1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-1712
     Liber

 501   II|                 Ad Iacobum scribens, ubi in communi uiuendum esse adhortaretur:~ ~
 502   II|                 reliqua, quae communiter in mundo hoc omnibus data sunt
 503   II|             communia.~ ~Alioquin non est in proximum caritas perfecta
 504   II|              conciues proprie 'fratres', in Christo per gratiam renati.
 505   II|            montem posita.~ ~Cui et illud in Ezechiele concinit de aedificio
 506   II|                  ipsi ponere et statuere in conuentibus ciuitatum ceperunt,
 507   II|                  et communitatem hominum in terris, concordiam superiorum
 508   II|            quoque omnia et uniuersa quae in mundo sunt, etiam insensibilia,
 509   II|                abstinendum] prouidet, ut in nullo ciuitatis ordinationem
 510   II|           eiciendos esse decreuit, sicut in II De ciuitate Dei beatus
 511   II|             imitanda proponentes, omnino in ciuitate bene instituta
 512   II|                 immunditia nec nominetur in uobis, sicut decet sanctos,
 513   II|                  illas umquam diuertere, in ipso aditu libri Boethii
 514   II|           ferendum putarem. Nihil quippe in eo nostrae operae laederent.
 515   II|             nonnulla apud gentiles ipsos in praesto nobis sunt exempla,
 516   II|                diligere exhiberent. Quod in duobus Decus, quod in Platone,
 517   II|               Quod in duobus Decus, quod in Platone, quod in multis
 518   II|             Decus, quod in Platone, quod in multis aliis mirari uehementer
 519   II|         gentilium exemplo commoniti, qui in oculis fratrum, uilia pulmentorum
 520   II|               prae oculis affixum semper in exemplo gerant, illud, inquam,
 521   II|                 deberet, ac tota ciuitas in honorem patris poenam adolescentulo
 522   II|                  legi reddidit.~ ~Magnus in hoc filii amor, sed maior
 523   II|                 sibi uindicauerint, ille in exemplo praestat, qui, ne
 524   II|          praestat, qui, ne coniurationem in supplicium tyrannum a se
 525   II|                uehementi praecisam, ipse in os praedicti tyranni saeuientis
 526   II|                examen subleuemus, summam in eis anachoretarum seu monachorum
 527   II|                Unde et beatus Hieronymus in II Contra Iouinianum, ad
 528   II|                   Nos quorum conuersatio in caelis est, non ei debemur
 529   II|                 frequentiam declinantes, in solitudine et desertis locis
 530   II|               Platonici quoque et Stoici in templorum lucis et porticibus
 531   II|                imitantur, tales Iosephus in secunda Iudaicae captiuitatis
 532   II|                 Platonici sermonis' quam in sermone suo Plato ipse siue
 533   II|                 quadrifariam diuisisset, in politicas scilicet uirtutes
 534   II|               mundum istum et omnia quae in mundo insunt diuinorum contemplatione
 535   II|              omnemque animi cogitationem in sola diuina dirigere; temperantiae
 536   II|                  autem omnia relinquere, in quantum natura patitur quae
 537   II|          ueneratoribus, nulla retributio in lege de obseruatione legis
 538   II|         desiderio. Quae quidem promissio in Deuteronomio aperte continetur
 539   II|               animae beatitudine, ut tam in fide sanctae Trinitatis
 540   II|                  sanctae Trinitatis quam in fide futurae beatitudinis
 541   II|             Quorum certatim studium fuit in quaestionum moralium disceptatione
 542   II|               conseruauerint certum esse in caelo definitum locum ubi
 543   II|                mundum regit, quod quidem in terris fiat acceptius quam
 544   II|              autem subdidit 'ex his quae in terris fiant', hoc est in
 545   II|                in terris fiant', hoc est in communi hominum habitatione,
 546   II|                referendum est uitam quae in necessitatibus proximi,
 547   II|              amore quoque ipsius laborat in terrenis, ut habeat unde
 548   II|       sollicitudine postposita, et quasi in caelestibus nostram tenet
 549   II|              itaque continentium ordines in philosophis concluserunt,
 550   II|           monachorum, qualem et Iosephus in XVIII Antiquitatis libro
 551   II|           purgati ac defecati animi esse in quorum carne iam per diutinam
 552   II|            purgentur. Hic purgati iam et in omnibus instructi cunctisque
 553   II|            Hieronymus perhibet, tum quia in eis nullam iudicarent gloriam
 554   II|             perceptionem, quasi iam tunc in ipsis philosophis illa Veritatis
 555   II|            possessionum pretium proiecit in pelagus: 'Abite', dicens, '
 556   II|               pelagus: 'Abite', dicens, 'in profundum, malae cupiditates,
 557   II|                  a uobis'.~ ~Quem quidem in II Contra Iouinianum ex
 558   II|                  ille Thebanus, proiecto in mare non paruo auri pondere: '
 559   II|                  a uobis'.~ ~[2.70] Idem in eodem:~ ~Pythagorae, Socratis,
 560   II|         reliquorum frugalitatem referrem in confusionem nostram nisi
 561   II|           laboris et Xenophon testis est in Symposio, et innumerabiles
