Liber

 1    I|           enim et philosophi, cum mentem natam aiunt ex summo Deo,
 2    I|          ediderunt, ubi uidelicet mentem, quam *noyn* uocant, ex
 3    I|       Pythagoras 'animum' uocat, 'mentem' a Tullio appellari commemorat
 4    I|      regit ipse naturam.~ ~[1.94] Mentem itaque, id est animum siue
 5    I|           audet attollere, uel ad mentem quam Graeci *noyn* appellant,
 6    I|       puritati eius attestaretur, mentem uocauit~ ~item:~ ~Et ut
 7    I|      animae assereret dignitatem, mentem esse testatus est~ ~ac si
 8    I|       puritati eius attestaretur, mentem uocauit: 'Caelum' enim ait, '
 9    I|       animae assereret dignitatem mentem esse testatus est: 'Mens
10    I|           dictus est quod Deum et mentem, id est Patrem et Verbum,
11   II|    oblectamenta inanium fabularum mentem excitat ad incentiua libidinum.
12  III|    interius illuminante, qui nisi mentem instruat interius frustra
13   IV|          et cum dicunt philosophi mentem ex summo Deo natam, hoc
14   IV|      maiestatis fecunditate de se mentem creauit. Haec mens quae
15   IV| determinauimus, cum uidelicet tam mentem ipsam quam animam creatam
16   IV|           animam creatam dixerit, mentem quidem ex Deo, hoc est Filium
17   IV|       Deum quidem menti et rursum mentem ipsam animae. Creari itaque
18   IV|              4.142] Quod uero ait mentem esse ex 'fecunditate maiestatis',
19    V|         naturam ipsam rerum, alii mentem seu animam mundi uocare