Liber

 1    I|        quamuis nonnullis lucida esse corpora non cum sensu uel intelligentia
 2    I|             ipsam anima scindere per corpora putatur. Nam et Spiritus
 3    I|         comes corporum, per eadem se corpora scindere putatur~ ~quia
 4    I|       putatur; quod est se ipsum in 'corpora scindere', secundum quod
 5    I|              coniunctionem ipsius ad corpora, quando scilicet ipsa ad
 6    I|             enim euidentius est quam corpora nostra ex propriis animabus
 7    I|         humanis animabus anima mundi corpora nostra, licet eis insit,
 8    I|            caeterae animae, aut, iam corpora nostra defuncta, non sunt
 9    I|           itaque modo animae nostrae corpora quaedam Spiritus Sancti
10    I|               creans sibi condensque corpora -- nam ideo ab anima natura
11    I|        originis suae hauserat copia, corpora caeli et siderum, quae condidit
12    I|          adiecit: 'Quantum non noxia corpora tardant'.~ ~[1.112] Haec
13    I|             ipsam animam creare sibi corpora et condere, eam creatorem
14    I|             bonitas animauit primum 'corpora caeli ac siderum', hoc est
15    I|           dicimus seu dominationes. 'Corpora' summi Spiritus dici possunt
16    I| spiritualiter uiuificati; uel etiam 'corpora' dicit secundum hoc quod
17    I|     Symmachum, quorum etiam abscondi corpora praecepit.~ ~In Libro autem
18   II|            esse Deum. Et ideo cuncta corpora transcenderunt quaerentes
19  III|        spiritus quasi corpulenti seu corpora quaedam dicendi sint.~ ~[
20   IV|              constitisse antequam in corpora prodirent~ ~hoc est in effecta
21   IV|            animae quasi quaedam eius corpora sunt, ab ipso scilicet donis