Liber

 1    I|         dico angelorum, [sed] uel hominum creasset quem malum facturum
 2    I|       Quis scit spiritus filiorum hominum si ascendat sursum et spiritus
 3    I| operaretur, uirtutibus meritisque hominum magis quam diuinae gratiae
 4    I|        Deorum sedes in caelo est, hominum in terra, in aere daemonum.~ ~
 5    I|        sui, quae sicut uulgaribus hominum sensibus intellectum sui
 6    I|       quae uiuunt, addidit: 'Hinc hominum pecudumque genus' et caetera,
 7    I|       uita erat, et uita erat lux hominum, et lux in tenebris lucet,
 8    I|        accipiens in similitudinem hominum factus et habitu inuentus
 9    I|        fides adhibenda sit, nulla hominum uita quantumcumque religiosorum,
10   II|         uidetur quanto a doctrina hominum remotior et tota suggestioni
11   II|     mystice perhibeat uniuersorum hominum salutem, quam ipsius mundi
12   II|       Concilia, inquit, coetusque hominum iure sociati, quae ciuitates
13   II|        concordiam et communitatem hominum in terris, concordiam superiorum
14   II|           quam concilia coetusque hominum, iure sociati quae ciuitates
15   II|        fiant', hoc est in communi hominum habitatione, quod ad actiuam
16   II|       toti anhelent, ut iam nulla hominum frequentia uel aspectu ab
17   II|     nitidos quaerunt, nec communi hominum uictu uel apparatu contenti
18   II|         cum in ethicis suis mores hominum ad honestatem informaret,
19   II|          ille est uobis datus, ex hominum uita migrandum est, ne munus
20   II|   moriendi. Sed Plato duas mortes hominum nouit, nec hoc nunc repeto
21   II|   cogitatione complectitur. Et si hominum inopia fuerit, loquitur
22   II|        cingulo duxisse ratem quam hominum milia trahere nequiuerant.~ ~
23  III| seductionem, secundum traditionem hominum et secundum elementa huius
24  III|        Dominus nouit cogitationes hominum quia uanae sunt. Itaque
25  III|     conuincit dicens:~ ~Quis scit hominum quae sunt hominis, nisi
26  III|          uentorum et cogitationes hominum, digerentias uirgultorum
27  III|         liquidum est tales omnium hominum miserrimos esse qui, tam
28  III|            3.125] Quod uero omnis hominum locutio ad creaturarum status
29  III|         istorum, si haec uerba ad hominum institutionem accipiamus
30  III|        rationis, quibus animalium hominum ora obstruere possit qui
31   IV|         distingueret, ita ab omni hominum ratione et usu recesserit,
32   IV|          ex natura sed ex placito hominum habeat. Quod uero ait Augustinus:~ ~
33   IV|            Vita, inquit, erat lux hominum et lux in tenebris lucet
34   IV|        abundet et pro diuersitate hominum uel temporum nouae quotidie
35    V|         impietatem et iniustitiam hominum eorum qui ueritatem Dei
36    V|      ualeant esse, auctoritatibus hominum cedunt, cur de auctore omnium
37    V|       uero minime. Veluti si quis hominum ursum uiribus superare possit,
38    V|      hominem comparatione aliorum hominum diceremus, sed non ita leonem
39    V|         quo esset mediator Dei et hominum, non de genere illius Adam,