IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Petrus Abaelardus Theologia Christiana Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Libergrey = Comment text
1 IV| sed unum principium.~ ~[4.150] Liquet itaque Augustinum 2 III| sunt, quaedam minime.~ ~[3.15O] Diuersa quippe numero dicimus 3 III| efficiendum in uobis.~ ~[3.162] Sed et cum dicimus: opifex 4 III| significandi datum sit.~ ~[3.163] Sic itaque ex adiunctione 5 III| et 'uera oratio'.~ ~[3.164] Puto me diligenter distinxisse, 6 III| aliud Spiritus Sancti.~ ~[3.165] Patris quidem proprium 7 III| nominibus distinguuntur.~ ~[3.166] Non tamen, cum proprietates 8 III| illud Spiritus Sancti.~ ~[3.167] Nolo autem sub silentio 9 III| relationes' appellat.~ ~[3.168] In hanc autem haeresim 10 III| esse Dominus ceperit.~ ~[3.169] Aduersum quam quidem detestabilem 11 III| mutatione, non sua.~ ~[3.170] Nemo itaque quia Deum relatiue 12 III| necesse sit deperire?~ ~[3.171] Personam itaque hoc loco 13 III| ipsum ens et Pater?~ ~[3.172] Quod si expressius prosequi 14 III| sit Spiritus Sanctus.~ ~[3.173] De qua quidem praedicationis 15 III| persona, id contrahat.~ ~[3.174] 'Persona' itaque hoc nomen 16 III| infinitum suum finitum.~ ~[3.175] Ne miraris in eadem diuina 17 III| definitiones est assignata.~ ~[3.176] Quod si hoc loco diuersas 18 III| disiunctas cognoscimus.~ ~[3.177] Praeterea, sicut in grammatica, 19 III| confiteri cogeremur.~ ~[3.178] Rhetores quoque alio modo 20 III| constitutionem cadit.~ ~[3.179] Qui etiam hanc acceptionem 21 III| rationales substantiae.~ ~[3.180] Personas etiam comoediarum 22 III| homines repraesentabant.~ ~[3.181] Tribus itaque seu quatuor 23 III| supra determinatum est.~ ~[3.182] Cum autem, sicut in principio 24 III| tria retorquentur.~ ~[3.183] Sed huic loco grauis fortassis 25 III| aliud esse Patrem.~ ~[3.184] Numquid etiam hac ratione 26 III| et Spiritus Sanctus.~ ~[3.185] Ad quod respondendum est 27 III| aut doceri posset.~ ~[3.186] Liquet etiam diuersitatem 28 III| et Spiritus Sanctus.~ ~[3.187] His de identitate aut diuersitate 29 II| caritas conseruetur.~ ~[2.5O] Unde Clemens, Ad Iacobum 30 II| Erubescant ad haec huius temporis abbates quibus summae religionis 31 II| consuetudine uoluptatum abducti purgentur. Hic purgati iam 32 II| lectionis meditatione nos abducunt. -- De utrisque autem in 33 I| sacris eruditus litteris abhorreat Hermetis philosophi uerba, 34 IV| qui nostra de fide uerba abhorrent, cum uidelicet audiunt Deum 35 III| diuersas personas dicere non abhorres, propter diuersitatem scilicet 36 IV| instent, nostra penitus abiiciat uel non curet scripta, illud 37 II| quam post agnitam retro abire.~ ~[2.11] Si ergo propter 38 II| claua minatus est, nisi abiret. Cui ille subiecisse dicitur 39 II| sanguine, et hunc tua pietas abluit et uoluntas.~ ~Item:~ ~Et 40 II| lauacro sanctae regenerationis abluti, uniuersorum remissionem 41 II| coronantur. Quodsi suo abluuntur sanguine, et hunc tua pietas 42 IV| pietatis, uirtutem autem eius abnegantes.~ ~Qui et alibi:~ ~Nos, 43 III| quippe infinita sunt siue abnegatiua nomina, haec priuatoria. 44 III| V, 'ingenitus' hoc nomen abnegatiue pro 'non genito' ponit, 45 III| ratione conuincor, fidem abnuo~ ~et Apostolus:~ ~Fides, 46 II| ac tam manifestam atque abominabilem obscoenitatem tantus institueret 47 II| innumeras ac supra modum abominandas haereses silentio deperire 48 III| Prouerbius scriptum est:~ ~Abominatio Domini est omnis illusor 49 II| Scriptura dicit? Credidit Abraham Deo et reputatum est illi 50 II| possessionibus suis omnino abrenuntiantium, adeo arctam et laboriosam 51 II| contemnere et terrenis omnibus abrenuntiare et se ipsos dura macerare 52 III| genitorem', cum in his nominibus abrogatiuis magis relationes remoueantur 53 II| scandalizat te, erue eum et proice abs te.~ ~In quo aperte docuerunt 54 I| hoc ipso a dignitate eius abscedere.~ ~[1.96] Congrue etiam 55 V| quanto ab unitate magis absceditur. Ut ergo summa sit concordia, 56 IV| Similiter si pes postea abscidatur, residuum homo est, quod 57 II| prodeundi. A carnibus tuis abscinde illam, ne semper abutatur. 58 IV| prius non haberet, quia abscisa manu id quod tunc homo permanet 59 I| uel totius corporis sui abscisione? Arbores tamen et quaslibet 60 II| pretiosam animam capit. Numquid abscondere potest homo ignem in sinu 61 III| Pater caeli et terrae, quia abscondisti haec a sapientibus et prudentibus, 62 III| Incerti Iudaea Dei~ ~hoc est absconditi atque ignoti. Cuius quidem 63 II| prouerbiorum exquiret et in absconditis parabolarum conuersabitur.