IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Petrus Abaelardus Theologia Christiana Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Libergrey = Comment text
1002 II| aduersarios ueritatis poetas censuit urbe pellendos.~ ~Item post 1003 II| appellandus, ubi par aequitatis censura unicuique quod suum est 1004 II| hanc profecto aequitatis censuram illa ciuitatum definitio 1005 II| inter scorpios quidem et centauros et cancros et pisces et 1006 II| approbatam, qui ei in Euangelio centesimum assignat fructum et eam 1007 I| quo prophetauit Ieremias, centum ferme annos postea natum 1008 II| una causa de qua dicere ceperam, qua utile putatur ut se 1009 V| ut cum eam participare ceperimus, eam amplius ueneremus quam 1010 III| Quod si aliquando esse cepisset aut aliquando esse desineret 1011 II| Unde et Comicus: 'Sine Cerere', inquit, 'et Libero friget 1012 II| secura sunt omnia, ipse cernatur ubi nobis certa sunt omnia, 1013 II| delectatur, si athletarum certamine, si mobilitate histrionum, 1014 II| a Christianis, in ipsum certaminis conflictum inter Christianos 1015 II| triumphat, incoinquinatorum certaminum praemium uincens.~ ~[2.88] 1016 IV| usque ad mortem pro ipso certandi exemplum posuit. Unde et 1017 II| Haeredes autem meliores et certiores sunt amici et propinqui 1018 II| ualeat componere. Tenebat certissime et dona Dei per quemcumque 1019 III| Viro, qui corripientem dura ceruice contemnit, repentinus superueniet 1020 V| facienda sunt. Quippe si cessaret a bonis quae posset, cum 1021 II| mundi ornatus annuntiare non cessat ac praedicare et suo modo 1022 IV| nulla imperfectio, nulla cessatio aut uariationis uicissitudo 1023 IV| conscientia, fatemur fidem Chalcedonensis symboli illibatam per omnia 1024 II| longitudines in speciem chi Graecae litterae sibi inuicem 1025 II| sanandumque relinquite. His ille chorus increpitus deiecit humi 1026 I| exempla sumpserunt, cum eos Christianam fidem suscepisse audissent, 1027 I| computata temporum ratio, quae chronica historia continetur, Platonem 1028 I| orizae et farinae alantur cibo. Et cum rex ad eos uenerit, 1029 II| filio prodigo:~ ~Daemonum cibus est carmina poetarum, saecularis 1030 II| diligenter tam ipsum quam Ciceronem secutus exponit, eo scilicet 1031 II| praesidebat:~ ~Mentiris, ait, Ciceronianus es, non Christianus. Ubi 1032 II| uenisset stupri, fertur cingulo duxisse ratem quam hominum 1033 II| irruerit hostilis exercitus. Si circensibus quispiam delectatur, si 1034 I| gentium posui eam et in circuitu eius terras~ ~Hieronymus 1035 III| nominatus uniuersis gentibus per circuitum. Locutus est quoque tria 1036 I| collumna nubis. Gyrum caeli circuiui sola... etc.~ ~Et post pauca:~ ~ 1037 II| Masculus cuius praeputii caro circumcisa non fuerit, delebitur anima 1038 II| uxus Deus qui iustificat circumcisionem ex fide et praeputium per 1039 I| corpoream dicit, hoc est circumscriptam. Sic enim ait in libro De 1040 I| medium', quasi inter aliqua circumstantia collocatum.~ ~[1.78] Postquam 1041 IV| incarnatus, similitudinem de cithara et sole sumpsit, per quam 1042 IV| Sicuti, inquit, in una citharizationis actione tria conueniunt, 1043 V| et quo melius potest uel citius potest.~ ~[5.44] Unde et 1044 I| insanum, cunctis Democriti ciuibus id opinantibus, in custodia 1045 II| quod, cum rectitudinem ciuilis honestatis Plato institueret, 1046 V| obstinatae et damnandae dicat ciuitati:~ ~Quotiens uolui congregare 1047 II| instituerint atque ipsorum ciuium simulque conuiuentium uitam 1048 II| beatus Augustinus in VIII De cixitate Dei exponit dicens:~ ~Constat 1049 III| 3.3] Multi namque iam clamant magni antichristi praecones 1050 I| uidisse seraphim et audisse clamantia:~ ~Sanctus, sanctus, sanctus 1051 I| Iohanne Baptista:~ ~Ego uox clamantis in deserto. Ideo, inquit, 1052 II| Dei sapientiam Apostolus clamat. Unde et hoc loco cum dicitur:~ ~ 1053 II| tamquam ad usum meliorem clanculo uendicauit, praecepto Dei, 1054 III| diuinarum scripturarum certis clarisque documentis, cohibere se 1055 V| angelorum?~ ~Item:~ ~Tunc in clarissima sapientiae luce uidebitur 1056 II| Christi, tam fide quam uita clarissimis, diffidere cogamur ne indulgentiam 1057 I| nomine propter excellentiam claritatis ipsorum, quos spiritualiter 1058 II| philosophi tam uita quam doctrina claruisse noscuntur.~ ~[2.24] Quanta 1059 II| remouere non posset, nouissime claua minatus est, nisi abiret. 1060 II| habuerit, secumque portarit clauam ob corpusculi fragilitatem 1061 II| Hieronymi liber ita continet:~ ~Claudia uirgo Vestalis cum in suspicionem 1062 II| meruerint prophetiae. Qui et Claudiam Vestalem uirginem a suspicionis 1063 II| appetit, uirtutibus ianuam claudit et delictis aperit.~ ~Idem:~ ~ 1064 II| deductam occidit, eo quod Claudius stuprum eius potestatis 1065 I| inquit, in riualis domo esset clausum atque ille furens domum 1066 II| conseruetur.