bold = Main text
     Libergrey = Comment text
5534   II|           Traianus ad immirtentis belli procinctum uehementissime festinaret~ ~
5535   II|           festinaret~ ~et uiduae cuidam proclamanti pro uindicta filii sui interfecti~ ~
5536    I|           Patrem auctorem Filii uel eum procreasse uel Filium a Patre formatum
5537   II|              illa~Quam tu, Trecipitine, procreasti,~Qualis nec Phrygiae dicata
5538    I|               quae ingenita in se erant procreauit, omne quod Deus est per
5539    I|              Deum sermonem intendens:~ ~Procurasti mihi per quemdam hominem
5540   II|          alumnus et formosus assecla et procurator calamistratus, et in longam
5541   IV|               effectum per operation em prodeat. Effectus autem ad Spiritum
5542   II|                 detegere cogi et socios prodere posset, linguam sibi morsu
5543   II|              Vidua dixit: 'Et quid tibi proderit, si alter mihi iustitiam
5544   II|        suspicionis iniuria. Verum, quid prodest etiam diligens custodia,
5545   II|               nec mulieri nequam ueniam prodeundi. A carnibus tuis abscinde
5546   II|                 fuerit, neque ipse tunc prodidit neque cuiquam~ ~notum fuit.~ ~[
5547   IV|            nouissima hora est. Ex nobis prodierunt, sed ex nobis non erant.~ ~
5548   II|                ubi sunt in oblationibus prodigi et cum summo solentio et
5549    I|                labellis. Qua re audita, prodigiorum interpretes singularem eloquii
5550   II|               Ad Damasum papam de filio prodigo:~ ~Daemonum cibus est carmina
5551    I|                    Ego ex ore altissimi prodii, primogenita ante omnem
5552   IV|         constitisse antequam in corpora prodirent~ ~hoc est in effecta per
5553   IV|             mentis in effectum operando prodit, Priscianus in Constructionum
5554   II|                quam homicidu seu summae proditionis reus simul constituatur.
5555  III|             depositum custodi, deuitans profanas uocum nouitates et opponens
5556   II|                non liberant. At si quem profanum, ut uulgo solitum uobis,
5557  III|                inuentum impossibile est profari digne.~ ~Qui etiam, cum
5558  III|             atque adeo in studiis eorum profecimus, ut, Domino adiuuante, ipsis
5559    I|          continentem, ex summo natam et profectam deo -- cum de his, inquam,
5560  III|                 nobis diligitur; et cum profectu intelligentiae, caritatis
5561   II|             propositoque operi decenter profemur.~ ~[2.38] Quis etiam illam
5562    V|                obstinationis assertione proferamus. Visum autem itaque nobis
5563  III|               anima falsitatis assertio proferatur, et falsitas mendacem et
5564    I|                 instrueretur? Quo etiam proferendo uerbum emitteret, cum nullus
5565    I|         effectum quam causam ponere, in proferente quidem causam, in audiente
5566   IV|                 plurale uerbum figurate proferimus siue etiam plurale nomen,
5567   IV|                 assistentibus mihi, cum profero hanc uocem 'homo', per quam
5568   II|      Alexandrinum, et tanta saecularium profert testimonia, ut mihi miraculum
5569   IV|                Filii et Spiritus Sancti proferuntur, sicut et 'Spiritus Sanctus'
5570    V|            singularem Christianae fidei professionem attinere uidentur, de discretione
5571    V|              itaque libellis ad nostrae professionis defensionem elaboratum est,
5572   II|   praecipitandus uitae finis, cum adhuc proficiendi esse possit accessio'. Ergo,
5573    I|            loquentis ab eius intellectu proficiscens generatur, ut eumdem rursus
5574    I|              constat et quorum conuentu proficitur, cum ex ipsis esse suum
5575   IV|              dicemus, aut Deum eas esse profitebimur, cum numquam eas creari
5576    I|               et legendo profitentur et profitentes non credunt.~ ~[1.47] Respondeant
5577    I|            dicunt. Ego me ista ignorare profiteor. Sed nec illud certum habeo
5578   IV|                est Christus ueritas] et profluit ex eo sicut denique ex Deo
5579   II|              ante actae uitae pia opera profuerint, nec de hoc nobis testimonia
5580   II|               ipse fidei suae arcana ac profunda Trinitatis mysteria reuelauit,
5581  III|                 te curiosius inferas in profundi huius arcanum, ne forte,
5582  III|                magis quam erat, et alta profunditas quis inueniet eam?~ ~Ac
5583   II|           pelagus: 'Abite', dicens, 'in profundum, malae cupiditates, ego
5584   II|             Xantippae restitisset, aqua profusus immunda, nihil respondit
5585    I|                Saturnia regna. Iam noua progenies caelo dimittitur alto.~ ~
5586   II|          uoluerimus admittere, eo usque progressa perueniet, ut hortandi sint
5587   IV|              possit intelligi ut omnino prohibeatur homo ex se ipso uerbis Domini
5588   II|         nequaquam faciendum, quin etiam prohibendum esse iudicasset.~ ~[2.83]
5589   II|              religionem uoluerit, uxore prohibente non possit.~ ~[2.98] Unde
5590   II|               ad se uenire properantem, prohibet ac repellit. 'Nisi enim
5591   II|              III, capitulo XIII:~ ~Ideo prohibetur Christianus legere figmenta
5592   II|             peccata post legis scriptae prohibitiones inclinarentur homines, iuxta
5593   II|            periculum pudicitiae est; si prohibueris, suspicionis iniuria. Verum,
5594   II|             scandalizat te, erue eum et proice abs te.~ ~In quo aperte
5595   II|              atque necaturum se fluuium proiecerunt, eoque modo defunctae sunt;