~ ~[ 64 II| Vigilantium presbyterium:~ ~Eadem absenti significo quae praesenti 65 V| qualitate operum quae uidentur, absentis artificis industriam diiudicamus. 66 III| diffugium quaerunt, ut se absoluant, et frustra hanc falsitatem 67 III| ipsos quoque doctores tuos absoluis secundum traditiones quorum, 68 V| imploremus, ut, qui suos absoluit a peccatis, expediat a uerbis, 69 II| iubente, quaesierit, non absolutionem consequi sed reatum. Haec 70 I| vexabant, modis fertur cunctas abstersisse molestias.~ ~Ubi etiam~ ~ 71 II| ipsis continentium atque abstinentium uitam expresserunt, quam 72 V| compellat, nec omnino possit abstinere quin bona quae potest efficiat, 73 III| pudicitiae per eum ui fuisse abstractas, eo uidelicet quod de eis 74 III| sophismatum, quibus iam ipsi abstracti sunt, in suam alios foueam 75 III| uisu probasse perhibet, abstracto uidelicet daemonio per nares 76 II| impetu ruentem, medio itinere abstractum, supplicio mortis affecit, 77 II| ergo, fili mi, audi me, ne abstrahatur in uiis illius mens tua 78 V| substantia.~ ~[5.21] Non absurde tamen et de his omnibus 79 IV| quae caeteris partibus abszisis uel remotis homines uel 80 II| exiosanita est: fides, abulita est promissio. Lex enim 81 V| pauperes exstitisse quam abundantes. Verum tamen est quod dicitur 82 I| praesignaret Deus per aliquod abundantioris gratiae donum, quam acceptior 83 II| ac periculis matrimonia abundent, multorum antea testimonus 84 III| quantumcumque male his abutantur peruersi!~ ~[3.55] Unde 85 II| abscinde illam, ne semper abutatur. Et rursum: In medio mulierum 86 III| approbamus sed fallaciis abutentium resistimus. Non enim, teste 87 IV| quantumcumque quislibet abuti uerbis uelit, neque hoc 88 I| significatione 'nasci' hoc loco abutitur. Hermes uero superius cum 89 II| et serpentes atque omnes abyssos diuinas extendit laudes, 90 II| uacare philosophiae elegit Academiam uillam ab urbe procul, non 91 II| Hunc uero Eleaticis atque Academicis studiis innutritum. Sed 92 II| consolandum philosophum accedente, et inspiciente musas philosopho 93 II| obstinatissime tenuit ne quem' ad se accedentem postulandi gratia~ ~sine 94 I| philosophis fidei Christianae accedentes, totius Trinitatis summam 95 II| ad hunc aegrum permisit accedere, quae dolores eius non modo 96 III| celsitudinem illam intelligentiae acceditur, non quidem peruenitur, 97 IV| mortalitatis testam luce sua accendisse, sicut scriptum est:~ ~Verbum 98 III| intelligentiae, caritatis accenditur flamma, licet hi qui simplices 99 V| ut humano more loquar, accensum, ut quae uult, necessario 100 III| quid gloriaris quasi non acceperis?~ ~Et alibi:~ ~Noli altum 101 II| responsum sequenti nocte accepisset se pro Traiano fuisse exauditum~ ~ 102 IV| euangelizauerit praeter id quod accepistis, anathema sit.~ ~[4.126] 103 II| ipsi quam praedicto sancto acceptabilis exstiterit, cum praedictus 104 III| totum. Secundum quam quidem acceptationem dicimus rem aliam simplicem, 105 V| quippe Apostolus caritatem accepti quam commendabat cum ait 106 I| abundantioris gratiae donum, quam acceptior sit ei qui sobrie uiuit 107 IV| personis secundum grammaticos acceptis. Sic et Deus unus omnino 108 II| electum et sors in templo Dei acceptissima.~ ~Et iterum, illud quod 109 II| quod quidem in terris fiat acceptius quam concilia coetusque 110 II| prae caeteris causis me accercendum putauit, non habet ergo 111 II| constituit, cogi uel inferri uel accersiri uetat, docens exspectandam 112 II| spe fruendae beatitudinis accersit, irretitur laqueis passionis, 113 II| proficiendi esse possit accessio'. Ergo, inquies, qui iam 114 I| scriptum est in lege:~ ~Accessit Moyses ad caliginem in qua 115 IV| per se dicamus. Quae enim accidentali praedicatione sibi coniunguntur, 116 III| adstruxerit, hoc est ab omni accidente, ab omni formae participatione 117 III| qualitatem quidem, sed non accidentem, sed eam quae sit substantia 118 III| negat, quae sit scilicet accidentium sustentamentum, ita et proprietates 119 III| tamen ipsi substantiae Dei accidisse intelligatur, sed illi creaturae 120 III| rerum de quibus dicuntur accidunt, sicut amicus relatiue dicitur 121 II| cogeretur, quasi secundum acciperet, cum priori mente nupsisset.~ ~ 122 IV| diuinarum personarum in re esse accipiendam, ac si dicamus Deum esse 123 IV| secundum consuetudinem nostram accipiendum, sed iuxta formam incorporalium 124 I| quod dictum est: De meo accipiet et annuntiabit uobis. Unde 125 II| incantatores, cantatores turpium acciunt ad mensam, totam diem et 126 III| Non ad id quod instituitur accommodabitur aliqua pars argumentationis, 127 I| longe ad alium sensum eam accommodans quam prolator ipse senserit. 