~ ~[2.5O] Unde Clemens, Ad Iacobum scribens, ubi 1067 III| potentum Ara Deum, mitis posuit clementia sedem.~ ~[3.46] Quid ad 1068 II| Huius itaque iustitiae tam clementis et iusti imperatoris clementissimus 1069 II| tamdiu super errore tam clementissimi principis defleuisse, quousque 1070 II| clementis et iusti imperatoris clementissimus papa recordatus, et hoc 1071 I| erat omnium; ueluti cum clericos appellamus ad differentiam 1072 IV| Homousios ergo, id est co-essentialis, in diuinitate Patri Filius, 1073 II| Tarquinio per uim stuprum pati coacta, cum iniuriam suam coram 1074 IV| philosophia diuinitatis, coacti frequenter et prouocati 1075 III| arbitrium, nullum ex his quae coactus agit, debetur praemium. 1076 IV| procedentem, cum Patre et Filio coadorandum et glorificandum, etc.~ ~[ 1077 II| perturbet. Quod si languerit, coaegrotandum est et numquam ab eius lectulo 1078 IV| dicimus Patri et Filio esse coaequalem, et procedentem de Patre 1079 I| 41] Haec etiam sapientiae coaeternitas cum Patre plane in Prouerbus 1080 III| uobis est spe et fide.~ ~Et coapostolus Paulus:~ ~Sermo, inquit, 1081 II| ostendebant opus legis scriptum in codibus suis, testimonium reddente 1082 II| quam saeculares commemorant codices. Hinc est illud Valerii 1083 II| habitatione studiorum, formam coenobitarum tenent monachorum, qualem 1084 III| aeternum est, ut Deus, aut coepit, ab eo summo principio quod 1085 II| Ergo age, Timaee, deliba coeptum, uocata ut mos est in auxilium 1086 III| communi ac publica locutione coerceatur; nec quod omnino incomprehensibile 1087 II| supplicii timore, quo ingrati coercentur serui.~ ~[2.28] Quod si 1088 III| illud incomprehensibile coerceretur. De quo si quid dicitur, 1089 III| sensum infra ambitum temporis coerceri, hoc est ad eas res tantum 1090 II| quos, uelis nolis, habere cogaris, Ñlicet certa haereditas 1091 II| et recordatione uitiorum cogat animam compati et quodammodo 1092 V| omnes saluos fieri uelit, cogemur utique profiteri -- iuxta 1093 II| est, nec contra ordinem cogenda naturae'.~ ~[2.86] Cum itaque 1094 II| 19] Nulla itaque ratione cogendi uidemur, ut de salute talium 1095 IV| Spiritus Sanctus', non eum cogendum arbitror esse.~ ~[4.116] 1096 V| placere quaerimus, obstinatos cogere non possimus, cum ora eorum 1097 III| tres uidelicet, confiteri cogeremur.~ ~[3.178] Rhetores quoque 1098 II| illicita uel turpia quaedam cogerentur, uel labem aliquam infamiae 1099 II| tamen si altemm accipere cogeretur, quasi secundum acciperet, 1100 IV| est ex se ipso -- nihil cogit, quia Deum de Deo esse dicimus 1101 I| Dixerunt impii apud se, cogitantes non recte~ ~quale et illud 1102 V| occurrere uel legenti uel cogitanti quae possibilia Deo negare 1103 II| aliud quam de uirtutibus cogitarent. Sed et ipse Plato, cum 1104 II| Quod corpore non potest, cogitatione complectitur. Et si hominum 1105 I| hic blasphemat~ ~hoc est cogitauerunt; et Veritas:~ ~Non quod 1106 II| manus suas iniquitatem, nec cogitauit aduersus Deum nequissima. 1107 I| sermonum et intellectuum cognatione non indecenter in eorum 1108 III| iuxta Boethium ac Platonem 'cognatos, de quibus loquuntur, rebus 1109 V| meminimus, huius boni perfectio cognita fuerit, magis ad amorem 1110 I| ut cognoscamus sicut et cogniti sumus, facie ad faciem Deum 1111 II| siue calliditas in sola cognitione scientiae aliud sapientia 1112 III| tractandam uehementer pertinere cognitionem amphibologiarum, eam quae 1113 II| Plato Dei huius imitatorem, cognitorem, amatorem dixit esse sapientem 1114 III| sibi prouideat, quod nisi cognitum, teste Boethio, uitare non 1115 II| manu, ut a multis multa cognoscam secundum quod scriptum est: 1116 I| colendum." Item: "Ipse tuum cognosce Dominum Dei Filium esse." 1117 III| est actio; et nemo peccat cognoscendo peccatum sed committendo. 1118 II| nisi eas in se ipsis certis cognoscerent experimentis. Quas quidem 1119 IV| per se ipsum ab hominibus cognosci non potuit~ ~quorum uidelicet 1120 I| Ex ipsa uestra locutione cognoscitis quia prius uox sonat, ut 1121 I| rationibus armatos esse cognouerant.~ ~ ~ ~ ~ ~ 1122 II| capite aperto foris uersantem cognouerat. Antistius uxorem repudiauit 1123 IV| omnium conscientias et fidem cognouerint!~ ~[4.82] Nunc ad propositum 1124 V| etiamsi nullus illorum cognouisset.~ ~[5.8] Facile autem illud 1125 I| quas mirari et praedicare coguntur, de Platonis libris eum 1126 III| sibi per praedicationem cohaerentia, sicut animal et homo uel 1127 I| eis congrua ordinatione cohaereret possint atque aptari. Quod 1128 II| Unde et ad bona nos maxime cohortantur opera, spe uidelicet caelestis 1129 I| exprimatur? Quippe quos cohortaretur Deus ad creandum hominem 1130 I| de corde exeunt, et haec coinquinant hominem. De corde enim exeunt 1131 I| quod intrat in os, inquit, coinquinat hominem, sed quod procedit 1132 V| ad hoc ut audiantur uel colantur, non iam tamen necesse est 1133 I| simpliciter sanctum dorsum. Et colaphos accipiens tacebit ne quis 1134 V| aliquem ut haec audiat uel colat.