 562   II|         hemerobios uulgo appellatus sit, in praesenti poscens a quolibet
 563   II|         accipiens cibum. Habitauit autem in portarum uestibulis et in
 564   II|                in portarum uestibulis et in porticibus ciuitatum. Cumque
 565   II|                   Cumque se contorqueret in dolio uolubilem habere domum
 566   II|           Frigore enim os dolii uertebat in meridiem, aestate ad septentrionem,
 567   II|               dicturi sunt qui, ut uinum in dulcedine bibant, pigmenta
 568   II|                      2.72] Adde et illud in laudem philosophi quod Valerius
 569   II|            uincere nequiuit. Ad quem cum in sole sedentem assessisset
 570   II|                 Socratem usque ad mortem in correctione stultorum ac
 571   II|              reprehensione uitiorum, cum in ethicis suis mores hominum
 572   II|            informaret, beatus Augustinus in VIII De cixitate Dei exponit
 573   II|                aliquid opinantium, etiam in ipsis moralibus quaestionibus
 574   II|      Atheniensium ciuitas publice luxit, in duos accusatores eius usque
 575   II|             quorum certatim studium fuit in quaestionum moralium disceptatione
 576   II|                  nullus potest.~ ~[2.76] In eodem quoque refert praedictus
 577   II|            custodire. Unde et Hieronymus in II Contra Iouinianum de
 578   II|                iam senex pergeret, febri in itinere dicitur apprehensus
 579   II|           dicitur apprehensus occubuisse in crepidine uiae; uolentibusque
 580   II|             uolentibusque eum amicis aut in iumentum aut in uehiculum
 581   II|               amicis aut in iumentum aut in uehiculum tollere, non acquieuit,
 582   II|                 Quid iste facturus esset in persecutione fidelium, cum
 583   II|                  eum et proice abs te.~ ~In quo aperte docuerunt quantum
 584   II|              suae pudicitiae deuitarent, in rapturum atque necaturum
 585   II|                  sunt; earumque marturia in Catholica ecclesia ueneratione
 586   II|           dicente: Tollite me et mittite in mare, et cessabit mare a
 587   II|                   Item Augustinus, supra in eodem De ciuitate Dei libro:~ ~
 588   II|                miracula faciebat.~ ~Item in eodem:~ ~De Samson aliud
 589   II|               iubente creatore?~ ~[2.81] In his itaque ista animi magnitudo
 590   II|           fortitudinis esse potuit, quod in Diogene minime comperimus.
 591   II|                 attineat. Nec nos quidem in hoc uirtutem Diogenis satis
 592   II|                sententiae assentimus qua in eodem capitulo I libri De
 593   II|          subiunctum est:~ ~Quicumque hoc in se ipsis perpetrauerunt,
 594   II|                si uiueret.~ ~[2.82] Item in eodem:~ ~Si magno animo
 595   II|                   ille potius Theobrotus in hac animi magnitudine reperitur,
 596   II|                 interficiat, scilicet ne in peccatum irruat, uel blandiente
 597   II|           publicae rectoribus a Deo esse in caelis praeparatam.~ ~Quaeso,
 598   II|                 audio dicere, quid moror in terris quin hoc ad uos uenire
 599   II|            omnibus retinendus animus est in custodia corporis, nec iniussu
 600   II|             praeceptio Platonis est, qui in Phaedone definit homini
 601   II|                sua sponte moriendum. Sed in eodem tamen dialogo idem
 602   II|                  dicitur cum anima adhuc in corpore constituta corporeas
 603   II|                  quoque addidit nos esse in dominio Dei cuius tutela
 604   II|                quae possidet, ex eo loco in quo suum constituerat, auferendum.
 605   II|                modo perfectionis ad quam in hac uita unaquaeque peruenit,
 606   II|                  ut hoc saltem laudabile in illo monstretur quod hanc
 607   II|               quod sibi manus iniecerit, in isto autem quod immortalem
 608   II|         continentiam consideremus, multa in confusionem nostram de eis
 609   II|                eis scripta reperiemus et in eis Christianae castimoniae,
 610   II|                  eam cum se eduxerit, et in perpetuum coronata triumphat,
 611   II|                    Item:~ ~Igitur et qui in matrimonio iungit uirginem
 612   II|                   cui uult nubat, tantum in Domino. Beatior autem erit
 613   II|              experimentis didicimus, cum in paradiso mulier statim uirum
 614   II|                   unus Bersabee aspectus in tantum illaqueauerit ut
 615   II|                 ista prostrauerit, quasi in idolo illo, ut quod turpissimum
 616   II|                est, per semetipsum nobis in Prouerbiis exponit dicens:~ ~
 617   II|             abscondere potest homo ignem in sinu suo, ut uestimenta
 618   II|                  audi me, ne abstrahatur in uiis illius mens tua neque
 619   II|                 inferiora mortis.~ ~Idem in Ecclesiaste:~ ~Lustraui
 620   II|              animae tuae, ne ingrediatur in uirtute tua et confundaris.
 621   II|             multiuolam, ne forte incidas in laqueos illius.~ ~Item:~ ~
 622   II|              semper abutatur. Et rursum: In medio mulierum noli commorari.
 623   II|             mulier, et mulier confundens in opprobrium.~ ~[2.92] Hinc
 624   II|                  Hinc est ipsa Sapientia in laudem uirginum seu continentium