128 I| ad nostrae fidei tenorem accommodare, nec aliter ea conuenienter 129 II| passionibus cedit atque accommodat assensum, sapientis autem, 130 IV| eiu sdem penitus status accommodatur, ut si dicam aliquam rem 131 III| magni philosophi nouerunt accomodare, qui cum deum in arce nominant, 132 I| ad optimum quaeque finem accomodat, malis quoque bene semper 133 I| multitudinem diuinarum personarum accomodetur, ut uidelicet eo modo insinuetur 134 V| Rhetoricae:~ ~Melius, inquit, accurantur quae consilio geruntur quam 135 III| iudicio ipsa eius conscientia accusat.~ ~[3.25] Haec illi effrenes 136 II| ciuitas publice luxit, in duos accusatores eius usque adeo populi indignatione 137 II| quis obsequium pietatis accuset? Nam et miles, cum obediens 138 I| translatae, nisi forte, quia fuit acerrimi studii, sicut Aegyptias 139 I| cibum autem fel et ad sitim acetum dederunt; in hospitalitatem 140 V| perfectione contemplanda mentis aciem altius imprimere, ac diligentius 141 III| ipsos conuerso, robur eorum aciesque argumentorum suorum in Domino 142 III| ita dicit:~ ~Quolibet quis acquiescat modo non est haereticus 143 III| discutere ratione, nec aliter acquiescere uelle donec ea quae dicuntur 144 II| in uehiculum tollere, non acquieuit, sed transiens ad arboris 145 III| ratiocinando sed magis bene uiuendo acquirendam censebant et ad eam moribus 146 III| multos ei adhuc per haeresim acquirit. Non enim ignorantia haereticum 147 II| quam in futura uita non acquisierit et quae necessaria saluti 148 I| praedicationem eius Deo acquisitis scriptum est:~ ~Quotquot 149 I| quodam eius merito id ipsis acquisiuit. Oportebat quippe ut tunc 150 IV| tribuuntur, nec tamen omnia uerba act i onum de sign atiu a in 151 II| datam, iuuat et eorum de actiuae uitae rectitudine doctrinam 152 V| praeparet, et in ipso etiam actu ipsum conseruet et sustentet, 153 II| maximis uel de minimis rebus acturi aliquid sunt, praecari ad 154 V| iuxta superiorum rationum acumina Deum omnia quae facit necessario 155 V| esse factum ut per foramen acus camelus transiret. Et tamen 156 III| 3.131] Responde tu mihi, acute dialectice seu uersipellis 157 II| quaestionibus lepore mirabili et acutissima urbanitate agitasse. Unde 158 III| itaque haec philosophia, acutissimi gladii instar quo tyrannus 159 II| si uoluit. Pulchra cito adamatur, foeda concupiscit. Difficilecustoditur 160 IV| tantum facias Domino, nec addas quidquam nec minuas.~ ~Addi 161 IV| sufficere, nec quidquam ulterius addendum esse praeter ea quae in 162 IV| unum sunt~ ~nihil uidelicet addens ad hoc nomen 'tres', neque ' 163 IV| uero homo ex se aliquid adderet, si hoc ex sensu suo, non 164 I| mutationem esset, nondum addiderat; quod nunc facit. Bene itaque 165 IV| nisi Deus Pater. Ideo autem addidi 'principaliter' quia et 166 II| quis in eis illaquearetur, addiscerent. Unde et beatus Hieronymus 167 II| facilius quam apud poetas addiscet, et simul morum honestatem 168 II| huic adhuc intercessionem addisco cui remunerationem praesumo, 169 I| diuersa concurrat substantia, addit, his duobus in ipsa anima 170 IV| apostolis uel apostolicis uiris addita sunt quae ex uerbis euangelicis 171 IV| ex supplemento Euangelii additi, cum in Deuteronomio Moyses 172 V| in eam cuius ipsa amplius adepta sit similitudinem. Facile 173 I| operiuntur, ne uel haec adeptis nudam rerum talium natura 174 I| Quando praeparabat caelos aderam, quando appendebat fundamenta 175 III| resistere et contradicere omnes adgersarii uestri.~ ~[3.4] Supra uniuersos 176 I| nihil corpori illi uegetato adhaerere extrinsecus necesse sit 177 II| illam, quam supra meminimus, adhibe philosophorum mirabilem 178 I| regibus Israel, tertium adhibeamus gentium regem, ad summi 179 I| proprie quibusdam rebus adhiberi. Hoc ideo dixi ne quisquam 180 II| opprimeretur, morte medicinam adhibuit, aperte protestatus quam 181 I| dicitur. Ait quippe sic, quasi adhortans quoslibet ad congratulandum 182 I| et per sapientem quemdam adhortantem nos digne Deum excolere, 183 II| publicae communitatem cum nos adhortarentur philosophi, egregie per 184 II| in communi uiuendum esse adhortaretur:~ ~Denique, inquit, Graecorum 185 V| non fiunt, hoc est multa adhortari quae certum est ex gratia 186 II| factis ipsis quam dictis adhortati sint, pluribus sanctorum 187 III| Pauli quam beati Ambrosii adhortatio consonat libro I De fide 188 III| Ambrosii sententiam in eadem adhortatione Responsiones Adriani papae 189 V| aut secundum