~ ~ ~ 1135 II| continent deque ipso e Deo colendo nonnulla uera inueniuntur 1136 I| praecipue sit pura mente colendus.~ ~Ac si aperte filium instruens 1137 V| ager' ut se audienti uel colenti ad haec idonea praebeant, 1138 I| in uitiis, ita et eadem collata nascimur in ueram uirtutum 1139 I| His ex Platone breuiter collectis atque ad nostrae fidei testimonium 1140 II| prophetarum quam philosophorum collegimus, quibus sanctae Trinitatis 1141 I| fontes, necdum montes; ante colles ego parturiebar. Adhuc terram 1142 V| naturae ipsorum sunt inuicem colligatae?~ ~[5.11] Ad quam etiam 1143 IV| omnis multitudo ex multis colligatur partibus, numquid et multitudo 1144 V| concordia ex ipsa creatione sui colligentur, ut eo amplius concorditer 1145 II| mundi uolui putant, uirginem collocarint', nulli dubium est.~ ~Unde 1146 I| personae, quam animam mundi collocat, diligentem adhibet descriptionem, 1147 I| inter aliqua circumstantia collocatum.~ ~[1.78] Postquam autem 1148 III| aliquam substantiam' hylem collocauit, quam omnino adhuc 'informem' 1149 IV| et Filio. Hoc credite ne colloquia mala corrumpant mores uestros 1150 I| habitaui, et thronus meus in collumna nubis. Gyrum caeli circuiui 1151 III| corpoream, non substantiam coloratam. Quamuis enim haec definitio ' 1152 III| haec definitio 'substantia coloratasomnibus et solis corporibus conueniat 1153 II| caput nequius super captit colubri, et non est ira super iram 1154 I| aues generare ac parere columbae solent, cum sint uidelicet 1155 II| ager irriguus et arborum comae et susurrus auium fontis 1156 II| ambulare super prunas et non comburantur plantae eius? Item: Dic 1157 IV| agitat in ambulando uel comedendo, certum est soli animae 1158 IV| dicimus animam ambulare uel comedere sed ipsum animal, et tamen 1159 III| oppugnari, ne forte illud comici poetae nobis improperetur:~ ~ 1160 V| eius uoluntatem necessario comitantur. Quidquid itaque facit sicut 1161 I| Animus per omnes mundi partes commeans atque diffusus, ex quo omnia 1162 IV| utitur, ipsam scilicet commemorando potentiam qua potens est 1163 IV| ut supra saepe docuimus, commemorantur, ideo ista relatiue magis 1164 II| ipsum.~ ~Item:~ ~Nunc satis commemorare Platonem determinasse finem 1165 I| diuinitate confiteri, ac si commemoraremus diuinam potentiam generantem, 1166 I| subiiciatur. Propterea cum commemoraretur Spiritus Dei, in quo sancta 1167 I| ad commendationem eorum commemoratio fit diuinarum personarum, 1168 I| ut his uidelicet tribus commemoratis summi boni perfectio praedicetur, 1169 III| festinemus, illo prius a nobis commemorato atque constituto, ne si 1170 III| Augustinus supra dixisse commemorauimus, V De Trinitate libro, capitulo 1171 IV| processione Spiritus de solo Patre commemoretur: quicumque, inquiunt, 'Filium' 1172 V| Apostolus caritatem accepti quam commendabat cum ait quod caritas non 1173 V| caeteris ipse praecelleret et commendabilior esset. Quod in leone tamen 1174 II| admodum necessaria, plurimum commendantur, cum omnino poetica figmenta 1175 II| quam si aliquis noster eam commendaret. Unde et utrique inter illustres 1176 II| monasteriorum Aegypti probasse atque commendasse, plus nobis fortasse satisfacit 1177 II| haec noua religio esset, de commendatione scilicet uirtutum et reprehensione 1178 V| nulli inuidus, omnium rerum commendationi plurimum congaudet. Magis 1179 II| per naturalem iustitiam commendauerunt positiuam, hoc est hanc 1180 V| aliarum rerum dignitatem commendent, aliarum uero minime. Veluti 1181 II| Filium et Spiritum Sanctum in Commentariis Isaiae seraphim esse testatus 1182 II| Eusebius qui omnium Psalmorum commentarios haeretici hominis uertit 1183 II| exponit, eo scilicet loco commentatus ubi Cicero scribens Somnium 1184 II| apostolorum quae ille ficta et commentitia esse ducebat, et non potius 1185 I| orantibus; quod solum ei [commercium] cum homine est suaque nimis 1186 III| aspectum.~ ~Unde et illa est comminatio sapientis siue consilium: 1187 II| caelestis beatitudinis et comminatione infernalis suppliciu. De 1188 IV| proprietates personarum commiscet, ut eamdem personam dicat 1189 I| concretionis, ex qua mundi animam commiscuerat... etc.~ ~[1.72] Bene autem 1190 II| totam ei domum regendam commiseris, seruiendum est. Si aliquid 1191 II| excusare praesumimus, nisi hoc committant familiari aliquo mandato 1192 III| cognoscendo peccatum sed committendo. Si qua autem scientia mala 1193 V| igitur minus proprio regimini committi conuenit, quae, qua se regere 1194 V| tanto rectius rationis se committit iudicio et maius in se rationis 1195 III| Iustum quippe est ut cui plus committitur, plus ab eo exigatur. Talium 1196 II| sua sunt, sed amici sui commoda.