Liber,  Cap.

 1    I,     3|        Turonensis ita: 'Saxones', inquit, 'gens ferocissima, virtute
 2    I,     4|    Capitulum 4.~ ~'Saxonum gens', inquit, 'sicut tradit antiquitas,
 3    I,    17|       miserentis. Ergo cui vult,' inquit, 'miseretur, et quem vult
 4    I,    26|         Vita eius haec: 'Multum', inquit, 'temporis fluxit, ex quo
 5    I,    28|     impleta videtur. 'Et mittam', inquit Dominus, 'ignem in Magog,
 6    I,    30|    habitandum. Deinde Lotharingia inquit, vastata, et subacta Fresia,~ ~
 7    I,    37|     dilucide comprehendit. 'Mox', inquit, 'ut electus est, a Theoderico,
 8    I,    41|   capitulo 20. 'Ad redemptionem', inquit, 'captivorum cunctis pene
 9    I,    47|           capitulo 21: 'Cum iam', inquit, 'senio gravaretur sanctus
10    I,    50|       atavos suos: 'Post cladem', inquit, 'Nortmannicam Heiligonem
11    I,    54|         rogantibus: 'Post Olaph', inquit, 'Sueonum principem, qui
12    1,    25|         et Sederich. Sub quibus', inquit, 'pax continua fuit, Sclavi
13    1,    27|           exaggerante, 'hoc est', inquit, 'quod nos posteri luimus
14    1,    34|         33.~ ~'Hericus', Schol.25 inquit, 'duo regna optinuit, Danorum
15    1,    36|          annuncietur, et in hoc', inquit, 'gaudeo et gaudebo'.~ ~
16    1,    42|       inventam esse. 'Sexaginta', inquit, 'presbyteri, ceteris more
17    1,    42|    amplius interrogarem: 'Cessa', inquit, 'fili, tantos habemus in
18  III,     2|       parentes devovisse: 'Adeo', inquit, 'nemini parcam, nec mihi,
19  III,    22|       avaricia Saxonum: 'Quibus', inquit, 'mens pronior est ad pensionem
20  III,    35|         benefaceret, 'quos ipse', inquit, 'tam bene aut melius possum
21  III,    41|          ultimum lepores. 'Ursi', inquit, 'et apri erant parentes
22  III,    64|         ut vigilemus. 'Nescitis', inquit, 'diem neque horam'. Qua
23  III,    64|        loco possum aptare: 'Iam,' inquit 'percutitur, iam sine penitentia
24  III,    68|          pronuncians: 'Converte', inquit, 'Domine, captivitatem nostram';
25  Des,    10|       scienda proponens. 'Sinus,' inquit, 'quidam ab occidentali
26  Des,    12|           Capitulum 12.~ ~'Hunc', inquit, 'sinum multae circunsedent
27  Des,    20| diversitate barbarorum'. 'Illic', inquit, 'Gethae, Daci, Sarmatae, [
28  Des,    21|            Schol.123 'Quod ipse', inquit, 'probaveram, qui nuper
29  Des,    25|        annum vel post triennium', inquit, 'subiti accedunt. Quibus
30  Des,    28|           Ad haec virgo: 'Scito', inquit, certissime, hunc locum,
31  Sch       |     suspirans: 'O! quid fecisti?' inquit, 'videbam me per scalam,
32  Sch       |         clericos : 'Admoneo vos', inquit, 'et postulans iubeo, ut
33  Sch       |      assatos. 'Unde non diffido', inquit, 'me quoque pro veritate
34  Sch       |        ita meminit: 'Campestres', inquit, 'Scythae melius vivunt