IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Petrus Abaelardus Theologia Christiana Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Libergrey = Comment text
1516 I| Sapientiae uerus Dei Filius et consubstantialis monstratur, ad differentiam 1517 IV| Sed nec cuiquam fas est a consueta significatione sermonem 1518 IV| Quaestionum LXXXIII libro, iuxta consuetam uerborum significationem 1519 I| in Deo translata sint a consuetis significationibus suis. 1520 II| erudiantur, et a recenti consuetudine uoluptatum abducti purgentur. 1521 III| dicatur non admittit loquendi consuetudo. Nihil tamen intellectui 1522 I| quaedam inuolucra loqui consueuerit, ille non mediocris philosophus 1523 II| si rationem diligentius consulas, nec ipsa quidem animi magnitudo 1524 III| attende quid de hoc ipsa consulat, illam, inquam, quae a quodam 1525 I| Augusto Caesare, tempore consulatus Pollionis, admirabilem cuiusdam 1526 I| egregium senatorem Romanum, consulem quoque atque patricium, 1527 II| ac iurgia, et nisi cito consulueris, parabit uenena. Anus et 1528 II| dominicae crucis passione consummatam fuisse.~ ~[2.17] Quid si 1529 III| elementorum, initium et consummationem et medietatem temporum, 1530 III| uicissitudinum permutationes et consummationes temporum, anni cursus et 1531 I| tota uis uegetationis ita consummatur, ut nihil corpori illi uegetato 1532 I| uniuersa uis animae in eo consummetur; adeo quidem ut nec ipsum 1533 IV| atque obtenebrata erat, ut consurgere ad inuisibilia non ualeret 1534 II| posse nec diuina sacramenta contactu prauorum inquinari, cum 1535 II| qui decreuit se a corporis contagione purgare et quaedam humanorum 1536 III| infantiae garrulam disciplinam contemneremus.~ ~[3.11] Sed nec ipse maxirnus 1537 III| facilitate intelligentiae contemneretur.~ ~[3.47] Unde et Macrobius 1538 II| Ad Iulianum exhortatio:~ ~Contemnis aurum? Contempserunt et 1539 III| Audiant magistros suos, qui contemnunt sanctos, ut si uidelicet 1540 V| huius summi boni perfectione contemplanda mentis aciem altius imprimere, 1541 IV| inuisibilem diuinitatis naturam contemplandam assurgerent.~ ~A creatura, 1542 II| diuini amoris feruor ad contemplationem diuinae uisionis suspendit 1543 II| pacifica~ ~ac si aperte dicat: contemplationi studioque diuinorum idoneus 1544 II| mirabimur abstinentiam et contemplatiuae uitae celsitudinem. De quorum 1545 II| monstretur quod hanc uitam ita contempserit, non quod sibi manus iniecerit, 1546 II| exhortatio:~ ~Contemnis aurum? Contempserunt et mundi philosophi, e quibus 1547 III| factus factori gratias agere contempsit. Iustum quippe est ut cui 1548 III| fortia, et ignobilia mundi et contemptabilia elegit et quae non sunt 1549 II| est imperu deserti atque contempti. Quod si ita est, iubente 1550 III| fere omnibus religiosis contemptibilem reddidit dialecticam impudentium 1551 III| aestimant:~ ~Effusa est, inquit, contemptio super principes, et errare 1552 III| atque edisseri non queat, contemptisque uniuersis auctoritatibus, 1553 IV| uitare admonet, tum ideo ne contemptores sanctorum uideamur et Spiritus 1554 V| hominem esse conuincit et de contemptu sui conditoris arguendum, 1555 II| 68] Quantus autem mundi contemptus apud philosophos fuerit 1556 III| perquirunt et acutius arguendo contendunt professores dialecticae 1557 IV| monstrent quo in creaturis contenta non sunt?~ ~[4.47] Illud 1558 III| creaturarum differendis eas esse contentas annuatis nec de celsitudine 1559 III| Quippe qui se ipsum magis ad contentionem praeparat quam ad disciplinam, 1560 III| Et psalmista de huiusmodi contentiosis elatis qui se quasi magistros 1561 III| sicut impatientem ita et contentiosum necesse est esse, cum quis 1562 III| Corinthios:~ ~Si quis, inquit, contentiosus uidetur esse, nos talem 1563 III| naturis inquirendis eos esse contentos, secundum quod scriptum 1564 I| distinguere habeat, sed tantum contentum sit ipsam omnipotentiam 1565 III| falsorum Christianorum gentiles conterant philosophi, qui notitiam 1566 II| aperte clamet dicens:~ ~conterat impudentiam uestram saltem 1567 I| et ille nimia confusione conteratur qui per eadem uincitur, 1568 IV| esse concedamus, nec ea in contextu orationis eumdem penitus 1569 I| cum ait "Fiat lux", modo conticeat -- profecto permutabilis 1570 III| quondam et de rhetorica contigisse in ipsa statim Tullius Rhetorica 1571 IV| sententiis, cum unum nonnumquam contineat quod alterum non habet, 1572 IV| praesens ecclesia indifferenter continebit, nec messi Domini inimicus 1573 III| Gratianum imperatorem, sic continens:~ ~Scriptum est: 'Cauete 1574 IV| Euangelio, fidem integre continente, de processione Spiritus 1575 II| uniuirgines et alia idola continentes?