consilu sui adhortationem uel approbationem qua unumquemque 190 I| adornata, pulchre in ipso suae adhortationis et disciplinae exordio dictum 191 V| salute sua et ad hanc eum adhortatur, cum obediant pauci. Vult 192 II| illud nos sapiens maxime adhortatus, de quo scriptum est:~ ~ 193 IV| 4.74] Ac si aperte nos adhortetur dicens: prouidete ut tales 194 IV| Spiritus Sanctus~ ~statim adiecerit quasi ad determinandum in 195 II| sedentem pro tribunali pariter adierunt, orantes opem ualetudini, 196 II| attinguntur, nec sensibus adimentes quod possunt, nec eis dantes 197 IV| faciat, quia et potest illud adimplere et sollerter efficere. Nisi 198 II| per hoc fidei auctoritatem adimunt, in hoc nostra plurimum 199 II| uel philosophiae studio adipiscendae, multi posteris scribere 200 II| se ipsum appetentes idque adipiscentes, nihil quo beati simus ulterius 201 II| umquam diuertere, in ipso aditu libri Boethii De consolatione 202 V| explicare possimus non facile aditum inuenio. Quo enim uehementiores 203 III| arbitramur non modo nullo adiumento esse sed potius maximo impedimento. 204 III| definitione dicuntur quae ita adiuncta sunt non ut solummodo hoc 205 III| dicta, cum frequenter ex adiunctiis et alias assumant significationes 206 IV| supra meminimus,uoces ex adiunctis significationem suam uarient, 207 III| significationem gerat, sed ex adiuncto, quod est persona, id contrahat.~ ~[ 208 III| Filio Dei supra loqueretur, adiunxit:~ ~Cuius nomen non potest 209 IV| uel si Deus sit factus adiutor, ideo sit factus; uel si 210 IV| tendentes ad beatitudinem adiuuamur. Frui est enim amore inhaerere 211 III| eorum profecimus, ut, Domino adiuuante, ipsis in hac re per humanas 212 III| obscurissima disputatur, non adiuuantibus diuinarum scripturarum certis 213 I| Scriptum namque est:~ ~Quis adiuuit spiritum Domini aut quis 214 I| creatione hominis facienda adloquitur, quasi omnia quae in terra 215 I| inuicem seruientibus uel administrantibus quasi diuersa membra in 216 V| quodam consilio naturam mundi administrari.~ ~Quod si melius, inquit, 217 II| est 'res publica' cuius administratio ad communem geritur utilitatem. 218 V| absconditus est, nullum ex administratione uel usu suo commodum praestat. 219 V| una ratione concorditer administretur, modo in omnibus quem oportet 220 I| tempore consulatus Pollionis, admirabilem cuiusdam pueri de caelo 221 I| generationem prophetantis atque admirantis. Dicit quippe sic:~ ~Visio 222 II| nescias quid in illis primum admirari debeas, eruditionem an scientiam 223 II| illam Pythagorae non satis admiretur humilitatem quod se more 224 V| Poterat animam limo terrae admiscere et sic formare corpus. Sed 225 III| conferimus qui sacras non admittunt auctoritates. Unde in libro 226 II| coniugia quia multa incommoda admixta sunt nuptiis.~ ~[2.102] 227 Cap| aduersus calumnias fidelium de admixtione philosophicorum testimoniorum 228 II| communiter percipiamus, admoneamur ex his et nos ipsi nobis 229 II| id est singuli homines admoneantur mutuis sibi beneficiis subuenire 230 II| spe dimitteret. Quin etiam admonentibus domesticis quod plura polliceretur 231 II| porticibus uersabantur, ut admoniti angustioris habitaculi sanctitate, 232 II| uidebatur illa Veritatis admonitio:~ ~Ne uocemini magistri. 233 II| sine scripto legis, sine admonitione praedicationis, tantis uirtutibus, 234 I| incitatum multis amicorum admonitionibus a facinore noluisse desistere, 235 I| ordinaret, praecineret ortum -- admonitus, ut ipsemet ait Cumaeni 236 I| pudicae fores frangerent, admonuisse tibicinam ut spondaeum caneret 237 II| iustificatos esse. Ubi etiam adnectitur quam facile ad grauissima 238 IV| ideoque uerae sunt. Hae uero adnuntiationes: Pater est Filius uel Spiritus 239 II| ita scribens:~ ~Spurinna, adolescens excellentis pulchritudinis, 240 II| Valerius Maximus de quodam adolescente ita scribens:~ ~Spurinna, 241 I| quomodo~ ~Pythagoras ebrium adolescentem sub Phrygii modi sono incitatum, 242 I| etiam quod~ ~cum uinolenti adolescentes tibiarum etiam cantu, ut 243 II| in honorem patris poenam adolescentulo remitteret, aliquandiu repugnauit. 244 I| ad differentiam scilicet adoptiuorum filiorum, de quibus per 245 IV| naturalis eius sit Filius, non adoptiuus, sicut et statim determinatur 246 IV| Filium tuum una tecum adorem, Sanctum Spiritum tuum qui 247 I| uitius purgata et uirtutibus adornata, pulchre in ipso suae adhortationis 248 IV| omnia. Vel si dicam quia adoro crucem, ideo concedam me 249 III| adhortatione Responsiones Adriani papae contra obiectiones 250 IV| diuinam potestatem Patri adscribendam esse innuit.