Liber,  Cap.

 501    1,     5|            Adaldagi facile superatus, in gratiam nostrae ecclesiae,
 502    1,     5|        Hammaburgensem ecclesiam, quae in tanto gentilium periculo
 503    1,     5|             ecclesiis. Adhuc posteris in memoria est, quendam Erp,
 504    1,     5|           quia fideliter ei astiterit in praefata contentione, Ferdensi
 505    1,     5|           simul et alios fratrum, qui in praedicatione Danorum et
 506    1,     6|            patris Adaldagi totum fuit in conversione gentium, in
 507    1,     6|               in conversione gentium, in exaltacione ecclesiarum,
 508    1,     6|              exaltacione ecclesiarum, in salute animarum, pro cuius
 509    1,     6|              et hominibus, ut omnibus in veneratione haberetur, etiam
 510    1,     7|           sedem apostolicam vocaretur in Italiam, consilium fertur
 511    1,     7|       faciendam iusticiam relinqueret in his partibus, quae barbaris
 512    1,     7|         Hermanno primum tutelae vicem in Saxonia commisit. De quo
 513    1,     8|        paribus exhibuit, facile notus in palatio, ad familiaritatem
 514    1,     8|               industria, suscepit eum in numero ministrorum, deinde
 515    1,     8|       commisit ei vices praefectorum. In quibus officiis strennue
 516    1,     8|              manentes suos pro furto [in iudicium] delatos, data
 517    1,     8|               facinoris et tunc carus in populo et clarissimus deinceps
 518    1,     8|       clarissimus deinceps factus est in palatio. Postquam vero ducatum
 519    1,     8|             gubernavit provinciam, et in defensione ecclesiarum sanctarum
 520    1,     8|             studiosus permansit usque in finem. Nam et Bremensi ecclesiae
 521    1,     8|           devotus, multa bona faciens in fratres et in omnes Saxoniae
 522    1,     8|            bona faciens in fratres et in omnes Saxoniae congregationes.~ ~
 523    1,     9|      archiepiscopus noster vices suas in hac regione commendantes,
 524    1,     9|             hac regione commendantes, in Italiam discesserunt. Ubi
 525    1,     9|            iudicium subterfugerat, et in locum eius protum Leonem
 526    1,     9|      imperator cum filio quinquennium in Italia commoratus, filios
 527    1,     9|           summa consiliorum pendebat, in regno Italiae conversatus
 528    1,     9|             sanctorum, quibus nunc et in aevum hoc triumphat nostrum
 529    1,     9|       dicentes: 'Benedictus qui venit in nomine Domini'.~ ~
 530    1,    10|         Capitulum 10.~ ~Reversus ergo in patriam archiepiscopus,
 531    1,    10|              narraverunt nobis, duxit in comitatu suo Benedictum,
 532    1,    10|           Ottone depositum, quem ille in Hammaburg custodiae mandari
 533    1,    10|            imperator. Igitur apud nos in sancta conversatione vivens,
 534    1,    10|               deberet, apud Hammaburg in pace quievit. Transitus
 535    1,    11|               Septimam congregationem in Frisia Ripesholt fecit sanctorum
 536    1,    12|   suscipiebantur, cotidie pascerentur in hospitali pauperes 24. In
 537    1,    12|             in hospitali pauperes 24. In quo ministerio fidelissimus
 538    1,    13|             archiepiscopum. Is primus in Magedburg ordinatus, 12
 539    1,    15|               Pene fluvio, qui currit in mare Barbarum, ab aquilone
 540    1,    15|               et eorum ecclesia mater in Melindorp, secundi Holcetae
 541    1,    15|          peccatorum vindictae patens, in solitudinem redacta est.
 542    1,    15|      viduitatis suae dampna consolans in provectu filiorum, quos
 543    1,    16|            per silvam Delvunder usque in fluvium Delvundam ; sicque
 544    1,    16|           Delvundam ; sicque pervenit in Horchenbici et Bilenispring ;
 545    1,    16|             Birznig progreditur. Tunc in Horbinstenon vadit usque
 546    1,    16|              Horbinstenon vadit usque in Travena silvam, sursumque
 547    1,    16|           silvam, sursumque per ipsam in Bulilunkin ; mox in Agrimeshov,
 548    1,    16|             ipsam in Bulilunkin ; mox in Agrimeshov, et recto ad
 549    1,    16|           interfecitque eum: et lapis in eodem loco positus est in
 550    1,    16|             in eodem loco positus est in memoriam . Ab eadem igitur
 551    1,    16|            sursum procurrens terminus in stagnum Colse vadit; sicque
 552    1,    16|               venit Zuentifeld, usque in ipsum flumen Zuentinam,
 553    1,    16|             quem limes Saxoniae usque in pelagus Scythicum et mare
 554    1,    17|           cuius freti natura breviter in Gestis Karoli meminit Einhardus,
 555    1,    17|            milia passuum excedat, cum in multis locis contractior
 556    1,    17|         septentrionale litus et omnes in eo insulas tenent. At litus
 557    1,    19|         habitu nec lingua discrepant, in partem adieceris Sclavaniae.
 558    1,    19|          latitudo est a meridie usque in boream, hoc est ab Albia
 559    1,    19|               parrochia et porrigitur in orientem, infinitis aucta
 560    1,    19|        infinitis aucta spatiis, usque in Beguariam, Ungriam et Graeciam.
 561    1,    20|           amnis Sclavaniae regionis . In cuius ostio, qua Scyticas
 562    1,    20|         barbaris et Graecis, qui sunt in circuitu. De cuius praeconio
 563    1,    20|           Dyminem urbem quae sita est in hostio Peanis fluvii, ubi
 564    1,    20|             est, Oddara flumen oritur in profundissimo saltu Schol.