~ ~[2.110] Legerat, ni fallor, 1576 I| conspiciuntur~ ~tum ipsa continentissimae uitae sobrietas quodam eius 1577 IV| praeter ea quae in uerbis continentur euangelicis, in se etiam 1578 III| nullo modo in eo rerum contineri quae substantiae non sunt. 1579 III| cui pacem ac sospitatem continuam, is quoque, qui sapientiam 1580 III| ignorantia generatur, ut contlarium uitium uirtus pariat. Scientiam 1581 II| porticibus ciuitatum. Cumque se contorqueret in dolio uolubilem habere 1582 IV| quamuis sententiam non contradicat, sicut et omnino dici respuat: ' 1583 III| doctis uidetur hominibus, ei contradici non oportere.~ ~[3.50] Credi 1584 III| seu etiam constructionem contrahere, atque per hoc quod omnia 1585 II| haberent uitam, uitiis uxorum contraherent.~ ~[2.96] Quarum impudentiae 1586 III| perducitur et suum esse contrahit.~ ~[3.73] Nulli etiam fidelium 1587 IV| nonnumquam in constructione contrahunt sensum. Praeterea, non oportet 1588 II| Mulier, si primatum habeat, contraria est uiro suo et plaga mortis 1589 IV| diuersitatem, sed secundum fidei contrarietatem, ac si dicatur 'aliter', 1590 II| parumper uel pauescat uel contristetur. Hoc tamen interesse censent 1591 IV| Sed nec adhuc illam summam controuersiam de sacramento altaris, utrum 1592 II| illis continentia uitae contulerit, si magna apud Deum promeruerit 1593 III| similitudines et exempla se contulerunt, quasi praesumptionem suam 1594 V| notitiam reprobis quoque contulisse, iuxta quod ad Romanos scribens, 1595 III| sapientiam ei largitus est, contulit ne qua forte necessitatis 1596 III| prauum sapiunt, si correpti contumaciter resistunt et sua pestifera 1597 III| secundum eiusdem speciei conuenientiam, in eo scllicet quod uterque 1598 V| sanandae nostrae miseriae conuenientiorem alium modum non fuisse.~ ~ 1599 V| summa bona quam inferiora conueniret, immo omnino infinita esse, 1600 II| adeo populi indignatione conuersa, ut unus eorum ipsius ui 1601 II| absconditis parabolarum conuersabitur.~ ~[2.120] Unde et a sanctis 1602 IV| assumpsit, tum, ut dixi, conuersatione uitae, tum etiam passione 1603 II| caelestibus nostram tenet conuersationem. Quod nec ipsa Macrobii 1604 IV| etiam exemplo corporalis conuersationis suae. Unde et Isidorus, 1605 III| conculcent eas pedibus suis, et conuersi dirumpant uos.~ ~[3.15] 1606 II| celsitudinem. De quorum quidem conuersione a saeculo ad solitariae 1607 II| quoque ab illecebris saeculi conuersionem inducit dicens:~ ~Nos quorum 1608 IV| corporis traductum est et conuersum aliquid de ipsa substantia 1609 II| quae Christus est, sophiam conuersus, quae in philosophicis de 1610 V| peccatoris, sed magis ut conuertatur et uiuat~ ~et per semetipsam 1611 IV| occasionem sumi arbitror conuertendi ad fidem nostram quoslibet 1612 V| propriae gloriae, sed non conuertitur. Nam et qui gloriam adepti 1613 I| ut oblectent, ad fabulosa conuertunt. Sed quia sciunt inimicam 1614 II| autem tetnpore, cum infinita conuicia ex superiori loco ingerenti 1615 V| impossibilia esse praemissa conuicturus erat. Quis autem necessariam 1616 II| Et hic eorum unanimis conuictus recte 'ciuitas' est appellandus, 1617 II| impetunt philosophi, per ipsos conuincantur doctores suos atque philosophos, 1618 IV| diiudicare ac rationibus conuincere ualeatis.~ ~[4.75] Quod 1619 IV| nobiscum fidei sensum habere conuincerimus. Quam licet ore non profiteantur 1620 III| Ambrosius:~ ~Si ratione conuincor, fidem abnuo~ ~et Apostolus:~ ~ 1621 II| cum haec omnibus recte conuiuentibus philosophi uiure assignauerint, 1622 II| ipsorum ciuium simulque conuiuentium uitam ordinauerint, reperiemus 1623 IV| aut armat, multi in eodem cooperantur, qui tamen non armantur 1624 IV| necesse est omnes simul cooperari. Animae quoque ipsi, quae 1625 I| dictum est faciamus nisi ut cooperatio totius Trinitatis exprimatur? 1626 II| per luxum et abundantiam copiarum, animae fortitudo mollesceret 1627 II| alimentorum et deliciarum copiis exuberat ut sola ipsa triplici 1628 III| consortibus deseruntur qui copiose disputant, isti quotidie 1629 II| alterius quasi adulterae copulam superinducere. Ut enim in 1630 I| posterior disputatio coniungi copularique monstrabit.~ ~[1.83] Quod 1631 II| nec philosophiae, cui se copulat, alterius quasi adulterae 1632 IV| parietibus separamur, perfidia copulati? Sufficit nobis dicere unam 1633 IV| relationes et significent et copulent, et non illa supra posita 1634 IV| cum haec uox substantiam copulet illa proprietate, quae quidem 1635 II| sumptibus eruditos, et quod in corbonam pro peccato quilibet pauper 1636 III| 3.14] Et Apostolus ad Corinthios:~ ~Si quis, inquit, contentiosus 1637 III| Salua me ex ore leonis, et a cornibus unicornium humilitatem meam.