~ ~[2.51] Ad hanc profecto 1197 II| ipsis Aeguptius nescienter commodantibus ea quibus non bene utebantur, 1198 I| quibus eos bonorum usibus commodaret.~ ~Hinc est et illud Platonicum:~ ~ 1199 III| qui alicuius temporalis commodi et maxime gloriae principatusque 1200 I| prouidentia diuinae sapientiae commodissime erant ordinata. Hinc rursus 1201 V| aliquo extrinsecus indigeat commodo? Sed et cum iuxta Gregorium 1202 III| ad eumdem in II:~ ~Haec commoneo, testificans coram Deo, 1203 II| saltem gentilium exemplo commoniti, qui in oculis fratrum, 1204 I| et sociales sunt et simul commorantes: duo quippe sunt caritatis 1205 II| fletibusque meis uerba dictantes, commota paulisper ac toruis inflammata 1206 II| naturalis legis instructione commoti. Sicut enim constat nos 1207 II| ratione pietateque pariter commotus, equo descendit~ ~et peregit 1208 I| incredibilia respuuntur, ut magis commoueant contra nos auditorem ad 1209 II| facilius ad fidem auditores commouebant quanto mirabiliores omnibus 1210 II| plurimum ad fidem in eo commouemur; et cum audimus Philonem 1211 I| ad eos componendos et uel commouendos uel pacandos, ut iuxta illud 1212 I| quod uentus in aquis quas commouet maxime appareat, quomodo 1213 I| benignitatis affectu non commouetur. In quo autem haec tria 1214 IV| ipsum benignitatis affectu commueri non potest ut sibi aliquid 1215 III| possideat, ut ipsum solum ex communibus personarum nominibus pluraliter 1216 III| commemorat dicens:~ ~Et non communicabo cum electis eorum.~ ~Quem 1217 V| rationes et quibus et quando id communicandum sit, quas incommutabiliter 1218 III| ipsa et materiatum suas communicant proprietates, cum nec ipsa 1219 II| Eustochium uirginem:~ ~Quae communicatio lucis ad tenebras? Quis 1220 V| gratum esse quanto a pluribus communicatur. Sed non ideo statim omne 1221 III| personam nec umquam ab altera communicetur persona. Alioquin non esset 1222 III| caeteris praeferat, ut iam de communione aliorum uideri erubescat. 1223 IV| diligit Filius, ineffabiliter communionem amborum demonstrat, quid 1224 IV| summa, una quaedam res est communisque omnibus fruentibus ea, si 1225 III| non esset proprietas sed communitas.~ ~[3.62] Proprium autem [ 1226 II| publicandas esse instituerit, de communitate quarum nihil omnino tenendum 1227 III| intelligit formas, quas scilicet communitates potius remouendo aliquid 1228 V| hoc ad operationis eius commutabilem euentum quem aeque fieri 1229 I| hoc est incommutabili et commutabili. In gua quidem, ut ita dicam, 1230 III| frequenter suas significationes commutant, sicut et caeterae saepe 1231 IV| significatione sermonem commutare, nisi ei cuius grauissima 1232 III| alios habitus uerti atque commutari.~ ~Idem in VII Confessionum 1233 V| ordinem seruant, et annuae commutationes non modo quadam ex necessitate 1234 IV| constructionis quoque uim commutent, cum illae etiam id faciant 1235 III| 3.180] Personas etiam comoediarum dicimus, ipsos uidelicet 1236 V| quia primum oportebat domum compaginari et sic habitatorem induci.~ ~ 1237 I| appellat, per quosdam nexus et compagines fidei et caritatis ex diuersis 1238 V| quo et omnipotens dicitur, compar aliquod bonum habere non 1239 I| uulgaribus uerbis efferant sed comparationibus similitudinum lectorem magis 1240 III| scientiae illuminatione lucifero comparatus, dicente propheta:~ ~Tu, 1241 V| imagini Dei specialiter homo comparetur, in nihil aliud homo pronius 1242 II| recordatione uitiorum cogat animam compati et quodammodo exercere quod 1243 I| fidem Symmacho socero et compatricio scribendo edisserens, de 1244 V| bona quae potest facienda compellat, nec omnino possit abstinere 1245 I| ad expositionem mysticam compellit.~ ~[1.118] Pluribus quoque 1246 V| sua natura ita id facere compellitur, ut nullo modo eius natura 1247 II| cursum matura resuscitatione compenses.~ ~[2.115] Quod si hi, post 1248 II| quod in Diogene minime comperimus. Ubi enim non est considerata 1249 II| respondentes obiectis, eorum compescamus latratus, ne quod ad fidei 1250 III| profitentur a praesumptione sua compescerentur, ut ueri et summi numinis 1251 IV| dispositionem praemissa regula competere uidetur, cum a sensu uerborum 1252 V| prouidentia, ut sic postmodum compleat; aut secundum consilu sui 1253 V| resistere eius uoluntati quin compleatur, aut aliquo modo impedire 1254 II| non potest, cogitatione complectitur. Et si hominum inopia fuerit, 1255 II| tota baptismi sacramenta complentur.~ ~[2.114] Haec autem sunt 1256 IV| adscribit inchoare et nondum complere. Et tale est quod dicit 1257 V| qui sola uoluntate omnia complet, hoc omnino superfluum esset 1258 IV| uerbis, praeferendo scilicet completam et perfectam generationem 1259 II| deuotione inhabitant, ut in eis completum uidetur quod de perfectione 1260 I| eorum~ ~cum hoc solus Deus compleuerit; unde et subditur:~ ~... 