 625   II|        incoinquinata quae nesciuit torum in delicto habebit fructum
 626   II|                  delicto habebit fructum in respectione animarum sanctarum,
 627   II|              fidei donum electum et sors in templo Dei acceptissima.~ ~
 628   II|           specialiter approbatam, qui ei in Euangelio centesimum assignat
 629   II|                  assignat fructum et eam in semetipso, de Virgine natus,
 630   II|          obtineant principatum.~ ~[2.94] In quantum etiam honore apud
 631   II|            habita sit, beatus Hieronymus in I Contra Iouinianum exposuit
 632   II|               consules et imperatores et in curribus triumphantes, qui
 633   II|             expertus satis est, caeteris in exemplo, quantum oporteat
 634   II|           copulam superinducere. Ut enim in I Contra Iouinianum beatus
 635   II|       disceptassent, nouissime uerterunt in eum impetum et male mulcatum
 636   II|                Unde et ut ait Hieronymus in I Contra Iouinianum: Illud
 637   II|                sapere aliquid incipimus, in eodem aperit capitulo, ubi
 638   II|                   De quo ista Hieronumus in eodem I Contra Iouinianum
 639   II|            Theophrasti Liber de nuptiis, in quo quaerit an uir sapiens
 640   II|                 2.100]~ ~Haec autem raro in nuptiis uniuersa concordant.
 641   II|                   Illa ornatior procedit in publicum, haec honoratur
 642   II|                Si doctissimus praeceptor in qualibet urbium fuerit,
 643   II|             procurator calamistratus, et in longam securamque libidinem
 644   II|               sibi haberi non putabit et in odium uertetur ac iurgia,
 645   II|                seruatur. Nihil tutum est in quo totius populi uota suspirant:
 646   II|              obtemperans, quam uxor quae in eo se aestimat dominam si
 647   II|                 quam tuo labore quaesita in incertos usus relinquere.~ ~
 648   II|         Christianorum quorum conuersatio in caelis est, qui quotidie
 649   II|                Domino displicere?~ ~Idem in eodem:~ ~Cicero, rogatus
 650   II|             pudicitiam amplecterentur et in omnibus quae possent obscena
 651   II|               turpitudines praeuenirent, in eodem continetur libro:~ ~
 652   II|           Verginius, inquit, filiam suam in forum deductam occidit,
 653   II|             uxorem repudiauit quod illam in publico cum quadam libertina
 654   II|         Christianorum nouimus lenocinium in uxoribus exercentes!~ ~[
 655   II|            philosophiae. Unde Hieronumus in eodem Contra Iouinianum:~ ~
 656   II|               praemium diuinatio.~ ~Idem in eodem:~ ~Diodorus Socraticus
 657   II|                  nuptis. Unde Hieronumus in I quoque Contra Iouinianum
 658   II|            approbet manifestis miraculis in talibus quoque uirginibus
 659   II|               Claudia uirgo Vestalis cum in suspicionem uenisset stupri,
 660   II|                et illud Sidonii pertinet in Propenticon ad libellum
 661   II|                et gentes studuerint, nec in his exemplorum copia defuerit.
 662   II|                 copia defuerit. Praestat in exemplo illa Lucretia quam
 663   II|                 quem formae suae decorem in habitum uirilem conuertit.
 664   II|              itaque non attendat quantum in omni gente semper Deo accepta
 665   II|                  haec tanto laudabiliora in eis uideantur et maiori
 666   II|                  Quod non sit ei similis in terra, homo simplex et rectus
 667   II|               hic post legem etiam datam in tempore Israeliticorum Iudicum,
 668   II|               illa Hieronymi commendatio in laudem Titi imperatoris
 669   II|                   filius Vespasiani, qui in ultionem Dominici sanguinis
 670   II|                  nocte sero recordaretur in cena quod nihil boni die
 671   II|                 rationem reddituri sumus in die igdicii. Quod si hoc
 672   II|                  quod nos oportet facere in quorum condemnationem habet
 673   II|                  mirabile sit illud quod in eodem Suetonius praemittit
 674   II|                 talibus hominibus, etiam in infidelitate sua mortuis
 675   II|              praedicti imperatoris, quam in tanto arto positus uiduae
 676   II|         responderet, uidua dixit: 'Si tu in praelio mortuus fueris,
 677   II|           cogamur introductam eam fuisse in regnum caelorum, ne forte
 678   II|             Spiritu, non potest introire in regnum Dei.~ ~[2.113] Sed
 679   II|              admiratione suscipitur quod In consolationem super morte
 680   II|             nullum catechumenum, quamuis in bonis operibus defunctum,
 681   II|                 sunt illa Ambrosii uerba in praefata Epistola de morte
 682   II|                  hoc uoti habuit ut, cum in Italiam uenisset, initiaretur
 683   II|            praeuentus fuerit, anima eius in requie erit? Solue igitur,
 684   II|         displicere ut tibi soli placeret in Christo. Qui habuit spiritum
 685   II|                 affectu.~ ~Item:~ ~Doleo in te, fili Gratiane, doleo
 686   II|               fili Gratiane, doleo etiam in te, fili Valentiniane. Tu
 687   II|         praesumptio. Hei mihi! uana spes in homine! hei mihi! quid uoluntatem