 565    1,    20|                id est Oddara, vergens in boream, transit per medios
 566    1,    20|             Alter vero, id est Albia, in occasum ruens, primo impetu
 567    1,    22|              Dominum, et sepultus est in civitate sua Magadburc.
 568    1,    22|      Francorum regibus, subactis, cum in Calabriam bellum transferret,
 569    1,    22|           Otto, cum adhuc puer esset, in regnum substitutus, annos
 570    1,    22|              archiepiscopi disposita. In quibus etiam hoc est notandum,
 571    1,    22|               tercius Otto consistens in Wildashusin praecepta fecit.
 572    1,    22|      Adelberto, Gisilharius successit in cathedram, et ipse vir sanctus,
 573    1,    23|             insignis, christianitatem in regno suo iam dudum benigne
 574    1,    23|             constanter retinuit usque in finem. Unde et regnum suum
 575    1,    23|       iusticia confirmans, ultra mare in Nortmannos et Anglos suam
 576    1,    23|            Emund, filius Herici, tunc in Suedia regnavit. Is Haroldo
 577    1,    23|          venientibus placabilis fuit. In Norveia Haccon princeps
 578    1,    23|         Haccon triginta quinque annis in regno exactis, obiit, Hartildum
 579    1,    23|           Anglia, ut supra diximus et in Gestis Anglorum scribitur,
 580    1,    23|           annos fere centum permansit in ditione Danorum. Tunc vero
 581    1,    23|             filium cum exercitu misit in Angliam. Qui, subacta insula,
 582    1,    24|              archiepiscopus ordinavit in Daniam plures episcopos,
 583    1,    24|               ea faciente causa, quod in rudi christianitate nulli
 584    1,    24|               christianitatis quisque in ulteriora progressus, verbum
 585    1,    24|             videntur. Igitur episcopi in Daniam ordinati sunt hii:
 586    1,    24|           seniorem ferunt ab Adaldago in Sueoniam ordinatum strennue
 587    1,    24|           Sueoniam ordinatum strennue in gentibus legationem suam
 588    1,    24|            vir sanctissimus et doctus in his, quae ad Deum sunt,
 589    1,    24|      transmarina praedicasse [hoc est in Sueonia vel Norvegia].~ ~
 590    1,    25|                       Capitulum 24.~ ~In Aldinburg ordinavit archiepiscopus
 591    1,    25|       christiani. Ita etiam Hammaburg in pace fuit. Ecclesiae in
 592    1,    25|               in pace fuit. Ecclesiae in Sclavania ubique erectae
 593    1,    25|              cum recitaret Sclavaniam in duodeviginti pagos dispertitam
 594    1,    26|       barbaros fractae, christianitas in Dania turbata est, pulcrisque
 595    1,    26|        Haroldi, regis Danorum, multas in patrem molitus insidias,
 596    1,    26|           initio regni sui totam spem in Deo posuerat, tunc vero
 597    1,    26|            scelus, quam sua pericula. In quo miserabili et plus quam
 598    1,    27|              eodem vulnere deficiens, in confessione Christi migravit.
 599    1,    27|         Christi migravit. Corpus eius in patriam reportatum ab exercitu,
 600    1,    27|        Roscald civitatem sepultum est in ecclesia, quam ipse primus
 601    1,    27|           quam ipse primus construxit in honore sanctae Trinitatis.
 602    1,    27|             pronepotem suum, qui nunc in Dania regnat, Suen interrogare
 603    1,    27|             quinquaginta. Obitus eius in festivitate omnium sanctorum.
 604    1,    27|            nos perpetua manebit. Haec in diebus Adaldagi pontificis
 605    1,    27|              voti compos effectus, et in omni opere suo domi forisque
 606    1,    27|            domi forisque prosperatus, in senecta uberi migravit ad
 607    1,    27|             contigit. Et sepultus est in ecclesia Bremensi, a capite
 608    1,    28|          huius electioni Libentionis, in quo nichil reprehensibile
 609    1,    28|         humilitatis vel caritatis, ut in claustro sicut unus fratrum
 610    1,    28|        Libentio.] Dum adhuc pax esset in Sclavania, Transalbianos
 611    1,    28|             christianorum exercuisset in Dania, fertur archiepiscopus
 612    1,    28|       redderet. Quibus ille reiectis, in sua crudelitate ac perfidia
 613    1,    28|               Secuta est ultio divina in regem Deo rebellem. Nam
 614    1,    28|         contra Sclavos, bis captus et in Sclavaniam ductus, tociens
 615    1,    28|            voluit ad Deum, quem primo in morte patris offendit et
 616    1,    28|             patris offendit et deinde in nece fidelium irritavit,
 617    1,    28|               Dominus et tradidit eum in manus inimicorum suorum,
 618    1,    29|     derelictus a Deo, frustra sperans in ydolis suis. Multa utrimque
 619    1,    29|          nobis iunior Suein recitavit in avo suo contigisse, iusto
 620    1,    30|          infelix erat illud praelium, in quo viriliter utrisque certantibus,
 621    1,    30|        sublatus evaderet, pyratae mox in furorem versi, omnes quos
 622    1,    30|             furorem versi, omnes quos in vinculis tenuerunt meliores
 623    1,    31|            itineris sui, perduxit eos in difficiliora loca paludis,
 624    1,    31|            difficiliora loca paludis, in qua diu fatigati, leviter
 625    1,    32|            hostilis eruptio facta est in hanc regionem. In metu erant
 626    1,    32|           facta est in hanc regionem. In metu erant omnes Saxoniae
 627    1,    32|      praeposituram. Tantus erat timor in omnibus finibus huius parrochiae.
