Liber

 1    I|            hoc nomine 'Deus' ostendi naturam innascibilem, tale est ac
 2    I|           dicit secundum diuinitatis naturam, et postmodum creatam secundum
 3    I|              sit. Quod enim secundum naturam diuinitatis formatus sit,
 4    I|        harmonica modulatio, quae ita naturam eius suauitate sui componere
 5    I|          Deus; omnem ergo regit ipse naturam.~ ~[1.94] Mentem itaque,
 6    I|         ultra animam, ita sunt supra naturam, quo nihil fas est de fabulosis
 7    I|       habitaculum efficiat. Ab anima naturam dicit incipere, quia per
 8    I|              uirtutum uitam quas per naturam habemus, et contra naturam
 9    I|           naturam habemus, et contra naturam uitia, cum sit uitium corruptio
10   II|            Deus unus, nullamque esse naturam quae non aut ipse sit aut
11   II|             potuit, sed tamen uirtus naturam superauit. Plus se principem
12   II|             docens exspectandam esse naturam. Hoc quoque addidit nos
13   II|               mors]: nec ueniens per naturam timenda est, nec contra
14  III|            ipsos nec quantulaecumque naturam creaturae discutere ratione
15  III|   substantiae ait:~ ~Non propter hoc naturam istam boni simplicem dicimus
16  III|             creatoris nullamque esse naturam quae non aut ipse sit aut
17  III|             ipse sit aut ab ipso.~ ~'Naturam', ut arbitror, siue rem
18  III|            personae, hoc est propter naturam substantiae, non propter
19  III|            Deus unus, nullamque esse naturam quae non aut ipse sit aut
20  III| inexcogitabili modo omnium spirituum naturam ita propriae sinceritatis
21  III|          Deus, si uere subsistentiae naturam et incommutabile esse in
22  III|            ad singularem diuinitatis naturam quascumque dictiones transferimus,
23  III|         uidelicet aliqua noua contra naturam facit siue supra naturam,
24  III|             naturam facit siue supra naturam, hoc est supra hoc quod
25  III|            sit ipsa. Qui etiam omnem naturam aut Deum esse aut ab ipso
26   IV|               id est substantiam, ad naturam ipsius essentiae, non ad
27   IV|              hylen, id est corpoream naturam, tamquam matrem corporum
28   IV|              inuisibilem diuinitatis naturam contemplandam assurgerent.~ ~
29   IV|             consideremus in ea ipsam naturam cerae, hoc est ipsam ceream
30   IV|            cum potius natura hominis naturam animalis praecedere uideatur,
31   IV|            creatoris, nullamque esse naturam quae non aut ipse sit aut
32   IV|            quod est bonum siue omnem naturam, aut creatorem aut creaturam
33    V|    pertingere ualet cui est ipse per naturam uicinior.~ ~[5.4] Quod si
34    V|             mediocri quodam consilio naturam mundi administrari.~ ~Quod
35    V|           consilium, alii Deum, alii naturam ipsam rerum, alii mentem
36    V|      Oportebat enim ut non solum per naturam, uerum etiam per existentiam
37    V|     existentiam, non praecederet per naturam, cum nulla nostra uideamus
38    V|             decebat ut non solum per naturam uerum etiam per existentiam
39    V|           necessitudinis ad subiecti naturam reducimus, quod est Deus,
40    V|    necessitudinis ad immutabilem Dei naturam applicatur; hoc ad operationis
41    V|           Deum hunc saluare', ibi ad naturam huius, hic ad naturam Dei
42    V|             ad naturam huius, hic ad naturam Dei possibilitas refertur.