5596   II|           multarum possessionum pretium proiecit in pelagus: 'Abite', dicens, '
5597   II|                et Crates ille Thebanus, proiecto in mare non paruo auri pondere: '
5598     | Proinde
5599  III|               prolationem, quia cum sit prolatio uocum naturalis omnibus,
5600  III|                 uero unam dicit ex ipsa prolationis et soni forma, non ex officio,
5601    I|             sensum eam accommodans quam prolator ipse senserit. Nam et sancti
5602    I|                hoc per integumentum sit prolatum? Animal quippe esse non
5603    I|               noy personam distinguens, prolixiori ac diligentiori descriptione
5604   IV|                 per Unigenitum tuum est promerear.~ ~Et hoc fortasse modo,
5605   II|                 ad mortem immeritam, de promerenda immortalis animae beatitudine,
5606  III|                bonam esse constat et ad promerendum necessariam. Si enim peccare
5607  III|            possemus, nihil non peccando promereremur; et ei qui liberum non habet
5608   II|       obseruatione legis iuxta litteram promissa aut exspectanda est, nisi
5609  III|          nominis scientiae, quam quidam promittentes, circa fidem exciderunt.~ ~
5610  III|                nos docere ueritatem non promittimus, quam neque nos neque aliquem
5611  III|                 quod ipsa sapientia Dei promittit dicens:~ ~Si quis diligit
5612   II|             sede quae Scipioni reuelata promittitur. De quo et nonnulla apud
5613   IV|            maxima Spiritus suos fideles promoueat, nec sua simul conferat
5614    I|              bonorum operum fructum nos promouendo ut uitam assequamur aeternam,
5615    I|                profectum bonorum operum promouet. Quodam itaque modo animae
5616    V|         comparetur, in nihil aliud homo pronius eam figere debuerat quam
5617    I|            sicut melodia. Nihil est ita pronum ad eos componendos et uel
5618  III|             ambiguum dicant, nomen suum pronuntiare non possunt. Verum horum
5619    I|            Patris esse effectum abusiue pronuntient.~ ~[1.65] Unde Hilarius,
5620   II|            tanta sit in omnibus caritas propagata, ut unusquisque omnia quae
5621    I|                 uerae religionis cultum propagaturus Dominus in mundo, Ierusalem,
5622   II|               illud Sidonii pertinet in Propenticon ad libellum suum ita loquentis:~ ~
5623   II|             uitae uerioris ad se uenire properantem, prohibet ac repellit. '
5624   II|          beatitudinem quoquo modo posse properare, quam sibi per auum suum
5625   II|           terris quin hoc ad uos uenire propero? Non est ita, inquit ille.
5626    I|              inenarrabilem generationem prophetantis atque admirantis. Dicit
5627    I|           passio in Sapientia manifeste prophetaretur, inter caetera ab impiis
5628    I|          sapientiae, quae Christus est, prophetat dicens peccata Dauid per
5629    I|             Domine, nonne in nomine tuc prophetauimus, et in nomine tuo daemonia
5630    I|              Unigenito Dei typice, more prophetico, dicantur, cum apertissime
5631   II|                intendebat, cum ei sermo propheticus incultus horreret, raptum
5632   II|             doctor Augustinus sanctorum prophetiis inserere timuit, attendens
5633   II|                 certiores sunt amici et propinqui quos iudicio eligas, quam
5634    I|                 funesta Libamina, uerbo propitiatur orantibus; quod solum ei [
5635  III|                Quem tamen solum uere ac propne esse, qui uidelicet perpetuam
5636   II|           deorum facta pessima imitanda proponentes, omnino in ciuitate bene
5637  III|                 sacrae fidei contrarium proponere libet aduersus eos qui humanis
5638    I|                 totam uim et concordiam proportionalem numerorum tribuit, ut in
5639   IV|                Alioquin et animal eadem proportione dignius esset homine, cum
5640    I|            arithmetica, quae tota circa proportiones numerorum consistit, mater
5641   IV|             generatum -- eadem, inquam, proportionis ratione et in diuinis personis
5642   IV|             simplex, hoc est non habens propositiones in terminis, ideo sit simplex,
5643  III|                 omnino illi praeiudicat propositioni quae frequenter a philosophis
5644   IV|                 itaque per expositionem propositionibus, talis erit argumentatio
5645  Cap|                 et obiectiones aduersus propositis, et quot modis 'idem' siue '
5646   II|               quoque ipsis consequenter propositoque operi decenter profemur.~ ~[
5647   II|            philosophi continentiae sibi proposuerunt uitam, tum ut philosophiae
5648  III|                 Israel in Ierusalem, et proposui in anirno meo quaerere et
5649    I|               Haec autem sunt illa quae proposuimus Macrobii uerba:~ ~Anima
5650   II|           Salomonem philosophis Tyri et proposuisse nonnulla et aliqua respondisse?
5651   II|                feminarum consortio, tam propriarum quam extranearum:~ ~Non
5652  III|              praedicationem, licet ipsa propriata, ut ita dicam, permixtim
5653   IV|               si trium definitionum uel proprietalum esset in personis, et ex
5654   IV|             singulas ab his quas habent proprietibus relatiuis per praedicationem
5655   II|          uinculis nuptiarum adstringit, propriique etiam corporis iuxta Apostolum
5656   II|               fore instituit, ut nullus proprios recognoscat liberos? Numquid
5657    I|                ante esse debuerit Pater proprius, hoc est proprii sui foetus.~ ~[
5658   II|               olim meminimus, in tantam proruperunt blasphemiam ut Dominum Iesum