 628    1,    32|         dampnavit. Quorum unus fertur in Norvegia defunctus, per
 629    1,    32|              absolvit, et mox cadaver in cinerem solutum est.~ ~
 630    1,    33|         vindictam ergo scelerum, quae in ecclesias Dei et christianos
 631    1,    33|              et a toto orbe reiectus, in Angliam transfretavit, frustra
 632    1,    34|           indutus ceratam, cum staret in medio populi circo, in nomine
 633    1,    34|         staret in medio populi circo, in nomine Domini praecepit
 634    1,    34|               vero, oculis ac manibus in coelum tensis, liquentes
 635    1,    34|             veste prorsus combusta et in favillam redacta, hylari
 636    1,    35|           dicitur. Claruit etiam tunc in Dania felicis memoriae Odinkar
 637    1,    35|               quo supra diximus, quod in Fune, Seland, Scone ac in
 638    1,    35|             in Fune, Seland, Scone ac in Suedia praedicans, multos
 639    1,    35|          archiepiscopo nunc ordinatus in gentes, apud Ripam sedem
 640    1,    35|              erat, et christianitatem in Dania fortissime defendit.
 641    1,    35|        comperimus illo tempore claros in ea regione, aliis qui adhuc
 642    1,    35|       Adaldagi non ociosis. Qui etiam in Norvegiam et Suediam progressi,
 643    1,    35|            expulsus a Norwegia, venit in Angliam ibique suscepit
 644    1,    35|     christianitatem, quam ipse primus in patriam revexit duxitque
 645    1,    36|              Christus annuncietur, et in hoc', inquit, 'gaudeo et
 646    1,    37|           Hericus igitur Suedorum rex in Dania conversus ad christianitatem,
 647    1,    37|               occasione praedicatores in Suediam transeuntes a Dania,
 648    1,    37|           Dania, fiducialiter agebant in nomine Domini. Audivi ego
 649    1,    38|               Gerzlef de Ruzzia duxit in coniugium.] Olaph sane,
 650    1,    38|            ipse est Deus, et reversus in semetipsum, peccata sua
 651    1,    38|             eum et dedit illi gratiam in conspectu inimicorum suorum,
 652    1,    38|                et restituit eum Olaph in regnum suum, eo quod matrem
 653    1,    38|       firmissimum, ut christianitatem in regno suo plantatam retinerent
 654    1,    38|               plantatam retinerent et in exteras effunderent nationes.~ ~
 655    1,    39|        Baltici maris apud Halsinburg, in quo loco Seland a Sconia
 656    1,    39|             qui forte solus remansit, in mare se praecipitans, dignum
 657    1,    39|                servatorem sortium, et in avium prognosticis omnem
 658    1,    40|         ydololatriae, christianitatem in Nortmannia per edictum suscipere
 659    1,    40|            Anglia venientem episcopum in Sconia posuit doctorem,
 660    1,    40|               doctorem, qui aliquando in Suedia, saepe dicitur euangelizasse
 661    1,    40|           saepe dicitur euangelizasse in Norvegia.~ ~
 662    1,    41|               Post mortem eius regnum in contentione remansit. Tunc
 663    1,    42|             multi ex clero et civibus in captivitatem abducti sunt,
 664    1,    42|           omnes barbarorum gestas res in memoria tenuit acsi scriptae
 665    1,    42|     consummatus est, ut, cute capitis in modum crucis incisa, ferro
 666    1,    42|               et angelis et hominibus in stadio medii cursus exhalaverunt
 667    1,    42|             victorem spiritum'. Multa in hunc modum per diversas
 668    1,    42|         inquit, 'fili, tantos habemus in Dania vel Sclavania martyres,
 669    1,    45|       archiepiscopus de legatione sua in gentes sollicitus, plures
 670    1,    45|              usque ad nostram aetatem in duos episcopatus bipartitam
 671    1,    45|              apud Arhusan deficiente. In Sclavania vero ordinavit
 672    1,    45|             prior a Sclavania pulsus, in Suediam vel Nordveiam missus
 673    1,    45|         archiepiscopo, et ipse multos in Domino lucratus, cum gaudio
 674    1,    45|          Domini 1013. et sepultus est in medio chori ante gradus
 675    1,    47|              adhuc supersticio viguit in hac regione, praecepit funditus
 676    1,    47|               quo dux constitutus est in hac regione, nunquam discordia
 677    1,    47|               vires accepit et crevit in immensum. Bernardus enim
 678    1,    47|           Saxoniam; novissime surgens in Christum, ecclesias huius
 679    1,    47|              hylaris et benignus esse in omnibus. Igitur habito nostri
 680    1,    48|              ut duodecim fierent, qui in Hammaburg canonica degerent
 681    1,    48|              ydolatriae. Ordinavitque in Sclavoniam, mortuo Reginberto,
 682    1,    48|      Hammaburgensis ecclesiae electus in populo Sclavorum multum
 683    1,    48|          praedicando fructum attulit. In Dania vero supervixerunt
 684    1,    48|              duos episcopos solummodo in Iudlant fuisse comperimus,
 685    1,    48|           viros doctissimos ordinavit in Norvegiam vel Suediam; alios
 686    1,    48|               vel Suediam; alios vero in Anglia ordinatos, pro amicitia
 687    1,    49|             sortitus est episcopatum, in quo et suam magnitudinem
 688    1,    49|       benignos obedientesque haberet. In qua re non multum peccavit,
 689    1,    49|               Quin immo largitio eius in novella gentium conversione
 690    1,    49|           sancti Ansgarii et cuiusdam in Ecclesiastica Hystoria Theotimi,
 691    1,    49|          mansuefecisse laudatur. Haec in apologum praesulis dicta
 692    1,    50|            classe magna transfretavit in Angliam, ducens secum filium
 693    1,    50|           Edilredum et insulam tenuit in sua ditione, verum brevi
 694    1,    51|          regis, cum exercitu reversus in patriam, denuo bellum molitur
 695    1,    51|         patriam, denuo bellum molitur in Anglos. Olaph a Nortmannis
 696    1,    51|            Olaph a Nortmannis electus in principem, separatus est
 697    1,    51|            filio Herici, qui regnavit in Suedia, eiusque fultus auxilio
 698    1,    51|              nautae referunt, a Dania in Angliam, flantibus euris,
 699    1,    52|       Adelradi Emund, vir bellicosus, in gratiam victoris veneno
 700    1,    52|              sublatus est, filii eius in Ruzziam exilio dampnati.~ ~
 701    1,    53|              obiit, relinquens filium in Nortmannia nomine Rodbertum,
 702    1,    54|              Chnut ab Anglia rediens, in ditione sua per multos annos
 703    1,    54|              ab Anglia multos adduxit in Daniam. De quibus Bernardum
 704    1,    54|               quibus Bernardum posuit in Sconiam, Gerbrandum in Seland,
 705    1,    54|         posuit in Sconiam, Gerbrandum in Seland, Reginbertum in Fune.
