Liber

 1  Cap|             est diuinae sapientiae ex diuina potentia, et qua similitudine
 2  Cap|         potentia, et qua similitudine diuina potentia dicatur Pater uel
 3  Cap|            potentia dicatur Pater uel diuina sapientia dicatur Filius.
 4    I|               ostendamus. Quam quidem diuina inspiratio et per prophetas
 5    I|               per incarnationem Verbi diuina nos sapientia illuminauerit.
 6    I|              Augustinus describens:~ ~Diuina, inquit, locutio est ipsa
 7    I|          illum generationis modum quo diuina sapientia ex diuina est
 8    I|               quo diuina sapientia ex diuina est potentia sicut in sequentibus
 9    I|             Quod uero nomine 'Patris' diuina specialiter exprimatur potentia,
10    I|              cum ipsa, ut dictum est, diuina benignitas seu caritas nomine '
11    I|            secundum hoc scilicet quod diuina substantia spiritualis est,
12    I|            Sanctum in illa spirituali diuina substantia. 'Excogitare'
13    I|           concorditer cuncta in mundo diuina disponat bonitas; quam illi
14    I|           ipsorum, quos spiritualiter diuina gratia quae septiformis
15    I|             mundi locatae, hoc est de diuina gratia omnibus communiter
16    I|         communiter oblata, ipsa etiam diuina facta manifeste concordant,
17    I|      arbitrari sitam.~ ~Ad quos etiam diuina gratia praedicationem Euangelu
18   II|             contaminari non posse nec diuina sacramenta contactu prauorum
19   II|              aut pessimi quique uerba diuina praedicant, aut prophetias
20   II|              animos se [extendere] in diuina conari. Quandoquidem ab
21   II|      subuenire; et cum 'maior mundus' diuina dispositione singulis suis
22   II|            animi cogitationem in sola diuina dirigere; temperantiae autem
23   II|           earum memoriam sic honoret, diuina persuaserit auctoritas nescio,
24   II|           doceant, quia in his maxime diuina manifestantur atque declarantur
25  III|            quantum eis intelligentiae diuina inspiratio confert.~ ~[3.
26  III|        impudenter magisterii nomen in diuina Pagina sibi arrogant, cum
27  III|            cupiditatibus animos se in diuina conari -- quandoquidem ab
28  III|          maxima praedicatur, ut magis diuina quam humana uideatur, ubi
29  III|    generatione dixit quantum uoluntas diuina permisit. Qui etiam, teste
30  III|               dignetur. Et saepe quod diuina inspiratione dicitur uel
31  III|              inspiratione dicitur uel diuina operatione geritur, non
32  III|                inquit, nobis est quod diuina operatio, si ratione comprehenditur,'
33  III|         indiuidua penitus ac simplici diuina substantia et de generatione
34  III|       teneamus, quidquid a se dicitur diuina sublimitas substantialiter
35  III|          personarum sit eadem penitus diuina substantia. Sed alius est
36  III|            Deo et res diuersa ab ipsa diuina substantia. Similiter enim '
37  III|             sunt.~ ~[3.87] Cum itaque diuina substantia singularis prorsus
38  III|           Deus, hoc est haec essentia diuina, et Deus sit Filius, numquid
39  III|               in hac ipsa generatione diuina, de qua Augustinus in I
40  III|              quantae subtilitatis sit diuina substantia, atque animae
41  III|       diuersas res ab ipsa substantia diuina ponant, nullo modo assignare
42  III|             quod longe ante posuimus, diuina substantia ideo simplex
43  III|              175] Ne miraris in eadem diuina substantia tres personas
44   IV|             horum creaturarum nominum diuina excellentia dignum esse
45   IV|             sunt una et eadem penitus diuina substantia.~ ~[4.13] Dicamus
46   IV|                 In Trinitate, inquit, diuina nihil dissimile, nihil impar
47   IV|      expresserit, non singulariter in diuina solummodo Trinitate. Et
48   IV|              personae, in ipsa quoque diuina substantia dicere non recusent,
49   IV|               ueneratione etiam uerba diuina habenda sint, uis ipsorum
50   IV|           personam sit unitus, sitque diuina substantia aeterna, humana
51   IV|        determinat, ac si ita dicatur: diuina potentia generans diuinam
52   IV|        proportionibus in una et eadem diuina substantia tres personas,
53   IV|         possit aut latere. Est igitur diuina sapientia ex diuina potentia
54   IV|            igitur diuina sapientia ex diuina potentia quomodo cerea imago
55   IV|               ut determinatum est, ex diuina potentia esse, cum ipsa,
56   IV|               in hac ipsa generatione diuina. Ipsa quippe imago cerea
57   IV|       propositam rationem qua ratione diuina potentia dicatur Pater aut
58   IV|            potentia dicatur Pater aut diuina sapientia Filius, quod est
59   IV|    generationis modum assignatum ipsa diuina potentia possit dicit materia
60   IV|            formas exemplares in mente diuina considerat, quas ideas appellat,
61   IV|             intelligibiliter in mente diuina constitisse antequam in
62   IV|             maximam similitudinem cum diuina sapientia tenet, cum ratio
63   IV|          postmodum reseruamus, cum de diuina potestate principale tractanti
64    V|               an humana etiam ratione diuina celsitudo indagari potuerit,
65    V|              ordo est commeare, et de diuina potentia uel sapientia seu
66    V|       poterant reseruari, sicut et de diuina contigit sapientia in qua
67    V| incommutabiliter in omnibus quae agit diuina obseruat prouidentia. Quae
68    V|            possibile est. Natura uero diuina sicut omnino incommutabilis