5659    I|             laudem Valerius Maximus his prorupit uerbis:~ ~Platone paruulo
5660    I|               diligentiori descriptione prosequens, eam tam in se ipsa quam
5661   IV|              nominis diuinae Trinitatis prosequeretur, ipsam Trinitatem 'unum
5662  III|                 172] Quod si expressius prosequi uelimus quid sonet persona
5663   II|                  Cuius et laudem statim prosequitur dicens:~ ~Immortalis enim
5664  III|               in terra sunt, et quae in prospectu sunt inueniemus cum labore.
5665   II|               aut exspectanda est, nisi prosperitas terrena ad quam toto inhiant
5666   II|                fenestra enim domus meae prospexi iuuenem, et ecce mulier
5667  III|               In quem desiderant angeli prospicere.~ ~Sed et cum dictum est:~ ~
5668    I|            Omnem habens uirtutem, omnia prospociens, et qui capiat omnes spiritus.~ ~[
5669  III|          facilius altiusque intumuit et prostratus deterius ruit. Cuius, ni
5670   II|              idololatriam uoluptas ista prostrauerit, quasi in idolo illo, ut
5671    V|          omnibus aliis praecellit, unum protecto et unicum esse conuenit.
5672    I|              tamquam rectoribus suis et protectoribus immolabant. Horum autem
5673   II|             uirginem a suspicionis labe protegens admirabilis signi miraculo
5674  III|           quorum simplicitatem fidelium protegi precatur qui ait:~ ~Salua
5675  III|               ex ipsa rerum discretione protendi, ut uidelicet dicatur de
5676   II|                 qui aduentum Saluatoris protestans ait sancto uiro:~ ~Legatione
5677   II|              medicinam adhibuit, aperte protestatus quam parui pendere uitam
5678  III|       praesumite, cum talia fides uerba protulerit quorum intelligentia uestris
5679   IV|             fuisse adstruat cuius et in prouecta aetate exstitit.~ ~[4.81]
5680   IV|                  non ex meritis nostris proueniens: qualis est regeneratio
5681    V|                dicuntur atque inopinate prouenientia, certis in Deo rationis
5682   II|              perturbationibus ex timore prouenientibus,~ ~quod cum ex terribilibus
5683  III|                     3.27] De talibus in Prouerbius scriptum est:~ ~Abominatio
5684   II|              laborum perpessio, hoc est prouida et rationabilis, non subest
5685    I|                 omnia rationabiliter ac prouide. De quo et alibi psalmista
5686   IV|                 potentia discernendi ac prouidendi seu deliberandi ueraciter
5687  III|                 est a fallaciis ipsorum prouidendum, dicens:~ ~Cauete ne quis
5688    I|           conceptu suae perpetuae omnia prouidentis intelligentiae.~ ~[1.19]
5689   II|          damnatis caeteri facilius sibi prouiderent, aut quibus eas rationibus
5690   IV|                  Quod est dicere: antea prouidit Deus quid et qualiter ageret
5691    I|              illos solitus sit pacemque prouinciae suae in illorum precibus
5692    V|            maius in se rationis studium prouocare debet. Verum etiam, cum
5693   IV|       diuinitatis, coacti frequenter et prouocati ab importunitate infidelium,
5694  III|           mortalium timidae et incertae proutdentiae nostrae. Corpus enim quod
5695   II|                uenisset, initiaretur et proxime baptizari se a me significauit
5696    I|                quarta Ecloga futurum in proximo sub Augusto Caesare, tempore
5697    I|           arcanum diuinae generationis, prudenti ut Iudaei dicunt consilio,
5698   II|             ardeant? aut ambulare super prunas et non comburantur plantae
5699   IV|               hoc etiam illa inscriptio psalmi noni pertinet quae ait:~ ~
5700    I|          templum aedificare disponeret, psalmos qui decantarentur composuit
5701   II|               ad Belial? Quid facit cum psalterio Horatius, cum Euangelio
5702   IV|             intendimus, maxime aduersus pseudo-philosophos qui nos philosophicis maxime
5703  III|         possumus aggrediemur, maxime ut pseudodialecticorum importunitatem refellamus,
5704   II|              non potest. Quare et tibi, Publi, et piis omnibus retinendus
5705   II|                alacrior ad tutandam rem publicam sic habeto: omnibus qui
5706   II|           itaque Socrates uxores quoque publicandas esse instituerit, de communitate
5707    V|               statim omne bonum omnibus publicandum est, sed secundum rationes
5708  III|          creditur dialecticis, creditur publicanis. Illi uoluptatibus et deliciis
5709    I|            philosophia arcana sua nudis publicari uerbis dedignata sit, et
5710   IV|                eis, ut redeant, immolat publicas orationum hostias.~ ~Nam
5711  III|             singulariter efferretur nec publicis et uulgaribus locutionibus
5712   II|               Illa ornatior procedit in publicum, haec honoratur ab omnibus,
5713  III|    intelligentiae exsuperat sensum. Non pudebat eos profiteri se multa audire
5714  III|     interrogantur, nescire se profiteri pudet. Cum enim unam tantum et
5715    I|                fit, instincti, mulieris pudicae fores frangerent, admonuisse
5716   II|               uiribus fretus expeteret, pudicaeque interemptor quam corruptae
5717   II|                 optare debuerat, sensit pudicis mentibus plus uirginitatem
5718   II|           fortitudo mollesceret et eius pudicitia stupraretur. Inutile quippe
5719    I|         Pollionis, admirabilem cuiusdam pueri de caelo ad terras mittendi,
5720  III|                non possunt. Verum horum pueriles opiniones rectissimis rationibus,
