Liber

 1  Cap|          Spiritus et quomodo Plato animam mundi, quam Spiritum Sanctum
 2    I|       praetermisisse uidentur, cum animam mundi esse adstruxerint,
 3    I|            itaque, mundi uidelicet animam, quasi tertiam a Deo et
 4    I|          de mundo antea locutus ad animam mundi peruenisset:~ ~Nec
 5    I|            quam uirtutibus praeire animam naturae corporis iussit
 6    I|          quam postmodum his uerbis animam mundi uocauit:~ ~Hoc dixit
 7    I|         concretionis, ex qua mundi animam commiscuerat... etc.~ ~[
 8    I|        Bene autem Spiritum Sanctum animam mundi quasi uitam uniuersitatis
 9    I|      mouemur et sumus~ ~ac si hanc animam mundi ipsum intelligerent
10    I|        tertium animae genus', quod animam mundi dicimus, tale est
11    I|       huius tertiae personae, quam animam mundi collocat, diligentem
12    I|         adhibet descriptionem, cum animam ipsam ex indiuidua et incommutabili
13    I|           Dicit itaque philosophus animam ipsam esse~ ~ex indiuidua
14    I|           et diuerso dicens eamdem animam eodem modo ex eodem et diuerso
15    I|           facit. Bene itaque dicit animam ipsam quoddam medium esse,
16    I|        disponat bonitas; quam illi animam mundi, Veritas Spiritum
17    I|        Illud quoque quod ait Plato animam locatam esse a Deo in medietate
18    I|         itaque, id est animum siue animam, Deum dixerunt secundum
19    I|         tale est ac si diceret eas animam mundi in potentius ac uirtutibus
20    I|           96] Congrue etiam dicit 'animam mundi', nec alicuius rei
21    I|    alicuius rei in mundo, sicut et animam hominis dicimus non alicuius
22    I|            ex eo mens, sicut ultra animam, ita sunt supra naturam,
23    I|          107] Praeterea cum dicant animam mundi, singulis infusam
24    I|      commemorat? Aut quid opus est animam mundi his corporibus inesse
25    I|            Sed et illud quod aiunt animam totam, singulis corporibus
26    I|         inueniemus, cum hanc ipsam animam et creatorem nominet atque
27    I|            expressit, nam et mundo animam dedit, et ut puritati eius
28    I|           Qui etiam, ubi ait ipsam animam creare sibi corpora et condere,
29    I|          tam noun ipsam a Deo quam animam a noy creatam dicit, hoc
30    I|       dicitur, illud, inquam, quod animam mundi factam esse dicit,
31    I|        asseruit Deum et noun ultra animam esse et quasi superiores
32   II|      Dominus dedicauit, immortalem animam et post dissolutionem corporis
33   II|         esse summum Deum, et ideo, animam omnem mutabilesque omnes
34   II|           Os quod mentitur occidit animam~ ~atque illud Apostoli:~ ~
35   II|      quasdam fenestras uitiorum ad animam introitus est. Non potest
36   II|        recordatione uitiorum cogat animam compati et quodammodo exercere
37   II|        Oculus meus depraedatus est animam meam~ ~-- tanta passionum
38   II|              Mulier uiri pretiosam animam capit. Numquid abscondere
39   II|            praedictus sanctus eius animam, qui post Euangelii quoque
40   II|           os quod mentitur occidit animam, uerum etiam quia inanium
41   II|           os quod mentitur occidit animam, uerum de omni otioso uerbo
42  III|          Deo, quoniam in maliuolam animam non introibit sapientia
43  III|  Corruptibile enim corpus aggrauat animam, et deprtmit terrena inhabitatio
44  III|          quod corrumpitur aggrauat animam, et deprimit terrena inhabitatio
45  III| profitentur. Virtutes quippe, quae animam bonam faciunt, subiecto
46   IV|            Sicut ergo dicimus hanc animam esse diuersam definitionibus,
47   IV|           unitatem animae uel unam animam aut simplicitatem animae
48   IV| simplicitatem animae uel simplicem animam, ad alium sensum haec nomina
49   IV|      nomina in Deo accipit quam in animam. Non tamen ita dicimus unitatem
50   IV|    unitatem uel simplicitatem esse animam sicut esse Deum. Sed qualibet
51   IV|         dilectionem nemo habet, ut animam suam ponat quis pro amicis
52   IV|      ferruntur. Neque enim dicimus animam ambulare uel comedere sed
53   IV|            atque agitari, ut solam animam in hoc agere intelligamus
54   IV|       Macrobius quoque ipsam etiam animam mundi, quam putamus Spiritum
55   IV|     similitudinem seruat auctoris. Animam uero de se creat, posteriora
56   IV|    uidelicet tam mentem ipsam quam animam creatam dixerit, mentem
57   IV|            est Filium ex Patre, et animam ex mente, hoc est Spiritum
58   IV|         philosopho, ad ostendendum animam ipsam tam ex Patre quam
59   IV|        Nous 'posteriora respiciens animam creat', quia Spiritus Sanctus
60   IV|           suum, id est noun, dicit animam indui in ea sua ui qua intuetur,
61   IV|      facile est absolui quod Plato animam mundi incepisse uoluerit,
62   IV|          Cum enim Spiritum Sanctum animam magis quam spiritum appellauerit
63   IV|          sua uoluit, ex quibus eum animam magis quam spiritum appellauit. '
64   IV|      itaque Spiritum Sanctum Plato animam secundum effectum operum,
65   IV|        esse prouiderit. Dicat ille animam incepisse secundum effecta;
66   IV|            perseuerare. Dicat ille animam incepisse; nos Spiritum
67    V|       ipsam rerum, alii mentem seu animam mundi uocare consueuerunt,
68    V|       prohibuit.~ ~Item:~ ~Poterat animam limo terrae admiscere et