8| statim quasi Deo sibi apparente et appropinquante, sermonem 921 Serm, 17| igneis linguis super eos apparentibus sancti Spiritus reuelatus 922 Serm, 4| biennium proficiscentes stellae apparentis ducatum habuisse, et tandem 923 Serm, 13| sanctorum ibidem tumulatorum apparere: sed omnes inde uel asportatas 924 Serm, 4| graece dicitur, id latine Dei apparitio, uel superapparitio nuncupatur. 925 Serm, 4| inscripta nomine "seth", de apparitura hac stella, et muneribus 926 Serm, 15| clausis ad discipulos intrans appariturus illis, subtilitatem eorum 927 Serm, 33| congregant, socii furum appehhemur, dicaturque nobis:~ ~Videbas 928 Serm, 33| monachi. Quare ergo et non appellamus monachos, cum dicat Psalmista: " 929 Serm, 6| figmenta quaedam iudicant appellandas.~ ~Satellites isti praedonesque 930 Serm, 33| est solitarii, quam ciues appellandi. Quorum impudentiam maximus 931 Serm, 6| et nox potius quam dies appellandus. Unde et longae peregrinationis 932 Serm, 8| Iesus se spiritalem medicum appellans, ait:~ ~Non est opus ualentibus 933 Serm, 4| quibusdam, quas cometas appellant designari solere: non tamen 934 Serm, 30| sed pauperes spiritu beati appellantur, id est ut ei tribuat qui 935 Serm, 24| prosperitatis seu fortitudinis appellaret quam doloris: quia, ut hic 936 Serm, 4| quasi a coma, crinitae sunt appellatae. Summi uero regis nouum 937 Serm, 9| dicta, columnas nouimus appellatas. Unde et unus eorum, nomen 938 Serm, 33| Ex uoce huius psalmi appellati sunt et monachi. Quare ergo 939 Serm, 4| humiliores esse debemus, si in appellatione nostra subiecti alterum 940 Serm, 12| est, et adiudicatus morti appensus fuerit in patibulo, non 941 Serm, 21| uelamen habent in littera, non appertionem in intelligentia euangelica 942 Serm, 35| concilliis episcoporum primas appetant cathedras. Et de sermonum 943 Serm, 14| NOLITE... etc. Hoc est, ne appetatis prolixitatem uerborum in 944 Serm, 29| atque ipsum corpus quod appetebatur ad culpam, hostiam offerret 945 Serm, 33| gratia uideri mirabiles appetehant? Omitto contactus et benedictiones 946 Serm, 33| exemplum huius gratiae non appetendae, immo summopere nobis fugiendae 947 Serm, 8| fidelium. Quo uero maius, eo appetendum amplius. Scriptum est hoc 948 Serm, 33| sanctitatem quam dignitatem appetens, qui /584/ hanc derelinquere, 949 Serm, 24| uidetur auiditate mentis appetere. Item in epistola II ad 950 Serm, 5| minus hominum seruitutem appeteredebemus. Quam utique si iam incurrimus, 951 Serm, 22| mente, et tanto ardentius appeterent esse, quod Dominum suum 952 Serm, 4| amari potius quam timeri appeteret. Qui etiam in tantum seruitutem 953 Serm, 8| eo non remanet quod totis appetit desideriis.~ ~Pro hac scilicet 954 Serm, 29| conspiciunt; et quae minus appetuntur merces, facilius omnibusexponuntur, 955 Serm, 5| ad disciplinam litterarum applicantur, prius litteralium elementorum 956 Serm, 12| Christo per poenam poterimus applicare. Pro peccato quippe priorum 957 Serm, 14| hoc agit, qui intellectum applicat his quae dicit. Unde et 958 Serm, 28| expositiones doctorum rota rotae applicatur, et quod in Veteri fuerat 959 Serm, 14| mysticum uel moralem sit applicaudum. Ex qua quidem intelligentia 960 Serm, 18| contra Chium, et alla die, applicuimus Samum, et sequenti die, 961 Serm, 16| uulneri medicamentum Dominus apponens, nonnunquam equas, ut beatus 962 Serm, 28| misericordia Dei praesumens, quasi apposita conditione ait:~ ~Si fuerit 963 Serm, 28| quiescit. Scala haec dormienti apposite usque ad caelum porrigitur, 964 Serm, 26| Ascendam in palmam, et apprehendam fructus eius.