1261 V| cornu fidem nostram oppugnet complexio. Quis enim negare audeat 1262 V| grauiter in utraque parte complexionis impliciti, quo nos explicare 1263 IV| quantitas alicuius totius componatur, ut supra saepius iam meminimus. 1264 I| Nihil est ita pronum ad eos componendos et uel commouendos uel pacandos, 1265 II| philosophiam ad corrigendos componendosque morcs flexisse permemoratur. 1266 I| terrae. Cum eo eram cuncta componens et delectabar per singulos 1267 I| intellectus quasi uaria ornamenta componunt, quae tamen omnia ad decorem 1268 III| rem aliam simplicem, aliam compositam, cum uidelicet id quod simplex 1269 V| moueri localiter posset et compositionem pedum admittere, ut et mobilis 1270 III| compositum, licet sit de ipso composito. Omnia ergo essentialiter 1271 I| proportionibus uideatur esse compositus, quibus harmonicas modulationes 1272 IV| illorum conciliorum proprium composuerit atque instituerit sumbolum, 1273 I| psalmos qui decantarentur composuit et omnium musicorum instrumentorum 1274 I| reddidit mitiorem et sui compotem. Nam cum scortum, inquit, 1275 III| Deum. Scriptum est enim: Comprehendam sapientes in astutia eorum.~ ~ 1276 III| Deum, si inter res ipsum comprehenderent, aut substantiis aut quantitatibus 1277 V| etiam Deus ea per scientiam comprehenderet quae nullo naturae termino 1278 III| diuina operatio, si ratione comprehenditur,' non est admirabilis, nec 1279 III| inquit, et seraphim non comprehendunt penitus quid Deus sit, quia 1280 I| suo attollendi se ad non comprehensibilia patefecit. Ideo et nullum 1281 III| scientia. Scientia quippe est comprehensio ueritatis rerum quae sunt, 1282 II| Sit ergo meis precibus comprehensum, maxime quidem ut ea dicantur 1283 IV| procedere et profitentur et comprobant. Unde et ipse in XV De Trinitate, 1284 IV| uerbis euangelicis minime comprobantur, sicut est illud de uirginate 1285 III| tot testimoniis tantorum comprobata sunt sapientum? Scimus omnes 1286 III| manifestis recipimus, humana compulsi ratione. Nec apud Deum meritum 1287 V| constituit, ad faciendum singula compulsum, et ad faciendum tantum 1288 IV| profiteatur. Inde enim ad hoc compulsus est, sicut et ipsemet ego 1289 II| lacrymarum eruisse scribatur. Compunctus quidem uehementissime super 1290 I| legisse. Sed diligenter computata temporum ratio, quae chronica 1291 III| nonnulli, inter uere Catholicos computati atque etiam per assiduitatem 1292 III| numerus rerum multiplicari nec computatio ex ipsa rerum discretione 1293 III| uel corpore et albedine con stat ad similitudinem materiae 1294 I| in sequentibus assignare conabimur, prout Dominus dederit.~ ~[ 1295 IV| in eodem capitulo:~ ~Cum conaretur humana inopia loquendo proferre 1296 II| ligneum, uidit puerum manu concaua bibere, et elisisse illud 1297 IV| quia adoro crucem, ideo concedam me adorare insensibile uel 1298 III| ipsas aliud a nobis esse concedat. Quippe unaquaeque res cuilibet 1299 IV| aeterna -- non tamen ideo concedere cogimur quod non est aeternum 1300 IV| quod mucro. Et tunc, [cum] concederemus ipsam imaginem esse ex ipsa 1301 III| differentibus numero praedicari concederetur, cum uidelicet hoc totum, 1302 III| ibi quam hic, qua ratione concedunt hunc hominem patrem esse 1303 III| omnino adhuc 'informem' conceperit. Neque enim substantia non 1304 I| erant abyssi et ego iam concepta eram; necdum fontes, necdum 1305 I| uerbo mentis, id est in conceptu suae perpetuae omnia prouidentis 1306 III| Urbe fuit media nulli concessa potentum Ara Deum, mitis 1307 IV| cum nemo nisi ex his quae concesserit, arguendus sit aut refellendus, 1308 III| mortalibus diuino munere concessum est perdas aspectum.~ ~Unde 1309 IV| fidei Catholicae Nicaenique concilii symboli:~ ~Quod de substantia 1310 II| meliores usus assumpta.~ ~Ex concilio IV Carthaginensi, capitulo 1311 I| ad congratulandum sibi et concinendum seu scribendum de hoc tanto 1312 I| Omnis quippe ordo naturae et concinna dispositio numerorum proportionibus 1313 II| permittebat, uel ipse ordo et concinnitas rerum postulabat. Dixit 1314 IV| dicimus, cum haec diuersa concipiant nec diuerso modo. Et cum 1315 I| postmodum ex ea intellectus concipiatur, ita Iohannis praedicatio 1316 II| urbanitate agitasse. Unde et concitatis inimicitiis, calumniosa 1317 I| Isaiam seraphim die ac nocte conclamare non cessant:~ ~Sanctus, 1318 II| nesciebam nisi lex diceret: non concllpisces. Occasione uero accepta, 1319 III| significationis, caetera omnia in se concludant quae ad commendationem boni 1320 I| iuxta philosophos uniuersa concludat, ut nihil extra ipsum diuinitus 1321 III| et summa fidei breuiter concludenda, de unitate scilicet diuinae 1322 II| continentium ordines in philosophis concluserunt, cum alios adhuc purgari 1323 II| appellantur sophismata, falsae conclusiones rationum et plerumque ita 1324 IV| talis est, ut diximus, conclusionis sensus ac si dicamus non 1325 IV| illud Boethii De Trinitate concordat, ubi de Deo ait:~ ~De forma 1326 I| quaedam et segregata ab omni concretione mortali, omnia sentiens 1327 III| Si peperit, cum uiro concubuit?