 706    1,    54|     Gerbrandum in Seland, Reginbertum in Fune. Zelatus est hoc noster
 707    1,    54|               ei de rebus bene gestis in Anglia, sed corripuit eum
 708    1,    55|               imperium. Cui successit in sceptrum fortissimus caesar
 709    1,    55|               quae trans Egdoram est, in foedus amicitiae; et ex
 710    1,    56|           pugnantibus pro libertatem. In qua re iustior mihi visa
 711    1,    56|         scandalis firmius coalesceret in regno suo christiana religio.
 712    1,    56|            rudem Nortmannorum populum in christianitate confortarent.~ ~
 713    1,    57|          religionis amore alter Olaph in Suedia dicitur floruisse.
 714    1,    57|             ut templum ydolorum, quod in medio Sueoniae situm est,
 715    1,    57|             vellet, suo iuri teneret, in qua ecclesiam et christianitatem
 716    1,    57|              rex placito gavisus, mox in occidentali Gothia, quae
 717    1,    57|               civitas Scarane maxima, in qua, petente christianissimo
 718    1,    57|              legationem suam perfecit in gentibus, duos nobiles populos
 719    1,    59|            saepe dimidium annum vixit in Hammaburg, gloriosissimum
 720    1,    59|       forisque clarus legationem suam in gentibus narratur implesse.
 721    1,    60|          Norvegiae. Et regnavit Chnut in Nortmannia simul et Dania
 722    1,    60|              prius contingere potuit, in Anglia. Olaph vero totam
 723    1,    60|            Olaph vero totam spem suam in Deo ponens, ad comprimendos
 724    1,    60|          christianissimus fortitudine in hostes et iusticia in suos
 725    1,    60|     fortitudine in hostes et iusticia in suos celebris, ad hoc se
 726    1,    60|          celebris, ad hoc se credidit in regnum a Deo restitutum,
 727    1,    60|             qui remanserant ex magis, in ultionem eorum, quos rex
 728    1,    60|              Schol.42 Alii dicunt eum in bello peremptum, quidam
 729    1,    60|          bello peremptum, quidam vero in medio populi circo ad ludibrium
 730    1,    60|              alii qui asserunt, illum in gratiam regis Chnut latenter
 731    1,    60|          consummatus est; corpus eius in civitate magna regni sui
 732    1,    60|           dignatur, quanti meriti sit in coelis, qui sic glorificatur
 733    1,    60|          coelis, qui sic glorificatur in terris. [Regnavit autem
 734    1,    61|             gentis nomine Thуr, stans in concilio paganorum coepit
 735    1,    61|            arrepta bipenni simulacrum in frusta concidit. Et ille
 736    1,    61|            dignam martyrii transmisit in coelum. Corpus eius barbari
 737    1,    61|              multa ludibria merserunt in paludem. Haec veraciter
 738    1,    62| sollicitudinem curavit habere, ut qui in hac parte sola negligentias
 739    1,    62|                Libentius itaque bonus in praepositura, multo melior
 740    1,    62|            praepositura, multo melior in cathedra, legationem suam
 741    1,    63|         Danorum, Gerbrando subrogavit in Seland Avoconem, in Aldinburg
 742    1,    63|        subrogavit in Seland Avoconem, in Aldinburg ordinavit Meinherum,
 743    1,    63|       Tandemque bono fine consummatus in basilica sancti Petri sepultus
 744    1,    63|            Schol.46 Othingar et Poppo in pace quiescunt. Aderant
 745    1,    63|                quanta fecerit Dominus in salute gentium, quae cotidie
 746    1,    64|          regis Heinrico filio accepit in matrimonium. Cum quibus
 747    1,    64|                saepissime autem sedit in Anglia.~ ~
 748    1,    65|            Saxonum prostrasse dicitur in patris vindictam. Hunc tandem,
 749    1,    65|                Bernardus dux capiens, in custodia tenuit, virumque
 750    1,    65|            regem, et cum eo profectus in Angliam, permansit ibi multo
 751    1,    66|            hominibus. Ipse, ut aiunt, in festivitate sancti Bartholomaei
 752    1,    67|               parvipendens omnia quae in episcopatu invenit, primo
 753    1,    67|            sustulit ac recondidit eos in maiori basilica sub ipso
 754    1,    67|           rapina non corripuit, etiam in bonis aliquibus Deo ultionum
 755    1,    67|         displicuit. Mortuus est autem in episcopatu Halverstedensi ,
 756    1,    67|            Halverstedensi , dum esset in praedio suo Hildinrode.
