Liber

 1   II|   sophiam.~ ~[2.45] Nunc autem, praeter diligentem uirtutum descriptionem
 2  III|     numerus, nullum in eo aliud praeter id quod est. Neque enim
 3  III|          A se quippe nihil est, praeter illud a quo sunt omnia.~ ~[
 4  III|         est quod adest et abest praeter subiecti corruptionem~ ~
 5  III|        adesse quam abesse posse praeter corruptionem ipsius subiecti.
 6  III|        dicemus esse, aut eam ei praeter corruptionem posse abesse,
 7  III|    accidens quod adest et abest praeter subiecti corruptionem',
 8  III|         esse et non esse potest praeter corruptionem, id est egressum
 9  III|       Tale quippe est quod ait 'praeter corruptionem subiecti',
10  III|     numerus, nullus in eo aliud praeter id quod est.~ ~Qui etiam
11  III|       Deo autem nihil est in re praeter singularem substantiam et
12  III|   Denique, cum nihil in Deo sit praeter unicam essentiam simplicis
13  III|   conuincitur. Omnes quippe res praeter substantias per se existere
14  III|        alios differentiae modos praeter hos quos Porphyrius distinguit,
15   IV|   numerus, nullum in eo aliquid praeter id quod est.~ ~[4.34] Unde
16   IV|         tenet, cum nihil in Deo praeter ipsam substantiam esse nohiscum
17   IV|       iuxta Tullium omnis causa praeter finalem efficiens dicitur
18   IV|         caelo egangelizet uobis praeter quod euangelizuuimus uobis,
19   IV|      quis uobis euangelizauerit praeter id quod accepistis, anathema
20   IV| quidquam ulterius addendum esse praeter ea quae in uerbis continentur