~ ~[4.66] Filio 251 I| sibi et Patri dignitatem adscribens dicit:~ ~Ite, docete omnes 252 IV| ac reuerentia potentiae adscribi solet. Quod uero dicit quod ' 253 III| Purgas, cum facti culpa his adscribitur quibus obsisti obuiarique 254 IV| Filio autem ipsi ea maxime adscribuntur quae ad sapientiam attinent, 255 III| omnia nostra tribuerit atque adscripserit bona, maxime ea quae ad 256 III| intelligentiam parit, si deuotio adsit cui se Deus reuelare dignetur. 257 II| Domino legimus, cum aliquid adstantibus annuntiauerunt, tanto facilius 258 II| qui se uinculis nuptiarum adstringit, propriique etiam corporis 259 V| similitudinum conuenienter adstructo, assumptionem statim aggregans 260 III| scilicet rationibus id quod adstruebat impugnari posset? Ignosco 261 V| ordinationem. Istis ergo rationibus adstruendum uidetur quod plura Deus 262 IV| assertione docendae ueritatis adstruentes, ut satis supra meminimus, 263 III| Deo uel ab ipsis personis adstruerem. Hoc enim ideo plurimum 264 II| sanctae Trinitatis fidem adstrueremus. Ubi quidem dum philosophorum 265 IV| uidetur qua eum aeternum esse adstrueret, cum de Deo et Verbo eius 266 Cap| quae humanis rationibus adstrui uel defendi non ualeant. 267 III| disputant, et firmissimis adstruunt argumentis quod, licet Deus 268 I| uidentur, cum animam mundi esse adstruxerint, tertiam a Deo et *noy* 269 III| substantiam simplicem omnino esse adstruxerit, hoc est ab omni accidente, 270 I| tractando, inexpugnabiliter adstruxit. Constat hunc egregium senatorem 271 I| impossibilis' trahit dicens:~ ~Aduciendo quis, difficultatem rei 272 II| quod nisi mors naturalis aduenerit, mori non poteris, sed huc 273 I| sudore madescet; E caelo rex adueniet per saecla futurus Scilicet 274 V| naturalis et coaeterna, non aduentitia sicut nostra est nobis. 275 I| tantummodo praesens, idcirco aduerbio temporis praesentis pro 276 IV| feruorem qui omnia tolleret aduersa, ut libera uoce ubique terrarum 277 IV| essentiam ideoque sibi minime aduersantur, cum secundum diuersa, ut 278 II| uerum et sanctis doctoribus aduersari penitus uideatur. Unde Gennadius, 279 IV| inuigilauerit. Necesse autem erat ut aduersariis nostris ex his quoque quae 280 II| quaedam ostentatio decipiendi aduersarium. Sunt enim multa quae appellantur 281 II| fidei nostrae magis essent aduersi, minus in laude eius inuenirentur 282 II| certa haereditas sit dum aduiuis bene uti substantia tua, 283 I| exponantur, nec saltem commode in adulationem, ut quibusdam uidetur, afferri, 284 II| Sextus in Sententiis: 'Adulter est, inquit, in suam uxorem 285 II| copulat, alterius quasi adulterae copulam superinducere. Ut 286 II| quam uxorem amare quasi adulteram. Certe qui dicunt se causa 287 III| malum scire decipere uel adulterari sed ista committere, quia 288 II| naturalis legis hominibus adulteria damnentur immo et a nonnullis 289 II| libidinis in uxorem propriam adulterio deputetur?~ ~[2.47] Unde 290 III| conquerentes ab ipso se adyto pudicitiae per eum ui fuisse 291 I| religionem amplificandam templum aedificare disponeret, psalmos qui 292 I| magnificandum cultum suum aedificari sibi templum quasi regale 293 III| Scientia inflat, caritas aedificat.~ ~[3.16] Unde et magnus 294 II| psalmistae:~ ~Ierusalem quae aedificatur ut ciuitas.~ ~[2.52] Ad 295 I| dum ipse iussu Dei templum aedificauit, a quo pater eius iustus 296 II| in Ezechiele concinit de aedificio ciuitatis super montem ostenso, 297 II| et cancros et pisces et aegocerotas, uxorem maritumque construxerint.~ ~[ 298 II| iubetur. Assidere autem aegrotanti magis possunt amici et uernaculae, 299 V| aegrotatiuum dicamus qui facile aegrotare potest, hoc est non ualet 300 V| in supra positis, id est aegrotatiuo et molli, illa posse quae 301 II| scenicas meretriculas ad hunc aegrum permisit accedere, quae 302 II| uendicauit, praecepto Dei, ipsis Aeguptius nescienter commodantibus 303 I| fuit acerrimi studii, sicut Aegyptias ita et istas per interpretem 304 I| eum, quando perrexit in Aegyptum, Ieremiam audisse uel scripturas 305 II| nostrum uendicanda. Sicut enim Aegyptus non tantum idola habebat 306 IV| locutionibus maxime usum aemulandum esse admonet. Bene equidem, 307 V| retrahat, quis eum tamquam aemulum uel iniquum non arguat? 308 V| Alioquin, iuxta etiam Platonem, aemulus esset nec perfecte benignus. 