 688   II|                 post mortem separes quos in hac uita carissimos sensi.
 689   II|                 magna eis a Deo dona tam in hac quam in futura uita
 690   II|                 Deo dona tam in hac quam in futura uita non acquisierit
 691   II|           litteris necessaria, non solum in his quae ad documenta morum
 692   II|             discutienda, quas frequenter in naturis numerorum inuestigamus.~ ~[
 693   II|          commemorat Augustinus, qui adeo in secundo libro De ordine
 694   II|              docere, haec docet discere. In hac se ipsa ratio demonstrat
 695   II|                 sed etiam potest.~ ~Idem in II De doctrina Christiana:~ ~
 696   II|                  genera quaestionum quae in sanctis litteris sunt penetranda,
 697   II|                est.~ ~[2.118] Qui rursus in eodem, cum in ipsis philosophorum
 698   II|                 Qui rursus in eodem, cum in ipsis philosophorum dictis
 699   II|           tamquam iniustis possessoribus in usum nostrum uendicanda.
 700   II|             inueniuntur apud eos.~ ~Item in eodem, de philosophis:~ ~
 701   II|             quemadmodum illa quae dabant in Christi obsequium redderentur.~ ~[
 702   II|                  sophiam conuersus, quae in philosophicis de Deo legerat
 703   II|             inter maxima dona Dei semper in terris effloruerunt, auctorem
 704   II|                 Attendebat et illud quod in Ecclesiastico seriptum est:~ ~
 705   II|           antiquorum exquiret sapiens et in prophetis uacabit, narrationem
 706   II|               nominatorum conseruabit et in uersutias parabolarum simul
 707   II|                 prouerbiorum exquiret et in absconditis parabolarum
 708   II|           abducunt. -- De utrisque autem in promptu sunt nobis sanctorum
 709   II|                 plebibus, et aliis locis in quibus necessitas occurrerit,
 710   II|          habentes, dogmata doceant, quia in his maxime diuina manifestantur
 711   II|             tenere Vergilium, et id quod in pueris necessitatis est,
 712   II|                 necessitatis est, crimen in se facere uoluntatis.~ ~
 713   II|            Educate, ait Apostolus filios in disciplina et correptione
 714   II|              sumptibus eruditos, et quod in corbonam pro peccato quilibet
 715   II|                 effundens obtulerat, hoc in Saturnalium sportulam et
 716   II|               sportulam et Mineruae, aut in sumptus domesticos aut in
 717   II|                in sumptus domesticos aut in sordida scorta conuertit.~ ~
 718   II|            scorta conuertit.~ ~Item idem in Epistola ad Eustochium uirginem:~ ~
 719   II|                  2.123] Qui etiam statim in eadem Epistola se propter
 720   II|                incultus horreret, raptum in spiritu fuisse ante tribunal
 721   II|           proficere ad uitam, dum fuerit in meliores usus assumpta.~ ~
 722   II|                quae prius dicta fuerant, in gemitum et tristitiam uerteremus,
 723   II|               esse decreuit. Quod quidem in quantam nostri condemnationem
 724   II|                id est sacrae Scripturae, in qua, iuxta Gregorium et
 725   II|           perfectionem teneat doctrinae, in qua quislibet et dictaminis
 726   II|                  beatum Hieronumum, quis in suauitate beatum Gregorium,
 727   II|         suauitate beatum Gregorium, quis in subtilitate beatum aequiparet
 728   II|            beatum aequiparet Augustinum? In illo quidem Ciceronis eloquentiam,
 729   II|            quidem Ciceronis eloquentiam, in istis Boethii suauitatem
 730   II|                Graecorum quam Latinorum, in omnibus liberalium artium
 731   II|               eruditissimorum? Cyprianum in dictamine omnes transcendisse
 732   II|              inducta sunt a Christianis, in ipsum certaminis conflictum
 733   II|                  qui de eorum doctoribus in dictando praeualuisset.
 734   II|                 ornatu beatus Augustinus in IV De doctuina Christiana
 735   II|               ornantur. Est tale aliquid in Epistola beati Cypriani.
 736   II|                   etc.~ ~[2.128] Quod si in breui assequi iuuat Christianos
 737   II|                nec opus est diu detineri in fabulosis poetarum, ut haec
 738   II|               notantur. Unde nec Tullius in Rhetorica, cum de elocutione
 739   II|                  exemplis, sed propriis, in quibus plenius, ut ipsemet
 740   II|                Plato inhibuit? immo quid in solemnibus magnarum festiuitatum
 741   II|         festiuitatum diebus quae penitus in laudibus Dei expendi debent,
 742   II|                 et taedet auditores quae in ecclesia Dei dicuntur. Molestum
 743   II|           offerunt Christi altaribus nec in ipsis missarum solemnus
 744   II|           conuentus histrionum, ubi sunt in oblationibus prodigi et
 745   II|              etiam scenicas turpitudines in ecclesiam Dei introducat.
 746  III|              controuersiae discussio aut in scripto aut in ratione uersetur
 747  III|             discussio aut in scripto aut in ratione uersetur et in eisdem
 748  III|               aut in ratione uersetur et in eisdem terminetur, si huiusmodi
 749  III|              superest rationibus fulcire in his quidem in quibus non
 750  III|         rationibus fulcire in his quidem in quibus non irrationabiliter