~ ~Ut hinc quoque appareat 1328 II| Diogenes lutatis pedibus conculcaret, ut posset uacare philosophiae 1329 III| uestras ante porcos, ne forte conculcent eas pedibus suis, et conuersi 1330 II| Pulchra cito adamatur, foeda concupiscit. Difficilecustoditur quod 1331 I| dictum est, eadem et diuersa concurrat substantia, addit, his duobus 1332 I| duobus in ipsa anima sibi concurrentibus, quamdam mixturam effici, 1333 I| In quo autem haec tria concurrunt, ut uidelicet et possit 1334 III| sed fallaciam sophisticae condemnamus, praesertim cum sanctorum 1335 III| cum sit proprio iudicio condemnatus.~ ~Quippe qui se ipsum magis 1336 I| ergo, inquit, creans sibi condensque corpora -- nam ideo ab anima 1337 I| animam creare sibi corpora et condere, eam creatorem rerum et 1338 I| diabolo:~ ~Deus cum eum conderet, futurae malignitatis eius 1339 IV| infirmitatis nostrae uerbis Dominus condescendens: 'Estote, inquit, perfecti 1340 I| factum est ita~ ~cuncta Deum condidisse in Verbo, hoc est in sapientia 1341 III| insipiens sapientiam sibi condidisset. Quae cum fecerit absque 1342 V| illa quae unus tantum et condit et regit.~ ~[5.15] Haec 1343 V| concordius in ipsa eorum conditione naturae ipsorum sunt inuicem 1344 II| asserit, ubi interrogatus conditionem suam, Christianum se esse 1345 II| quasi ex omnibus optime conditis laudes Dei a nobis exigat 1346 IV| quaecumque anima ab ipso conditore suo ducens exordium, hoc 1347 III| sed sola auctoritate sunt conducendi. Quod si ex auctoritate 1348 I| potest iuxta modum rationis conducere nescit, exitialis est ac 1349 II| Corrumpunt mores bonos confabulationes malae. Et apud Athenienses 1350 I| est humanas, animas esse confectas, tale est ac si diceret 1351 I| tenore exorbitare.~ ~[1.108] Conferant humanae animae corporibus 1352 III| relationes remoueantur quam conferantur, nec naturaliter ista simul 1353 II| multo amplius, si singulorum conferas scripta. Quid de eloquentia 1354 I| diuinitate eius testimonia conferemus.~ ~[1.130] Nunc itaque ad 1355 III| respondere.~ ~Aliud quippe est conferendo ueritatem inquirere, aliud 1356 III| ubi uidelicet cum illis conferimus qui sacras non admittunt 1357 I| ut hoc ei Deus insigne conferret qui diuinitatis suae per 1358 III| priores uidentur cui esse conferunt, sicut rationalitas homine 1359 I| usque ad mortem etiam in confessione diuini nominis perseuerant.~ ~[ 1360 II| quidem, satyri uidelicet, confessionem ac testimonium de Christo 1361 II| hoc crimen est, arguatur confessor Hilarius qui Psalmorum interpretationem 1362 II| deiecit humi maestior uultum confessusque rubore uerecundiam tristis 1363 IV| dominica sacramentum altaris conficere queat. Alter uero adeo philosophicis 1364 IV| generis substantia nasci et confici habeant superueniente forma, 1365 III| scilicet diuinam substantiam conficiant, profecto ipso Deo naturaliter 1366 III| substantiam speciei minime conficiat sicut substantiales, id 1367 IV| tantam uim diuinis uerbis in conficiendis sacramentis tribuit, ut 1368 II| bibant, pigmenta studiose conficiunt, scyphos pretiosos et nitidos 1369 IV| sacramenta, quae in ecclesia conficiuntur ex bonitate Dei, Spiritui 1370 III| desiderant, satisfacere nos posse confidamus. Habet enim humanas etiam 1371 V| intendimus, ipsius opem super hoc confidenter imploremus, ut, qui suos 1372 III| ostentare quam nos habere confidimus. Quo enim est excellentius 1373 III| auctoritate philosophorum confirmantur, non ratione aliqua quae 1374 IV| Sanctus~ ~maxime fortasse confirmare uidetur ut concedamus Filium 1375 I| potuisset cadere, mirabilius confirmata.~ ~Idem, Super Ezechielem 1376 IV| baptismo ad dimittenda peccata, confirmatio per impositionem manus episcopi 1377 IV| quasi dubitatiue magis quam confirmatiue nullum horum creaturarum 1378 II| restituturum oculos si inspuisset, confirmaturum crus si dignaretur calce 1379 IV| pertinet se in eis repperisse confirmauit et nihil de incarnationis 1380 I| multas fecimus? Et tunc confitebor illis quia non noui uos: 1381 I| te genitus, post te ita confitendus ut tecum, quia aeternae 1382 IV| Spiritum Sanctum procedere confitenter, eo scilicet quod Veritas 1383 III| Unde et Veritas ipsa:~ ~Confiteor, inquit, tibi Pater caeli 1384 II| Filium Dei inclamarent ac confiterentur. Quippe cuius uirtutem, 1385 IV| homousion Trinitatem ipsam esse confitetur, hoc est unius substantiae, 1386 V| in Deo rationis legibus confixa sunt atque optimo quaeque 1387 II| Christianis, in ipsum certaminis conflictum inter Christianos et gentiles 1388 II| oris decorem uulneribus confodit~ ~factis etiam ipsis ad 1389 III| confisi Veritate quae nos confortat dicens:~ ~Ponite in cordibus 1390 I| et qui Deo secum morante confortatus ait: Quis suscitauit omnes 1391 I| similitudines et exempla confugiunt. Sic Plato, cum de tagathon 1392 II| ingrediatur in uirtute tua et confundaris. Ne respicias mulierem multiuolam, 1393 II| benefaciens mulier, et mulier confundens in opprobrium.