Liber

 1    I|        dicente Domino:~ ~Faciamus hominem... etc.?~ ~Quid enim pluraliter
 2    I|     cohortaretur Deus ad creandum hominem aut ad se in aliquo iuuandum,
 3    I|         in os, inquit, coinquinat hominem, sed quod procedit ex ore~ ~
 4    I|       exeunt, et haec coinquinant hominem. De corde enim exeunt cogitationes
 5    I|       caelestes spiritus qui ante hominem conditi sunt, secundum quod
 6    I|       Procurasti mihi per quemdam hominem immanissimo tyfo turgidum
 7    I|        uerum quod illuminat omnem hominem uenientem in hunc mundum,
 8   II|           ex die quo creauit Deus hominem, si facta est aliquando
 9   II|       Arbitramur enim iustificari hominem per fidem sine operibus
10   II|          legitime constitutus est hominem occidit, nulla ciuitatis
11   II|           propter se, foedissimum hominem, simis naribus, recalua
12  III|           Titum ait:~ ~Haereticum hominem post unam et secundam correptionem
13  III|           in specie. Oportet enim hominem esse ut sit risibile.~ ~[
14  III|        similitudo. Unde nemo hunc hominem et hunc album similes dicit,
15  III|            inquit, differt dicere hominem ambulare et hominem ambulantem
16  III|        dicere hominem ambulare et hominem ambulantem esse.~ ~Ex quo
17  III|       Deum Filium quam inter hunc hominem patrem istius et eumdem
18  III|        qua ratione concedunt hunc hominem patrem esse hunc hominem
19  III|          hominem patrem esse hunc hominem filium, et non Deum Patrem
20  III|       tenent, sicut et 'non homo' hominem perimendo significare dicitur,
21  III|  grammaticam institutionem eumdem hominem tres petsonas esse concedamus:
22   IV|       Trinitatem, sicut aliud est hominem esse album, aliud hominem
23   IV|         hominem esse album, aliud hominem in eo quod homo est esse
24   IV|       aliae multae. Eumdem quippe hominem tres opifices dicimus esse
25   IV|           imago, et animal tam ad hominem quam ad non hominem.~ ~[
26   IV|        tam ad hominem quam ad non hominem.~ ~[4.88] Est itaque 'Filium
27   IV|         quod, quemadmodum dicimus hominem ab homine esse diuersum
28   IV| praedicationem disiungamus, sicut hominem uel Socratem a paternitate
29   IV|         dicatur. Cum enim dicimus hominem esse, tale est ac si ponamus
30   IV|            tale est ac si ponamus hominem in sua manere substantia,
31   IV|      ipsum esse siue aliquid esse hominem. Si uero dicamus paternitatem
32    V|     scribens, inexcusabilem omnem hominem esse conuincit et de contemptu
33    V|         Quippe quem etiam propter hominem factum esse constat, cui
34    V|         quam rationalia nitantur. Hominem autem, quamuis rationalis
35    V|       haberet. Inde enim potentem hominem comparatione aliorum hominum
36    V|           fiant. Facit autem hunc hominem bonum. Necesse est ergo
37    V|      bonum. Necesse est ergo hunc hominem bonum fieri, nec ullo modo
38    V|     homines, ut unigenitum Filium hominem fieri uellet, mortalemque
39    V|       Item:~ ~Poterat utique Deus hominem aliunde suscipere in quo
40    V|         quod uictum fuerat genere hominem assumere.~ ~[5.39] Item