Liber

 1    I|          corpori praeest. Unde et per sapientem quemdam adhortantem nos
 2   II|       cognitorem, amatorem dixit esse sapientem cuius participatione fit
 3   II|           appellari 'sophum', hoc est sapientem, sed magis 'philosophum',
 4   II|          amatorem sapientiae quoniam 'sapientem' profiteri arrogantissimum
 5   II|            eodem aperit capitulo, ubi sapientem numquam solum esse perhibet,
 6   II|              ipse sanus et diues, sic sapientem inire aliquando matrimonium
 7  III|        corripit, si autem corripuerit sapientem, intelliget disciplinam~ ~
 8  III| conuenientibus rebus: ac per hoc Deum sapientem quoddam esse totum ex materia
 9  III|            enim Deum necesse est esse sapientem, nec ullo modo aut non esse
10  III|          obstruere possit qui nos per sapientem illum admonet dicens:~ ~
11   IV|             homo genuerit alium aeque sapientem, aeque potentem, aeque per
12   IV|            benignum esse non sit esse sapientem aut potentem -- nullus quippe
13   IV|             Dei nihil aliud quam Deum sapientem esse intelligimus, uel benignitatem