Liber

  1    I|               plus ei placet aequitas, magis displicet iniquitas, sicut
  2    I|          uirtutibus meritisque hominum magis quam diuinae gratiae haec
  3    I|           facit; quod est effecta eius magis esse diuersa quam ipsum.~ ~[
  4    I| comparationibus similitudinum lectorem magis alliciant. Quae enim quasi
  5    I|               quiescere gaudet ut, quo magis se occultat, gratior sit
  6    I|           quibus se manifestat, et quo magis ex difficultate Scripturae
  7    I|             deprehenderemus. Quid enim magis ridiculosum quam mundum
  8    I|                tangatur, sentire queat magis quam arbores uel plantae,
  9    I|              propriis animabus humanis magis quam ex anima mundi uitam
 10    I|             bestialibus hominibus, qui magis sensibus quam ratione reguntur,
 11    I|      spiritualiter, ut simus filii Dei magis quam serui. Sicut enim subtracta
 12    I|           dicitur, abusio est uerborum magis quam error sententiae: '
 13    I|      uaticinatam ferunt.~ ~Quam quidam magis credunt esse Cumanam.~ ~
 14    I|            incredibilia respuuntur, ut magis commoueant contra nos auditorem
 15    I|           incarnatione scilicet Verbi, magis quam de diuinitate eius
 16   II|                 Quo enim fidei nostrae magis essent aduersi, minus in
 17   II|         meruerunt.~ ~[2.10] Quid etiam magis necessarium ad defensionem
 18   II|                uilescat fidelibus unde magis infestum patet infidelibus.
 19   II|             forte rudi populo reuelata magis scandali offensionem parerent
 20   II|          doceat a turpitudine uitiorum magis abstinendum ipsius 'uirtutis
 21   II|                 hoc est sapientem, sed magis 'philosophum', hoc est amatorem
 22   II|         philosophos constat -- cum lex magis figuralibus quam moralibus
 23   II|         ciuitatum amplectantur, ut eis magis per amorem adesse quam per
 24   II|               terrenae felicitatis Deo magis subiectus quam desiderio
 25   II|               dominari elegerit, et se magis uictorem infirmitatis quam
 26   II|             iubente imperatore, quanto magis iubente creatore?~ ~[2.81]
 27   II|               non agnoscamus. Sed illi magis beati Augustini sententiae
 28   II|          peccata, se ipse interemerit. Magis enim mens infirma deprehenditur
 29   II|            feminae per concupiscentiam magis quam idolum ipsum per ignorantiam
 30   II|              sed si potes liber fieri, magis utere' -- hoc est, etiam
 31   II|              Assidere autem aegrotanti magis possunt amici et uernaculae,
 32   II|              et 'me Castor' et caetera magis portenta quam numina! Ac
 33  III|               tempore uindicant, quasi magis egregiam adepti philosophiam,
 34  III|              adepti philosophiam, quia magis uerbosam, hi, inquam, tam
 35  III|     condemnatus.~ ~Quippe qui se ipsum magis ad contentionem praeparat
 36  III|                quam ad disciplinam, et magis gloriam suam desiderat quam
 37  III|               Dei non ratiocinando sed magis bene uiuendo acquirendam
 38  III|            longius recessit a me multo magis quam erat, et alta profunditas
 39  III|              et maxima praedicatur, ut magis diuina quam humana uideatur,
 40  III|             uel disseri non ualet, sed magis quia defendi non potest,
 41  III|               nostra calligauerit quae magis religione quam ingenio conspicitur,
 42  III|            nomina quae substantialiter magis de Deo dicuntur quam relatiue,
 43  III|              peccatum et idolum nostra magis dicenda sunt opera quam
 44  III|          essentialiter substantia, sed magis discretae eorum substantiae,
 45  III|             haec diuersitas personarum magis accipienda sit in ipsa re
 46  III|            Deus' singulare est et non: magis uniuersale, si plura sint
 47  III|           nomen 'Socrates', immo etiam magis singulare, hoc est indiuiduum
 48  III|           formarum multitudo; et multo magis concedendum est in Deo quia
 49  III|                est filius est, non hoc magis in Deo recipiamus, ut is
 50  III|                ipsam subsistit, quanto magis Deus? si tamen dignum est
 51  III|            miraculum contingit, quanto magis in ipso auctore miraculorum
 52  III|             fastidium generans. Quanto magis ergo illius singularis et