309 II| est seruat, et in omnibus aequa dispensatio tenetur, et 310 IV| similitudinem cum Patre, et aequalitatem habet. Non autem in omnibus 311 I| abstinentiae Brachmanorum aequiparanda uidetur. Hos autem in exemplum 312 II| quis in subtilitate beatum aequiparet Augustinum? In illo quidem 313 IV| uim penitus habent atque aequipollentiam iuxta propriam earum significationem, 314 V| si quod aequius est, immo aequissimum, minus curaret, honorem 315 II| assignauerint, iuxta illam de aequitate caritatis regulam:~ ~Diliges 316 IV| nesciens. 'Est' quippe uerbum aequiuoce dici, auctore Porphyrio, 317 III| materiae et formae, sicut 'aerea statua' ex aere et compositione. 318 I| Tenebrosa aqua in nubibus aeris~ ~'quia' inquit Gregorius, ' 319 II| parui pendere uitam hanc, aerumnis implicitam?~ ~[2.78] Huic 320 II| dolii uertebat in meridiem, aestate ad septentrionem, et utcumque 321 II| tanti nominis ac rigoris aestimabatur, se ipsum Uticae occiderit 322 III| cogitantem, et difficile aestimabimus quae in terra sunt, et quae 323 III| magistros ac principes aliorum aestimant:~ ~Effusa est, inquit, contemptio 324 V| potuerunt scire ut possent aestimare saeculum, quomodo ipsius 325 V| anteiret. Facile etiam posset aestimari ut qui non praecederet opera 326 II| quam uxor quae in eo se aestimat dominam si aduersum uiri 327 III| quem propriae elationis aestimatio caeteris praeferat, ut iam 328 I| Cumaei uenit iam carminis aetas, Magnus ab integro saeclorum 329 IV| adstruat cuius et in prouecta aetate exstitit.~ ~[4.81] Sed nec 330 II| aut certe, cum ad maturam aetatem uenerit, tarde ei uidearis 331 II| diem, momenta, tempus, aetates, cum otiosum uerbum loquimur 332 IV| hahere id quod aeternum est? Aeternas uero et coaeternas sibi 333 I| ac sic ingenito, perfecto aeternoque Patri unigenitus et perfectus 334 I| cum uel de anima uel de aethereis potestatibus loquuntur. 335 I| Teque adeo decus hoc aeui, te consule inibit Pollio.~ ~ 336 II| abstractum, supplicio mortis affecit, praefatus non se illum 337 II| sunt enim quae infructuosis affectuum spinis uberem fructibus 338 III| rationes ex ipsorum artibus afferamus. Absit enim hoc ut credamus 339 II| castitatis amore conati sunt afferre. Unde est illud Valerii 340 I| adulationem, ut quibusdam uidetur, afferri, quae statim iudicio omnium 341 V| nullam participatione sui affert utilitatem, quoniam abscondi 342 III| consequentiae seu argumentationis affertur:~ ~Si peperit, cum uiro 343 II| sibi eam maxime inuenirent affinem, nec fortasse in aliquo 344 III| caeteris quae ex nominum affinitate formae esse uidentur, in 345 IV| unam uocem, omnis autem affirmatio et omne nomen sit uox siue 346 IV| uidelicet negatiue magis quam affirmatiue intelligatur. Et similiter 347 I| plantae, quas terrae radicitus affixas eadem anima uiuificari dicunt? 348 II| Maximi quasi prae oculis affixum semper in exemplo gerant, 349 III| incomparabili diuitiarum affluentia inter caetera eodem subscriptum 350 II| loquentem:~ ~Sed quo sis, Africane alacrior ad tutandam rem 351 II| Item:~ ~Exstant et Iuliani Africani libri et Theodori, uiri 352 II| quoniam haec est uita ut Africanum audio dicere, quid moror 353 IV| chorda, cum tamen diuersa agantur a singulis, cum uidelicet 354 III| non potest, non ut malum agat sed ut a malo praecognito 355 II| scriptum est:~ ~Socrates: Ergo age, Timaee, deliba coeptum, 356 I| sapiens sit et discretus in agendo, sed minime possit, efficacia 357 III| minus simplicitatem fidelium aggredi praesumant, cum de his confutati 358 III| 135] Quas tamen possumus aggrediemur, maxime ut pseudodialecticorum 359 V| adstructo, assumptionem statim aggregans syllogismi:~ ~Nihil autem, 360 II| et acutissima urbanitate agitasse. Unde et concitatis inimicitiis, 361 III| sophistarum, quos~ ~uerborum agmine atque sermonum inundatione 362 I| ipsa summi boni perfectio agnita inuitaret, ex quo omnia, 363 II| uiam ueritatis quam post agnitam retro abire.~ ~[2.11] Si 364 I| accipiens tacebit ne quis agnoscat quod Verbum uel unde uenit, 365 II| auctorem suum atque omnium non agnoscere et ei quoque cui obtemperant 366 I| Ecclesiastico:~ ~In lingua enim agnoscitur sapientia, et sensus et 367 I| ueritati nostrae religionis agnoscunt. Unde nonnulli putauerunt 368 II| praedicare uoluit, quem uerum agnum et sine macula hi qui sine 369 II| Gregorium et elephans natat et agnus ambulat? Cuius quidem intelligentia 370 III| praesumptioni imputet si quod agressus sum non perfecero, sed piae 371 V| eam audire sufficeret, et 'agrum' aptum excoli antequam etiam 372 II| psalmista ait:~ ~Diuitiae si aguant, nolite cor apponere~ ~inter 373 II| statim humum percutiens aiebat:~ ~Vae tibi, Alexandria, 374 IV| definitione cum nauigabili, cum aiiud sonet hoc nomen 'risibile', 375 II| Sed quo sis, Africane alacrior ad tutandam rem publicam 376 I| publico orizae et farinae alantur cibo. Et cum rex ad eos 377 I| postea ueniet. Dabunt Deo alapas manibus incestis et impurato 378 III| ex homine uel corpore et albedine con stat ad similitudinem 379 III| in II ipsorum Topicorum albedinem non esse substantiam his 380 IV| materiato sui, uidelicet Socrate albo -- sicut idem est Pater 381 II| sarcina ire possumus. Pauperem alere difficile est, diuitem ferre 382 II| uerum dulcibus insuper alerent uenenis? Hae sunt enim quae 383 II| percutiens aiebat:~ ~Vae tibi, Alexandria, quae pro Deo portenta ueneraris! 