Liber

 1    I|        genui te~ ~ac si diceret: aeternaliter ex ipsa mea substantia es.
 2    I|      usus est dicendo hodie pro 'aeternaliter'. Bene autem ad hodie addidit
 3    I|       parturiri et se, cum Patre aeternaliter permanentem, semper ludere
 4    I|       eius aeternus sit uel unde aeternaliter egrediatur. Si autem dicant
 5    I|  egrediatur. Si autem dicant eum aeternaliter egredi ex Bethlehem, eo
 6    I|        Dei dicimus, ex Deo Patre aeternaliter genitum. Qui nec Spiritus
 7    I|          ipso habet esse tamquam aeternaliter genitus, non temporaliter
 8  III|          Deus in tribus personis aeternaliter atque incommutabiliter consistit.
 9  III|        et coaeternum sibi Filium aeternaliter gignere uel genuisse. Filii
10  III|        proprium est a solo Patre aeternaliter gigni seu genitum esse,
11  III|         a Deo factae, sed in Deo aeternaliter permanentes atque ipsi diuinae
12  III|     temporaliter contingere, non aeternaliter subsistere uolumus demonstrare.
13  III|        et coaeternum sibi Filium aeternaliter gignere, Filu uero gigni
14   IV|        est, ad hoc scilicet quod aeternaliter est nobis assignandum qui
15   IV|      inuicem se habentes et sibi aeternaliter connexas assignamus, ut
16   IV|     Numquam' autem hoc loco pro 'aeternaliter', non temporaliter sumimus,
17   IV|          qui in essentia propria aeternaliter subsistit, incepisse quantum
18   IV|        in affectu suae bonitatis aeternaliter perseuerare. Dicat ille
19   IV| philosophis? Illud ergo Spiritus aeternaliter, hoc temporaliter habet.
20   IV|   inchoans, cum Verbum apud Deum aeternaliter esse ostenderet dicens:~ ~
21    V|     naturarum causae et rationes aeternaliter atque incommutabiliter consistunt.~ ~[
22    V|      derogare, si noluerit secum aeternaliter aliqua permanere, sicut