Liber

 1    I|       uerba quae super hoc ipsum Macrobius inducit, sicut postmodum
 2    I| philosophi, Ciceronis, expositor Macrobius diligentissime docet. Remotis
 3    I|     philosophorum in expositione Macrobius posteris reliquit. Cuius
 4    I|       nonnumquam ponunt. Unde et Macrobius tam noun ipsam a Deo quam
 5    I|     proficiunt.~ ~Ipse praeterea Macrobius ea quae de anima mundi a
 6    I|          habuisse, et quod supra Macrobius, cum de anima mundi loqueretur,
 7   II|       suppliciu. De quibus plura Macrobius loquitur. Hinc et Hieronymus,
 8   II|     spectat, de qua uerba Tullii Macrobius exponens ait:~ ~Illa autem
 9   II|         Platone princeps, ut ait Macrobius, cum quatuor uirtutes quadrifariam
10   II|         sententia cognouimus. Et Macrobius diligenter tam ipsum quam
11   II|      fugisse uideamini.~ ~[2.85] Macrobius super hunc locum:~ ~Haec
12  III|  contemneretur.~ ~[3.47] Unde et Macrobius in argumentum mysticarum
13   IV|       indiscrete egit.~ ~[4.140] Macrobius quoque ipsam etiam animam
14   IV|      autem siue 'nasci' hoc loco Macrobius abusiue protulit, sicut
15   IV|          aeternum. Iuxta quod et Macrobius animae ipsi tam Deum quam