 757    1,    67|              revectum subterratum est in medio chori. Obiit vero
 758    1,    68|              septem episcopis, et hoc in urbe metropoli Hammaburg
 759    1,    68|          detur ultra solitam annonam, in dominicis vero diebus unicuique
 760    1,    68|        Saxoniae disposuit, quod etiam in diebus suis ferme peregit.
 761    1,    68|             Herimanno decessore orsum in giro construens, in aliquibus
 762    1,    68|             orsum in giro construens, in aliquibus eum locis usque
 763    1,    69|       ecclesiam, quae constructa erat in matris Dei honore, lapide
 764    1,    69|        provocatus, et ipse domum suis in eodem castro paravit. Ita
 765    1,    70|          diverso modo et tunc et nunc in gente Winulorum dux et episcopus
 766    1,    71|                Rodulfum ex capellanis in Sliaswig, Abhйlinum in Sclavaniam,
 767    1,    71|     capellanis in Sliaswig, Abhйlinum in Sclavaniam, Wal a Bremensi
 768    1,    71|            Bremensi choro consecravit in Ripam, ceteris qui supra
 769    1,    71|           fuerunt adhuc viventibus et in vinea Dei non ociosis.~ ~
 770    1,    72|                filius Wolf, militavit in Suedia 12 annis, qui retulit
 771    1,    72|         regnante christianitatem late in Sueonia diffusam esse. Alter
 772    1,    72|               frater, scilicet Chnud, in Anglia decessit, tenuitque
 773    1,    72|              Anglorum ac Nortmannorum in ditione sua per viginti
 774    1,    73|             ipse disposuit, succedunt in regnum filii eius, Haroldus
 775    1,    73|           regnum filii eius, Haroldus in Angliam, Suein in Nortmanniam,
 776    1,    73|            Haroldus in Angliam, Suein in Nortmanniam, Hardechnut
 777    1,    73|         Nortmanniam, Hardechnut autem in Daniam. Iste cum esset filius
 778    1,    73|             eam quam caesar Heinricus in coniugium postea recepit.
 779    1,    73|          partem hereditatis. Haroldus in Anglia triennium regnavit.
 780    1,    73|               frater a Dania veniens, in Flandria classem adunavit.
 781    1,    74|             tempore Suein iunior, dum in Angliam iter ageret, tempestate
 782    1,    74|              archiepiscopi capiunt et in praesentiam eius pertrahunt.
 783    1,    75|          secundus Chnut, qui regnavit in Nortmannia, Suein obiit.
 784    1,    75|         Danorum, cum exercitu morante in Anglia. Qui mox adversus
 785    1,    75|              Suein victus a Magno cum in Angliam remearet, Hardechnut
 786    1,    75|              eorum trucidata fertur.] In cuius locum Angli prius
 787    1,    75|           Tali pacto mitigatus Suein, in Daniam remeavit. Multa praelia
 788    1,    76|               colloquio venit, habens in comitatu suo ducem Bernardum
 789    1,    76|           barbarice Tymme vocabatur.] In eo colloquio soror Magni
 790    1,    76|              Qui vix peractis nuptiis in gratiam cognati Haroldum
 791    1,    76|           initium calamitatis peperit in familiam ducis.~ ~Magnus
 792    1,    76|           egredientes a Dania paganos in campestribus Heidibae excepit.
 793    1,    77|               varia sorte gesta sunt, in Bremis status rerum labefactari
 794    1,    77|          quoque invidit prosperitati. In diebus illis nobilissima
 795    1,    77|                Corpus eius requiescit in Bremensi ecclesia, anima
 796    1,    77|          ecclesia, anima eius gaudeat in celesti requie. Illa dum
 797    1,    77|               pro quo filiae delicto, in partem cessit imperatoris
 798    1,    78|               si maiora non pateremur in moribus detrimenta. 'Multum
 799    1,    79|             archiepiscopus eo tempore in Fresiam iter egit. Schol.
 800    1,    79|               animositas et instancia in omni opere, praecipue vero
 801    1,    79|            omni opere, praecipue vero in templi aedificatione. Porro
 802    1,    79|              et arcus earum lateraque in altum erecta vidit. Transacta
 803    1,    79|             fluvii Bremam deportatum, in medio novae, quam ipse orsus
 804    1,    79|              basilicae tumulatum est. In quo scilicet loco primum
 805    1,    79|            Haec est indictio 11. Vale in Christo, pastor amabilis
 806    1,    79|            cum agno paschali epuleris in azimis sinceritatis et veritatis.