~ ~Quid enim 965 Serm, 11| ministri Iudaeorum, qui apprehenderunt Iesumr, ligauerunt eum, 966 Serm, 1| lignum uitae est his qui apprehendunt eam.~ ~Quid autem humanitas, 967 Serm, 11| et cognoscere bona quae approbas. Sic quippe Adam, quem ante 968 Serm, 11| retulisset Matthaeus, Dominum approbasse effusionem unguenti super 969 Serm, 11| dicatur: Quia tempus passionis appropinquabat, et ad hoc perficiendum 970 Serm, 8| quasi Deo sibi apparente et appropinquante, sermonem ad eum conuertit, 971 Serm, 11| dominicae resurrectionis approprnquat solemnitas, crebrius aedificandi 972 Serm, 18| ut alicui usui fierent apta? Haec uase tamquam figulus 973 Serm, 33| uillico parabolae competentius aptare, uiderit hoc ita intelligi 974 Serm, 25| angelicam illam faciem aptaret, et tam manibus quam caeteris 975 Serm, 9| ipsius, Salomon purpureum aptasse memoratur ascensum: et horum 976 Serm, 13| uirginitati Christi pulcherrime aptatur. Quis enim unicus et dignitate 977 Serm, 33| id est sacris uoluminibus aptiorem sibi refectionem ex intelligentia 978 Serm, 33| aratrum, et respiciens retro, aptus est regno Dei~ ~quia quisquis 979 Serm, 23| plenitudinem diuinitatis aqualem occurrere. Quod quia Petrus 980 Serm, 30| caritatis carentibus, recte per aquam frigidissimum elementum 981 Serm, 30| habitat mentibus, quae per aquilonem, frigidissimum uentum, intelliguntur; 982 Serm, 4| prophetiam Psalmistae:~ ~Reges Arabum et Saba dona adducent.~ ~ 983 Serm, 24| euangelizantibus quasi de /512/ arantibus dicit: "Debet enim in spe 984 Serm, 24| Debet enim in spe qui arat, arare, et qui triturat, in spe 985 Serm, 24| Debet enim in spe qui arat, arare, et qui triturat, 986 Serm, 11| mei, ipse autem non sic arbitrabatur.~ ~Cum enim per populum 987 Serm, 3| Deo est.~ ~Et rursum:~ ~Arbitramur enim hominem iustificari 988 Serm, 5| legis reducere uolebant, non arbitrantes sufficere ad salutem euangelicae 989 Serm, 33| exemplo, dicens se nondum arbitrari se comprehendisse id ad 990 Serm, 26| sed hoc solum sufficere arbitrata est ad impetrandum quod 991 Serm, 11| recrearet. Nunc autem satis esse arbitrate est caput quiescentis inungi, 992 Serm, 4| caeteras extitisse plerique arbitrentur, quo melius super puerum 993 Serm, 2| posteritas plecteretur? Eam uero arborem, quam scientiae boni et 994 Serm, 6| Salices infructuosae sunt arbores, et in humidis locis abundant, 995 Serm, 2| transiret, sed unius uetitae arboris comestionem tota posteritas 996 Serm, 18| labetur: et quicumque in arca non fuerunt, submersi diluuio 997 Serm, 32| tertium caelum, et audiuit arcana uerba, quae non licet homini 998 Serm, 2| dispensationis compleret arcanum. Quod autem nunc a Gabriele 999 Serm, 15| illos ab aditu paradisi arcentes atque inhibentes, hoc ipso 1000 Serm, 1| tot libri adessent, tot archangeli, tot prophetae? Denique 1001 Serm, 26| eius, tradidit Michaeli Archangelo, et recessit. Diluculo autem 1002 Serm, 2| caelestis paranymphus Gabriel archangelus Virgini praedixisset:~ ~