Liber

 1    I|      Aduciendo quis, difficultatem rei uoluit demonstrare. Pronomen
 2    I|  cuiuslibet hominis uel cuiuslibet rei natiuitas aeterna est, quia
 3    I|        animam mundi', nec alicuius rei in mundo, sicut et animam
 4   II|    inspiciamus, et quam diligenter rei publicae statum instituerint
 5   II|      assignauerunt, et quales ipsi rei publicae rectores esse oporteret
 6   II|            rectores ciuitatis quam rei publicae dispensatores dicerentur,
 7   II|          Certe qui dicunt se causa rei publicae et generis humani
 8   II|         fortasse omnes tales ueros rei publicae rectores intellexit,
 9   II|              2.52] Ad hanc, credo, rei publicae communitatem cum
10   II|         exhortatio quam rectoribus rei publicae Tullius scribit,
11   II| intellexerat reuelatam atque bonis rei publicae rectoribus a Deo
12  III|         ista committere, quia eius rei bona est cognitio cuius
13  III|         quod aliqua mutatione eius rei cui accidit amitti potest.
14  III|           inesse nisi corruptibili rei, quae uidelicet possit non
15  III|            est forma corruptibilis rei, sine qua illa res et esse
16  III|           sint et nulla sit in Deo rei diuersitas, aut in re sola
17  III|           hoc solummodo exigit, et rei informis dicimus proprium
18  III|             utpote ipsius Dei, uel rei simplicis quod partibus
19   IV|        enim amore inhaerere alicui rei propter se ipsam. Uti autem
20   IV|           est assignari, ubi etiam rei generantis et genitae est
21   IV|     sociari nomina illa generantis rei et genitae quae absolute
22   IV|         cum ad identitatem eiusdem rei praemissis nominibus supponuntur,
23   IV|               4.125] Eadem ratione rei teneremur ex supplemento
24    V|          numquam potentia cuiusque rei accipitur, nisi in his quae
25    V|     commodum uel dignitatem ipsius rei pertinent. Nemo enim hoc
26    V|         incommodum uel debilitatem rei attinent, impotentiae est