 807    1,    79|         veritatis. Recipere feliciter in aeterna tabernacula, ubi
 808    1,    79|      memoriale tuum non derelinquetur in saeculum saeculi.~ ~ ~ ~
 809  III,     1|          imperatorum nonagesimus erat in solio, exceptis illis, qui
 810  III,     1|       supradicto papa Benedicto, quem in ordine Romanorum pontificum
 811  III,     1|                si ad litus properabo. In cuius littoris accessione
 812  III,     1|        sobrius: haec omnia continebat in se ipso, et alia item bona,
 813  III,     1|            habunde fuerunt. Praeterea in legatione gentium, quod
 814  III,     1|       strennuus potuit inveniri. Item in divinis ministeriis sollempniter
 815  III,     1|    ministeriis sollempniter obeundis, in honore sedis apostolicae,
 816  III,     1|             honore sedis apostolicae, in fidelitate rei publicae;
 817  III,     1|              fidelitate rei publicae; in sollicitudine etiam suae
 818  III,     1|              habere comparem, aut qui in pastorali cura vigilantior
 819  III,     1|      pastorali cura vigilantior esset in omnibus, si ita perseveraret.
 820  III,     1|             aut bene aut pleniter aut in ordinem posse diffiniri
 821  III,     2|        multarum artium suppellectile, in divinis et humanis prudentiae
 822  III,     2|      petentibus largiretur. Humilitas in eo dubia videbatur, quam
 823  III,     2|          humiliari nullo modo voluit. In quos etiam tali zelo exarsit
 824  III,     2|              Itaque multis virtutibus in unum vas congregatis, poterat
 825  III,     2|          iudicent, hoc scientes, quod in rebus ambiguis absolutum
 826  III,     2|             debet esse iudicium, et: 'in quo alterum iudicas, te
 827  III,     2|              Et quamvis largitas eius in cunctos modum excederet,
 828  III,     2|      efficiatur'. Quae omnia [melius] in ipso hystoriae textu pandentur,
 829  III,     2|               ratione fecerit aliqua, in quibus desipuisse vel insanisse
 830  III,     3|              fecit, iussitque lapides in templo poni. Nam et turris
 831  III,     4|           sanctuarii altare dedicatum in honore sanctae Mariae. Nam
 832  III,     4|          sanctae Mariae. Nam secundum in occidentali absida consecrandum
 833  III,     4|         consecrandum altare disposuit in amore sancti Petri, cuius
 834  III,     5|     districtum aut potestatem haberet in suo episcopatu. Quod nisi
 835  III,     5|            quasi exploratorem positum in has regiones, qui infirma
 836  III,     5|          nunquam bonum diem habiturum in episcopatu. Quod verbum
 837  III,     5|               episcopatu. Quod verbum in pectus episcopi altius,
 838  III,     5|              Proinde visus est tantos in curia labores tolerasse,
 839  III,     6|               Expeditiones vero, quas in Ungriam, Sclavaniam, Italiam
 840  III,     6|               Sclavaniam, Italiam vel in Flandriam cum caesare pontifex
 841  III,     6|               Ungarica quidem dicetur in fine, nunc de Italica videamus.~ ~
 842  III,     7|      scismaticis, Adalbertus pontifex in papam eligi debuit, nisi
 843  III,     8|               comes a caesare vocatus in ius, cum se purgare duello
 844  III,     8|          filii eius acerrime zelantes in archiepiscopum, ex eo tempore
 845  III,     8|              patres eorum exercuerunt in ecclesiam, nostros impugnare
 846  III,     9|           alias postea fecit, hoc est in Bremis terciam sancto Paulo,
 847  III,     9|              sextam vero trans Albiam in Sollonberg. Septimam vero
 848  III,     9|     Sollonberg. Septimam vero incepit in Aspice, qui locus in Mindensi
 849  III,     9|          incepit in Aspice, qui locus in Mindensi parrochia est silvestris
 850  III,    10|              illa domus lapidea, quae in Aspice subito casu lapsa
 851  III,    10|    praepositorum dissipata probantur, in quos, comperta fraude, atrociter
 852  III,    10|               est archiepiscopus. Qua in re videri potest eorum nequitia,
 853  III,    11|              episcopos et presbyteros in illis partibus degentes,
 854  III,    11|           Nortmannorum, Iacobus adhuc in Suedia sceptrum habuit.
 855  III,    11|              bellum instaurans, obiit in navibus. Suein duo regna
 856  III,    11|             est]. Tunc ille conversus in furorem, minabatur omnem
 857  III,    11|        suscitavit ei Dominus inimicos in circuitu multos, sicut Salemoni
 858  III,    12|             praelia contra Sarracenos in mari et Scitas in terra
 859  III,    12|          Sarracenos in mari et Scitas in terra gessit, fortitudine
 860  III,    12|            vero, defuncto fratre, cum in patriam revocatus fuerit,
 861  III,    12|             regnum pro ducatu accepit in beneficium. Sed mox ut ad
 862  III,    13|              fratres Suein regis, qui in Anglia duces erant, alterum
 863  III,    13|          patria. Et tenuerunt Angliam in ditione sua, Eduardo tantum
 864  III,    14|           archiepiscopo. Tunc veniens in Suediam, iactavit se a papa
 865  III,    14|        iactavit se a papa consecratum in illas partes archiepiscopum.
 866  III,    14|             consanguinitate separata, in praediis suis trans Daniam
 867  III,    15|              dilatandum imperium, cum in patriam feminarum pervenisset,
 868  III,    15|       pastorem. Qui deinde perveniens in Sueoniam, tanta omnium alacritate
 869  III,    15|               etiam miracula virtutum in populo fecisse dicatur.
 870  III,    15|              Emund, post quem levatur in regnum nepos eius Stinkel,
 871  III,    16|                       Capitulum 16.~ ~In Nortmannia quoque res magnae