~ ~[ 1638 I| inferis loquatur, et spinea corona coronetur. Ad cibum autem 1639 II| si catechumeni fuerint, coronantur. Quodsi suo abluuntur sanguine, 1640 I| mortalium mentibus; sed spinis coronasti, fel miscuisti. Templi uelum 1641 II| eduxerit, et in perpetuum coronata triumphat, incoinquinatorum 1642 I| loquatur, et spinea corona coronetur. Ad cibum autem fel et ad 1643 II| Ieremiam et Iohannem antequam corporalia perciperent sacramenta. 1644 I| omnis plenitudo diuinitatis corporaliter, sed incomprehensibiliter, 1645 IV| rationem, ut ex similitudine corporalium seu uisibilium rerum ad 1646 III| corpori, sicut determinat corporeitatem, quae est ei substantialis. 1647 II| aperte docuerunt quantum corporeo lumini mentis oculos praeponerent, 1648 IV| Neque enim flatus ille corporeus substantia Spiritus Sancti 1649 III| omnes alii spiritus quasi corpulenti seu corpora quaedam dicendi 1650 II| secumque portarit clauam ob corpusculi fragilitatem qua iam senex 1651 II| Socratem usque ad mortem in correctione stultorum ac uitiosorum 1652 III| aliquid prauum sapiunt, si correpti contumaciter resistunt et 1653 II| filios in disciplina et correptione Domini:~ ~Legant episcopi 1654 III| hominem post unam et secundam correptionem deuita sciens quia subuersus 1655 II| Ciceronis, ab angelo est correptus eo quod Christianus uir 1656 III| uel auctoritate Scripturae correxerit. Scio namque quod scriptum 1657 II| uel amputaui uel tacui uel correxi, arguendus sum cur non per 1658 IV| schismata reprehendendas aut corrigendas esse censemus, quas uel 1659 III| satisfactionem de maledictis uel corrigendis uel delendis, cum quis me 1660 II| uniuersam philosophiam ad corrigendos componendosque morcs flexisse 1661 III| namque quod scriptum est:~ ~Corripiet me iustus in misericordia 1662 III| amat pestilens eum qui se corripit, si autem corripuerit sapientem, 1663 III| qui se corripit, si autem corripuerit sapientem, intelliget disciplinam~ ~ 1664 III| itaque talium importunitas corrixatorum neque sanctorum neque philosophorum 1665 II| multorum detractionibus corrodendos patere praesensimus, atque 1666 III| antiae, et in foueam Arrii corruentes, tres asseramus deos sicut 1667 I| caeteris per superbiam corruentibus, hoc in suae fidelitatis 1668 IV| credite ne colloquia mala corrumpant mores uestros bonos.~ ~Item:~ ~ 1669 II| iniecerunt, ne a gentilibus corrumperentur. Unde Augustinus, De ciuitate 1670 III| uidelicet possit non esse aut corrumpi, ut tale sit ac si ita dicatur: 1671 III| nostrae. Corpus enim quod corrumpitur aggrauat animam, et deprimit 1672 II| Menandri ponit senarium: Corrumpunt mores bonos confabulationes 1673 II| uirginem, quam hostis Macedo corruperat, dissimulasse paulisper 1674 II| pudicaeque interemptor quam corruptae esse pater maluit.~ ~Item:~ ~ 1675 III| mortali carne uiuitur.~ ~Corruptibile enim corpus aggrauat animam, 1676 III| accidens non inesse nisi corruptibili rei, quae uidelicet possit 1677 III| dicatur: accidens est forma corruptibilis rei, sine qua illa res et 1678 I| naturam uitia, cum sit uitium corruptio naturae. 'De Deo et mente' 1679 I| suae dona non deserens, cotidie sacramenta ecclesiae ad 1680 II| philosophiae auocarentur. Unde et Crates ille Thebanus, proiecto 1681 I| scilicet ipsa ad res quaslibet creandas uel regendas atque disponendas 1682 IV| rationabiliter Pater disponit, siue creando mundum, siue eumdem reparando 1683 I| quos cohortaretur Deus ad creandum hominem aut ad se in aliquo 1684 V| dimississe ne eum umquam crearet? Quippe si non potest Deus 1685 V| aptum excoli antequam etiam crearetur qui eum excolere ualeret. 1686 I| dicitur:~ ~In principio creassit Deus caelum et terram~ ~ 1687 I| Habuit itaque ante mundum creatae sobolis principatum, ut 1688 IV| non sit aliquod aut aliqua creatio Dei.~ ~[4.70] Superest extrema 1689 IV| quasdam a se quodammodo creationes dicit, eo quod species ex 1690 III| proprie in rebus tantum creatis accipiuntur. Unde et Boethius 1691 II| imperatore, quanto magis iubente creatore?~ ~[2.81] In his itaque 1692 I| iuuandum, cum ipse solus eum creaturus sit? Scriptum namque est:~ ~ 1693 I| cum dicitur creauit, non 'creauerunt'.~ ~[1.9] Ubi et statim 1694 III| dicis: primo uideam et sic credam?~ ~[3.21] Quibus, quod mirum 1695 IV| enim eos si sapientiam Dei credant, de qua scriptum est:~ ~ 1696 I| hoc potest et bonus est, credatur ea fecisse quae et potuit 1697 III| philosophis immortalitatem animae credent, nec Deum remuneratorem 1698 III| praedicationis salllos facere credentes.~ ~Et post aliqua:~ ~Videte, 1699 I| postestatem filios Dei fieri credentibus in nomine eius, non ibi 1700 II| quibusdam soli uirtutes habere crederentur ac per eas soli fieri beati.