384 II| atque uirtutum et Dionysii Alexandrini episcopi, Anatolii quoque, 385 II| scribit Contra Appionem Alexandrinum, et tanta saecularium profert 386 IV| 4.129] Item Cyrillus Alexandrinus episcopus in Epistola VIII, 387 II| sectator fuit, potentior rege Alexandro et naturae humanae uictor. 388 III| proprietatis informatione alienam, ut uidelicet in ea nihil 389 III| interpretari. Itaque et alieni sermonis molesti interpellatores 390 II| uitam mancipio extorquet alieno, crimine non carebit, ita 391 IV| fidem nostram quoslibet alienos, si huiusmodi inductionibus 392 II| intelligentia ita omnium alimentorum et deliciarum copiis exuberat 393 II| adolescentulo remitteret, aliquandiu repugnauit. Tandem populi 394 II| bona, esse facta. Sed plus aliquantulum laudis diuinae bonitati 395 II| cupiditate philosophiae aliquatenus ad hoc eos initiaret.~ ~[ 396 V| congregat pullos suos sub alis, et noluisti?~ ~patet 'diuinae 397 IV| Catholicos, sicut ad nos nuper allatum est, asseruisse etiam publice 398 II| aedificationem?~ ~[2.16] Quod si ad allegoriam dicta quoque philosophorum 399 II| Dei ad uitae honestatem allicere non posset, saltem cupiditate 400 II| turpitudinum quae finguntur alliciunt animum, atque a sacrae lectionis 401 II| iungit melius facit. Mulier alligata est quanto tempore uir eius 402 II| inquit, uxorem et illi alligatus es et soluis debitum et 403 II| ulciscendum scilicet de Allophilis quos pariter secum strauit, 404 II| Domini non habeo, consilitsm alltem do. Existimo ergo hoc bonum 405 III| cogitantem.~ ~Unde et Dominus Aloysi quaerenti faciem eius uidere 406 II| dono proueniunt. Unde ipsum alpha et omega, hoc est principium 407 III| multo magis quam erat, et alta profunditas quis inueniet 408 IV| celebrationibus missarum ad altare fiunt, quae scilicet orationes 409 II| atque ante ipsa Christi altaria, omnibus iam ubique introductis 410 II| illis quod offerunt Christi altaribus nec in ipsis missarum solemnus 411 II| esset corpore, tamen si altemm accipere cogeretur, quasi 412 III| hoc est numquam in aliquo alteratus uel permutatus, quia nihil 413 I| benedicetur dicens:~ ~Ego ex ore altissimi prodii, primogenita ante 414 I| bene disponit etiam mala altissimo suo et incomprehensibili 415 III| conspexit tanto facilius altiusque intumuit et prostratus deterius 416 III| acceperis?~ ~Et alibi:~ ~Noli altum sapere, sed lime.~ ~[3.30] 417 II| quantum indignetur aliquem alumnum suum ad meretriculas illas 418 II| gerula, seruus paternus et alumnus et formosus assecla et procurator 419 V| gloriam, cum haec summe sit amanda et in omnibus quae facit 420 II| illa dilexerit, gratis sunt amandi. Si totam ei domum regendam 421 IV| obtinendum [referre], si tamen amandum est. Nam usus illicitus 422 II| Difficilecustoditur quod plures amant. Molestum est possidere-quod 423 IV| et esunt homines se ipsos amantes, cupidi, elati, superbi, 424 IV| incipit 'Reuerendissimo et Deo amantissimo' etc.:~ ~Si est, inquit, 425 II| sapientiam et rationem, et inueni amariorem morte mulierem, quae laqueus 426 IV| usum uenerit ad id quod amas obtinendum [referre], si 427 II| non perdant filios nec amatores uxoribus se exhibeant, sed 428 II| uidemus comedias legere, amatoria Bucolicorum uersuum uerba 429 II| seque iubere sine ullis ambagibus intimat, quis obedientiam 430 II| eodem locutos fuisse non ambigant. Quorum quidem unus, cum 431 IV| cum istud nemo discretus ambigat siue Iudaeus siue gentilis, 432 III| talium reprehensionem non ambigimus, ita et eorum impietatem 433 V| aliis excellentius esse non ambigitur. Non igitur oportet rationalem 434 III| inuectus ait, de causa scilicet ambigui scripti disserens hoc modo:~ ~ 435 II| fragilia bona spumeo uerborum ambitu ornantur. Est tale aliquid 436 III| constructionis sensum infra ambitum temporis coerceri, hoc est 437 I| est, qualiter uidelicet ambos Theodoricus rex Gothorum 438 II| et baptismi, sed, iuxta Ambrosium, potiora semper dicamus 439 IV| lumen tuum~ ~et iterum:~ ~Ambulabunt gentes in lumine tuo~ ~et 440 IV| sic anima corpus agitat in ambulando uel comedendo, certum est 441 III| dicimus 'ambulat' dicamus 'est ambulans', et de quibus dicimus ' 442 III| et de quibus dicimus 'ambulant' dicamus 'sunt ambulantia'. 