5721   II|           cauenda est libido rixandi et puerilis quaedam ostentatio decipiendi
5722   II|                Vergilium, et id quod in pueris necessitatis est, crimen
5723   II|          potandum caueum ligneum, uidit puerum manu concaua bibere, et
5724   IV|                  ueritatem quaerunt sed pugnam. Quibus, si resistere possumus
5725   II|             libertate patriae non solum pugnare, uerum et uitam ponere non
5726    V|             duodecim legiones angelorum pugnarent contra eos qui eum ceperunt.
5727  III|                qui non possumus factis, pugnemus uerbis, in ipsa confisi
5728    I|                nisi Spiritui Sancto per pulcherrimam inuolucri figuram assignentur.~ ~[
5729    I|         praestanti quidquam facere nisi pulcherrimum --~ ~ex hac, inquam, tanta
5730   II|               semper eius est facies et pulchritudo laudanda, ne si alteram
5731    I|           densitatis natura impediente, pulchrum est inuolucrum, quia caritas
5732    V|           quemadmodum gallina congregat pullos suos sub alis, et noluisti?~ ~
5733   IV|            caritate, mala omnia amplius pullulare. Unde et idem Apostolus
5734   IV|             aiunt, hoc tempore haereses pullulent, quasi ipsi omnium conscientias
5735   II|                in oculis fratrum, uilia pulmentorum pabula ruminantium, exquisita
5736    I|               affectus habet, ita etiam pulsus cordis motibus incitantur.~ ~[
5737    I|                  Hic tibi praecipue sit pura mente colendus.~ ~Ac si
5738    I|           stuporem somni confusionemque purgabant, id nimirum scientes quod
5739   II|                se a corporis contagione purgare et quaedam humanorum fuga
5740   II|           concluserunt, cum alios adhuc purgari per abstinentiae ac studu
5741  III|        exsecutus in IV Topicorum ait:~ ~Purgas, cum facti culpa his adscribitur
5742   II|          suscipiant et ad uidendum Deum purgatis iam mentibus toti anhelent,
5743  III|              efficitur amicus Dei, nisi purgatissimis moribus et illo fine praecepti
5744   II|               inquies, qui iam perfecte purgatus est, manum sibi debet inferre,
5745    I|               quod subditur:~ ~Christus purgauit peccata ipsius et exaltauit
5746   II|         consuetudine uoluptatum abducti purgentur. Hic purgati iam et in omnibus
5747    I|             ostendit. Fontem sapientiae purissimam ipsam noun appellat, hoc
5748    I|              ipso Verbo a quo ipsa est. Puritas mentis dicitur subtilitas
5749   II|       stabiliter uiuunt, intelligentiae puritate conspiceret.~ ~[2.33] Et
5750    I|                 tamen secundum eos homo purus sit, non etiam Deus, ostendant
5751   II|                 Valentiniane. Tu per me putabas eripi te periculis. Tu me
5752   II|             esse credebat. Unde non eas putabat nisi mandata mente posse
5753  III|            argentum nec alicuius pretii putabatur in diebus Salomonis.~ ~Item
5754   II|     reseruaueris, fidem sibi haberi non putabit et in odium uertetur ac
5755   II|                    Si magno animo fieri putandum est cum sibi homo ingerit
5756   II|               caeli, quibus mundi uolui putant, uirginem collocarint',
5757   II|                  minus moleste ferendum putarem. Nihil quippe in eo nostrae
5758    I|                   1.76] Egregie quoque 'putari' dictum est et non 'esse',
5759   II|      liberatorem sperabas. Tu dicebas: 'Putasne uidebo patrem meum?' Speciosa
5760   II|             suis alios praetulisse, nec putasse liberos quos uidebant Domino
5761    V|         geniturae omne hoc instituendum putauerit. Optimus erat. Ab optimo
5762   II|          caeteris causis me accercendum putauit, non habet ergo gratiam
5763   II|              difficulter careas. Nam et Pythagoraei huiuscemodi frequentiam
5764   II|          Italicum genus auctorem habuit Pythagoram Samium, a quo et fertur
5765    I|              musicae artis innotuit, ut Pythagorici cum diurnas in somno resoluerent
5766    I|             libro I De gubernatione Dei Pythagoricum testimonium inducit dicens:~ ~
5767    V|                ne^esse est hunc saluari qer eum cum nullatenus natura
5768   IV|                supra meminimus, sed sub quad am pia similitudinis umbra
5769  III|               ab inuicem, cum ea quoque quadammodo affirmatione et negatione
5770    I|                  quae legitur in quinta quadragesimae dominica, his uerbis insinuat:~ ~
5771   II|         Macrobius, cum quatuor uirtutes quadrifariam diuisisset, in politicas
5772    I|             quasi quatuor rotae nobilis quadrigae summi regis, per quas uidelicet
5773  III|              suscipiam. Rationem igitur quaeramus quemadmodum sit hominibus
5774   II|             nullus usus expedit -- ipse quaeratur ubi nobis secura sunt omnia,
5775   IV|                enim iam id habemus quod quaerebamus, hoc est illam rerum certitudinem
5776  III|                  Unde et Dominus Aloysi quaerenti faciem eius uidere respondit:~ ~
5777   II|          Lustraui uniuersa animo meo ut quaererem sapientiam et rationem,
5778   II|              stella, nouum statim regem quaererent. Nec Sibyllae uel Vergilii
5779   II|         sordibus polluamus, numquam hoc quaereres si scripturas sacras legeres
5780   IV|               ut diceretur aliquid, cum quaereretur quid tria sint quae tria
5781    V|               bonis prodesse ac placere quaerimus, obstinatos cogere non possimus,
5782   II|                 ita exorsus est:~ ~Quod quaeris cur in opusculis nostris
5783  III|              iam dialectica taceat. Non quaero quid loquantur philosophi,
