Liber

 1    I|             tum ipsa continentissimae uitae sobrietas quodam eius merito
 2   II|               purgandae bonis moribus uitae censebat instandum, ac si
 3   II|          gradum, ut quos amore Dei ad uitae honestatem allicere non
 4   II|              ad hoc quod esset beatae uitae necessarium, propter quam
 5   II|               purgandae bonis moribus uitae censebat instandum ut, deprimentibus
 6   II|            qui modo quodam laudabilis uitae aliis praestare uidebantur,
 7   II|             appellari dicit, ex laude uitae potius quam scientiae. Sic
 8   II|            Qui modo quodam laudabilis uitae aliis praestare uidebantur.~ ~
 9   II|     quantacumque scientia, si deesset uitae munditia. Aliud quippe est
10   II|        sapientia in rectitudine etiam uitae.~ ~[2.40] Quam quidem sapientiam
11   II|             iuuat et eorum de actiuae uitae rectitudine doctrinam inspicere,
12   II|        coniugatorum conuentibus modum uitae assignauerunt, et quales
13   II|               opus erat.~ ~Cuius nunc uitae se professores monachi dicunt,
14   II|            philosophorum perfectionem uitae, rationis nostrae examen
15   II|        abstinentiam et contemplatiuae uitae celsitudinem. De quorum
16   II|               a saeculo ad solitariae uitae quietem, tum propter illecebras
17   II|            iuxta Macrobium, ad tantam uitae celsitudinem pertingisse
18   II|         perceptione scilicet aeternae uitae, quem et ipse Dominus nobis
19   II|              ad hoc quod esset beatae uitae necessarium, propter quam
20   II|        euaderet. Tam praeclara igitur uitae mortisque fama Socrates
21   II|       desiderantem quoque ad aeternae uitae beatitudinem quoquo modo
22   II|                non est praecipitandus uitae finis, cum adhuc proficiendi
23   II|               quod Paulus filium, spe uitae uerioris ad se uenire properantem,
24   II|    tolerantiae et ad contemptum huius uitae et desiderium aeternae nobis
25   II|       claritate!~ ~id est continentia uitae cum illuminatione sapientiae --
26   II|          quantum oporteat philosophum uitae munditiam obseruare, nec
27   II|            integritas, et continentia uitae, cum, beato etiam attestante
28   II|             cum hoc illis continentia uitae contulerit, si magna apud
29   II|          gratia defunctis, ante actae uitae pia opera profuerint, nec
30   II|             baptizatum, ex ante actae uitae bonis operibus ueniam impetrasse
31   II|         resuscites, ut immaturum hunc uitae istius cursum matura resuscitatione
32   II|               apud Deum ex ante actae uitae meritis obtinuerunt, quid
33  III|            excaecationem et sensus et uitae reprobae ignominiam Apostolus
34  III| intelligentiam apud Deum ex religione uitae quam ex ingenii subtilitate
35  III|             ingenium quam sanctitatem uitae placere ostenderet. Quippe
36  III|               purgandae bonis moribus uitae censebat instandum.~ ~[3.
37  III|               et in Prouerbiis:~ ~Via uitae increpatio disciplinae:
38   IV|                ut dixi, conuersatione uitae, tum etiam passione mortis
39    V|           ipsum quomodo uult in huius uitae pelago regere non ualeat.