Liber

 1    I|     ignarus, et praeuidebat quae bona de malis eius esset ipse
 2    I|        iuxta Moysen cuncta ualde bona condidit, et iuxta etiam
 3    I|             uolens siquidem Deus bona quidem omnia prouenire,
 4    I|        quantum potest aut decet, bona efficit ac bene disponit
 5    I| ordinatorem, et praeparatorem ad bona opera donorum suorum distributione,
 6   II|       probaturus omnia quam quae bona sunt electurus, assumo multos
 7   II|           Neque enim ita debemus bona eius recipere, ut mala quoque
 8   II|          cogamur. Si igitur quae bona sunt transtuli, et mala
 9   II|        sum cur non per me Latini bona eius habeant et ignorent
10   II|         faciunt. Quaecumque enim bona sint, a Deo esse necesse
11   II|         exempla sanctorum aliqua bona habeamus opera -- cum illi
12   II|      siue ad gloriam. Unde et ad bona nos maxime cohortantur opera,
13   II|   constituunt, ut omnia scilicet bona amore ipsius fiant cuius
14   II|         omnis inuidia, omnia tam bona condidit quantum singulorum
15   II|         Moyses omnia a Deo ualde bona, esse facta. Sed plus aliquantulum
16   II|       assignare uidetur, cum tam bona facta dicit singula quantum
17   II|   placeatur et ei omnia tribuant bona a quo postulant uniuersa.~ ~[
18   II|       lectulo recedendum. Aut si bona fuerit et suauis uxor, quae
19   II|          laudabiliora uidebantur bona. Unde et Dominus Iob gentilem
20   II|     dicens:~ ~Exigua et fragilia bona spumeo uerborum ambitu ornantur.
21  III|        committere, quia eius rei bona est cognitio cuius pessima
22  III|       autem mali quoque scientia bona est, ad euitandum scilicet
23  III|       fecit: ideo stabilita sunt bona illius in Domino.~ ~[3.7]
24  III|          Et post pauca cum omnia bona diuinae tribueret gratiae:~ ~
25  III|        corde puro et conscientia bona et fide non ficta. Quam
26  III|     tribuerit atque adscripserit bona, maxime ea quae ad percipiendae
27  III|     Dominus esset, et magna siue bona explicaremus.~ ~[3.68] Unde
28  III|        sit. Ipsa autem anima, ut bona sit, uirtutum indiget ornamentis.~ ~[
29    V|       atque ita plura esse summa bona quam inferiora conueniret,
30    V|       refrenaret potentum aut ad bona eos alliceret opera, si
31    V|       Constat quippe eum nonnisi bona facere posse.~ ~[5.30] Si
32    V|         posse.~ ~[5.30] Si autem bona cum possit non faciat, et
33    V|        sua minui posse bonitate, bona uoluntas naturaliter ac
34    V|   sententiam cum omnia a Deo tam bona fieri dicat quantum singulorum
35    V|        et Deum ex ipsa summa sua bona uoluntate quam omnium faciendorum
36    V|           et ad faciendum tantum bona quantum eorum Ierret natura.~ ~[
37    V| consentiam. Volens siquidem Deus bona quidem omnia prouenire,
38    V|      uerba plane omnia a Deo tam bona fieri perhibere uidentur,
39    V|          uidentur, quantum fieri bona possunt.~ ~[5.36] Quod tam
40    V|       Non enim carere sua potest bona uoluntate quam habet, cum
41    V|        quaecumque erga creaturas bona uoluntas.~ ~[5.43] Qui itaque
42    V|    bonitas, ut eum necessario ad bona quae potest facienda compellat,
43    V|     omnino possit abstinere quin bona quae potest efficiat, et
44    V|        fuerit, tota massa operum bona erit. Cum itaque tota qualitas
45    V|       derogaret si posset facere bona quae non faceret, aut in
46    V|       non faceret, aut in tantum bona quantum posset. Unde eum
47    V|        facere necesse est et tam bona quantum potest. Nec tamen