~ ~[ 1701 III| Propheta dicit: Nisi credideritis, non intelligetis.~ ~Item 1702 IV| passionem aut incarnationem eius crediderunt. Qui etiam quod mirabile 1703 I| his uerbis insinuat:~ ~Credis, inquit, in Deum Patrem 1704 IV| Ecce et in Spiritum Sanctum creditis, qui Spiritus Sanctus procedens 1705 II| apprehensus occubuisse in crepidine uiae; uolentibusque eum 1706 III| disputant, isti quotidie crescunt qui simpliciter credunt. 1707 II| est, scribens ad Titum: Cretenses semper mendaces, malae bestiae, 1708 III| Praeterierunt miracula, creuit malitia; fallacia membra 1709 IV| ueluti cum cera ipsa sit crocea et imago sit recta, unum 1710 IV| sit recta, unum est ipsum croceum esse rectum, uel e conuerso. 1711 IV| Vel si dicam quia adoro crucem, ideo concedam me adorare 1712 II| poenalibus locis et inferni cruciatibus, precum instantia suarum 1713 II| quam diuitiae multae~ ~et 'crudelis est qui famam suam negligit'.~ ~[ 1714 II| orbatus, item alius debilis crure sedentem pro tribunali pariter 1715 II| pilosis humeris et repandis cruribus disceptassent, nouissime 1716 II| inspuisset, confirmaturum crus si dignaretur calce contingere. 1717 IV| efficere quod rogatur. Quod ct adhuc mos ecclesiasticus 1718 II| uehementissime festinaret~ ~et uiduae cuidam proclamanti pro uindicta 1719 | cuilibet 1720 II| dispensatio tenetur, et prout cuique opus est et facultas permittit, 1721 V| uult potest, nec uoluntate cuiuspiam creaturae uoluntatis omnipotentis 1722 III| innocentem artem in suae culpae trahunt participationem. 1723 III| uitio hominis scientiam culpant.~ ~[3.8] Sic enim cum de 1724 III| succubuerit, ne ob id, inquam, culpare aut reprehendere fidem nostram 1725 III| susceperunt, improbitate sua culpari faciunt atque uilescere, 1726 III| 3.58] In quo quidem si culpis meis exigentibus, a Catholica, 1727 I| qui antea tamen unius Dei cultor exstiterat, nec propter 1728 I| idololatriae consenserit, diuino cultu, quem in scriptis suis et 1729 I| humilesque myricae. Ultima Cumaei uenit iam carminis aetas, 1730 I| uaticinio, hoc est Sibyllae quae Cumaena dicitur. Ait quippe sic, 1731 I| admonitus, ut ipsemet ait Cumaeni carminis uaticinio, hoc 1732 III| Ecclesiaste profitetur dicens:~ ~Cunctae res difficiles. Non potest 1733 II| sacris litteris eruditus, cunctam Graecorum bibliothecam euoluerit.~ ~ 1734 II| et in omnibus instructi cunctisque tentationum motibus repulsis, 1735 II| quasi quidam perturbationum cunei ad arcem nostrae mentis 1736 I| ipsa mysteria figurarum cuniculis operiuntur, ne uel haec 1737 I| Platone paruulo dormiente in cunis, apes mel inseruerunt eius 1738 II| turpissimum est turpiter efferam, cunnum gentilis feminae per concupiscentiam 1739 IV| haec nunc satis.~ ~[4.159] Cuperest autem nouissima quaestio, 1740 IV| homines se ipsos amantes, cupidi, elati, superbi, blasphemi, 1741 II| allicere non posset, saltem cupiditate philosophiae aliquatenus 1742 II| philosophia docente contemnit, et cupiditatum dulces insidias reliquasque 1743 V| unicum, et si ipsum extollere cupimus ac magnificare, magis ipsum 1744 II| Nitimur in uetitum semper cupimusque negata.~ ~[2.22] An forte 1745 II| captiua Israelitam facere cupio? Si quid in ea mortuum est 1746 III| sanctos, ut si uidelicet Deum cupiunt intelligere, uelint ad intelligendum 1747 II| uocatus es? Non sit tibi curae, sed si potes liber fieri, 1748 II| refertur non magistros neque curam inueniri pro studio litterarum. 1749 III| gloriantur, nec nisi humanas curant rationes quas nouerunt multosque 1750 V| immo aequissimum, minus curaret, honorem uidelicet suum 1751 I| grauissimarum infirmitatum dolores curari animaduerterent atque efficerent.~ ~[ 1752 I| diurnas in somno resoluerent curas, quibusdam cantilenis uterentur, 1753 I| interpretandas habendasque curauit, anni reperiuntur ferme 1754 IV| penitus abiiciat uel non curet scripta, illud tandem Hieronymi 1755 II| apud Athenienses in Martis curia disputans Aratum testem 1756 II| anhelat animus foras ad curiam daemonum et conuentus histrionum, 1757 III| tentaui in corde meo, ut curiose intelligerem.~ ~Et iterum:~ ~ 1758 III| Filium nolo discutias, nec te curiosius inferas in profundi huius 1759 III| substantialiter sed relatiue dicitur, curn ea uidelicet quae relatiue 1760 II| consules et imperatores et in curribus triumphantes, qui de superatis 1761 II| immaturum hunc uitae istius cursum matura resuscitatione compenses.