 53  III|        accidens ut nasi curuitas, siue magis propria differentia, id
 54  III|             subiecto uel non suscipere magis et minus, siue nihil esse
 55  III|              his nominibus abrogatiuis magis relationes remoueantur quam
 56  III|               esse conceditur -- multo magis in Deo diuersas esse personas
 57  III|           aliqua quae appareat. Quanto magis ea quae Deus tradit, praesertim
 58   IV|              quantum res ipse est, sed magis in eo quod est ab aeterno
 59   IV|              et 'si', quasi dubitatiue magis quam confirmatiue nullum
 60   IV|               numero, intelligamus, et magis ueritatem sensus quam proprietatem
 61   IV|                ut propria diceret quae magis appellatiua uidentur, et
 62   IV|         diuersus ut uidelicet negatiue magis quam affirmatiue intelligatur.
 63   IV|         quaesitum est, quare uidelicet magis dicitur Deus trinus quam
 64   IV|        rationabiliter interrogatur; et magis, at arbitror, oportet dici
 65   IV|             tarnen ratio uidetur quare magis dicamus trinum quam substantiam
 66   IV|             uel multos homines, quanto magis non oportet dici multos
 67   IV|                tres substantias dicere magis quam tres personas. Unde
 68   IV|            dictum est hoc nomen 'Deus' magis uniuersale quam singulare
 69   IV|     discretione essentiae constat, sed magis in diuersitate proprietatum
 70   IV|              respondendum est quod non magis istae personae essentialiter
 71   IV|              monadem, id est unitatem, magis quam unam uocare uoluerunt.
 72   IV|             loquitur in eis, tum etiam magis ne si tu in uerbis tuis
 73   IV|                benignus'? Alioquin non magis relatiue inuicem dicerentur
 74   IV|      commemorantur, ideo ista relatiue magis quam simpliciter assignari,
 75   IV|      discussione iudicii, ubi aequitas magis examinanda est quam uis
 76   IV|             haec quoque similitudo non magis satisfacere potest, quod
 77   IV|             significationem prioris ac magis usitati, quamuis sententiam
 78   IV|               aut potens -- immo ipsam magis caritatis affectum siue
 79   IV|                uero caritatis affectus magis ad benignitatem animi quam
 80   IV|        Spiritus uero minime gigni, sed magis procedere, hoc est se per
 81   IV|               Unde et eorum uerbis non magis quam euangelicis uel addere
 82   IV|            Spiritum a Patre per Filium magis quam a Patre et Filio procedere
 83   IV|                Spiritum Sanctum animam magis quam spiritum appellauerit
 84   IV|           uoluit, ex quibus eum animam magis quam spiritum appellauit. '
 85   IV|            effecta, cum dicit 'datum', magis quam secundum naturalem
 86   IV|                et sensum enuntiationum magis quam sonum attendamus. Tale
 87   IV|             filium gignere possit, sed magis proprietas uel relatio substantiae
 88    V|                discussio, et quod unum magis quam plures credi attineat.
 89    V|         unitate superest disputare, ut magis uidelicet unum conditorem
 90    V|           receditur, quanto ab unitate magis absceditur. Ut ergo summa
 91    V|             plures ad rerum creationem magis quam ad generale earum regimen
 92    V|                cupimus ac magnificare, magis ipsum multiplex quam simplex
 93    V|              praedictam rationem tanto magis amplificabimus, quanto amplius
 94    V|            infirmius quam dissolutioni magis obnoxium. Quis etiam quodlibet
 95    V|           deneget quanto rarius, et eo magis gloriosum quo magis est
 96    V|              et eo magis gloriosum quo magis est unicum? Unde et plerumque
 97    V|      commendationi plurimum congaudet. Magis autem honestis quam necessariis
 98    V|              perfectio cognita fuerit, magis ad amorem sui quemque alliciat,
 99    V|            Volo mortem peccatoris, sed magis ut conuertatur et uiuat~ ~
100    V|       dissuadet, aut quaecumque punire magis deberet quam dono aliquo
101    V|               iudicium tenemus, quanto magis in eo qui summe est bonus,
102    V|              probator cordis et renum; magis in omnibus intentionem attendit
103    V|               tanto iucundior et grata magis siue utilior esset, quanto
104    V|               inquies hoc ad superbiam magis quam ad bonitatem pertinere,