Liber

 1    I|   cogitationem seu intelligentiam animi, 'uerbum mentis' hoc loco
 2    I|         nec paenitentia nisi ipse animi dolor. Licet etiam ipsum
 3    I|         anhelitu, maxime affectus animi patefiant, cum aut prae
 4   II|  diligenter examinat, et secundum animi intentionem omnia sicut
 5   II|      fortitudinis zelo libertatem animi sibi uindicauerint, ille
 6   II| purgatorias, et quae sunt purgati animi ac defecati, atque exemplares,
 7   II| contemplatione despicere omnemque animi cogitationem in sola diuina
 8   II|           iam purgati ac defecati animi esse in quorum carne iam
 9   II|          attenderent illam humani animi excellentiam et diuinae
10   II|           placuisse', de subditis animi perturbationibus ex timore
11   II|        Diogenis constantiam atque animi robur inuictissimum maxima
12   II|          2.81] In his itaque ista animi magnitudo atque constantia
13   II|          se ipsis perpetrauerunt, animi magnitudine mirandi, non
14   II|         consulas, nec ipsa quidem animi magnitudo recte nominabitur,
15   II|          potius Theobrotus in hac animi magnitudine reperitur, quem
16  III|       soli mundicordes et purgati animi conspicere possunt. De quo
17   IV|    affectus magis ad benignitatem animi quam ad potentiam attineat.
18    V|  Augustinus dicit eam esse 'motum animi ad diligendum Deum et proximum
19    V|        autem nullum omnino 'motum animi' habere constat, nec uocabulum '