Liber

 1  Cap|    generationem Verbi ex Patre, id est diuinae sapientiae ex diuina potentia,
 2    I| significationibus suis. Sed prius hanc diuinae Trinitatis distinctionem
 3    I|        tradidit illum.~ ~Unitatem uero diuinae substantiae psalmista in
 4    I|             consistere in incarnatione diuinae sapientiae, quae Christus
 5    I|          meritisque hominum magis quam diuinae gratiae haec tribuerentur.~ ~[
 6    I|           efficaciam. Unde et in laude diuinae sapientiae, Spiritus eius
 7    I|               numerorum tribuit, ut in diuinae gratiae bonitate uniuersarum
 8    I|          uidelicet spiritus ex assidua diuinae maiestatis uisione et summa
 9    I|               ut sic in contemplatione diuinae maiestatis firmarentur,
10    I|               prouidentiam assignat et diuinae plenitudinem scientiae;
11    I|              de fonte illo, cum nos de diuinae sapientiae intelligentia
12    I|           antequam fierent prouidentia diuinae sapientiae commodissime
13    I|            legem transferrent, arcanum diuinae generationis, prudenti ut
14    I|  interpretandum esse non dubito, si ad diuinae dignitatis gloriam hoc miraculum
15    I|           naturarum quae in ipso sunt, diuinae scilicet et humanae, ad
16   II|               plus aliquantulum laudis diuinae bonitati Plato assignare
17   II|                tum etiam pro desiderio diuinae contemplationis uel philosophiae
18   II|              feruor ad contemplationem diuinae uisionis suspendit omni
19   II|           humani animi excellentiam et diuinae decus imaginis rebus infimis
20   II|         facientibus eum~ ~et tanta sit diuinae gratia misericordiae, ut
21  III|              post pauca cum omnia bona diuinae tribueret gratiae:~ ~Quid
22  III|              nihil ex se posse, sed ex diuinae beneficio gratiae protestatur.~ ~[
23  III|             quousque opus sit secundum diuinae consilium prouidentiae;
24  III|       concludenda, de unitate scilicet diuinae substantiae ac Trinitate
25  III|                lumen, et quaecumque ad diuinae naturae dignitatem attinent,
26  III|            simplicitate ac sinceritate diuinae substantiae ait:~ ~Non propter
27  III|    aeternaliter permanentes atque ipsi diuinae substantiae, in qua sunt,
28  III|           sinceritate seu simplicitate diuinae substantiae Boethius, in
29  III|              et proprietates quae ipsi diuinae substantiae insint, accidentia
30  III|                quia multa sunt et alia diuinae substantiae nomina, sicut
31  III|           quantum ab inuicem dissonent diuinae et humanae traditiones,
32  III|      controuersiae summa ex identitate diuinae substantiae et diuersitate
33  III|              Spiritum Sanctum, hoc est diuinae benignitatis processum.
34  III|                modo quam alio personae diuinae distinctae sint, sed eas,
35   IV|             nullo modo in simplicitate diuinae substantiae potest esse --
36   IV|                dum etymologiam nominis diuinae Trinitatis prosequeretur,
37   IV|                atque incommutabilitate diuinae pulchritudinis ageret, ait:~ ~
38   IV|                unitatis cuius, hoc est diuinae essentiae, nulla uel corporea
39   IV|       meminimus, ex ipsa singularitate diuinae substantiae sicut singularem
40   IV|             Dei est incarnatus', lumen diuinae sapientiae per hanc incarnationem
41   IV|            summa et sola misericordiae diuinae gratia, non ex meritis nostris
42   IV|         tribuuntur quae ad operationem diuinae gratiae attinent, sicut
43   IV|                qui se quasi singularem diuinae Paginae magistrum omnibus
44   IV|               eadem est substantia, ad diuinae generationis exemplum, ubi
45   IV|          potentia possit dicit materia diuinae sapientiae, hoc est Pater
46   IV|            nihil uidelicet causa esset diuinae uoluntatis. Qui etiam in
47   IV|               ita quodammodo conceptus diuinae mentis in effectum per operation
48   IV|            quoque procedere, cum ratio diuinae prouidentiae ad effectum
49   IV|            habet, hoc est ex beneficio diuinae sapientiae cuncta disponentis,
50   IV|           exposuerimus, ipsam scilicet diuinae gratiae bonitatem. Hinc
51    V|         desiderio. Ac primo de unitate diuinae substantiae, postmodum de
52    V|    praedicauerimus deos, tanto amplius diuinae gloriam excellentiae amplificabimus.
53    V|                 5.14] Commendat itaque diuinae gloriam excellentiae ipsa
54    V|             Haec quidem ad adstruendam diuinae singularitatern excellentiae
55    V|              17] Nunc autem ab unitate diuinae substantiae quam quasi fundamentum
56    V|            alis, et noluisti?~ ~patet 'diuinae uoluntatis' uocabulum duobus