Liber

 1    I|        potentia designatur, nomine Filii sapientia, nomine Spiritus
 2    I|    personarum, Patris uidelicet et Filii et Spiritus Sancti. Bene
 3    I|      traditur. Generationem quidem Filii aeternam ex Patre ipse Dauid
 4    I|         aperte docuit ubi personam Filii introducit loquentis sic:
 5    I|        alibi apertius aeternitatem Filii protestatur dicens:~ ~Permanebit
 6    I|    ineffabili nomine ipsius quoque Filii manifestissime scribit,
 7    I|           nomen eius et quod nomen Filii eius?~ ~[1.44] Quam firmum
 8    I|         nonnunquam Patrem auctorem Filii uel eum procreasse uel Filium
 9    I|          ut Deus Pater auctor esse Filii sui et eum creasse uel Filius
10    I|            spiritualiter, ut simus filii Dei magis quam serui. Sicut
11    I|    nominatur, quia tam Patris quam Filii idem est Spiritus, cum ab
12    I|      Patris existere, proprium est Filii, de quo suo loco postmodum
13    I|       apertissimam de incarnatione Filii Dei continent prophetiam,
14   II|        quoque Dei uirtus~ ~persona Filii exprimitur. Ubi et cum subditur
15   II|          uictus, suo prius, deinde filii oculo eruto, utrique usum
16   II|          reddidit.~ ~Magnus in hoc filii amor, sed maior iustitiae
17   II|           proclamanti pro uindicta filii sui interfecti~ ~si sanus
18  III|     discretionem, id est Patris et Filii et Spirit us Sancti, in
19  III| aeternaliter gignere uel genuisse. Filii uero proprium est a solo
20  III|          Patris, eadem penitus est Filii, eadem etiam prorsus est
21  III|          At uero Deus Pater solius Filii et non sui ipsius Pater
22  III|     penitus substantia Patris quae Filii sit et Spiritus Sancti,
23  III|      ipsius, sicut amor Patris uel Filii? Numquid enim uel Filius
24  III|           quod Pater est, et aliud Filii et aliud Spiritus Sancti.~ ~[
25  III|            proprium dicimus, illud Filii atque illud Spiritus Sancti.~ ~[
26  III|     distinctarum hoc est Patris et Filii et Spiritus Sancti. Alioquin
27   IV|          licet eadem sit Patris et Filii substantia, diuersum est
28   IV|            esse proprium Patris et Filii, in eo scilicet quod Pater
29   IV|           quae ait:~ ~Pro occultis filii~ ~scilicet iudiciis. Qui
30   IV|          quas ad hanc generationem Filii uel processionem Spiritus
31   IV|            Patris esse substantiam Filii et Spiritus Sancti. Immo
32   IV|          sapientiae, hoc est Pater Filii, seu causa siue principium,
33   IV|            Deum Patrem esse causam Filii, cum uidelicet nec ipsum
34   IV|          non addimus 'suo', ut non Filii principium intelligatur
35   IV|     nonnumquam ipsum Patrem causam Filii seu principium duarum aliarum
36   IV|            potest, cum saepe etiam filii parentibus sint praeferendi.
37   IV|          corporis patris in corpus filii. Cum ergo tale sit Filium
38   IV|        Patris' uel 'amor Patris et Filii', cum ad distinctionem personarum
39   IV|           distinctionem personarum Filii et Spiritus Sancti proferuntur,
40   IV|           dicitur 'amor Patris uol Filii' ac si dicatur ex eis procedens,
41   IV|         uidelicet uel generationem Filii uel processionem Spiritus
42   IV|            Spiritum Patris esse et Filii.~ ~Item:~ ~Non dicatis minorem
43   IV|         idem Spiritus et Patris et Filii Spiritus dicitur. Nec uideo
44   IV|     Spiritum ipsum tam Patris quam Filii esse dicat, his quidem uerbis:~ ~
45   IV|    eumdemque Spiritum et Patris et Filii.~ ~[4.133] Multis tamen
46   IV|    Apostolus: 'Misit Deus Spiritum Filii sui in corda nostra'. Et
47   IV|    temporalis generationis eiusdem Filii ex matre id dictum sit,
48   IV|         qui ipsius quoque sicut et Filii Spiritus dlcitur.~ ~[4.137]
49   IV|         Patris etiam in Filium uel Filii in Patrem Spiritus ipse
50   IV|        quoque Patris in Filium uel Filii in Patrem dicatur Spiritus
51   IV|       habens paternitatem respectu filii sui, cum ipsa omnino substantia