Liber

 1    I| superioribus condita, et post, ne umquam potuisset cadere, mirabilius
 2   II|        suum ad meretriculas illas umquam diuertere, in ipso aditu
 3   II|       secum omnes qui sunt quique umquam fuerunt boni, et animum
 4  III|        transfundatur personam nec umquam ab altera communicetur persona.
 5  III|        uel permutatus, quia nihil umquam natura diuinitatis in se
 6  III|       neque geneneralissimum fiet umquam specialissimum, neque specialissimum
 7   IV|         nisi usiam nouit. Et quis umquam, rogo, ore sacrilego tres
 8   IV|       quantumlibet infideles dici umquam permissum est.~ ~[4.80]
 9   IV|          uel stagni, ut uidelicet umquam uere dici possit: modo aqua
10   IV|    sapientiae suae causa est, nec umquam Deus sine sapientia. Suae
11   IV|     quippe esse ut nulla creatura umquam esset, cum nulla ex necessitate
12   IV| relationes nominasse, quibus nemo umquam nominibus Deum appellauerit.~ ~[
13    V|        uicissitudines nulla in re umquam mutatae quidquam nocuerunt.
14    V|        modo cessare posset, ne ea umquam uidelicet faceret. Quod
15    V|          omnino dimississe ne eum umquam crearet? Quippe si non potest
16    V|        necessario habet, nec illa umquam efficacia possit carere,
17    V|         congrueret, ut nullatenus umquam solus esse uellet, aut suae