Liber

 1  Cap|     diuinae sapientiae ex diuina potentia, et qua similitudine diuina
 2  Cap|          qua similitudine diuina potentia dicatur Pater uel diuina
 3    I|         5] In his itaque tribus, potentia scilicet, sapientia, benignitate,
 4    I| exitialis est ac perniciosa eius potentia. Si autem sapiens sit et
 5    I|   nocendum fit pronior quanto ex potentia et astutia sua ad efficiendum
 6    I|      timor uidelicet atque amor. Potentia quidem et sapientia maxime
 7    I|         uero Patris, ut diximus, potentia designatur, nomine Filii
 8    I|         praeesse; quae uidelicet potentia plerumque etiam hoc nomine '
 9    I|          sapientia ex diuina est potentia sicut in sequentibus assignare
10    I|    diuina specialiter exprimatur potentia, Maximus quoque episcopus
11    I|         substantia siue essentia potentia est, cum ipsa scilicet quaedam
12    I|        ipsa scilicet quaedam sit potentia, sicut posterius ostendemus.~ ~[
13  III|     simplex essentia una prorsus potentia, una gloria, una maiestas,
14  III|  uoluntas tua non est maior quam potentia. Esset autem maior, si te
15  III|     esses.~ ~Item:~ ~Voluntas et potentia Dei Deus ipse est.~ ~[3.
16  III|     naturale.~ ~[3.77] Si itaque potentia Dei siue sapientia, aut
17  III|       omnia. Quod si incepit aut potentia eius aut sapientia, profecto
18  III|      eius ipse Deus est. Idem de potentia eius sentiendum est et de
19  III|         dilectio, sicut ipse est potentia sua, magnitudo sua, iustitia
20  III|     uidelicet Pater et Filius ex potentia et sapientia maxime dicantur,
21   IV|          saepe diximus, Pater ex potentia sit dictus sicut Filius
22   IV|        ac si ita dicatur: diuina potentia generans diuinam sapientiam.
23   IV|          descriptione summi boni potentia eius ac sapientia seu benignitas,
24   IV|    factis quoque nos de ipsa sua potentia ad percipiendam fidem erudiret.
25   IV|      iudicium dedit Filio~ ~quia potentia sapientiae cedit in discussione
26   IV|       ipsa sapientia quaedam sit potentia, cum sit ipsa uidelicet
27   IV|           cum sit ipsa uidelicet potentia discernendi ac prouidendi
28   IV|       diuina sapientia ex diuina potentia quomodo cerea imago est
29   IV|      quod est sapientia, hoc est potentia discernendi, exigit ut sit
30   IV|       discernendi, exigit ut sit potentia, sed non e conuerso. Potentia
31   IV|    potentia, sed non e conuerso. Potentia quippe, tam ad discernendum
32   IV|      determinatum est, ex diuina potentia esse, cum ipsa, ut dictum
33   IV|       est, sapientia quaedam sit potentia, atque ipsius potentiae
34   IV|         sapientia est ex se ipsa potentia, sicut est determinatum,
35   IV|      rationem qua ratione diuina potentia dicatur Pater aut diuina
36   IV|     modum assignatum ipsa diuina potentia possit dicit materia diuinae
37   IV|         ipsam sapientiam ex ipsa potentia esse, ut determinatum est.
38   IV|     demonstratur, non est aliqua potentia siue sapientia, cum uidelicet
39   IV|       esse habeat ut sit quaedam potentia, ipse uero caritatis affectus
40   IV|     effectus faciendi aliquid ex potentia ipsius et sapientia prouenit,
41   IV|       affectus Dei quodammodo ex potentia eius ac sapientia descendit,
42   IV|          dictum est, quaedam sit potentia atque in ipsa potentia sit
43   IV|       sit potentia atque in ipsa potentia sit sapientia inclusa, satis
44   IV|         processionem Spiritus ex potentia processio ipsius ex sapientia.
45   IV|         principium eius, quia ex potentia moderante sapientia effectus
46    V|       est commeare, et de diuina potentia uel sapientia seu benignitate,
47    V|  communis sermonis usum, numquam potentia cuiusque rei accipitur,
48    V|          genere, ubi scilicet de potentia naturali et impotentia agitur,
49    V|        XV:~ ~Magna, inquit, eius potentia est non posse mentiri.~ ~