~ ~[ 1762 II| sibi inuicem applicuisse curuasseque in orbem, ut ipsum mundi 1763 III| inseparabile accidens ut nasi curuitas, siue magis propria differentia, 1764 III| O Timothee, depositum custodi, deuitans profanas uocum 1765 II| prudentiam uoca amicam tuam, ut custodiat te a muliere extranea quae 1766 V| quippe maior in omnibus custoditur concordia, quanto maior 1767 IV| uim in constructione non custodiunt. Nam teste Prisciano, 'amans' 1768 II| non debeat? Infida enim custos est castitatis necessitas, 1769 IV| ut tale sit quod ait hoc cx illo nasci siue creari quasi 1770 I| auctorem.~ ~Idem in psalmo CXXXVII:~ ~Tu formasti me et posuisti 1771 II| studiis eruditissimorum? Cyprianum in dictamine omnes transcendisse 1772 II| Domino.~ ~[2.3] Item:~ ~Cyprianus, uir eloquentia pollens 1773 IV| consolatore.~ ~[4.129] Item Cyrillus Alexandrinus episcopus in 1774 IV| relationibus frequenter D obstupescimus, quae nec 1775 II| nescientes quemadmodum illa quae dabant in Christi obsequium redderentur.~ ~[ 1776 IV| quam secundum hoc quod dabilis est. Unde libro V De Trinitate, 1777 II| aduersus Deum nequissima. Dabitur enim illi fidei donum electum 1778 I| infidelium postea ueniet. Dabunt Deo alapas manibus incestis 1779 I| prophetauimus, et in nomine tuo daemonia eiecimus, et in nomine tuo 1780 II| pauperum, ut immolent certe daemoniis? Quid enim sunt tales histriones 1781 III| perhibet, abstracto uidelicet daemonio per nares cuiusdam quem 1782 II| aedificationem, cum ex infidelitate damnabiliores omnibus, ut dictum est, 1783 V| semetipsam Veritas obstinatae et damnandae dicat ciuitati:~ ~Quotiens 1784 V| non possit Deus eum qui damnandus est saluare, aut meliorem 1785 V| fieri, nec ullo modo eum damnari posse. Quod omnino falsum 1786 III| numero mulier intelligatur et damnasse et saluasse; alius sensus 1787 II| Quomodo enim infidelitati ac damnationi eos omnes deputauerimus, 1788 II| illa ipsa, quae publice damnauerat, Atheniensium ciuitas publice 1789 II| legis hominibus adulteria damnentur immo et a nonnullis ardor 1790 II| inquit, Platoni potius palma danda est, qui cum ratione formaret 1791 IV| impositionem manus episcopi ad dandam armaturam uirtutum, quibus 1792 III| adscribit et non recognoscendo dantem amittit datum; et tanto 1793 II| adimentes quod possunt, nec eis dantes ultra quam possunt. Lumen 1794 I| quo impenso maxime caritas dantis innotescat, 'caritatem' 1795 III| praesumere digna horum quae mihi dantur. Ipse enim dedit mihi horum 1796 IV| utique priusquam esset cui daretur. Nam donum potest esse et 1797 II| prius mouisse gradu suo Darium armis quam Diogenem diuitiis.~ ~[ 1798 III| iubes stabilisque manens das cuncta moueri.~ ~Cuius etiam 1799 I| uesaniae tantae stimulis Dauidici moduli mederentur. Unde 1800 III| aeternitatem quoque quaedam sit dcfinitionis diuersitas? Sicut enim iuxta 1801 III| numina, ipsae Eleusinae deae in habitu meretricio uisae 1802 II| uaria, lecticae et asseda deaurata. Deinde per totas noctes 1803 II| in illis primum admirari debeas, eruditionem an scientiam 1804 II| conuersatio in caelis est, non ei debemur cui nascimur, sed cui renascimur. 1805 IV| debet quod est, hoc etiam debens utique Patri quod Patri 1806 II| in laudibus Dei expendi debent, ioculatores, saltatores, 1807 III| ex his quae coactus agit, debetur praemium. At uero e contra, 1808 II| luminibus orbatus, item alius debilis crure sedentem pro tribunali 1809 V| posse quae ad incommodum uel debilitatem rei attinent, impotentiae 1810 V| potest, immo impotentiae et debilitati eius quod minime suo resistere 1811 I| rerum futurus ante esse debuerit Pater proprius, hoc est 1812 I| disponeret, psalmos qui decantarentur composuit et omnium musicorum 1813 IV| recepto, caetera symbola decantaret uel reciperet.~ ~[4.125] 1814 I| ineffabili exultatione illud decantent, quod iuxta Isaiam seraphim 1815 I| fabulosorum quae philosophos non decent, subposuit illud quod honestissime 1816 II| consequenter propositoque operi decenter profemur.~ ~[2.38] Quis 1817 II| fecerunt, non humanitus deceptae, sed diuinitus iussae, nec 1818 IV| in nouissimis diebus in deceptione illusores etc.~ ~Et Iohannes:~ ~ 1819 IV| matris ecclesiae alienum esse decernimus.~ ~[4.124] Sed profecto 1820 II| spernit modica paulatim decidet. Vinum et mulieres apostatare 1821 IV| rationibus, ut Deum etiam posse decipi profiteatur, pro eo scilicet 1822 II| ingeniosos etiam minus attentos decipiant. Quod genus captiosarum 1823 II| uiis illius mens tua neque decipiaris semitis eius. Multos enim 1824 III| dicens:~ ~Cauete ne quis uos decipiat per philosophiam inanem 1825 I| nihil eam latere possit quo decipiatur; Spiritum Sanctum etiam 1826 II| puerilis quaedam ostentatio decipiendi aduersarium. Sunt enim multa 1827 II| diuina manifestantur atque declarantur mandata.