Liber

 1    I|       Patris' proferre consueuit, quamuis et utraque aliarum personarum
 2    I| pertineant sol et luna et sidera, quamuis nonnullis lucida esse corpora
 3    I|            Et quia hominis anima, quamuis testimonium perhibeat de
 4   II|          doctoribus praedicantur, quamuis eorum nonnullos per elationem
 5   II|         Deum ac recedens a malo~ ~quamuis multi etiam de filiis Abrahae
 6   II|         eius de locis poenalibus, quamuis, ut ibidem dicitur, non
 7   II|     salutis; nullum catechumenum, quamuis in bonis operibus defunctum,
 8  III|           de solo Patre dicuntur. Quamuis enim et Spiritus Sanctus,
 9  III|          iam dicemus 'ingenitum', quamuis dici Latine possit, sed
10  III|          ostenditur quo Boethius, quamuis Christianus opinionem secutus
11  III|        non substantiam coloratam. Quamuis enim haec definitio 'substantia
12  III|        non sit essentia alterius, quamuis tamen sit de essentia alterius,
13  III|   proprietate, eo uidelicet quod, quamuis eadem penitus essentia sit
14  III|          aliquid ad creaturam, ut quamuis tamen temporaliter incipiat
15  III|       Filium et Spiritum Sanctum, quamuis in constructione non habeat
16   IV|         necesse singillatim dici, quamuis coniunctim dicantur, sicut
17   IV|           uel multas substantias, quamuis unaquaeque personarum Deus
18   IV|           Quod omnino falsum est, quamuis sit eadem utrique personae
19   IV|           libro V De Trinitate:~ ~Quamuis, inquit, diuersum sit Patrem
20   IV|    Socrates sit materia Socratis, quamuis sit idem quod est materia
21   IV|           armantur aut induuntur. Quamuis igitur omnia uerba operationis
22   IV|     posterius se uel generans se, quamuis in talibus idem sit essentialiter
23   IV|         cerea, quia ex ipsa cera, quamuis haec ipsa cera et haec ipsa
24   IV|     generatur uel ex se ipsa est, quamuis cera sic formata idem sit
25   IV|          semper' ad aeternitatem, quamuis hoc ipsum quod perfectum
26   IV|         et caput Christi dicitur, quamuis et Christus principium,
27   IV|            Hic uero illius imago, quamuis nulla ex parte dissimilis
28   IV|         prioris ac magis usitati, quamuis sententiam non contradicat,
29   IV|      perfectioni deerat suppleri, quamuis etiam ita possit intelligi
30    V|          nitantur. Hominem autem, quamuis rationalis sit, nequaquam
31    V|          Deo negare non possumus, quamuis eorum desit exemplum.~ ~
32    V|          aptam ex se ipsa audiri, quamuis nullus adhuc esset qui eam
33    V|   audiendum siue ad colendum. Sed quamuis apta sint ad hoc ut audiantur