5784   II|                  Domino necdum iubente, quaesierit, non absolutionem consequi
5785   II|         substantia tua, quam tuo labore quaesita in incertos usus relinquere.~ ~
5786   IV|          laudandus, ergo hic miles~ ~De qualibus quidem argumentationibus
5787   II|                 est uxoris electio, sed qualiscumque obuenerit habenda. Si iracunda,
5788    V|                 Aristoteles in secundo 'qualitatis' genere, ubi scilicet de
5789   II|              ipsi sufficiant praesidio. Qualium perfectam anachoretarum
5790    V|              concedi conuenit.~ ~[5.32] Quamcumque itaque bonam habet uoluntatem,
5791    I|           Boethius, Super Porphyrium:~ ~Quandocumque, inquit, deum subponimus
5792   II|               philosophus' dicebatur ex quantacumque scientia, si deesset uitae
5793   IV|                proprium habeat, hoc est quantamcumque moram existentiae suae,
5794   II|          coniugalem transmigrare iuuet, quantaque reuerentia, quam integro
5795   IV|                 natura, quarum conuentu quantitas alicuius totius componatur,
5796  III|    comprehenderent, aut substantiis aut quantitatibus aut caeterorum praedicamentorum
5797  III|          nitantur, qui nec se ipsos nec quantulaecumque naturam creaturae discutere
5798   II|                recedentes instituerint, quantumque alios ad hoc ipsum tam factis
5799   IV|            potius tres personas dicimus quarn tres deos aut tres essentias,
5800    I|                atque attenderat, cum in quarta Ecloga futurum in proximo
5801    I|                 medio ignis, et species quarti similis filio Dei.~ ~[1.
5802  III|              Trinitate libro, capitulis quarto et quinto, his quidem uerbis
5803   IV|                ex se ipso -- facile est quassari ex similitudine superius
5804  III|            factis etiam suis frequenter quassat, cum uidelicet aliqua noua
5805     | quatenus
5806    V|            nullatenus habere incorporea qucat substantia. -- Quibus quidem
5807  III|               nostra mutatur in melius. Qued ergo temporaliter dici incipit
5808   II|              posset, non oportere, ait, quemquam a sermone principis tristem
5809  III|                 et caetera quae euenire queunt~ ~hoc est quae possunt accidere,
5810    I|                ergo in latebris Dominum quiescere gaudet ut, quo magis se
5811    I|            apostolorum, quae legitur in quinta quadragesimae dominica,
5812  III|              libro, capitulis quarto et quinto, his quidem uerbis de Deo
5813  III|                uirtus pariat. Scientiam quippesuperbia, superbiam caecitas comitatur,
5814   II|               exercitus. Si circensibus quispiam delectatur, si athletarum
5815   IV|            fidem nostram, non docendam. Quod- quidem ideo maxime faciendum
5816   II|                 si superba, si foetida, quodcumque uitii est, post nuptias
5817   II|        catechumeni fuerint, coronantur. Quodsi suo abluuntur sanguine,
5818    V|         Quaerendum itaque primo uidetur quolnodo uere dicatur omnipotens,
5819    I|              medendi causa uiseret. Sed quorsum isthaec? Quia non potest
5820   II|                 esse necesse est nec ea quorumlibet malitia contaminari potest.~ ~[
5821   II|           quibus nominibus delitescunt. Quoscumque illa dilexerit, gratis sunt
5822   IV|               innumeras alias in quarum quotidianis relationibus frequenter
5823   II|              per quam euaderet. Unde et Rabanus, De pressuris ecclesiasticis,
5824   II|          Deuteronomio mulieris captiuae radendum caput, supercilia, omnes
5825    V|             operum secundum intentionis radicem accipienda sit, profecto
5826    I|                et in electis meis mitte radices.~ ~[1.45] In eodem quoque
5827    I|                uel plantae, quas terrae radicitus affixas eadem anima uiuificari
5828  III|                 uirgultorum et uirtutes radicum. Et quaecumque sunt abscondita
5829  III|              ipsius naribus cui suberat radix Salomonis.~ ~[3.42] Cum
5830   II|             libidinum, uel praecido uel rado, et mixtus purissimo corpori
5831    I|               duo quippe sunt caritatis rami, unus in Deum, alius in
5832    I|              Filius in forma Patris non rapinam arbitratus esse aequalis
5833   II|         praemiis quae de ecclesiasticis rapiunt beneficiis, de oblationibus
5834   II|                furore atque implacabili raptemur amentia? Sit ergo meis precibus
5835   II|          propheticus incultus horreret, raptum in spiritu fuisse ante tribunal
5836   II|               pudicitiae deuitarent, in rapturum atque necaturum se fluuium
5837   II|                 suauis uxor, quae tamen rara aut uix est, cum parturiente
5838    V|            minus sunt necessaria aliis, raritate tamen sui eis omnino praeferuntur,
5839    V|          pretiosius esse deneget quanto rarius, et eo magis gloriosum quo
5840  III|        philosophi, qui notitiam Dei non ratiocinando sed magis bene uiuendo acquirendam
5841  III|                ex elementis constantium ratiocinari praesumunt, non tam pro
5842   II|           perpessio, hoc est prouida et rationabilis, non subest tolerantiae
5843    I|             praestantior existit, tanto rationabilius in ipso cuncta agit atque
5844  III|                  essent tres indiuiduae rationales substantiae.~ ~[3.180] Personas
5845   IV|           animali superuenienti animali rationalitate et mortalitate, sicut statua
5846  III|              habere Deum profiteri quem ratiuncula humana possit comprehendere
5847   II|               absolutionem consequi sed reatum. Haec Platonicae semina