~ ~Quasi et pro 1828 II| talibus quoque uirginibus declarare non est dedignatus. Unde 1829 IV| immensus Filius etc.~ ~aperte declarauit quomodo id quod praemiserat 1830 III| faciens in alteram partem declinando.~ ~[3.52] Ad extremum illud 1831 II| uoluptatibus concupiscentiae decor se subtraxerit philosophiae. 1832 II| Sibyllae ex uirginitatis suae decore spiritum meruerint prophetiae. 1833 I| praedicatione sua eam rectissime decreuisset assumere. Duo quippe sunt 1834 II| Dauid, cui et Dominus tantum dederat testimonium dicens:~ ~Inueni 1835 I| tuum quis sciuit nisi tu dederis sapienfiam et miseris Spiritum 1836 IV| Spiritu Sancto quem tibi dedi. Si ergo et quod datur principium 1837 II| solemnitatum conuentus templa dedicantur daemonibus, et sub religionis 1838 II| crucis suae titulo Dominus dedicauit, immortalem animam et post 1839 I| sua nudis publicari uerbis dedignata sit, et maxime de anima 1840 II| ipsis assumere non sunt dedignati, cum aut iustitiam aut fortitudinem 1841 II| uirginibus declarare non est dedignatus. Unde inter caetera idem 1842 II| disputatum est, se praecipitem dedisse de muro atque ita de hac 1843 I| quam qui uoluptatibus eius deditus spurcitiis omnibus se immergit.~ ~[ 1844 I| psalmistae: Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam etc.~ ~[ 1845 II| inquit, filiam suam in forum deductam occidit, eo quod Claudius 1846 IV| uocabulorum, quae, si omnino deessent, non minus illa in re ipsa 1847 II| quantacumque scientia, si deesset uitae munditia. Aliud quippe 1848 I| non ualet animare? Quae deest aptitudo defuncto corpori 1849 III| constituunt, ut ueritatem defendant. Quos, cum interrogantur, 1850 III| cogimur: Quod si ut uestras defendatis disciplinas, naturis, ut 1851 IV| possumus disserenda, ad defendendam, ut diximus, fidem nostram, 1852 IV| uel processionem Spiritus defendendarn seu ad diuersitatem personarum 1853 IV| satisfacere decreuimus, defendendo ueritatem potius quam docendo.~ ~[ 1854 IV| Domini beatus Augustinus ad defendendum quod solus Filius sit incarnatus, 1855 III| Dei incommutabilitatem defendens in his quidem quae ei ex 1856 IV| quam nos Veritas docuit defendentes. Non enim hoc opusculo ueritatem 1857 I| ad uenerationem, figuris defendentibus a uilitate secretum.~ ~[ 1858 IV| satis esse debet quod nos defendimus. Hi uero qui impetunt, nisi 1859 II| praestiterint, ut pro ueritatis defensione mortem nonnulli subierint. -- 1860 III| est patrono quem mihi paro defensorem.~ ~Beatus quoque Augustinus 1861 II| nemo habet quod alii plus deferat quam quod sibi optat, non 1862 III| si quis in disserendo eam deficiat. Nemo etiam mihi praesumptioni 1863 II| ipsum summum bonum esse definierit, in quo tota beatitudinis 1864 II| rectores esse oporteret definierunt, et in se ipsis continentium 1865 III| cum accidens generaliter definiret dicens:~ ~Accidens est quod 1866 II| sapiens ducat uxorem? Et cum definisset si pulchra esset, si bene 1867 III| integro uim et proprietatem definiti exprimit et sententiam nominis 1868 IV| custodire, nihilque eius definitioni addere, nihil subtrahere 1869 III| Spiritus Sanctus, ut iam supra definiuimus. Multa autem tradunt philosophi, 1870 II| Oceanum scribit epistola:~ ~Definiunt, inquit, rhetores oratorem 1871 I| ad inuolucrum etiam ista deflectamus quae de anima mundi a philosophis 1872 III| hvpothesim per consensum potius deflectat quam ad ueritatis assertionem, 1873 II| redemptionis mundi animaduertat deflectendum esse, quod Plato asserit 1874 II| clementissimi principis defleuisse, quousque responsum sequenti 1875 I| aut, iam corpora nostra defuncta, non sunt idonea ad animandum 1876 II| proiecerunt, eoque modo defunctae sunt; earumque marturia 1877 II| sine sacramen torum gratia defunctis, ante actae uitae pia opera 1878 I| animare? Quae deest aptitudo defuncto corpori ne nunc quoque animetur, 1879 II| fide et gratia baptismatis defunctus fuerat, a poenalibus locis 1880 IV| sua simul conferat dona. 'Degenerare' dicitur anima in ipso suae 1881 IV| corporum incorporea ipsa degenerat.~ ~[4.141] 'Creari' autem 1882 III| potius quam intelligendo degustemus. Et quoniam minus plenarias 1883 IV| est, dixit.~ ~Tria itaque dehere dici etiam Augustinus manifeste 1884 III| de qua gloriantur artem deiiciant.~ ~[3.10] Aduersus impudentiam 1885 III| reliquum corpus, a manu deinceps, Socrates sit dicendum, 1886 II| caro circumcisa non fuerit, delebitur anima illa de populo suo 1887 I| eram cuncta componens et delectabar per singulos dies, ludens 1888 II| liberorum nepotumque serie delectabitur quos forsitan sit occupaturus 1889 III| tractatores uerba uariare delectat, quia semper'in omnibus' 1890 II| saeculares uel laicas uenire deleetat, nec de talibus exempla 1891 III| maledictis uel corrigendis uel delendis, cum quis me fidelium uel 1892 II| peccata, cum sunt omnia deleta praeterita.