443 III| hominem ambulare et hominem ambulantem esse.~ ~Ex quo apparet quod 444 I| uideo uiros solutos quatuor, ambulantes in medio ignis, et species 445 III| ambulant' dicamus 'sunt ambulantia'. Unde Aristoteles, in II 446 V| ambuletur, hoc est ut aliquis ambulet, cum ipse ad hoc sua creatione 447 V| tamen potest facere ut ambuletur, hoc est ut aliquis ambulet, 448 I| ille furens domum uellet amburere, cumque Pythagoras stellarum 449 II| praeterita.~ ~Item:~ ~O mentes amentes! Quis est hic tantus non 450 II| atque implacabili raptemur amentia? Sit ergo meis precibus 451 II| mea es, et prudentiam uoca amicam tuam, ut custodiat te a 452 II| filium suum prauo consilio amicitiam Catilinae secutum inque 453 I| Phrygii modi incitatum multis amicorum admonitionibus a facinore 454 II| ueniens quid attulisti? Non amicum habere possumus, non sodalem. 455 I| quam postmodum per culpam amisit.~ ~[1.13] Ad hanc quoque 456 II| habere tristitiam nec de amissa uirginitate suspires. Sed 457 III| quia nihil mutabile aut amissibile. Quamobrem nihil in eo secundum 458 II| ne sub Caesare libertatem amitteret; et illa, laudis nimium 459 III| mutatione eius rei cui accidit amitti potest. Nihil itaque accidens 460 IV| diuersae sapientiae uel amores. Si quis tamen hoc omnino 461 II| illiteratos homines lex naturalis amorque ipse honestatis olim sublimauerit, 462 II| faciunt comedias legere et amorum scripta turpia cantare, 463 III| uehementer pertinere cognitionem amphibologiarum, eam quae a dialecticis 464 III| impedimento. Omnes enim illi amphibologias occupant, eas etiam quae 465 II| quanto studio pudicitiam amplecterentur et in omnibus quae possent 466 II| fortitudinis zelo iustitiam gentis amplexae sint, et illud inter caetera 467 II| beatitudinem tanto desiderio amplexus sit.~ ~[2.87] Quod si post 468 I| diuini cultus religionem amplificandam templum aedificare disponeret, 469 V| est, hic uero ad ipsius amplificationem elaborandum.~ ~[5.2] Prima 470 II| pilos et ungues corporis amputandos, et sic eam habendam coniugio. 471 II| sunt transtuli, et mala uel amputaui uel tacui uel correxi, arguendus 472 I| mentitus es Spiritui Sancto, Anania? Non es mentitus hominibus 473 IV| symbola eorum subiunctis anathematibus sancita sint, ut nulli de 474 IV| omni dilatione postposita anathematizamus atque a sinu matris ecclesiae 475 III| philosophorum quam Catholicorum anathematizat auctoritas?~ ~[3.80] Unde 476 III| adeo infidelis est, ut non anathematizet?~ ~[3.100] Quomodo etiam 477 II| Dionysii Alexandrini episcopi, Anatolii quoque, Phamphili Pirii, 478 V| esse debet quia non latuit Anaxagoram, sed quia ueritas est, etiamsi 479 V| est Socrates. Primus autem Anaxagoras interuniuersos philosophos 480 II| aurum, gemmae, sumptus, ancillae, supellex uaria, lecticae 481 IV| Quorum etiam unus, qui in Andegauensi pago magni nominis magister 482 I| firmamentum uocatur, quia natura angelica et prius subtilis est in 483 I| prae laboris uel doloris angustia gemimus. Unde Spiritus Sanctus 484 II| animent omnibus:~ ~Intrate per angustiam portam~ ~et:~ ~Beati qui 485 II| uersabantur, ut admoniti angustioris habitaculi sanctitate, nihil 486 II| possunt. Totus flagrat et anhelat animus foras ad curiam daemonum 487 II| purgatis iam mentibus toti anhelent, ut iam nulla hominum frequentia 488 I| spiritu oris nostri, id est anhelitu, maxime affectus animi patefiant, 489 V| nondum creatorem ipsius animaduertentes quem facilius ratione percipere 490 III| nituntur, non sinit miseros animaduertere singularis eorum superbia, 491 I| infirmitatum dolores curari animaduerterent atque efficerent.~ ~[1.81] 492 I| Prouerbus dicens:~ ~Sapiens animaduertet parabolam et interpretationem, 493 III| gloriantur didicisse. Non animaduertit magister quod animaduertunt 494 III| animaduertit magister quod animaduertunt discipuli, quibus scilicet 495 I| corporibus inesse quae non animat? Quid enim euidentius est 496 I| exercet, secundum quas omnium animatorum ordinata est natura ut alia 497 I| ipsa sapientia eos esse animatos, quia haec est uita aeterna 498 I| de tagathon loqui esset animatus, dicere quid sit non ausus 499 II| Veritate tam factis quam uerbis animent omnibus:~ ~Intrate per angustiam 500 I| defuncto corpori ne nunc quoque animetur, nisi tantum praesentia