 751  III|                 factis, pugnemus uerbis, in ipsa confisi Veritate quae
 752  III|               confortat dicens:~ ~Ponite in cordibus uestris non praemeditari
 753  III|              Peripateticorum Aristoteles in I Perihermeneias:~ ~non
 754  III|                 posset, qui omnia nouit. In ipso enim solo omnium plenitudo
 755  III|               stabilita sunt bona illius in Domino.~ ~[3.7] Ex his itaque
 756  III|           aduersus se ait:~ ~Non haberes in me potestatem nisi datum
 757  III|            reprehensione argumentationum in Rhetorica doceret, ait inter
 758  III|         immeritam atque innocentem artem in suae culpae trahunt participationem.
 759  III|                  de rhetorica contigisse in ipsa statim Tullius Rhetorica
 760  III|               singularis eorum superbia, in quantam secum ignominiam
 761  III|            impudentiam quorum et Tullius in II Rhetoricae ad Herennium
 762  III|             reperiuntur. Ita dum metuunt in dicendo ne quid ambiguum
 763  III|          importunitates reticuit, dicens in I Perihermeneias:~ ~Et quaecumque,
 764  III|                enim uim uenenorum suorum in dialecticis disputationibus
 765  III|              studium destruendi. Sed non in dialectica placuit Deo saluum
 766  III|            populum suum. Regnum enim Dei in simplicitate fidei est,
 767  III|              simplicitate fidei est, non in contentione sermonis.~ ~
 768  III|                beati Ambrosii sententiam in eadem adhortatione Responsiones
 769  III|               Omnem uim uenenorum suorum in dialectica disputantes ponunt
 770  III|           argumenta ubi fides quaeritur. In ipsis gymnasiis suis iam
 771  III|               requiro quid faciant. Soli in suis gymnasiis remanserunt.
 772  III|             exciderunt.~ ~Idem ad eumdem in II:~ ~Haec commoneo, testificans
 773  III|                  noli uerbis contendere: in nihil utile est nisi ad
 774  III|                 uos rationem, de ea quae in uobis est spe et fide.~ ~
 775  III|                    Sermo, inquit, uester in gratia conditus sit sale,
 776  III|                  linguosus non dirigetur in terra etc.~ ~Et Boethius:~ ~
 777  III|                    3.18] Unde Augustinus in libro De utilitate credendi,
 778  III|              gignit uel sequitur.~ ~Idem in XVIII De ciuitate Dei:~ ~
 779  III|             XVIII De ciuitate Dei:~ ~Qui in ecclesia aliquid prauum
 780  III|                    3.19] Unde Augustinus in epistola Ad Optatum ait:~ ~
 781  III|             quasi eos habeant oculos qui in nullis caligare nouerint.
 782  III|                  egerunt, sed euanuerunt in cogitationibus suis, et
 783  III|                 quod tradidit illos Deus in passiones ignominiae, etc.~ ~[
 784  III|           principes, et errare fecit eos in inuio et non in uia.~ ~Haereticus
 785  III|                fecit eos in inuio et non in uia.~ ~Haereticus quippe,
 786  III|                  non est haereticus nisi in contentione haereticus fiat.~ ~
 787  III|                  superbiae cornu erecti, in ipsum etiam conditorem irruentes,
 788  III|          conditorem irruentes, posuerunt in caelum os suum. A fallaciis
 789  III|             gratiam.~ ~[3.27] De talibus in Prouerbius scriptum est:~ ~
 790  III|         sapientiam huius mundi? Nam quia in Dei sapientia non cognouit
 791  III|                 non glorietur omnis caro in conspectu eius, ut quemadmodum.
 792  III|            scriptum est: 'Qui gloriatur, in Domino glorietur'.~ ~[3.
 793  III|               per humilitatem arripienda in eadem adnectit epistola,
 794  III|           uidetur inter uos sapiens esse in hoc saeculo, stultus fiat
 795  III|                   Comprehendam sapientes in astutia eorum.~ ~Et iterum:~ ~
 796  III|              sunt. Itaque nemo glorietur in hominibus.~ ~Et post pauca
 797  III|                nisi spiritus hominls qui in ipso est?~ ~Ita et quae
 798  III|                 ita:~ ~Sentite de Domino in bonitate et in simplicitate
 799  III|                 de Domino in bonitate et in simplicitate cordis quaerite
 800  III|               autem eis qui fidem habent in illum. Pers uersae enim
 801  III|                  separant a Deo, quoniam in maliuolam animam non introibit
 802  III|                  sapientia nec habitabit in corpore subdito peccatis.~ ~
 803  III|                idiotae nobis uidentur et in Deo uehementer sint feruentes,
 804  III|              impudenter magisterii nomen in diuina Pagina sibi arrogant,
 805  III|                  cupiditatibus animos se in diuina conari -- quandoquidem
 806  III|             uidebat inquiri quas nonnisi in Dei uoluntate esse credebat --
 807  III|                      3.35] Quantum etiam in Deum reuerentiam Socrates
 808  III|                profitetur. Cuius persona in Timaeo Platonis introducta,
 809  III|               intelligentiam et rationem in omni ueritate discutienda
 810  III|            obsecratione petendam censet, in tantum ut eos omnes pro
 811  III|                et inexpiandis habeat qui in omnibus recte agendis diuinam
 812  III|               diuinam non inuocent opem. In quo aperte se nihil ex se