~ ~Item:~ ~O 1893 II| Socrates: Ergo age, Timaee, deliba coeptum, uocata ut mos est 1894 IV| discernendi ac prouidendi seu deliberandi ueraciter omnia, ne quid 1895 IV| praemeditantis scilicet et deliberantis ea quae facturus est, ne 1896 I| esse innuitur. Metiri ac deliberare ea quae futura sunt ex praesentibus 1897 V| aliquid disponit apud se ac deliberat statuitque in sua prouidentia, 1898 II| principis: 'Titus, amor ac deliciae generis humani', id 'obstinatissime 1899 II| ita omnium alimentorum et deliciarum copiis exuberat ut sola 1900 III| publicanis. Illi uoluptatibus et deliciis orbem ligarunt, isti ieiuniis 1901 II| uirtutibus ianuam claudit et delictis aperit.~ ~Idem:~ ~Sulpicius 1902 II| incoinquinata quae nesciuit torum in delicto habebit fructum in respectione 1903 II| instructos tanto deterius delinquere quanto inexcusabilius, ita 1904 III| est qui eiusmodi est et deliquit, cum sit proprio iudicio 1905 II| sub quibus nominibus delitescunt. Quoscumque illa dilexerit, 1906 III| sermocinatio eius. Illusores ipse deludet et mansuetis dabit gratiam.~ ~ 1907 I| sint in tantam prorumpere dementiam quod dicerent:~ ~Omnes Domini 1908 II| narrante mordetur cur Aduersus Demetrianum scribens testimoniis usus 1909 I| praecipuae eruditionis gloriam a Demetrio Alexandriae episcopo missus 1910 III| Nihil tamen intellectui demiturei dicatur 'non filius', quemadmodum 1911 I| eum quasi insanum, cunctis Democriti ciuibus id opinantibus, 1912 IV| essentialiter diuersarum demonstramus, quarum unaquaeque sit Deus. 1913 I| ibidem de unitate substantiae demonstranda caute prouisum est cum dicitur 1914 II| orantes opem ualetudini, demonstratam a Serapide per quietem, 1915 IV| Spiritus Sancti fuit, sed demonstratio et a Filio procedere Spiritum 1916 IV| De forma eius superius demonstratum est quoniam is sit forma 1917 II| laudem prosecutus ait:~ ~Demotionis Areopagitarum principis 1918 | demum 1919 V| bonum tanto pretiosius esse deneget quanto rarius, et eo magis 1920 I| determinandum quod ad hanc denotandam 'Heloim' pluraliter dixerit. 1921 III| dicantur sub disiunctione denotet, Patrem scilicet, Filium 1922 I| Obscure quaedam dicta densissimam caliginem obducunt; quod 1923 I| dediti uoluptatibus, ut ipsam densitatem corporis carnalium illecebrarum 1924 I| nulla ipsorum duritia uel densitatis natura impediente, pulchrum 1925 I| superbierunt in hunc caliginosum et densum aerem detrusi dicuntur, 1926 V| utilitas in utrisque?~ ~facile depelli potest, si ex nobis quoque 1927 II| cogitatio? maxime cum tactus depingat sibi etiam praeteritas uoluptates 1928 II| iniuriam suam coram amicis deplorasset, ferro se quod ueste tectum 1929 III| significationes uel istas deponant. Cum enim dicimus loca diuersa, ' 1930 II| Herodotus quod mulier cum ueste deponat et uerecundiam. Et noster 1931 V| quam habet bonam uoluntatem deponere non potest. Quam et Deum 1932 III| asserit, dicens:~ ~O Timothee, depositum custodi, deuitans profanas 1933 II| conquerente dicitur:~ ~Oculus meus depraedatus est animam meam~ ~-- tanta 1934 III| est: 'Cauete ne quis uos depraedetur per philosophiam et inanem 1935 II| pro nobis communem Deum depreceris quem in salutem mundi olim 1936 I| falsa et omnino impossibilia deprehendantur esse, si ad litteram exponantur, 1937 IV| subcrescentes nondum fortasse deprehenderant. Quousque enim paleas cum 1938 II| pretiosiorem in sterquilinio deprehendere -- quam in ornamento regio 1939 I| Platonem, summum stultorum esse deprehenderemus. Quid enim magis ridiculosum 1940 I| duplicem diuinitatem esse deprehenderet, qui antea tamen unius Dei 1941 III| docuerunt nec falsa esse deprehenderunt? Scimus quidem a solo Boethio 1942 II| Magis enim mens infirma deprehenditur quae ferre non potest uel 1943 IV| incendia eorum qui a populo deprehenduntur compesci possunt. Haec illi 1944 II| uitae censebat instandum ut, deprimentibus libidinibus exoneratus, 1945 III| corrumpitur aggrauat animam, et deprimit terrena inhabitatio sensum 1946 III| corpus aggrauat animam, et deprtmit terrena inhabitatio sensum 1947 V| uehementiores sunt quaestionum depugnationes, difficiliores profecto 1948 V| in aliis rebus potentiae deputanda sunt, in alus uero minime, 1949 II| uidentur, non sibi, sed communi deputant utilitati.~ ~[2.49] Et haec 1950 V| enim hoc potentiae hominis deputat quod ille superari facile 1951 II| communiter nostris usibus deputatae sunt introduxerunt, ut cum 1952 I| praedestinati ad uitam, qui deputati ad mortem de sapientissimis 1953 II| ac damnationi eos omnes deputauerimus, quibus, Apostolo quoque 1954 II| uxorem propriam adulterio deputetur?