~ ~[2.92] 1394 III| papam directa ubi dicitur:~ ~Confundentes Arrium, unam eamdemque dicimus 1395 III| personas sibi permiscendo confunderemus.~ ~[3.72] Sed nec Socrates 1396 III| ipse sui est filius, et ita confusae sunt personae, cum ille 1397 III| sit Filius. Eadem quoque confusio est, hoc est permixtio personarum, 1398 I| conuincendus, et ille nimia confusione conteratur qui per eadem 1399 I| quibusdam modis stuporem somni confusionemque purgabant, id nimirum scientes 1400 III| omnibus uideatur, aut ne confutata sententia sua inferior caeteris 1401 III| aggredi praesumant, cum de his confutati fuerint de quibus praecipue 1402 I| quasi adhortans quoslibet ad congratulandum sibi et concinendum seu 1403 V| ciuitati:~ ~Quotiens uolui congregare filios tuos quemadmodum 1404 V| tuos quemadmodum gallina congregat pullos suos sub alis, et 1405 I| futura praeparari, ut: eis congrua ordinatione cohaereret possint 1406 IV| conueniant, uni tamen earum congruat quod alteri non conuenit, 1407 IV| rationibus nos impetunt congruis similitudinum proportionibus 1408 IV| operationis quae uni personae congruunt, alteri non conueniant,' 1409 I| distaret, ut magnitutidini suae congruus responderet effectus.~ ~ 1410 II| uirginalem castimoniam ad coniugalem transmigrare iuuet, quantaque 1411 I| substantia et diuidua per coniugationem corpoream, id est coniunctionem 1412 II| raro dicit sapienti ineunda coniugia quia multa incommoda admixta 1413 II| quam integro amore fidem coniugii illaesam seruare et gentes 1414 II| assiduasque inquietudines coniugiis inesse Theophrastus nouerat, 1415 II| amputandos, et sic eam habendam coniugio. Quid ergo mirum si et ego 1416 II| quietus a tot et tantis coniugiorum molestiis uiuat. Seruum 1417 II| amore superatus est. Cuius coniugium expetens, quod captiua optare 1418 I| primae litterae in Graeco coniunctae id sonant: Iesus Christus 1419 I| ecclesiae quasi duo parietes coniuncti. Ex gentibus quidem primo 1420 I| coniugationem corpoream, id est coniunctionem ipsius ad corpora, quando 1421 I| caritatis ex diuersis fidelibus coniunctum, ita sibi inuicem seruientibus 1422 IV| diligat ac se ei per amorem coniungat.~ ~[4.118] Cum itaque tam 1423 II| in Rhetorica eloquentiae coniungendam dicit, ut prodesse ciuitatibus 1424 IV| per praedicationem sibi coniungimus, ita etiam hic obseruemus, 1425 IV| Patre et Filio caritate coniungitur.~ ~[4.131] Augustinus, libro 1426 IV| accidentali praedicatione sibi coniunguntur, non est necesse singillatim 1427 II| exemplo praestat, qui, ne coniurationem in supplicium tyrannum a 1428 IV| non sint duo, sed non e connerso. At uero nulla personarum 1429 V| ualeant quanto maiori sunt connexae concordia.~ ~[5.10] Tanto 1430 IV| habentes et sibi aeternaliter connexas assignamus, ut aliam personam 1431 IV| fratres qui se inter summos connumerant magistros, quorum alter 1432 III| caeterorum praedicamentorum rebus connumerarent, quod nihil omnino esse 1433 II| uiros a beato Hieronymo connumerari ac scribi meruerunt.~ ~[ 1434 III| differentiae' hanc differentiam non connumeret. Multos etiam alios differentiae 1435 II| non me rebus supponere conor~ ~ut uidelicet ego ipsis 1436 II| per totas noctes garrulae conquaestiones. Illa ornatior procedit 1437 III| artibus quibus nos impugnant conquassare. Nam et diuino fretus auxilio 1438 II| corporis -- de quibus propheta conquerente dicitur:~ ~Oculus meus depraedatus 1439 III| ante lupanar consistere, conquerentes ab ipso se adyto pudicitiae 1440 II| dicitur caelum multumque conquestus est eripi sibi uitam immerenti. 1441 II| illuc contemplatione mentis conscendamus, ubi causae omnium, ut dictum 1442 III| ineffabilem celsitudinem conscendere, sed creaturarum naturis 1443 II| creatoris. Quo nec posse conscendi perhibet nisi mente a uitiis 1444 V| propriae ratio non suggerat conscientiae. Quae enim sollicitudo bonorum 1445 IV| pullulent, quasi ipsi omnium conscientias et fidem cognouerint!~ ~[ 1446 II| nostrae defensionem sincera conscripsimus intentione, inde eorum inuida 1447 II| alios rhetorico genere conscripsit. Huius Diogenes ille famosissimus 1448 II| cum solae uirgines Deo consecrandae manu summi sacerdotis uelentur, 1449 V| est haec reciprocationis consecutio, quod si iste saluatur a 1450 I| illorum furentem petulantiam consedasse.