 813  III|             peruenitur, quamdiu scilicet in hac mortali carne uiuitur.~ ~
 814  III|                Nunc uidemus per speculum in aenigmate, tunc autem facie
 815  III|                  ad faciem~ ~et alibi:~ ~In quem desiderant angeli prospicere.~ ~
 816  III|               ille sapientum considerans in Ecclesiaste profitetur dicens:~ ~
 817  III|                explicare sermone.~ ~Idem in eodem:~ ~Ego Ecclesiastes
 818  III|              Ecclesiastes fui rex Israel in Ierusalem, et proposui in
 819  III|                in Ierusalem, et proposui in anirno meo quaerere et inuestigare
 820  III|               distestionem quae uersatur in terra. Et intellexi quod
 821  III|             reperire. Omnia haec tentaui in corde meo, ut curiose intelligerem.~ ~
 822  III|                 iterum:~ ~Cuncta tentaui in sapientia. Dixi: sapiens
 823  III|              iste sapiens profiteatur se in omnibus rerum naturis inuestigandis
 824  III|            humana uideatur, ubi scilicet in libro Sapientiae scriptum
 825  III|                 sensum. Sed attende quid in sequentibus et ipsa dicat:~ ~
 826  III|              difficile aestimabimus quae in terra sunt, et quae in prospectu
 827  III|              quae in terra sunt, et quae in prospectu sunt inueniemus
 828  III|              inueniemus cum labore. Quae in caelus sunt autem quis inuestigabit?~ ~
 829  III|                 lignis, a cedro quae est in Libano usque ad hyssopum
 830  III|                alicuius pretii putabatur in diebus Salomonis.~ ~Item
 831  III|                 esset abundantia argenti in Ierusalem, quanta lapidum
 832  III|                 sycomorum quae nascuntur in campestribus.~ ~[3.41] Mirae
 833  III|               certum est dominari, sicut in VIII Iudaicae antiquitatis
 834  III|                  sapientum? Scimus omnes in his quae ratione discuti
 835  III|              philosophos, quorum maximus in Timaeo suo ait:~ ~Opificem
 836  III|       intelligeretur aut crederetur, nec in communem uulgi ueniret opinionem.
 837  III|                uidelicet arae et Statius in XII meminit, dicens:~ ~Urbe
 838  III|                sicut supra meminimus, ut in his quoque quae facile possent
 839  III|                  3.47] Unde et Macrobius in argumentum mysticarum locutionum
 840  III|             numina, ipsae Eleusinae deae in habitu meretricio uisae
 841  III|                  de uigore auctoritatis, in ipso corpore artis a philosophis
 842  III|                 apud Deum meritum habet, in quo non Deo creditur qui
 843  III|                 quo non Deo creditur qui in sanctis loquitur, sed ratiunculis
 844  III|                 rationes. Unde Gregorius in Homilia XX Super euangelia:~ ~
 845  III|                 non intelligetis.~ ~Item in eodem:~ ~Quomodo sane Deus
 846  III|                 nec te curiosius inferas in profundi huius arcanum,
 847  III|                 VI:~ ~Quid sibi, inquit, in loco hoc uoluerit editio
 848  III|               praesumptio, nihil faciens in alteram partem declinando.~ ~[
 849  III|             ipsum rationum et dicent eum in rationibus oberrasse, quas
 850  III|                 iam ipsi abstracti sunt, in suam alios foueam non trahant.
 851  III|              nostram impugnare nituntur, in ipsos conuerso, robur eorum
 852  III|             aciesque argumentorum suorum in Domino dissipemus, ut iam
 853  III|          diuersitate scilicet personarum in una et indiuidua penitus
 854  III|             admittunt auctoritates. Unde in libro De moribus ecclesiae
 855  III|              illis geram, et quod fateor in disputando uitiosum esse
 856  III|                  atque constituto, ne si in tanta obscuritate ratio
 857  III|           nostram praesumant, quae minus in se non ualet si quis in
 858  III|                  in se non ualet si quis in disserendo eam deficiat.
 859  III|           dicturum me arbitror.~ ~[3.58] In quo quidem si culpis meis
 860  III|               est:~ ~Corripiet me iustus in misericordia et increpabit
 861  III|                impinguet caput meum~ ~et in Prouerbiis:~ ~Via uitae
 862  III|                Trinitate personarum quae in Deo sunt, immo Deus unus
 863  III|               Filii et Spirit us Sancti, in quibus uidelicet personis
 864  III|             diuersitatem profitetur, cum in caeteris omnibus, ut dictum
 865  III|             aliqua aliarum et unaquaeque in se ipsa sit Deus plenus
 866  III|                  sed unus solummodo Deus in tribus personis aeternaliter
 867  III|                  et unus Dominus, et ita in caeteris. Nec refert ad
 868  III|                unius personae proprietas in aliam transfundatur personam
 869  III|                esse 'non ab alio', sicut in priore libello praetaxati
 870  III|              dici potest, sed una tantum in Trinitate persona.~ ~[3.
 871  III|          uidelicet nomen 'persona'. Quod in caeteris minime reperies.
 872  III|              unaquaeque trium personarum in se ipsa Deus sit et Dominus,
 873  III|                 esse eiusdem substantiae in Patre et Filio et Spiritu
 874  III|                  dicatur, non pluraliter in summa sed singulariter accipiatur.~ ~
 875  III|                  tantum et eadem res est in singulis personis, una et