~ ~[2.47] Unde Hieronymus, 1955 II| quaedam praecepta continent deque ipso e Deo colendo nonnulla 1956 I| docebat et praedicabat, derelicto. Ad quem etiam cultum Dei 1957 I| Patrem Domirzi mei ut non derelinquat me in die tribulationis 1958 III| impudentiam aut stultitiam deriderent. Non autem efficitur amicus 1959 V| multum summae eius bonitati derogabimus. Constat quippe eum nonnisi 1960 V| bonitati eius in aliquo derogare, si noluerit secum aeternaliter 1961 IV| quomodo dignitati alicuius id derogauerit quod ab alio est potius 1962 II| uicerit febris, ad inferna descendam.~ ~Ibique per noctem, eliso 1963 I| illud quod Dominus ait:~ ~Descendamus et confundamus linguam eorum~ ~ 1964 I| philosophum, Boethium scilicet, descendere, qui omnes fere liberalium 1965 IV| concedimus, cum materiam Boethius describat eam quae subiecta formam 1966 I| summi boni perfectionem describendam conuenit uerum etiam ad 1967 I| incarnata Christus Dominus describendo tribus nominibus diligenter 1968 II| tam diligenter uirtutes describerent, dum moralia tradunt instituta, 1969 I| ipse Spiritus sapientiae describeretur uerus Deus plane praedicatur, 1970 II| Antiquitatis libro uitam Essenorum describit, cum Hebraeos quoque tria 1971 II| decretum, cum tales eos descripserunt qui iuxta illud Tullii, 1972 II| monachorum per cellulas diuisorum descripsisset uitam:~ ~Tales, inquit, 1973 III| potius quam alio summi boni descripta sit perfectio, quae et aliis 1974 II| fortitudinem non esse, cum hoc ad description em fortitudinis attineat. 1975 II| experimentis. Quas quidem descriptiones uirtutum sancti etiam doctores 1976 I| ministros, gratiae suae dona non deserens, cotidie sacramenta ecclesiae 1977 II| ab urbe procul, non solum desertam sed pestilentem, ut cura 1978 II| fecerit, reus est imperu deserti atque contempti. Quod si 1979 II| declinantes, in solitudine et desertis locis habitare consueuerunt. 1980 I| Ego uox clamantis in deserto. Ideo, inquit, uox a propheta 1981 III| hae quoque eius maiestati deseruiant, quantumcumque male his 1982 II| cui obtemperant omnia non deseruire. Attendebat et illud quod 1983 III| quotidie a suis consortibus deseruntur qui copiose disputant, isti 1984 II| Christo? Haeredem nimirum desiderabit, liberorum nepotumque serie 1985 III| aliqua nomen sibi comparare desiderans aliquod inusitatum proferre 1986 II| apparente loquentem, et desiderantem quoque ad aeternae uitae 1987 II| cuius se participationem desiderare potiusquam habere profiteretur? 1988 II| habet ergo gratiam quam desiderauit? non habet quam poposcit? 1989 I| satisfactionem nomine 'paenitentiae' designamus, cum recte caritas non dicatur 1990 I| est propheta ad potentiam designandam, quia dominorum est praeesse; 1991 III| instituerunt ad creaturas designandas, quas intelligere potuerunt, 1992 I| Sancti. Bene autem Filium designans addidit noster, quasi eum 1993 I| ex qua sapientia gignitur designare.~ ~[1.26] Et notandum quod, 1994 IV| uideatur. At uero ut aeternus designari ualeat et perfectus, et ' 1995 I| aequaliter porrigi, pulchre designat gratiam Dei, omnibus communiter 1996 I| effectis suis integerrima designatione declarat; iuxta quod et 1997 III| Haec quippe dictio temporis designatiua est, quod incepit a mundo. 1998 I| Spiritum Sanctum integerrime designatum esse agnoscamus.~ ~[1.70] 1999 I| Spiritum ipsum congrue designauit, quem etiam donum Dei uocamus; 2000 IV| quia nec cepit nasci nec desiit, dicamus uerius semper nasci. 2001 III| cepisset aut aliquando esse desineret Filius, secundum accidens 2002 V| impossibile, uides quam desipiat quamque aduersus fidem Scripturae 2003 I| admonitionibus a facinore noluisse desistere, mutari modum praecepit 2004 II| iactans, languentis animum desperatione perturbet. Quod si languerit, 2005 II| salute fidelium gentilium desperet, si sine perceptione sacramentorum 2006 II| diuinorum contemplatione despicere omnemque animi cogitationem 2007 II| ab omnibus, ego misella despicior. Cur aspiciebas uicinam? 2008 II| uero qui hic transitoria despiciunt, necesse est ut potiora 2009 III| esse qui, tam fide quam spe destitutos, nec cum philosophis immortalitatem 2010 III| omnibus et aliis rebus destructis. Unde et substantiae quasi ' 2011 III| non sunt ut ea quae sunt destrueret, ut non glorietur omnis 2012 II| dicendi cuius sermo opere destruitur.~ ~[2.42] De hac quoque 2013 I| est communis animalibus? Desunt quippe ei caeterorum sensuum 2014 III| potestatem nisi datum tibi esset desuper.~ ~Scientias itaque approbamus 2015 II| et consciis suis factam detegere cogi et socios prodere posset,