Liber

 1    I|      beneficium, quo impenso maxime caritas dantis innotescat, 'caritatem'
 2    I| paenitentiae' designamus, cum recte caritas non dicatur nisi dilectio,
 3    I|     apostoli plane congruit:~ ~Deus caritas est~ ~quia teste Gregorio '
 4    I|          est, diuina benignitas seu caritas nomine 'Spiritus' sit expressa.
 5    I|         Pater et Deus Filius potest caritas nuncupari. Sicut ergo unicum
 6    I|          cum sit et Pater et Filius caritas.~ ~[1.37] Frequenter quippe
 7    I|       pulchrum est inuolucrum, quia caritas Dei, quam Spiritum Sanctum
 8   II|      uidelicet tanta sit in omnibus caritas propagata, ut unusquisque
 9   II|           sine murmuratione sincera caritas conseruetur.~ ~[2.5O] Unde
10   II|        Alioquin non est in proximum caritas perfecta quae non quaerit
11  III|        Apostoli:~ ~Scientia inflat, caritas aedificat.~ ~[3.16] Unde
12  III|           Finis autem praecepti est caritas de corde puro et conscientia
13  III|        aeque est ut aliae, eademque caritas singularum, cur non aeque
14   IV|             effectum dici conuenit. Caritas autem, teste Gregorio,~ ~
15   IV|           in alterum tendit ut esse caritas possit.~ ~Procedere itaque
16   IV|             et Filius uniuersaliter caritas.~ ~De utroque autem procedere
17   IV|      consequentius quam ut ipse sit caritas quae dicitur Deus et ex
18   IV|       dicitur Deus et ex Deo? Et si caritas, qua Pater diligit Filium
19   IV|             ut ille proprie dicatur caritas qui Spiritus est communis
20   IV|     omnipotentia uel sapientia siue caritas, benignitas, iustitia, misericordia,
21    V|            singulariter ipsa quoque caritas dicitur, non debere propriam
22    V|            commendabat cum ait quod caritas non quaerit quae sua sunt,
23    V|           itaque dixit Apostolus:~ ~Caritas non quaerit quae sua sunt~ ~
24    V|           quae sola, ut dictum est, caritas proprie nuncupatur.~ ~[5.
25    V|          Sed et cum iuxta Gregorium caritas proprie non dicatur nisi