Liber

 1    I|               similia, prout cuiusque natura capax beatitudinis esse
 2    I|            prout eorum quae nascuntur natura fert, reliquit propaginem
 3    I|           Patrem omnipotentem. In Deo natura innascibilis in Patre Unigeniti
 4    I|         summus est omnium existentiae natura; et in omnibus aliis tamquam
 5    I|              Plato, 'quod iunctum est natura dissolubile est'.~ ~[1.48]
 6    I|             siquidem mea dissolubilia natura, me tamen ita uolente indissolubilia...
 7    I|          omnino substantia est, et ex natura diuinitatis omnino inuariabilis
 8    I|             firmamentum uocatur, quia natura angelica et prius subtilis
 9    I|         philosophia ipsa suscepit, de natura ac beneficius Dei disserens
10    I|            adeptis nudam rerum talium natura se praebeat; sed summatibus
11    I|        ipsorum duritia uel densitatis natura impediente, pulchrum est
12    I|          corpora -- nam ideo ab anima natura incipit, quam sapientes
13    I|               animatorum ordinata est natura ut alia scilicet aliis praesint,
14    I|          incorporeum et inuisibile in natura credendum est, nisi solum
15   II|           condidit quantum singulorum natura permittebat, uel ipse ordo
16   II|           dicit singula quantum eorum natura permittebat uel opportunum
17   II|               similia, prout cuiusque natura poterat esse capax beatitudinis,
18   II|          optimum Deum, sine quo nulla natura subsistit, nulla doctrina
19   II|          omnia relinquere, in quantum natura patitur quae corporis usus
20   II|          dicens:~ ~'Nesciebam quod et natura habet poculum'.~ ~[2.71]
21   II|           asserit mortes, quarum unam natura, uirtutes alteram praestant.
22   II|               Illam uero quam omnibus natura constituit, cogi uel inferri
23  III|             et incorporea diuinitatis natura ad similitudinem corporum
24  III|             Deus manifestet, nec tunc natura nostra eum uidere sufficiet,
25  III|             Non est, inquam, aliud in natura, cum unaquaeque trium personarum
26  III|               est. Propter hoc utique natura haec dicitur simplex quod
27  III|        proprium quoque ipsum, quod in natura speciei insitum esse uidetur,
28  III|           uideri, si illa diuinitatis natura, sicut singularis est, ita
29  III|          incorporeum et inuisibile in natura credendum est nisi solum
30  III|            substantia, atque animae a natura corporum disiuncta et a
31  III|           Substantiae uero in propria natura per se ipsas subsistere
32  III|         permutatus, quia nihil umquam natura diuinitatis in se habet
33  III|              desinit, aliquid in eius natura uel forma qua nummus est
34  III| rationabiliter poterit, cum nullus in natura rerum terminus occurrat,
35  III|            definitus sit qui in rerum natura definitus non subsistit,
36   IV|                si non tempore, saltem natura, ipso etiam attestante Boethio:~ ~
37   IV|         praedicabit? Una est Dei sola natura. Quis tria esse, hoc est
38   IV|        locutio significationem non ex natura sed ex placito hominum habeat.
39   IV|             facta~ ~tam a nobisquam a natura, secundum illam uidelicet
40   IV|          simplici penitus diuinitatis natura, quarum conuentu quantitas
41   IV|             aliquo modo prior, saltem natura, si non tempore, respondemus
42   IV|          finalem efficiens dicitur et natura prior effectu. Unde et Boethius,
43   IV|              Sancti.~ ~[4.98] Sed nec natura Patrem esse priorem Filio
44   IV|           concedimus, immo simul esse natura, cum mutuo relatiue ad inuicem
45   IV|           inuicem relatiue simul sint natura, cum utraque mutuo ad inuicem
46   IV|              esset homine, cum potius natura hominis naturam animalis
47   IV|              cum homo ipse ex propria natura rationalis sit, quod animal
48   IV|              quod animal ipsum ex sua natura non obtinet. Sic et homo
49    V|            Quippe quod a se ipso est, natura dignius esse constat quam
50    V|               possit quorum nullus in natura terminus occurreret, nec
51    V|              est, cum omne compositum natura dissolubile sit, et tanto
52    V|                loqui, sentire, quae a natura diuinitatis penitus aliena
53    V|          quantum singulorum permittit natura, et Deum ex ipsa summa sua
54    V|             bona quantum eorum Ierret natura.~ ~[5.35] Sic quippe scriptum
55    V|        similia cuncta, prout cuiusque natura capax beatitudinis esse
56    V|            prout eorum quae nascuntur natura fert, reliquit propaginem.~ ~
57    V|          exemplum.~ ~Idem in libro De natura et gratia:~ ~Dominus Lazarum
58    V|            est nobis. Et omne quod in natura est diuinitatis, necessario
59    V|              dignior caeteris, quanto natura et existentia prior, et
60    V|       diceremus quod Deus ex ipsa sua natura ita id facere compellitur,
61    V|       compellitur, ut nullo modo eius natura permittat ut id ita non
62    V|        saluari qer eum cum nullatenus natura eius qui saluatur id exigat,
63    V|             exigat, ut ipse saluetur. Natura quippe eius mutabilis est
64    V|               non esse possibile est. Natura uero diuina sicut omnino
65    V|            Deo', ac si diceretur quod natura eius omnino permitteret
66    V|           tale est ac si dicatur quod natura Dei omnino permittat quod