Liber

 1    I|        ulcisci uelle, quia quo plus ei placet aequitas, magis
 2   II|    probasse atque commendasse, plus nobis fortasse satisfacit
 3   II|    ualde bona, esse facta. Sed plus aliquantulum laudis diuinae
 4   II|     sospitatem praeponerent et plus suos quam se ipsos se diligere
 5   II|      uirtus naturam superauit. Plus se principem quam patrem
 6   II|        distributis, nihil sibi plus quam palliolum reseruauit.
 7   II|        sensit pudicis mentibus plus uirginitatem esse quam regnum.
 8   II|      quia nemo habet quod alii plus deferat quam quod sibi optat,
 9  III|       Iustum quippe est ut cui plus committitur, plus ab eo
10  III|       ut cui plus committitur, plus ab eo exigatur. Talium uero
11  III|      ut ex hoc aperte doceamur plus per intelligentiam apud
12  III|    proficere. Alioquin Dominus plus sibi humanum ingenium quam
13  III|        ostenderet. Quippe quod plus de Deo a nobis sentitur,
14  III|       de Deo a nobis sentitur, plus a nobis diligitur; et cum
15  III|      fiunt sub sole, et quanto plus laborauerit ad quaerendum
16  III|        ipsum ipse genuerit, eo plus errat quod non solum Deus
17   IV| quantum tres homines simul, et plus aliquid sunt duo homines
18   IV|   eiusdemque synodi fidem siue plus minusue ad sapiendum usurpare
19    V|         et exhibebit mihi modo plus quam duodecim legiones angelorum?~ ~
20    V|        praecederet. Quem etiam plus honorem suum quam nostrum
21    V|      Deum in omnibus quae agit plus honoris sui gloriam quam