Liber

 1    I|         quod postea in creatione hominis subiungitur dicente Domino:~ ~
 2    I|       hoc utique modo cuiuslibet hominis uel cuiuslibet rei natiuitas
 3    I|        appellent sicut et uerbum hominis -- eo uidelicet quod scriptum
 4    I|         summus Deus de creatione hominis facienda adloquitur, quasi
 5    I|        in mundo, sicut et animam hominis dicimus non alicuius membri
 6    I|         dicta est sicut et anima hominis, cum uniuersa uis animae
 7    I|         comprehenderunt. Et quia hominis anima, quamuis testimonium
 8   II| Psalmorum commentarios haeretici hominis uertit in nostrum eloquium,
 9   II|           Et hae~ ~Sunt, inquit, hominis qui diuini capax est solumque
10   II|         quoque animalis, hoc est hominis, duas asserit mortes, quarum
11  III|  mediocriter errant qui ex uitio hominis scientiam culpant.~ ~[3.
12  III|       argumentationis, si res ex hominis uitio uituperabitur, ut
13  III|      Quis scit hominum quae sunt hominis, nisi spiritus hominls qui
14  III|          Dei, quia si uoluntatem hominis nosse uellet cuius amicus
15  III|        ensis et gladii uel huius hominis et huius animalis. Sunt
16  III|        Certe, inquit, ut Dominus hominis esset, ex tempore accidit
17  III|          unitate personae Dei et hominis in Christo, tali prosecutus
18   IV|           Nam cum Plato alterius hominis, alterius Socrates frater
19   IV|     abscisionem, cum tunc quoque hominis definitionem haberet, quo
20   IV|         corpus est materia huius hominis uel factum est hic homo
21   IV|       hic homo est materia huius hominis uel factus est hic homo
22   IV|        homine, cum potius natura hominis naturam animalis praecedere
23   IV|         ut uidelicet una persona hominis diuersa sit ab alia, utpote
24    V|          Nemo enim hoc potentiae hominis deputat quod ille superari
25    V| incommodo, et quidquid ad uitium hominis uergit magisque personam
26    V|      superare possit, hoc magnae hominis potentiae adscribendum est,