 872  III,    16|           clarus victoriis, qui prius in Graecia et in Scythiae regionibus
 873  III,    16|               qui prius in Graecia et in Scythiae regionibus multa
 874  III,    16|               confecit. Postquam vero in patriam venit, nunquam quietus
 875  III,    16|              fiunt ad sepulcrum regis in civitate Trondemnis. Videbat
 876  III,    16|        oblationibus, quas non liceret in usum cedere laicorum, et
 877  III,    16|               de episcopis suis, quos in Gallia vel in Anglia contra
 878  III,    16|              suis, quos in Gallia vel in Anglia contra fas ordinare
 879  III,    16|             archiepiscopus aut potens in Norvegia, nisi solus Haroldus.
 880  III,    17|            quem prius offensum habuit in repudio consobrinae. Scivit
 881  III,    17|         leviorem sibi ad cetera, quae in animo gessit, introitum
 882  III,    17|               gratia largitatis, quam in omnes habuit, venit in Sliaswig,
 883  III,    17|           quam in omnes habuit, venit in Sliaswig, ubi facile notus
 884  III,    17|               ut evocatus rex Danorum in Saxoniam, uterque alteri
 885  III,    18|                  Trans Albiam vero et in Sclavania res nostrae adhuc
 886  III,    18|     fortitudine praedicandus, accepta in uxorem filia regis Danorum,
 887  III,    18|               erat frequenter venire. In Sclavania citeriori nemo
 888  III,    19|        sacerdotes vero libere agebant in his quae ad Deum pertinent.
 889  III,    19|               ordinis sui, frequenter in ecclesia sermonem exhortacionis
 890  III,    19|              adeo ut pro sacerdotibus in totas mitteretur provincias.
 891  III,    19|               sicut testantur hii qui in Leubice, Aldinburg, Lontio,
 892  III,    19|      Aldinburg, Lontio, Razzispurg et in aliis civitatibus singulas
 893  III,    19|        civitatibus singulas viderunt. In Magnopoli vero, quae est
 894  III,    20|        principem sapientes, qui rudes in christianitate populos confortarent.
 895  III,    20|         confortarent. Ordinavit autem in Aldinburg, defuncto Abhelino ,
 896  III,    20|            Iohannem Scotum constituit in Magnopolim; in Razzisburg
 897  III,    20|             constituit in Magnopolim; in Razzisburg esse disposuit
 898  III,    20|            Praeterea cum ipse veniret in Hammaburg, eundem Gotescalcum
 899  III,    20|              illi pollicens affuturam in omnibus, postremo, si quid
 900  III,    20|              de conversione paganorum in coelo reposita praemia,
 901  III,    21|       Capitulum 21.~ ~Per idem tempus in Sclavania res maximae gestae
 902  III,    21|              et regem Danorum accitos in auxilium super hostes duxerunt,
 903  III,    21|        prostrati sunt, plures abducti in captivitatem. Tandem Circipani
 904  III,    22|            luant, qui christianitatem in Sclavania inprimo per avariciam
 905  III,    22|           essent et nos certe essemus in pace.~ ~
 906  III,    23|             23.~ ~Haec dum forinsecus in legatione gentium ecclesiae
 907  III,    23|               minus habere videretur, in ea scilicet, qua gloriatur
 908  III,    23|            mox languescere cogeretur, in sola gentium legatione permansit
 909  III,    24|                       Capitulum 24.~ ~In diebus illis Wal, Danorum
 910  III,    24|              Cuius diocesim rex Suein in quatuor episcopatus distribuens,
 911  III,    24|            Tunc etiam pontifex noster in Suigiam vel Norvegiam et
 912  III,    24|              Suigiam vel Norvegiam et in insulas maris ad messem
 913  III,    24|       singulorum habundantius dicetur in fine.~ ~
 914  III,    25|     provisionem, metropolem Hammaburg in principio leticiae posuit
 915  III,    25|           contra incursus barbaricos, in quo et populus et ecclesia
 916  III,    25|               provincia Sturmariorum, in qua Hammaburg sita est,
 917  III,    25|              Hammaburg sita est, tota in planitiem campi descendat,
 918  III,    25|           neque mons neque flumen est in medio, quod incolis mummentum
 919  III,    25|         captivos abducunt. Solus mons in ea regione prominet iuxta
 920  III,    25|          prominet iuxta Albiam, longo in occasum dorso protentus,
 921  III,    25|         pontifex oportunum arbitrans, in quo firmaretur castellum,
 922  III,    25|              75 quae mox conversa est in turmam latronum. Ex illo
 923  III,    25|               nostri quidam populares in circuitu, quos ad tuendum
 924  III,    25|  excommunicatus . Compertum est nobis in gratiam ducis factum hoc,
 925  III,    26|             mirabilia, omnia gloriosa in divinis et humanis, et propterea
 926  III,    26|              maiestas Domini apparuit in monte Synai. Et alia multa
 927  III,    27|      ingentibus regni divitiis utens, in Saxonia Goslariam fundavit,
 928  III,    27|            tugurio formans venatorio, in tam magnam, sicut nunc videri
 929  III,    27|       auspicio et celeriter perduxit. In qua etiam sibi construens
 930  III,    27|       individuus comes vel cooperator in omnibus existeret. Tunc
 931  III,    27|            navigaturum, postremo quae in animo habuit facile omnia
 932  III,    28|        ecclesiae necessitatibus venit in Germaniam, quem sciret sibi
 933  III,    29|            provintiarum sacerdotibus. In eo concilio quidam Spirensis
 934  III,    29|              tribunalis dedicatum est in honore genitricis Dei.~ ~
 935  III,    30|        tempore, quo tam clari homines in ecclesia fuerunt, sapientiae
 936  III,    30|             locum habet clericus, nec in procintu bellorum imperator
