Liber

 1    I|          operibus suis, nisi usque adeo esset omnipotens et bonus
 2    I|        coaptatione coniuncta sit~ ~adeo quidem ut iracundias in
 3    I|          animae in eo consummetur; adeo quidem ut nec ipsum mundum
 4    I|     interpretem didicit.~ ~[1.119] Adeo autem ipsa Platonis dicta
 5    I|             Et post pauca:~ ~Teque adeo decus hoc aeui, te consule
 6   II|            omnino abrenuntiantium, adeo arctam et laboriosam arripuerunt
 7   II|        duos accusatores eius usque adeo populi indignatione conuersa,
 8   II|         commemorat Augustinus, qui adeo in secundo libro De ordine
 9  III| excellentia sapientiae cunctas res adeo difficiles esse intelligat,
10  III|   sufficerent disserere. Qui etiam adeo obscuritate aenigmatum gaudebant,
11  III|    postmodum diuisus? Sed hoc quis adeo infidelis est, ut non anathematizet?~ ~[
12  III|           paululum attigimus atque adeo in studiis eorum profecimus,
13  III|         quippe numero dicimus quae adeo tota essentiae suae quantitate
14   IV|        conficere queat. Alter uero adeo philosophicis innitatur
15    V|           autem ut aliquem nostrum adeo bonum esse concedamus ac
16    V|         sua et ineffabili bonitate adeo semper, ut humano more loquar,