 876  III|         consistit diuersitas, non aliqua in rerum numero multitudo,
 877  III|            dicimus Trinitatem, cum nulla in ea sit multitudo rerum sed
 878  III|              Spiritus Sanctus, nec etiam in nume,ro diuersus. Non est,
 879  III|                   Non est, inquam, aliud in natura, cum unaquaeque trium
 880  III|                substantia. Sed alius est in persona alter ab altero,
 881  III|                  alter ab altero, id est in proprietate sua diuersus
 882  III|           eiusdem speciei conuenientiam, in eo scllicet quod uterque
 883  III|                sed alius, ut dictum est, in persona, ex discretione
 884  III|             aliqua trium personarum quae in Deo sunt dicenda est aliud
 885  III|       informatione alienam, ut uidelicet in ea nihil esse possit quod
 886  III|                sit ipsa. Unde Augustinus in XI De ciuitate Dei disputans
 887  III|         simplicem dicimus quia est Pater in ea solus aut Filius solus
 888  III|             Patrem, nec tamen est Pater. In quo uero ad semetipsum dicitur,
 889  III|                   aliud quod habet sicut in caeteris rebus. Neque enim
 890  III|            possunt rebus quas habent, et in alios habitus uerti atque
 891  III|                  atque commutari.~ ~Idem in VII Confessionum ad Deum
 892  III|                    3.74] Boethius quoque in libro De Trinitate, cum
 893  III|           unitate diuinitatis loqueretur in qua nec partium nec formarum
 894  III|          Quocirca, inquit, hoc uere unum in quo nullus numerus, nullum
 895  III|               quo nullus numerus, nullum in eo aliud praeter id quod
 896  III|               immunem, ut nihil scilicet in Deo sit quod Deus non sit.
 897  III|                 quoniam nihil est idolum in mundo~ ~hoc est non est
 898  III|                 aliqua seu aliud aliquid in Deo sit quod Deus non sit,
 899  III|             donec scilicet ipse impotens in se ipso potentiam creasset
 900  III|              quis autem dicat qualitates in Deo sic esse ut nec Deus
 901  III|               sint nec a Deo factae, sed in Deo aeternaliter permanentes
 902  III|                ipsi diuinae substantiae, in qua sunt, coaeternas esse,
 903  III|             constitutiua est forma atque in ipsa eius constitutione
 904  III|                 dummodo sit forma aliqua in Deo et res diuersa ab ipsa
 905  III|                   si uidelicet sapientia in Deo res alia esset a Deo,
 906  III|            potest. Nihil itaque accidens in Deo, quia nihil mutabile
 907  III|              amissibile. Quamobrem nihil in eo secundum accidens dicitur,
 908  III|              proprium quoque ipsum, quod in natura speciei insitum esse
 909  III|                 proprium uero postea fit in specie. Oportet enim hominem
 910  III|              uero quomodo sapientiam Dei in ipso uel posterioris generis
 911  III|                 Non est itaque sapientia in Deo uel substantialis ei
 912  III|         affinitate formae esse uidentur, in Deo quoque sicut in creaturis.~ ~[
 913  III|            uidentur, in Deo quoque sicut in creaturis.~ ~[3.84] His
 914  III|                si non habeat fundamentum in quo sit. Ipsa autem anima,
 915  III|            diuinae substantiae Boethius, in eo quem De Trinitate componere
 916  III|               Quocirca hoc est uere unum in quo nullus numerus, nullus
 917  III|               quo nullus numerus, nullus in eo aliud praeter id quod
 918  III|               ipsam diuinam substantiam, in eo quod nullis accidentibus
 919  III|             supra meminimus. Quam rursus in sequentibus substantiam '
 920  III|                 his uerbis:~ ~Substantia in illo non est uere substantia
 921  III|            praedicamentorum nomina, quae in his duobus includuntur,
 922  III|              duobus includuntur, proprie in rebus tantum creatis accipiuntur.
 923  III|            accipiuntur. Unde et Boethius in eodem cum ait:~ ~Substantia
 924  III|              eodem cum ait:~ ~Substantia in illo non est uere substantia
 925  III|            scilicet accidentia dicantur, in ipso uere non sunt.~ ~[3.
 926  III|         singularis prorsus et unica sit, in qua tres personae consistunt,
 927  III|               alius est, id est diuersus in persona a Filio siue a Spiritu
 928  III|          singularit ati subst antiae, et in foueam Arrii corruentes,
 929  III|                 sed simul et unus omnino in singularitate substantiae
 930  III|                  Deus et trinus ipse sit in trium personatum discretione.~ ~[
 931  III|                discretione.~ ~[3.89] Quo in loco prauissimae et diicillimae
 932  III|               haec diuersitas personarum in solis uocabulis consistit,
 933  III|                 uocabulis consistit, non in re, ut uidelicet uocabula
 934  III|                diuersa sint et nulla sit in Deo rei diuersitas, aut
 935  III|                  Deo rei diuersitas, aut in re sola et non in uocabulis;
 936  III|        diuersitas, aut in re sola et non in uocabulis; aut simul et
 937  III|                  uocabulis; aut simul et in re et in uocabulis. At uero
 938  III|         uocabulis; aut simul et in re et in uocabulis. At uero si alterum