5848    I|           diebus aeternitatis.~ ~Dicant rebelles et increduli Iudaei de quo
5849   II|                 hominem, simis naribus, recalua fronte, pilosis humeris
5850    V|                 postmodum de personarum recapitulandum est Trinitate. In superioribus
5851   II|                 numquam ab eius lectulo recedendum. Aut si bona fuerit et suauis
5852   II|          Christiana eos nihil aut parum recedere. Qui nobis tam rationibus
5853    V|           multiplicitate ac diuersitate recedit. Facta autem sunt primitus
5854   II|           perfectionem erudiantur, et a recenti consuetudine uoluptatum
5855   IV|           Secundum uero illud quod quis receperit Deum esse multa, quantum
5856  III|             substantias eum philosophos recepisse, ea profecto ratione qua
5857  III|               donum maximum, quod a Deo recepit, sibi adscribit et non recognoscendo
5858   IV|         anathematis reus esset qui, uno recepto, caetera symbola decantaret
5859   IV|             omni hominum ratione et usu recesserit, ut propria diceret quae
5860  III|               efficiar, et ipsa longius recessit a me multo magis quam erat,
5861  III|                 nullam per aduentum uel recessum huiusmodi formae incurrit. --
5862   II|              enim ita debemus bona eius recipere, ut mala quoque suscipere
5863  III|               est, non hoc magis in Deo recipiamus, ut is uidelicet qui Pater
5864   II|                tu pro hoc mercedem tuam recipias quam alteri hanc transmittas'?
5865  III|                    3.43] Ad haec quippe recipienda et credenda, nec sensuum
5866  III|               aut formarum diuersitatem recipiens. Quippe quod partibus constat,
5867  III|           reputandum quod de manifestis recipimus, humana compulsi ratione.
5868    V|              Necessaria quippe est haec reciprocationis consecutio, quod si iste
5869   II|              quam per dominium praeesse recognoscant et se potius ministros quam
5870   II|           instituit, ut nullus proprios recognoscat liberos? Numquid hoc, fratres,
5871  III|          recepit, sibi adscribit et non recognoscendo dantem amittit datum; et
5872    V|             hanc a creatura sua creator recognosci? an se potius ipse Deus
5873  III|            importune contendere apud se recognoscit, proprio eum iudicio ipsa
5874    I|                fidem sanctae Trinitatis recognouerunt, in uno corpore ecclesiae
5875   II|               ut, cum quadam nocte sero recordaretur in cena quod nihil boni
5876    I|              bonus deducet me in terram rectam etc.~ ~[1.33] De quo etiam
5877   II|               philosophis gentium longe recteque praelatum acutius atque
5878    V|            honorem attendit, quia nulla rectior uel aeque recta potest esse
5879    V|           Alioquin in his quae facimus, rectiorem haberemus causam quam ipse,
5880    I|                in praedicatione sua eam rectissime decreuisset assumere. Duo
5881  III|                horum pueriles opiniones rectissimis rationibus, cum uoles, refellemus.
5882   II|                 praedicandum, quod, cum rectitudinem ciuilis honestatis Plato
5883  III|                de Deo loqui praesumeret recurrente.~ ~[3.119] Quod autem illi
5884   II|                 oblatam aquam suscipere recusauit et communi periculo maluit
5885   IV|            diuina substantia dicere non recusent, sicut et in caeteris quibuscumque
5886   IV|                 tamen hoc omnino dicere recuset propter scandalum sermonis
5887   II|                  ut, omnibus in commune redactis, nihil ciuitas nisi fraternitas
5888  III|                nisi rationem prius esse reddendam, morem illis geram, et quod
5889   II|             dabant in Christi obsequium redderentur.~ ~[2.119] Nouerat itaque
5890   IV|          trinitas' etymologiam Isidorus reddiderit, uim ipsam nominis generaliter
5891   II|               loquimur pro quo rationem reddituri sumus in die igdicii. Quod
5892    I|            annuntiauerit, inexcusabiles redduntur tam Iudaei quam gentes si,
5893   IV|              singulos annos pro eis, ut redeant, immolat publicas orationum
5894   II|        proprietatem et omnia in commune redegit quam illud Socratis decretum
5895   II|               conuenienter ad mysterium redemptionis mundi animaduertat deflectendum
5896   II|              parentem diligebas, sed ut redemptorem tui et liberatorem sperabas.
5897   II|             gentilium qui ante aduentum redemptoris nullo legis scripto instructi,~ ~
5898    I|               ordo. Iam redit et uirgo, redeunt Saturnia regna. Iam noua
5899    V|              quam fecerit humanum genus redimere. Unde est illud beati Augustini
5900   IV|           asserat et per passionem eius redimi, qui numquam aut passionem
5901   IV|                abusio nominanda est. Si redire ad patriam uolumus, ubi
5902    I|            saeclorum nascitur ordo. Iam redit et uirgo, redeunt Saturnia
5903   IV|                 ad diuinam generationem reducamus, facile est ibi cuncta assignare
5904   II|           uidelicet ad communitatem non reduceret. Uxores itaque uult communes
5905    V|               certum numerum aliquem ea reduci queat, quam iuxta praedictam
5906   II|                 et ubique fere mysticis redundans inuolucris? Quae sunt urbanitates
5907   II|              sacrae Paginae testimoniis refellantur, atque ita, iuxta Apostolum:~ ~
5908  III|      rectissimis rationibus, cum uoles, refellemus. Inpraesentiarum hoc interdicere
5909   IV|          concesserit, arguendus sit aut refellendus, ut illud Veritatis iudicium