~ ~Videbit ibidem et quomodo~ ~ 1451 I| uoluptates deuicta idololatriae consenserit, diuino cultu, quem in scriptis 1452 III| lector hoc ad hvpothesim per consensum potius deflectat quam ad 1453 II| lucis ad tenebras? Quis consensus Christo ad Belial? Quid 1454 III| in exemplum necessariae consequentiae seu argumentationis affertur:~ ~ 1455 IV| quam Spiritus Sanctus, quid consequentius quam ut ipse sit caritas 1456 IV| quippe ea propositio quae consequitur ex duabus praemissis, quae 1457 II| narrationem uirorum nominatorum conseruabit et in uersutias parabolarum 1458 II| pro ueritate ac fidelitate conseruanda sustinuerint et quanto fortitudinis 1459 I| uegetationem quam habet in ipso conseruandam. Cum itaque mundus, iuxta 1460 II| superstitem, haustu refocillatum conseruare. Quod et dilectus Domino 1461 I| optime condidit, optime conseruari; quippe qui et possit et 1462 IV| etiam post partum iugiter conseruata, et de aliis fortasse multis.~ ~[ 1463 II| habeto: omnibus qui patriam conseruauerint certum esse in caelo definitum 1464 II| religioso conueniat, ipse considera.~ ~[2.125] Unde et Plato 1465 IV| imagine. In qua quidem re considerandum est quod, si ea nomina ipsius ' 1466 III| etiam maximus ille sapientum considerans in Ecclesiaste profitetur 1467 II| philosophorum dictis nostram consideraret messem, adiecit atque ait:~ ~ 1468 IV| exemplares in mente diuina considerat, quas ideas appellat, ad 1469 II| comperimus. Ubi enim non est considerata laborum perpessio, hoc est 1470 V| sit de omnipotentia Dei consideratio.~ ~[5.18] Quaerendum itaque 1471 IV| philosophicam Platonicae rationis considerationem altius inspiciat qua uidelicet 1472 III| Perihermeneias:~ ~non oportebit consiliari neque negotiari.~ ~De libero 1473 I| symbolon appellat, id est consiliarium uel consilium. Et propheta 1474 II| praeceptum Domini non habeo, consilitsm alltem do. Existimo ergo 1475 V| postmodum compleat; aut secundum consilu sui adhortationem uel approbationem 1476 II| sanctus illud Suetonii uel consimile de excellentia supra nominati 1477 IV| 4.59] Sunt et aliae consimilis dispositionis argumentationes 1478 IV| quoque sicut nunc perfecta consistebat, ac per hoc nihil referre 1479 IV| existentiae sed in una re consistentes proprietates.~ ~[4.157] 1480 II| exprimitur, ubi de ipsa ad consolandum philosophum accedente, et 1481 IV| ueritatis procedens a Veritate, consolator manans de consolatore.~ ~[ 1482 IV| Veritate, consolator manans de consolatore.~ ~[4.129] Item Cyrillus 1483 II| inueni.~ ~[2.91] His et illa consonant de Ecclesiastico, de molestiis 1484 I| dulcedinem, totam ei musicarum consonantiarum adscribunt harmoniam; qua 1485 I| ut tam uocum quam sonorum consonantiis rudem alliceret populum, 1486 III| praeponderet. Illi quotidie a suis consortibus deseruntur qui copiose disputant, 1487 II| et periculoso feminarum consortio, tam propriarum quam extranearum:~ ~ 1488 III| glorietur omnis caro in conspectu eius, ut quemadmodum. scriptum 1489 III| maiori praeditum sapientia se conspexit tanto facilius altiusque 1490 IV| quae facta sunt intellecta conspiciantur. Res igitur quibus fruendum 1491 III| reprobae ignominiam Apostolus conspiciens ait:~ ~Qui cum cognouissent 1492 II| quae facta sunt, intellecta conspicisutur. Sempiterna quoque eius 1493 III| magis religione quam ingenio conspicitur, aut tot et tantis subtilissimis 1494 II| disciplina claruerint tamque constanti animo in reprehensione uitiorum 1495 II| 77] Quis illam Diogenis constantiam atque animi robur inuictissimum 1496 IV| subtrahere nos permittit, ita Constantino episcopo Mediolanensi de 1497 III| similitudinem corporum ex elementis constantium ratiocinari praesumunt, 1498 IV| intelligibiliter in mente diuina constitisse antequam in corpora prodirent~ ~ 1499 II| ut magistri et doctores constituantur qui studia litterarum liberaliumque 1500 II| summae proditionis reus simul constituatur. Et Salomonem illum sapientum 1501 III| ad diuersos intellectus constituendos unde affirmationes uel nomina 1502 IV| sit una penitus substantia constituentis et constituti, utpote materiae 1503 II| ex eo loco in quo suum constituerat, auferendum. Et sicut qui 1504 I| simulacrum, cum dius aliis constituerentur, finxit antiquitas; quia 1505 III| substantia et sapientia constitueretur, si uidelicet sapientia 1506 III| posterius est ex quibus constituitur, et ad esse perducitur et 1507 IV| substantia constituentis et constituti, utpote materiae et materiati, 1508 IV| et formae. In his quippe constitutionibus, cum sit una penitus substantia 1509 V| est, quia ex imperfectione constitutionis domus id dicitur. Sed nec 1510 III| diuisiuas generum, alias constitutiuas specierum. Nam licet eaedem 1511 III| nobis commemorato atque constituto, ne si in tanta obscuritate 1512 II| potestati sub qua legitime constitutus est hominem occidit, nulla 1513 III| est et omnia implet atque constringit, et ideo inuisibilis omnibus 1514 II| aegocerotas, uxorem maritumque construxerint.~ ~[2.95] His et consimilibus 1515 III| Salomonis, mira opera quae construxit, sed mirabilior sapientia