 939  III|          personarum magis accipienda sit in ipsa re quam in uocabulis,
 940  III|           accipienda sit in ipsa re quam in uocabulis, in Deo autem
 941  III|               ipsa re quam in uocabulis, in Deo autem nihil est in re
 942  III|                   in Deo autem nihil est in re praeter singularem substantiam
 943  III|               unitatem, ut et trinus sit in substantia dicendus Deus?~ ~[
 944  III|                  93] Aut si idem penitus in Deo substantia sit et personae,
 945  III|                 numquid si unus est Deus in substantia, unus est et
 946  III|                  substantia, unus est et in personis? aut si trinus
 947  III|              personis? aut si trinus est in personis, trinus et in substantia?~ ~[
 948  III|               est in personis, trinus et in substantia?~ ~[3.94] Quomodo
 949  III|            partibus. Partes autem nullae in ipso esse possunt, ut supra
 950  III|            multitudo? Omne quippe simile in aliquo dissimile est, et
 951  III|         dissimile est, et nulla est nisi in discretis rebus similitudo.
 952  III|                 substantia sit aut forma in substantia subsistens, sicut
 953  III|                Ad haec fortasse et illud in oppositionem ducitur quod
 954  III|              Deum tripertitum Augustinus in Enchiridion capitulo XI,
 955  III|            personae differentia ad aliam in eo quod substantia est uel
 956  III|                homo non differat ab illo in eo quod homo est, aut haec
 957  III|                 aut haec persona ab illa in eo quod persona est.~ ~[
 958  III|                quippe participium ubique in numero suum uerbum sequitur,
 959  III|           ambulantia'. Unde Aristoteles, in II Perihermeneias:~ ~Nihil,
 960  III|             Omnis quippe differentia aut in rebus discretis accipitur,
 961  III|               essentia non est illa, aut in eadem re secundum uariationem
 962  III|              indiuidua essentia. Sed nec in Deo ulla potest esse uariatio,
 963  III|                 autem minus multa numero in Deo sunt ubi nec ulla est
 964  III|              multo magis concedendum est in Deo quia hic qui Pater est,
 965  III|              Pater est, Filius est, quam in creaturis, in quibus est
 966  III|                  est, quam in creaturis, in quibus est saltem formarum
 967  III|              Quomodo ergo, si concedamus in creaturis propter identitatem
 968  III|                filius est, non hoc magis in Deo recipiamus, ut is uidelicet
 969  III|                  109] Denique, cum nihil in Deo sit praeter unicam essentiam
 970  III|              scripta detestantur, maxime in hac ipsa generatione diuina,
 971  III|                diuina, de qua Augustinus in I De Trinitate ait:~ ~Qui
 972  III|                respondere non differamus in ipso confisi de quo loquimur,
 973  III|                 confisi de quo loquimur, in ipso securi pro quo dimicamus.
 974  III|               haec est, quomodo scilicet in tanta unitate indiuiduae
 975  III|                corporalis. At uero sicut in corporibus alia aliis subtiliora
 976  III|                diuinitas transcendit, ut in comparatione eius omnes
 977  III|                incorporeum et inuisibile in natura credendum est nisi
 978  III|                uiderentur, cuius gloriam in creaturis quoquo modo, non
 979  III|               creaturis quoquo modo, non in ipsa, uestigabant atque
 980  III|              ausi non sint attingere aut in numero rerum comprehendere,
 981  III|                 ratione esse potest nisi in subiecto corpore, aut pietas
 982  III|                 corpore, aut pietas nisi in anima, aut quaelibet res
 983  III|                 insint. Substantiae uero in propria natura per se ipsas
 984  III|         singulare principium, nullo modo in eo rerum contineri quae
 985  III| incommutabilitate substantiae Augustinus in libro V De Trinitate ait:~ ~
 986  III|           Boethii. Ait quippe Porphyrius in Isagogis quas ad Categorias
 987  III|    inseparabilibus.~ ~Aristoteles quoque in Categoriis proprie proprium
 988  III|            naturam et incommutabile esse in ipso attendamus. Nec rursus
 989  III|           Themistium scilicet et Tullium in Topicis suis uestigans,
 990  III|           Topicis suis uestigans, probat in II ipsorum Topicorum albedinem
 991  III|            substantiae aperte profitetur in VII De Trinitate libro,
 992  III|                rebus recte intelligitur, in quibus subiectis sunt ea
 993  III|            quibus subiectis sunt ea quae in aliquo subiecto esse dicuntur,
 994  III|               esse dicuntur, sicut color in corpore.~ ~Item:~ ~Res ergo
 995  III|                Deus sit bonitas sua, sed in illo sit tamquam in subiecto.
 996  III|                  sed in illo sit tamquam in subiecto. Unde manifestum
 997  III|              modo, cum uidelicet aliquid in eo non sit ut in subiecto,
 998  III|                 aliquid in eo non sit ut in subiecto, hoc est ut accidens,
 999  III|                ante tempora, quis sensus in his uerbis uerus esse potest
1000  III|                  uel exstitisse, hoc est in praeterito tempore fuisse


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA1) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License