5910   IV|                 Illud uero multis modis refellitur quod, cum unaquaeque trium
5911   II|               Contra Iouinianum:~ ~Quid referam, inquit, Sibyllam Erythream
5912    I|             origine caret'. Quod si hoc referant ad Messiam, illum scilicet
5913   II|             superatis gentibus trophaea referebant, et omnis dignitas gradus
5914   II|            habitatione, quod ad actiuam referendum est uitam quae in necessitatibus
5915   II|             quaeritur de summo bono quo referentes omnia quae agimus, quod
5916   II|                 reliquorum frugalitatem referrem in confusionem nostram nisi
5917   II|               uiriliter eam sustinuisse referuntur, et hic siti periclitans
5918   II|               solum superstitem, haustu refocillatum conseruare. Quod et dilectus
5919   II|       consideremus, nihil ea aliud quam reformationem legis naturalis inueniemus,
5920    V|                  Quae spes aut malitiam refrenaret potentum aut ad bona eos
5921   IV|        excrescere constat pericula, et, refrigescente caritate, mala omnia amplius
5922  III|             mutatio et efficimur ad eum refugiendo meliores, in illo autem
5923  III|                ad quam dicitur: Domine, refugium factus es nobis. In nobis
5924    I|           aedificari sibi templum quasi regale palatium uoluit, ubi etiam
5925    V|                concorditer atque melius regantur, quanto concordius in ipsa
5926   II|               amandi. Si totam ei domum regendam commiseris, seruiendum est.
5927    I|              res quaslibet creandas uel regendas atque disponendas se applicat,
5928    V|                in eis disponendis atque regendis. Nulla quippe tanta fieri
5929  III|            incipit cum per eius gratiam regeneramur. Substantia itaque nostra
5930   IV|           passus, et solus Spiritus nos regenerare dicitur in baptismate, solus
5931   IV|          nostris proueniens: qualis est regeneratio in baptismo ad dimittenda
5932   II|        interimere, cum, lauacro sanctae regenerationis abluti, uniuersorum remissionem
5933    I|             Dindimi, sintque hi quatuor reges quasi quatuor rotae nobilis
5934    I|                et, cum Dauid et Salomon regibus Israel, tertium adhibeamus
5935  III|              Salomonis, et ab uniuersis regionibus terrae.~ ~De cuius etiam
5936    I|             inspirat. Unde Gregorius in Registro, ad Ianuarium episcopum
5937    I|                 uirgo, redeunt Saturnia regna. Iam noua progenies caelo
5938   IV|          intuetur, induitur ac paulatim regrediente respectu in fabricam corporum
5939    I|            suscepto. Et tunc ab inferis regressus ad lucem ueniet primus resurrectionis
5940    I|             magis sensibus quam ratione reguntur, carnalibus scilicet dediti
5941   IV|               quae quidem proprietas in relatione consistit, materiae scilicet
5942   IV|             alias in quarum quotidianis relationibus frequenter D obstupescimus,
5943   IV|                 quod maxime uis quaedam relationis facit quae in illis nominibus
5944   IV|                  Ipsae quippe dictiones relatiuae, cum ad identitatem eiusdem
5945   IV|               sibi nornina proprietatum relatiuarum coniungi minime per praedicationem
5946   IV|       definitione. Unde supra meminimus relatiuas dictiones non proprie supponi,
5947  III|        constructione non habeat ad luod relatiuedicatur. Alioquin cum personas pluraliter
5948  III|               non erit substantia, quia relatiuum erit. Sicut enim ab eo quod
5949   II|         doctrinis atque sententiis suos relerserunt libros, ut nescias quid
5950  III|                  ita etiam fere omnibus religiosis contemptibilem reddidit
5951   II|         episcopum canere quae nec laico religioso conueniat, ipse considera.~ ~[
5952    I|              hominum uita quantumcumque religiosorum, innocentiae atque abstinentiae
5953    I|             ipsum diuinitus disponendum relinquatur, recte anima mundi dicta
5954   IV|             passus est pro nobis, uobis relinquens exemplum ut sequamini uestigia
5955   II|          exemplum sui cunctis urginibus relinquentes, honestis mentibus maius
5956   II|                moritur cum anima corpus relinquit, solutum lege naturae. Mori
5957   II|              musis curandum sanandumque relinquite. His ille chorus increpitus
5958  III|             similia, clarum e contrario relinquitur quae sint similitudine diuersa,
5959   II|         Erythream atque Cumanam et octo reliquas -- nam Varro decem fuisse
5960   II|             cupiditatum dulces insidias reliquasque omnes exuitur passiones.
5961   IV|                 superaedificatis firmum reliquerit.~ ~[4.76] Sed et si ueritatem
5962   II|           inuitati, multi philosophorum reliquerunt frequentias urbium et hortulos
5963    I|                 consciis, contenti sint reliqui ad uenerationem, figuris
5964    I|           uocauit:~ ~Hoc dixit et demum reliquias prioris concretionis, ex
5965   II|            quippe multosque alios omnia reliquisse, sicut et apostolos, Hieronymus
5966  III|              totum, ex manu scilicet et reliquo corpore compositum, sit
5967   II|                Socratis, Antisthenis et reliquorum frugalitatem referrem in
5968  III|               Socrates, et ipsum quoque reliquum corpus, a manu deinceps,
5969    I|                  Quod autem subditur ex reliquus concretionis mundanae arumae
5970    I|            Plato, cum nulla extra ipsum remaneant ad quae ista opportunitatem
5971  III|              horum auferri poterit, non remanebit utrumque. Quod si ad uocabula
