Liber

 1    I| inseruerunt eius labellis. Qua re audita, prodigiorum interpretes
 2  III|  Augustinus:~ ~Ubi, inquit, de re obscurissima disputatur,
 3  III|  perfectum bonum dici et nulla re alia indigens sed a se ipso
 4  III|    uocabulis consistit, non in re, ut uidelicet uocabula tantum
 5  III|     Deo rei diuersitas, aut in re sola et non in uocabulis;
 6  III|     uocabulis; aut simul et in re et in uocabulis. At uero
 7  III|   magis accipienda sit in ipsa re quam in uocabulis, in Deo
 8  III|      in Deo autem nihil est in re praeter singularem substantiam
 9  III|       non potest ex una tantum re, nisi uidelicet ex pluribus
10  III|     non est illa, aut in eadem re secundum uariationem eius
11  III|        adiuuante, ipsis in hac re per humanas rationes, quas
12  III| similitudo uel oppositio ab ea re, cuius relatio dicitur,
13   IV|       sunt, in uocabulis an in re potius sit accipienda. Nos
14   IV|       accipienda. Nos autem in re ipsa ita eam accipi debere
15   IV|        diuinarum personarum in re esse accipiendam, ac si
16   IV|     Non enim ita Trinitatem in re accipi dicimus, ut in eo
17   IV|     sed ita Trinitatem eius in re esse determinamus et non
18   IV|      ac designatur.~ ~[4.6] In re itaque quae Deus est Trinitatem
19   IV|    deessent, non minus illa in re ipsa permaneret Trinitas.
20   IV|        permaneret Trinitas. In re, inquam, ita eam accipimus
21   IV|      cati on e sua ad an im am re ferruntur. Neque enim dicimus
22   IV|   cerea imagine. In qua quidem re considerandum est quod,
23   IV|     dicat Filium ipsum in omni re, in qua similis est Patri,
24   IV|    sint existentiae sed in una re consistentes proprietates.~ ~[
25    V|        uicissitudines nulla in re umquam mutatae quidquam