 937  III,    32|                multo studio laboravit in Hammaburg patriarchatum
 938  III,    32|           Danorum, christianitate iam in fines terrae dilatata, desideravit
 939  III,    32|          terrae dilatata, desideravit in regno suo fieri archiepiscopatum.
 940  III,    32|        praeter eos suffraganeos, quos in Dania ceterisque gentibus
 941  III,    32|         ecclesia, ita ut primus esset in Palmis iuxta Egdorem fluvium,
 942  III,    32|             Egdorem fluvium, secundus in Heliganstade , tercius in
 943  III,    32|             in Heliganstade , tercius in Razzispurg, quartus in Aldinburg,
 944  III,    32|        tercius in Razzispurg, quartus in Aldinburg, quintus in Michilinburg,
 945  III,    32|         quartus in Aldinburg, quintus in Michilinburg, sextus in
 946  III,    32|               in Michilinburg, sextus in Stade, septimus in Lismona,
 947  III,    32|             sextus in Stade, septimus in Lismona, octavus in Wildishusin,
 948  III,    32|          septimus in Lismona, octavus in Wildishusin, nonus in Bremis,
 949  III,    32|         octavus in Wildishusin, nonus in Bremis, decimus in Ferde,
 950  III,    32|              nonus in Bremis, decimus in Ferde, undecimus in Ramsola,
 951  III,    32|           decimus in Ferde, undecimus in Ramsola, duodecimus in Fresia.
 952  III,    32|      undecimus in Ramsola, duodecimus in Fresia. Nam Ferdensem episcopatum
 953  III,    33|             communiter vindicarunt se in pristinam libertatem, ut
 954  III,    33|           consules declarati sunt, et in eorum consilio deinceps
 955  III,    33|            viri prudentes et strennui in procuratione rei publicae,
 956  III,    33|           tamen odio mortali pugnabat in invicem. Et Bremensis quidem
 957  III,    33|             violatae fidei arguebatur in regem. Praeterea per omnes,
 958  III,    34|        notabant, omnia, quae domi vel in curia potuit corradere,
 959  III,    34|               curia potuit corradere, in ornamentum suae posuit ecclesiae.
 960  III,    34|    comparationem evaserit omnium quae in regno sunt ecclesiarum.
 961  III,    34|   Traiectensis Willehelmus; praeterea in Ytalia Aquilegiensis atque
 962  III,    34|              sunt, qui et fautori suo in temptationibus auxilio decorique
 963  III,    34|             Multa igitur ab illo viro in divinis et humanis egregie
 964  III,    35|         suorum exaltare, licet multos in obsequium traxisset egentes,
 965  III,    35|             multitudinem traxit secum in curia et per episcopium,
 966  III,    35|     effecturum, ut vel solus placeret in curia vel maior domus fieret
 967  III,    35|              modo perfici posse, quod in animo habuit de provectu
 968  III,    35|        Praeterea cum omnes, qui erant in Saxonia sive in aliis regionibus
 969  III,    35|             qui erant in Saxonia sive in aliis regionibus dari et
 970  III,    35|             magnifici viri, adoptaret in milites, multis dando quod
 971  III,    35|        archiepiscopi ab initio tales, in processu temporis et circa
 972  III,    36|             studio, quod prius habuit in aedificatione sanctarum
 973  III,    36|         studiis laborasset, nunc vero in aedificationem praepositurarum
 974  III,    36|               Nam et hortos et vineas in terra plantans arida, licet
 975  III,    36|            hanc mollitiem animi, quod in prosperitate rerum temporalium
 976  III,    36|            rerum temporalium elevatus in superbiam, ad laudem comparandam
 977  III,    36|          comparandam ignorabat modum, in adversitate autem plus iusto
 978  III,    36|             frena laxabat. Itaque tam in bono, si misertus est, quam
 979  III,    36|           bono, si misertus est, quam in malo, si iratus est, in
 980  III,    36|               in malo, si iratus est, in utroque mensuram excessit.~ ~
 981  III,    37|            documentum hoc habeo, quod in ira furoris sui aliquos
 982  III,    37|            praepositum eius aliosque. In misericordia vero, quae
 983  III,    37|               misericordia vero, quae in hac parte melius dicitur
 984  III,    37|            diversis terrarum partibus in cameram eius, velud in sentinam
 985  III,    37|       partibus in cameram eius, velud in sentinam fluxerunt, quos
 986  III,    37|               et regi notiores erant, in suam dignatus est ascire
 987  III,    37|               et honestas personas et in ordine sacerdotali fulgentes
 988  III,    38|          quinquaginta annos excederet in episcopatu, postremo per
 989  III,    38|           debeant, hominibus data vel in sompniis vel in auguriis
 990  III,    38|              data vel in sompniis vel in auguriis vel in communibus
 991  III,    38|          sompniis vel in auguriis vel in communibus sermonum loquelis
 992  III,    38|      communibus sermonum loquelis vel in non solitis elementorum
 993  III,    39|          magnos viros carpere, notans in aliis stulticiam, in quibusdam
 994  III,    39|           notans in aliis stulticiam, in quibusdam avaritiam, multis
 995  III,    39|         invectione pestifera utebatur in singulos, nullique demum
 996  III,    41|               avaritiae stimulo motus in Frisones, quod debitum non
 997  III,    41|             inferrent tributum, venit in Fresiam, comitem habens
 998  III,    41|               nimio furore succensa, 'in ferrum pro libertate ruebant'.~ ~
 999  III,    41|               et suos amicitiae fides in periculo experta, quominus
1000  III,    41|            penetralibus suis egressos in ecclesiam ursos aprosque,