5972   II|           inferre, cum non sit ei causa remanendi, quia profectum ulterius
5973   IV|             uero in se per benignitatem remaneret, si sibi benignus esse posset,
5974   IV|              substantia confert ei quod remanet uel quod remotum est, quod
5975  III|                  Soli in suis gymnasiis remanserunt. Vide quam fides argumentis
5976   IV|      exorientibus morbis noua quaerenda remedia. Potuit autem fieri ut in
5977   II|             dolores eius non modo ullis remediis fouerent, uerum dulcibus
5978   II|             patris poenam adolescentulo remitteret, aliquandiu repugnauit.
5979  III|              consistere, uerum etiam in remotione praedicationis ipsarum ab
5980  III|               tam formarum quam partium remotionem facere, aut si quis aliquas
5981  III|         relationum significationem quam remotiue tenent, sicut et 'non homo'
5982  III|                 136] Illud autem primum remoueamus obstaculum, quod de differentia
5983  III|            abrogatiuis magis relationes remoueantur quam conferantur, nec naturaliter
5984  III|            scilicet communitates potius remouendo aliquid quam ponendo assignat.
5985   II|               et perseuerantem Diogenem remouere non posset, nouissime claua
5986   IV|            omnem causam a uoluntate Dei remouit, ut nihil uidelicet causa
5987   II|       sabbatizant, magnis postmodum eos remunerant praemiis quae de ecclesiasticis
5988    V|               certum est ex gratia eius remunerari, si fierent -- quae minime
5989   II|               cum id ipsum Deus, omnium remunerator, se apertissime uelle insinuet,
5990  III|                animae credent, nec Deum remuneratorem bonorum exspectabunt, toti
5991    V|             consulit quod esset benigne remuneraturus. Quodammodo enim gratum
5992   II|           debemur cui nascimur, sed cui renascimur. Esus carnium et potus uini
5993   II|                  in Christo per gratiam renati. Unde et Veritas de societate
5994   II|             quibus dicitur:~ ~Nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu,
5995    I|               manentis in se sapientiae renouantur ut sapientes sint, est ibi.
5996    V|                  qui probator cordis et renum; magis in omnibus intentionem
5997   II|          inspirata diceret:~ ~Nisi quis renuntiauerit omnibus quae possidet, non
5998   IV|                Non alienum a quaestione reor utrum haec nomina personalium
5999   IV|                uehementer arguunt atque reos anathematis teneri asserunt
6000   II|              fronte, pilosis humeris et repandis cruribus disceptassent,
6001   IV|             creando mundum, siue eumdem reparando post lapsum. Et in hoc Pater
6002    I|              suauitate sui componere ac reparare ualet ut maligni quoque
6003   II|                properantem, prohibet ac repellit. 'Nisi enim cum Deus, inquit,
6004  III|                 dura ceruice contemnit, repentinus superueniet interitus.~ ~[
6005    I|               plena mysteriis postmodum reperta, magnam in se doctrinae
6006  III|               mulieris simpliciter, ita repetitum: 'mulier damnauit' et 'mulier
6007   II|             hominum nouit, nec hoc nunc repeto quod superius dictum est,
6008    I|                 superiores mundi partes repleri perhibent. Nihil quippe
6009    I|             concinit:~ ~Spiritus Domini repleuit orbem terrarum... etc.~ ~
6010  III|                 quorum interest homines repraesentabant.~ ~[3.181] Tribus itaque
6011  III|            aliqua nobis facta uel dicta repraesentant. Quas et ipse Boethius ibidem
6012  III|                ex alicuius docti uitiis reprehendat.~ ~[3.9] At sicut erroneam
6013   IV|         temporis haereses aut schismata reprehendendas aut corrigendas esse censemus,
6014   II|               id Catholicos tractatores reprehendendos autumant, quod suis scriptis
6015  III|                 id, inquam, culpare aut reprehendere fidem nostram praesumant,
6016   IV|             aperte ac merito Hieronymus reprehendit, scribens Ad eumdem Damasum
6017    V|               laudabilia sunt, in aliis reprehensibilia sunt, cum eadem saepe aliarum
6018  III|      Epicureorum rectis rationibus esse repressas; sicut est illa de qua contra
6019  III|                et prudentiam prudentium reprobabo.~ ~Item:~ ~Nonne stultum
6020  III|        excaecationem et sensus et uitae reprobae ignominiam Apostolus conspiciens
6021  III|                 potest, cur de Deo ista reprobant quae tot testimoniis tantorum
6022  III|               se non ideo fidem nostram reprobare quia probari uel disseri
6023   II|             gentilis atque arioli sacra reprobauit auctoritas, qua postmodum
6024    I|                quae antea diabolicum in reprobo rege mitigauit tormentum.
6025  III|               iumentis et uolucribus et reptilibus et piscibus. Et ueniebant
6026   II|            cognouerat. Antistius uxorem repudiauit quod illam in publico cum
6027   II|              rogatus ab Hirtio ut, post repudium Terentiae, sororem eius
6028    I|                prauitatis eorum duritia repugnante.~ ~[1.110] Hanc autem, animae
6029   IV|                  locus a contrario et a repugnantibus uidetur esse similis~ ~hoc
6030    V|              cum nullo modo ad hoc ipsa repugnaret. Quod quidem uerum est.
6031   II|    adolescentulo remitteret, aliquandiu repugnauit. Tandem populi precibus
6032   II|          cunctisque tentationum motibus repulsis, quasi sui ipsorum uictores,
6033   II|          nexibus per harundines baiulas repunt, uiteam porticum frondea